Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2022 r., sygn. III FSK 4049/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, , po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi G. S.A. z siedzibą w W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2020 r., sygn. akt II FSK 309/20 oddalającym skargę kasacyjną G. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 września 2019r., sygn. akt I SA/Lu 272/19 w sprawie ze skargi G.S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z dnia 5 marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2012-2016 r. oddala skargę o wznowienie.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 21.04.2020 r. o sygn. II FSK 309/20 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną kasacyjnej G. S.A. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 18.09.2019 r., I SA/Lu 272/19, wydanego w sprawie ze skargi skarżącej na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z 5.03.2019, nr [...], wydaną w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2012-2016. Jako podstawę prawną powołano art. 184 ustawy z 30.08.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 2188 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

2.1. W skardze kasacyjnej zarzucono, na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., naruszenie prawa materialnego:

- art. 1a ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej u.p.o.l.), polegające na błędnej wykładni przepisów skutkującej uznaniem, że grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako grunty rolne, które nie są fizycznie wykorzystywane przez skarżącą w działalności gospodarczej, stanowią grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i w konsekwencji ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że przedmiotowe grunty podlegają opodatkowaniu według najwyższych stawek podatku od nieruchomości pomimo faktu, że spółka w żadnym stopniu nie używa tych gruntów ani nie ingeruje w nie w związku z czym powinny być wyłączone z opodatkowania;