Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Wa 2630/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2021 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] września 2021 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania T. K., uchyliło w całości decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2021 r. nr [...] odmawiającą przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym mężem. Równocześnie organ odwoławczy orzekł o przyznaniu wnioskodawczyni świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym mężem począwszy od dnia [...] czerwca 2021 r. do [...] lipca 2022 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że wskazaną powyżej decyzją, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organ I instancji orzekł o odmowie przyznania T. K. świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym mężem, wskazując, że nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych dotycząca daty powstania niepełnosprawności męża.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, T. K. wniosła odwołanie. W uzasadnieniu zarzuciła zaskarżonej decyzji zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust 1 Konstytucji. Skarżąca wniosła o uchylenie kwestionowanej decyzji organu I instancji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia.