Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Wr 1031/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman Asesor WSA Iwona Solatycka po rozpoznaniu w Wydziale I – w trybie uproszczonym, na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi: A. w K. (D.) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] 7 maja 2020 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku w sprawie stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku odchodowym od osób prawnych: oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A zs. w D. (dalej jako: Spółka, Skarżąca) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako DIAS, Organ odwoławczy) z 27 maja 2020 r. nr 0201-IOD3.4100.13.2020 w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku w sprawie stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych. Stan sprawy przedstawia się w sposób poniższy.

Pismem z 30 grudnia 2019 r. Spółka wniosła do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu (dalej jako: NDUS, Organ I instancji) o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych w łącznej kwocie 8.575,00 zł od dywidend przysługujących Jej z tytułu należnej dywidendy z akcji B S.A. wypłaconych w 2014 r., będąc w dniu ustalenia praw ich posiadaczem. Do wniosku podpisanego przez pełnomocnika – radcę prawnego M. M. dołączono pełnomocnictwo szczególne na druku PPS-1 uwierzytelnione 30 grudnia 2019 r. i pełnomocnictwo Spółki podpisane przez R. L. i E. L. (bez daty), potwierdzone za zgodność z oryginałem z 31 grudnia 2019 r. Pismem z 10 stycznia 2020 r. NDUS wezwał pełnomocnika Spółki do usunięcia braków formalnych przedmiotowego wniosku przez przedłożenie dowodów potwierdzających, że osoby, które udzieliły pełnomocnictwa są uprawnione do reprezentacji Spółki. Uzasadniając wezwanie wskazano, iż poprawność udzielenia przedmiotowego pełnomocnictwa nie została potwierdzona przez notariusza (apostille) i nie przedłożono też alternatywnych dokumentów potwierdzających umocowanie tychże osób (wezwanie doręczone pełnomocnikowi Spółki w dniu 15.01.2020 – termin na uzupełninie braku: 7 dni). Pełnomocnik Spółki wniósł o przedłużenie terminu do uzupełnienia wskazanego braku - do dnia 29.02.2020 r. (pismo nadane 22.01.2022 r.). Pismem z 28 lutego 2020 r. (nadanym 28.02.2020 r.) Pełnomocnik Spółki przesłał do Organu I instancji uwierzytelniony egzemplarz pełnomocnictwa z 26 lutego 2020 r. podpisany przez Z. C. i S. E. opatrzony klauzulą apostille (data doręczenia NDUS – 04.03.2020 r.) Postanowieniem z 28 lutego 2020 r. (nadanym 02.03.2020) NDUS pozostawił wniosek Spółki bez rozpatrzenia, działając na podstawie art. 169 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) - dalej jako o.p., wskazując na brak uzupełnienia braku i brak możliwości przedłużenia terminu, o którym mowa w art. 194 § 4 o.p.. W rezultacie wniesionego zażalenia, DIAS postanowieniem z 27 maja 2020 r. utrzymał w mocy postanowienie NDUS. W motywach rozstrzygnięcia wyjaśniono, że wezwanie o uzupełnienie braków formalnych wniosku zostało doręczone 15 stycznia 2020 r., co dokumentuje zwrotne potwierdzenie odbioru, a zatem termin do usunięcia braków upłynął 22 stycznia 2020 r. W tym terminie pełnomocnik - radca prawny M. M. nie uzupełnił braków formalnych o żądane dokumenty, natomiast pismami z: 22 stycznia 2020 r. i 4 lutego 2020 r. zwrócił się do Organu I instancji z prośbą o przedłużenie terminu do usunięcia braków do dnia 29 lutego 2020 r. Przy piśmie z 28 lutego 2020 r. przesłano do Organu I instancji oryginał pełnomocnictwa z 26 lutego 2020 r. podpisany przez inne osoby niż na pełnomocnictwie załączonym do wniosku z dnia 30.12.2019 r. (są to podpisy: Z. C. oraz S. E.). Pełnomocnictwo to opatrzono sporządzonymi w języku obcym: klauzulą apostille oraz poświadczeniem notarialnym. W piśmie tym wyjaśniono również, że tłumaczenie tego dokumentu zostanie przedłożone niezwłocznie po jego otrzymaniu z biura tłumaczeń. Organ odwoławczy wyjaśnił, że apostille jest poświadczeniem autentyczności podpisu złożonego na dokumencie urzędowym sporządzonym w danym państwie, charakteru - w jakim działała osoba, która podpisze taki dokument, tożsamości pieczęci lub stempla, którym opatrzony jest ów dokument, w celu użycia tego dokumentu w obrocie prawnym w innym państwie. O klauzuli apostille można traktować, gdy dokument urzędowy sporządzony został w jednym państwie, a ma być przedłożony na terytorium innego państwa. Zasady nadawania klauzuli apostille określa konwencja znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzona w Hadze w dniu 5 października 1961 roku (Dz. U. z 2005 r. poz. 938 - tzw. "konwencja haska"). Rzeczpospolita Polska i Królestwo Danii są stronami konwencji haskiej co oznacza, że aby móc posłużyć się dokumentem pochodzącym z Danii w Polsce, należy uzyskać apostille. Jeśli zatem – wskazał DIAS, wnoszącym podanie jest osoba działająca z upoważnienia podmiotu, od którego żądanie pochodzi, to jej obowiązkiem jest złożenie wraz z podaniem dokumentu wykazującego umocowanie do działania w cudzym imieniu i wyznaczającego jego zakres. Zdaniem Organu odwoławczego taki dokument nie został przedłożony. Natomiast złożone pismo z 28 lutego 2020 r., do którego zostało załączone pełnomocnictwo z dnia 26.02.2020 r. podpisane przez Z. C. oraz S. E., dla radcy prawnego M. M. do reprezentowania Spółki zostało opatrzone klauzulą apostille oraz poświadczeniem notarialnym, ale potwierdza jedynie tożsamość osób podpisanych pod pełnomocnictwem. Nie potwierdza natomiast umocowania tych osób do podpisania takiego dokumentu w imieniu Spółki. Uwierzytelniony odpis przysięgłego tłumaczenia powyższego dokumentu przedłożono dopiero w załączeniu do zażalenia na postanowienie Organu I instancji. Przy czym nie przedłożono dowodów potwierdzających, że Z. C. oraz S. E. są osobami uprawnionymi do podpisania w imieniu spółki pełnomocnictwa dla wskazanego radcy prawnego.