Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 stycznia 2022 r., sygn. I SAB/Wa 391/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. H., A. U., S. S., G. W., A. L., S. G. na bezczynność Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności 1. zobowiązuje Ministra Rozwoju i Technologii do rozpoznania wniosku z [...] czerwca 2015 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] sierpnia 1960 r. nr [...] w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii, miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Ministrowi Rozwoju i Technologii grzywnę w wysokości 1000 (tysiąc) złotych; 4. przyznaje od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz M. H., A. U., S. S., G. W., A. L., S. G. po 1000 (tysiąc) złotych na rzecz każdego ze skarżących tytułem sumy pieniężnej; 5. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii solidarnie na rzecz M. H., A. U., S. S., G. W., A. L., S. G. kwotę 682 (sześćset osiemdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

M. H., A. U., S. S., G. W., A. L., S. G. (dalej również jako: "skarżące", "strony skarżące"), wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii (dalej również jako: "organ", Minister") w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej [...] (dalej również jako: "Prezydium") z [...] sierpnia 1960 r. nr [...], odmawiającego przyznania prawa własności czasowej gruntu położonego w [...], przy ul. [...], nr hip. [...] dz. [...] - w części gruntu stanowiącego obecnie własność Skarbu Państwa. Organowi administracji publicznej zarzuciły rażące naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności: art. 35 § 1-3 w zw. z art. 36 i art. 37 § 2 kpa poprzez niezałatwienie sprawy w ustawowym terminie, brak informacji dla stron o przyczynach niezachowania terminu oraz pominięcie wyznaczenia nowego terminu załatwienia sprawy. W skardze wniosły o: 1) zobowiązanie Ministra Rozwoju i Technologii do wydania decyzji merytorycznej w sprawie, w terminie określonym przez Sąd; 2) stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) wymierzenie Ministrowi Rozwoju i Technologii grzywny w maksymalnej wysokości, określonej w art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. – powoływanej dalej, jako "ppsa"); 4) przyznanie od organu na rzecz skarżących sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 ppsa oraz o zasądzenie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, a także o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym.