Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.571.2023.3.AK

W oparciu o przedstawione okoliczności faktyczne, czy Spółka posiada w Polsce zakład od dnia 1 stycznia 2023 roku w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO PL-DE?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka posiada w Polsce zakład od dnia 1 stycznia 2023 roku w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 5 grudnia 2023 r. (wpływ tego samego dnia) oraz pismem 11 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką utworzoną i działającą zgodnie z przepisami prawa niemieckiego, posiadającą siedzibę działalności i faktyczny zarząd w Niemczech. Spółka jest niemieckim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Niemczech. Spółka uzyskała numer identyfikacji podatkowej (NIP) w Polsce dla odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne w Polsce w odniesieniu do swoich pracowników (szczegóły zostały wskazane w dalszej części wniosku).

Wnioskodawca świadczy usługi (…) i wspiera swoich klientów w zakresie: (…).

W wyniku przejęcia dokonanego w dniu 28 listopada 2022 roku (dalej: „Przejęcie”), Spółka stała się częścią międzynarodowej grupy (dalej: „Grupa” lub „…”). Jedynym wspólnikiem Spółki stał się niemiecki podmiot – (…). Grupa jest (…) w dziedzinie (…) i ma siedzibę w (…). Grupa specjalizuje się w świadczeniu usług (…). Grupa oferuje również usługi z zakresu (…). Ponadto Grupa świadczy szereg dodatkowych usług w celu odpowiedzi na różne wyzwania biznesowe, w tym (…).

1. Okres Przejściowy

Po Przejęciu Grupa musiała opracować strategię zarządzania Spółką, w tym układ organizacyjny i operacyjny, a także model biznesowy Spółki. W strategii tej należało uwzględnić plany dotyczące obowiązków pracowników, zwłaszcza dwóch pracowników (zatrudnionych przez Spółkę początkowo jako podwykonawcy, a następnie zatrudnionych na podstawie umów o pracę), którzy świadczą usługi i pracują zdalnie (praca w trybie home office) z Polski (dalej: „Pracownicy”). Dodatkowo, strategia obejmowała decyzje takie jak ustalenie, w ramach jakiego podmiotu prawnego w Grupie powinni pracować Pracownicy i w jakim trybie będą wykonywać swoje obowiązki (np. w trybie pracy zdalnej).

Grupa ustaliła, że okres przejściowy będzie obowiązywał do końca roku 2022, podczas którego Grupa oceniała sytuację i podejmowała decyzje dotyczące przyszłego układu biznesowego (dalej: „Okres Przejściowy”). Celem było pełne wdrożenie ustalonego modelu na początku 2023 roku.

W trakcie Okresu Przejściowego Grupa musiała ocenić różne czynniki, takie jak: kwestie prawne, wymagania operacyjne i preferencje Pracowników, aby zapewnić płynną i efektywną integrację przejętego personelu Spółki. Wymagało to konsultacji z osobami z Grupy, zespołami HR oraz odpowiednimi interesariuszami w celu określenia optymalnego podejścia do realizacji planowanych działań i ułatwienia procesu Przejęcia.

Jednak warto zaznaczyć, że znacząca zmiana w strategii Spółki nastąpiła również w wyniku globalnego wydarzenia, jakim była pandemia Covid-19. W obliczu tej sytuacji, Spółka zmuszona była dostosować swoje działania do nowych realiów. W trakcie trwania pandemii okazało się, że tradycyjne biuro i fizyczna struktura firmy nie są niezbędne do prowadzenia efektywnej działalności w Polsce. W wyniku tej okoliczności, Spółka zdecydowała się na wprowadzenie trybu pracy zdalnej dla Pracowników.

Do końca Okresu Przejściowego Grupa zamierzała opracować jasny plan, określający role, obowiązki i organizację pracy pracowników, uwzględniając konieczne zmiany, takie jak ewentualne relokacje pracowników lub zmiany w statusie ich zatrudnienia. To wielopłaszczyznowe przygotowanie umożliwiło Spółce rozpoczęcie działalności płynnie i efektywnie od początku 2023 roku. Biorąc to pod uwagę, można stwierdzić, że do początku 2023 r. działalność i strategia Spółki w Polsce były raczej na etapie kształtowania i nie były jeszcze ugruntowane.

