Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. III FSK 3019/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca – Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Ol 333/20 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo L. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 20 marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2015-2016 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 lipca 2020 r., sygn. I SA/Ol 333/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwo L. (dalej: skarżący, Nadleśnictwo) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z 20 marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2015 i 2016 rok. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

Skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji złożył skarżący. Działający w jego imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości. Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) skarżący zarzucił:

I. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a) art. 2 ust. 2 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 4 i 7 oraz art. 1a ust. 3 pkt 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm., dalej: u.p.o.l.), a także art. 1 ust. 1-3 ustawy z 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 465 ze zm., dalej: u.p.l.) poprzez ich błędną wykładnię, skutkującą przyjęciem, iż wykonywanie przez przedsiębiorstwo przesyłowe czynności związanych z konserwacją urządzeń przesyłowych na gruntach, które stanowią pas techniczny pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi, stanowi zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej, podczas gdy czynności te wykonywane są incydentalnie a właściwa wykładnia wspomnianych przepisów prowadzi do wniosku, iż zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej nastąpiłoby dopiero w sytuacji, gdyby to wykonywanie działalności gospodarczej uniemożliwiało prowadzenie gospodarki leśnej, co nie ma miejsca w przedmiotowym stanie faktycznym;