Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2022 r., sygn. VII SA/Wa 861/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Antas, , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Protokolant sekr. sąd. Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi S.Z. na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia [...] stycznia 2021 r. znak [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r., znak: [...], Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (dalej: "organ II instancji") na podstawie art. 127 § 2 w zw. z art. 17 pkt 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm., dalej: "k.p.a.") oraz art. 7 pkt 1, art. 9 ust. 1 i 2, art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2020 r., poz. 282 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołań S. Z. i Miasta [...] od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: "organ I instancji") z dnia [...] października 2020 r., nr [...] - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że pismem z 21 lipca 2017 r. wszczęto postępowanie w sprawie wpisu do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] budynek koszarowy z XIX w. wraz z otoczeniem w granicach działek nr ew. [...], położony przy Alei [...] w [...]. Po przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym organ I instancji decyzją z [...] października 2020 r. wpisał przedmiotowy obiekt do rejestru zabytków. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia złożyła właścicielka budynku S. Z. W uzasadnieniu wskazano, że organ zaniechał wnikliwej analizy zebranego materiału dowodowego i pominął opinię na podstawie, której budynek przy Alei [...] w [...] został skreślony z rejestru zabytków w 2000 roku. Organ nie przedstawił jej biegłemu, który wykonując 20 lat później opinię o tym samym budynku nie ocenił jego stanu technicznego od wewnątrz. Stąd też strona złożyła wniosek o powołanie nowego biegłego, któremu organ przedstawi cały materiał w sprawie. Równocześnie pełnomocnik odwołującej podkreślił, że od stwierdzenia zniszczenia budynku niosącego zagrożenie dla życia i zdrowia jego mieszkańców w decyzji z 2000 roku, minęło 20 lat. Budynek ten nie był remontowany, a zabezpieczenie substancji nieruchomości było okradane, podpalane i dewastowane przez osoby postronne. Przedmiotowy budynek niesie zaś zagrożenie dla okolicznych mieszkańców i nie może podlegać rewitalizacji. Do odwołania załączono m. in. 15 zdjęć fragmentów wnętrz przedmiotowego budynku, wykonanych w 2020 roku oraz pisma z Urzędu Miasta [...] z 6 sierpnia 1999 r. i Państwowej Straży Pożarnej z 6 czerwca 2000 r. Ponadto, pełnomocnik odwołującej stwierdził, że nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności jest nieuzasadnione merytorycznie. Nie pozwala to bowiem prześledzić przesłanki, którą kierował się organ konserwatorski, aby zweryfikować ją w toku postępowania odwoławczego.