2. Zakres działalności Grupy w Polsce

Jak wskazano powyżej, w wyniku Przejęcia, Spółka stała się częścią Grupy. Obecnie Pracownicy są zatrudnieni na podstawie umów o pracę w Polsce. Na ten moment Spółka nie przewiduje zatrudniania większej liczby pracowników ani podwykonawców w Polsce w najbliższej przyszłości. Nie można wykluczyć, że w przyszłości niektórzy pracownicy mogą potencjalnie zostać zatrudnieni przez inną nowo utworzoną spółkę polską.

Pracownicy na stałe przebywają w Polsce, są polskimi rezydentami podatkowymi i rozliczają w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych. Pracownicy są odpowiedzialni przede wszystkim za obsługę klienta i działania związane z jakością wewnętrzną. Ich główne obowiązki obejmują zarządzanie projektami, kontrolę jakości, kontrola warunków stanu faktycznego i identyfikacja potencjalnych obszarów do poprawy oraz przeprowadzanie szkoleń. Zakres działalności Pracowników jest zgodny z główną działalnością Spółki.

Spółka nie posiada ani nie wynajmuje żadnych lokali/budynków w Polsce i nie korzysta z nieruchomości, które są własnością innych podmiotów w Polsce. W konsekwencji, Pracownicy pracują w trybie zdalnym, głównie z własnych domów (home office). Podczas, gdy z jeden z Pracowników pracuje głównie z domu, drugi odbywa podróże służbowe w celu obsługi klientów w ramach swoich obowiązków zawodowych. Spółka nie ma prawa wstępu czy swobodnego dostępu do domów (mieszkań) Pracowników. Spółka dostarcza Pracownikom niezbędny sprzęt do wykonywania pracy, taki jak: drukarki, telefony komórkowe, komputery oraz odpowiednie oprogramowanie. Oprócz wynagrodzenia otrzymywanego przez Pracowników, mogą oni również otrzymywać zwroty kosztów, zwłaszcza kosztów Internetu oraz innych kosztów związanych z pracą zdalną (w zależności od potrzeb). Koszty związane z pracą zdalną (np. Internet) mogą być zwracane Pracownikom, podczas gdy inne koszty (np. rachunki telefoniczne) mogą być pokrywane bezpośrednio przez Spółkę.

Pracownicy wykonują swoje obowiązki i wyżej wymienione funkcje, aktywnie uczestnicząc w bezpośrednich interakcjach z klientami. Niemniej jednak, nie posiadają uprawnień (tj. pełnomocnictwa) do zawierania umów, aktywnego uczestnictwa w negocjacjach, ustalania warunków cenowych ani udzielania rabatów. Te czynności są wykonywane wyłącznie w siedzibie Spółki w Niemczech przez umocowane osoby. Kwestie dotyczące obiegu umów zawieranych przez Spółki, czy wystawianych/otrzymywanych faktur również jest zarządzane wyłącznie przez zespół administracyjny pracujący w siedzibie Spółki w Niemczech.

Na chwilę obecną, powyższy układ biznesowy ma charakter stały.

W uzupełnieniu wniosku z 5 grudnia 2023 r. wskazali Państwo, że:

Pracownicy są zatrudnieni od 1 września 2018 roku na podstawie umowy o pracę. Przed 1 września 2018 roku pracownicy wykonywali pracę na podstawie umów współpracy.

W momencie przejęcia dokonanego 28 listopada 2022 r. pracownicy byli zatrudnieni na podstawie umów o pracę, a ponadto wykonywali swoje obowiązki w trybie home office z Polski.

Od momentu przejęcia dokonanego 28 listopada 2022 r. z formalnego punktu widzenia zakres obowiązków pracowników pracujących w trybie home office z Polski był taki sam do zakresu ich zadań od 1 stycznia 2023 r. Wynika to z faktu, że po dokonanym przejęciu nastąpiła kontynuacja obowiązywania dotychczasowych umów zawartych z pracownikami, a samo przejęcie nie skutkowało koniecznością zawarcia nowych umów lub zmiany umów obowiązujących od 1 września 2018 r. Od momentu zawarcia umów, pracownicy wykonywali pracę bezpośrednio z siedzib klientów, jednakże pandemia Covid-19 spowodowała zmianę sposobu wykonywania pracy przez pracowników. Z uwagi na konieczność dostosowania pracy do nowej rzeczywistości, pracownicy zmienili tryb pracy na home office.

Jak wskazano we wniosku, pandemia Covid-19 wpłynęła również na strategię kształtowaną przez Wnioskodawcę w Okresie Przejściowym. W obliczu pandemii, Spółka zmuszona była dostosować swoje działania do nowych realiów i zmienić model w jakim pracownicy dotychczas wykonywali obowiązki. W trakcie Okresu Przejściowego Grupa oceniała sytuację i dostosowywała strategię do nowych potrzeb. Na dzień 1 stycznia 2023 r. wypracowany model biznesowy był ustalony.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku z 11 stycznia 2024 r. wskazali Państwo, że:

Ad. 1) i Ad. 2)

W odpowiedzi na punkt 1) oraz punkt 2) Wezwania: podmiotem, który zatrudnia Pracowników od 1 września 2018 roku jest Wnioskodawca. Nie zaszły w tym zakresie zmiany. Niemniej, tak jak wskazano we wniosku w wyniku Przejęcia dokonanego w dniu 28 listopada 2022 roku, Wnioskodawca stał się częścią międzynarodowej grupy (…), która ta w opisywanym Okresie Przejściowym oceniała sytuację i podejmowała decyzje dotyczące przyszłego układu biznesowego. Celem było pełne wdrożenie ustalonego modelu na początku 2023 roku, przy czym wskazać należy, że w trakcie 2023 roku Grupa w dalszym ciągu prowadziła wewnętrzne analizy dotyczące docelowego modelu biznesowego, co potwierdziło tymczasowy charakter modelu funkcjonującego w 2023 r. - szczegóły w tym zakresie znajdują się w dalszej części wyjaśnień w pkt „Dodatkowe informacje uzupełniające”.

Ad. 3)

W odpowiedzi na punkt 3) Wezwania, Wnioskodawca wskazuje, że od początku wspomnianego zatrudnienia Pracownicy pracują jako konsultanci i zgodnie z umową o pracę i opisem stanowiska, praca projektowa jest wykonywana na miejscu u klienta. Jest to główna aktywność pracowników. Miejsce świadczenia usług w projektach dla klientów jest uzgadniane między Pracownikiem a klientem. Zadania wewnętrzne mogą być wykonywane z domu Pracownika, o ile nie jest wymagana obecność w siedzibie firmy. Z powodu pandemii COVID-19, miejsce realizacji projektów dla klientów zmieniło się na dom Pracownika, ponieważ spotykanie się z osobami z zewnątrz było niepożądane, a pracownicy klienta również nie byli obecni na miejscu. Z tego powodu, usługi (…) są teraz często świadczone przez Pracowników zdalnie. Obecnie Pracownicy mogą wykonywać pracę z dowolnego miejsca, o ile zachowana jest tajemnica zawodowa.

Ad. 4)

W odpowiedzi na punkt 4) Wezwania, Wnioskodawca wskazuje, że zakres obowiązków Pracowników był analogiczny od początku zatrudnienia, w tym po 1 stycznia 2023 r. Niemniej, tak jak wskazywano w treści wniosku, po przejęciu Wnioskodawcy przez Grupę nastąpił Okres Przejściowy, w którym Grupa podejmowała decyzje w zakresie modelu biznesowego i modelu zatrudnienia Pracowników w 2023 r. i później. Szczegóły w tym zakresie opisano we wniosku o interpretację indywidualną oraz w pkt „Dodatkowe informacje uzupełniające” poniżej.

Dodatkowe informacje uzupełniające:

Dodatkowo, w ramach uzupełnienia stanu faktycznego i wniosku o interpretację, Wnioskodawca wskazuje na nową okoliczność dotyczącą sytuacji biznesowej oraz tymczasowego charakteru modelu opisanego we wniosku o interpretację indywidualną. W odniesieniu do Okresu Przejściowego, krótko po Przejęciu, ze względu na charakter usług świadczonych przez Spółkę, będącą firmą (…), Grupa (która co do zasady świadczy usługi …) musiała ustalić, czy integracja Pracowników z podmiotem, który może podlegać zewnętrznym wymaganiom akredytacyjnym i regulacyjnym, jest dozwolona. Co do zasady akredytacje i kontrole wewnętrzne mają na celu utrzymanie rozdziału między usługami (…) a usługami takimi jak (…), aby dochować wymogów niezależności. Biorąc pod uwagę, że Grupa jest niezależnym podmiotem (…). W konsekwencji, krótko po Przejęciu, w Grupie rozpoczęta została i prowadzona była analiza (…). Pod koniec 2023 roku, po złożeniu początkowo wniosku o interpretację podatkową, w powyższym procesie (…) podjęła decyzję, że ostatecznie możliwe jest zatrudnienie personelu świadczącego usługi (…) (tj. Pracowników) przez podmiot powiązany z Grupą zlokalizowany w Polsce (…). Z uwagi na powyższą decyzję podjętą pod koniec 2023 roku, Wnioskodawca chciałby poinformować, że począwszy od 2024 roku, Pracownicy Spółki pracujący zdalnie z Polski mają być zatrudnieni na podstawie umowy o pracę z innym podmiotem z Grupy, tj. (…) sp. z o.o. - polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Koszty wynagrodzeń i świadczeń Pracowników będą uwzględniane w płatności za usługę (ustaloną na poziomie rynkowym), uiszczaną przez Spółkę na rzecz (…) sp. z o.o.

Mając powyższe na uwadze, mimo że pierwotnie w chwili składania wniosku o interpretację, Pracownicy pracowali zdalnie w Polsce w ramach zatrudnienia przez Wnioskodawcę, ostatecznie, na skutek wewnętrznych analiz/prac i podjętej decyzji biznesowej, potwierdzone zostało ostatecznie, że sytuacja ta była tymczasowa. Jak opisano powyżej, powyższe tymczasowe rozwiązanie w Grupie zakończyło się decyzją o zatrudnieniu Pracowników przez (…) sp. z o.o. i uwzględnieniu odpowiednio tych kosztów w ramach usługi świadczonej przez (…) sp. z o.o. dla Spółki. W tym kontekście oraz z uwagi na tymczasowy charakter zatrudnienia Pracowników w Grupie przez Wnioskodawcę, w ocenie Wnioskodawcy, istnieją argumenty przemawiające za tym, że w ogóle nie doszło do powstania zakładu podatkowego w Polsce.

Pytanie

W oparciu o przedstawione okoliczności faktyczne, czy Spółka posiada w Polsce zakład od dnia 1 stycznia 2023 roku w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO PL-DE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione okoliczności faktyczne, Spółka posiada w Polsce zakład od dnia 1 stycznia 2023 roku w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO PL-DE.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis zawarty w art. 3 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Definicja „zakładu podatkowego” zawarta została w art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT który stanowi, że zagraniczny zakład oznacza:

 a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

 b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

 c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Ustawa o CIT odwołuje się zatem do właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, a dodatkowo art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) stanowi, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Niemiec, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą odpowiednie przepisy UPO PL-DE.

Z treści art. 7 ust. 1 UPO PL-DE wynika, że zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. W tym ostatnim przypadku zyski mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przepisy zawarte w art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-DE stanowią, że określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zakład w szczególności stanowią:

a) miejsce zarządu,

b) filia,

c) biuro,

d) fabryka,

e) warsztat,

 f) kopalnia, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z art. 5 ust. 4 UPO PL-DE wynika, że bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

 a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

 b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

 c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

 d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

 e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Ponadto przepis zawarty w art. 5 ust. 5 UPO PL-DE stanowi, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-DE i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Zgodnie z przedstawionymi powyżej przepisami Ustawy o CIT i UPO PL-DE „zakład podatkowy” Spółki w Polsce powstanie tylko wówczas, gdy:

 1) będzie istniała w Polsce stała placówka, poprzez którą w całości lub częściowo Wnioskodawca będzie prowadził działalność, z wyłączeniem jednak stałych placówek poprzez które prowadzona będzie działalność o charakterze pomocniczym lub uzupełniającym, lub

 2) Wnioskodawca będzie działał w Polsce poprzez agenta zależnego uprawnionego do działania w imieniu Wnioskodawcy.

Z przepisu zawartego w art. 5 UPO PL-DE wynika, że dla przyjęcia, iż doszło do utworzenia stałej placówki przedsiębiorstwa, wymagane jest zaistnienie łącznie następujących przesłanek:

1) istnienie miejsca prowadzenia działalności, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza,

2) pewna stałość miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,

3) działalność prowadzona w placówce nie może być ograniczona do czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

Pomocnym w interpretacji zapisów UPO PL-DE jest tekst Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, który został wypracowany w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nim postanowień. Komentarz do Modelowej Konwencji OECD nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast jego postanowienia stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z treścią pkt 10 i 11 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD w obecnej wersji ustalonej w dniu 17 listopada 2017 r. określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Nawet, gdy lokal jest bezprawnie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium jednego państwa przez przedsiębiorcę z innego państwa to należy uznać, że mamy do czynienia z istnieniem placówki. Dysponowania placówką nie należy przy tym rozumieć w sensie prawnym, ale w sensie faktycznym.

Dodatkowo zgodnie z aktualną treścią pkt 18 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD stała placówka może być również ustanowiona, jeśli pracownik korzysta z biura prowadzonego we własnym mieszkaniu, jeżeli mieszkanie to jest regularnie wykorzystywane do działalności pracodawcy w wyniku otrzymywanych od niego poleceń. Zakład może zatem powstać co do zasady również wtedy, gdy pracownik nie ma zapewnionego biura, chociaż potrzeba posiadania biura wynika z charakteru stosunku pracy.

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku Spółka nie posiada żadnego biura w Polsce ani własnego, ani wynajmowanego. Spółka nie dysponuje też w Polsce żadną inną powierzchnią, w której byłaby prowadzona jej działalność gospodarcza.

Co do zasady, Pracownicy wykonują pracę na rzecz Spółki co do zasady we własnych mieszkaniach. Ponadto, jak wskazano w powyższym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka dostarcza Pracownikom niezbędny sprzęt, taki jak drukarki, telefony komórkowe, komputery oraz odpowiednie oprogramowanie wykorzystywane do wykonywania pracy. Oprócz wynagrodzenia, jakie otrzymują Pracownicy, mogą oni również otrzymywać zwroty kosztów w szczególności tych związanych z dostępem do Internetu oraz innych kosztów związanych z wykonywaniem pracy w trybie zdalnym (w zależności od potrzeb). Koszty związane z pracą w trybie zdalnym (np. Internet) mogą podlegać zwrotowi Pracownikom podczas, gdy inne koszty (np. rachunki telefoniczne) mogą być ponoszone bezpośrednio przez Spółkę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zatrudnienia Pracowników wykonujących pracę na rzecz Spółki w Polsce, w mieszkaniu Pracowników powstanie stała placówka Spółki w Polsce, poprzez którą Spółka prowadzi działalność gospodarczą.

Zgodnie z ww. definicją placówka musi być „stała”; musi zatem istnieć więź między placówką, a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki okres, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki okres.

Jak wskazano w powyższym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zaakceptowany przez Grupę i przyjęty od 2023 roku model biznesowy ma charakter stały. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanka stałości miejsca prowadzenia działalności gospodarczej od tego momentu zostanie spełniona.

Decydującym kryterium przy ustalaniu charakteru dokonywanych poprzez placówkę czynności jest to, czy działalność związana ze stałym miejscem prowadzenia działalności stanowi sama w sobie istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości.

Co do zasady działalność o charakterze przygotowawczym to taka, która uzupełnia wykonywanie tego, co stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości.

Zazwyczaj działanie przygotowawcze poprzedza inne działanie i często jest ono prowadzone w stosunkowo krótkim okresie, przy czym długość tego okresu może być uzależniona od charakteru podstawowej działalności przedsiębiorstwa. Nie zawsze jednak tak będzie, ponieważ jest możliwe wykonywanie w jednym miejscu przez znaczny okres czasu określonej działalności, która stanowi działalność przygotowawczą dla podstawowej działalności prowadzonej w innym miejscu.

Działalność, która ma charakter pomocniczy, zasadniczo odpowiada działalności, która jest prowadzona w celu wspierania głównej działalności przedsiębiorstwa jako całości, nie będąc jednak jej częścią.

Podstawowym zakresem działalności Spółki jest świadczenie usług (…) i wsparcie swoich klientów w zakresie: (…).

Z kolei, do głównych obowiązków Pracowników zatrudnionych w Polsce należy m.in. obsługa klienta i działania związane z jakością wewnętrzną, a także zarządzanie projektami, kontrola jakości, kontrola warunków stanu faktycznego i identyfikacja potencjalnych obszarów do poprawy oraz szkolenia. Zakres działalności Pracowników jest zatem zgodny z główną działalnością Spółki.

W związku z tym, działalność Pracowników nie będzie miała jedynie charakteru pomocniczego lub przygotowawczego w stosunku do głównej działalności Spółki, bowiem znaczna część działalności Spółki sprowadza się także do wykonywania czynności z zakresu kontroli jakości, oceny warunków stanu faktycznego i identyfikacji potencjalnych obszarów do poprawy oraz szkoleń.

Jednocześnie, w związku z opisanym w części wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego Okresem Przejściowym, który pozwolił Spółce dokładnie ocenić sytuację występującą po Przejęciu i podjąć decyzje dotyczące przyszłego układu biznesowego, zdaniem Wnioskodawcy momentem formalnego powstania zakładu podatkowego Wnioskodawcy w Polsce jest 1 stycznia 2023. Dopiero od tego czasu zostały ustalone i zaakceptowane założenia Grupy w kontekście wcześniejszego Przejęcia.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione okoliczności faktyczne, Spółka posiada w Polsce zakład od dnia 1 stycznia 2023 roku w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 UPO PL-DE.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Jak wynika z ww. ustawy, uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce.

Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT pojęcie to oznacza:

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Niemiec, dlatego też analiza czy posiadają Państwo zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90, dalej: „UPO”).

Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO:

W myśl art. 5 ust. 2 UPO

Jednocześnie na mocy art. 5 ust. 4 UPO:

Zatem art. 5 ust. 4 UPO, wylicza różne rodzaje działalności, które stanowią wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w art. 5 ust. 1 (nie stanowią one zakładu w rozumieniu umowy, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki). Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco.

Stosownie do art. 5 ust. 5 UPO:

Zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO:

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zasada tzw. zależnego przedstawiciela stanowi alternatywę w stosunku do zasad ogólnych wyrażonych w ust. 1-4 art. 5 UPO. Oznacza to, że w pierwszej kolejności należy badać istnienie zakładu w oparciu o zasady ogólne zapisane w ust. 1-4 art. 5 UPO. Jeśli w wyniku zastosowania ust. 1-4 zaistnieją okoliczności powstania lub nie powstania zakładu, to nie ma konieczności badania, czy osoby działające w przedsiębiorstwie są zależne, czy niezależne od reprezentowanego przedsiębiorstwa.

Reasumując, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 UPO wynika, że dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:

- istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

- stały charakter takiej placówki,

- wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Podkreślić należy, że „zakład” jest pewnym abstrakcyjnym pojęciem funkcjonującym w międzynarodowym prawie podatkowym. Stwierdzenie, czy Wnioskodawca posiada zakład na terytorium Polski ma bezpośredni wpływ na kwestię powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO:

Dokonując interpretacji postanowień tej umowy należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego. Zgodnie z definicją placówka musi być „stała”; musi zatem istnieć więź między placówką, a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki okres, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki czas.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej (placówka może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń). Placówka może być także usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Nawet, gdy lokal jest bezprawnie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium jednego państwa przez przedsiębiorcę z innego państwa to należy uznać, że mamy do czynienia z istnieniem placówki.

Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za pośrednictwem stałej placówki. Określenie „za pośrednictwem” należy interpretować w szerokim sensie, mającym zastosowanie do każdej sytuacji, w której działalność gospodarcza jest prowadzona w konkretnym pomieszczeniu czy przestrzeni pozostającej w tym celu do dyspozycji przedsiębiorstwa.

Zgodnie z Komentarzem, prowadzenie działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem stałej placówki oznacza, że osoby które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona (pkt 2, Komentarz do artykułu 5).

Działalność przedsiębiorstwa może być prowadzona przez samego przedsiębiorcę lub osoby zatrudnione przez przedsiębiorstwo na podstawie płatnego stosunku pracy. Personel obejmuje pracowników i inne osoby otrzymujące instrukcje z przedsiębiorstwa, tzw. osoby zależne (pkt 10, Komentarz do artykułu 5 - w przedmiotowym przypadku pracownicy będą zatrudnieni na podstawie umowy o pracę).

W sytuacji, gdy działalność ma charakter powtarzalny, wówczas każdy okres, w którym placówka była użytkowana, powinien być brany pod uwagę w połączeniu z ilością wszystkich okresów, w których była użytkowana (okres może się rozciągnąć na wiele lat). Cykliczność przerw, mieszczących się w zwykłym toku działalności nie wyklucza stałości placówki.

Z opisu sprawy wynika, że Pracownicy są zatrudnieni przez Wnioskodawcę od 1 września 2018 roku na podstawie umowy o pracę. Od początku zatrudnienia Pracownicy pracują jako konsultanci i zgodnie z umową o pracę i opisem stanowiska, praca projektowa jest wykonywana na miejscu u klienta. Jest to główna aktywność pracowników. Miejsce świadczenia usług w projektach dla klientów jest uzgadniane między Pracownikiem a klientem. Zadania wewnętrzne mogą być wykonywane z domu Pracownika, o ile nie jest wymagana obecność w siedzibie firmy. Z powodu pandemii COVID-19, miejsce realizacji projektów dla klientów zmieniło się na dom Pracownika, ponieważ spotykanie się z osobami z zewnątrz było niepożądane, a pracownicy klienta również nie byli obecni na miejscu. Z tego powodu, usługi (…) są teraz często świadczone przez Pracowników zdalnie. Obecnie Pracownicy mogą wykonywać pracę z dowolnego miejsca, o ile zachowana jest tajemnica zawodowa.

W rozpoznawanej sprawie, co prawda Spółka nie posiada ani nie wynajmuje żadnych lokali/budynków w Polsce i nie korzysta z nieruchomości, które są własnością innych podmiotów w Polsce, jednak świadczenie pracy przez pracowników na podstawie umowy o pracę głównie z własnych domów (home office) i u klientów na terytorium Polski świadczy o istnieniu stałej placówki, którą może być np. mieszkanie pracownika. Jak już bowiem wskazano, nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką, lecz wystarczy zwykła jego obecność w konkretnym miejscu. W dobie możliwości świadczenia pracy zdalnie, miejsce w którym pracownik świadczy pracę na rzecz zagranicznego pracodawcy (niezależnie czy w warunkach domowych, czy w innym miejscu) można uznać za odrębną placówkę tego przedsiębiorstwa. Ponadto, charakteryzując pierwszą z przesłanek wskazano już na jej poziom trwałości i powtarzalności. Oznacza to, że zatrudnienie pracownika na podstawie umowy o pracę ma dłuższą perspektywę i z pewnością nie ma charakteru tymczasowego.

W rezultacie przy uwzględnieniu przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski spełnia, co do zasady, warunki istnienia placówki (stałego miejsca prowadzenia działalności) pod względem dostępności powierzchni oraz jej stałego charakteru.

Trzecią cechą konstytutywną zakładu jest to, iż przez placówkę prowadzona jest całkowicie lub częściowo działalność gospodarcza, z tym że nie może ona mieć charakteru pomocniczego czy przygotowawczego.

Z Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., że działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Ponadto, działalność przygotowawcza lub pomocnicza zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona za pośrednictwem stałej placówki, aby nie była uznana za zakład, musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego, a także nie ma charakteru przygotowawczego lub pomocniczego jakakolwiek działalność zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona w drugim państwie za pośrednictwem stałej placówki, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości.

Zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.

Nadmienić należy, że obok opisanej powyżej zasadniczej formy zakładu, UPO przewiduje także alternatywny sposób ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeśli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie. Jak wynika z art. 5 ust. 5 UPO, zakład może powstać także w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem tzw. zależnego przedstawiciela (tj. podmiotu działającego w drugim Państwie w imieniu zagranicznego przedsiębiorstwa).

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że w opisie sprawy Wnioskodawca podał, że świadczy usługi (…) i wspiera swoich klientów w zakresie: (…).

Pracownicy na stałe przebywają w Polsce, są polskimi rezydentami podatkowymi i rozliczają w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych. Pracownicy są odpowiedzialni przede wszystkim za obsługę klienta i działania związane z jakością wewnętrzną. Ich główne obowiązki obejmują zarządzanie projektami, kontrolę jakości, kontrola warunków stanu faktycznego i identyfikacja potencjalnych obszarów do poprawy oraz przeprowadzanie szkoleń. Zakres działalności Pracowników jest zgodny z główną działalnością Spółki.

Pracownicy pracują w trybie zdalnym, głównie z własnych domów (home office). Podczas, gdy z jeden z Pracowników pracuje głównie z domu, drugi odbywa podróże służbowe w celu obsługi klientów w ramach swoich obowiązków zawodowych. Spółka nie ma prawa wstępu czy swobodnego dostępu do domów (mieszkań) Pracowników. Spółka dostarcza Pracownikom niezbędny sprzęt do wykonywania pracy, taki jak: drukarki, telefony komórkowe, komputery oraz odpowiednie oprogramowanie. Oprócz wynagrodzenia otrzymywanego przez pracowników, mogą oni również otrzymywać zwroty kosztów, zwłaszcza kosztów Internetu oraz innych kosztów związanych z pracą zdalną (w zależności od potrzeb). Koszty związane z pracą zdalną (np. internet) mogą być zwracane pracownikom, podczas gdy inne koszty (np. rachunki telefoniczne) mogą być pokrywane bezpośrednio przez Spółkę.

Pracownicy wykonują swoje obowiązki i wyżej wymienione funkcje, aktywnie uczestnicząc w bezpośrednich interakcjach z klientami. Niemniej jednak, nie posiadają uprawnień (tj. pełnomocnictwa) do zawierania umów, aktywnego uczestnictwa w negocjacjach, ustalania warunków cenowych ani udzielania rabatów. Te czynności są wykonywane wyłącznie w siedzibie Spółki w Niemczech przez umocowane osoby. Kwestie dotyczące obiegu umów zawieranych przez Spółki, czy wystawianych/otrzymywanych faktur również jest zarządzane wyłącznie przez zespół administracyjny pracujący w siedzibie Spółki w Niemczech.

Z pewnością stała placówka, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości, nie prowadzi działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym (punkt 24 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji, zob. również wyrok NSA z 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1864/10). Zatem, jak już wskazano zakład powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o przygotowawczym lubpomocniczym charakterze działalności Wnioskodawcy na terytorium Polski za pośrednictwem ww. pracowników w odniesieniu do działalności Spółki. Pracownicy zatrudniony w Polsce będą bowiem wykonywać zasadniczą działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe rozważania, stwierdzić należy, że działalność Pracowników Wnioskodawcy na terenie Polski będzie stanowić „zakład” w rozumieniu przepisów art. 4a ust. 11 ustawy o CIT i art. 5 UPO od 1 września 2018 r. do momentu, gdy Pracownicy Spółki pracujący zdalnie z Polski zostaną zatrudnieni na podstawie umowy o pracę przez inny podmiot z Grupy, tj. (…) sp. z o.o. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, który twierdzi że Spółka posiada zakład od dnia 1 stycznia 2023 r. jest niewłaściwe.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).