Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.628.2023.1.AS

Wpływ częściowego umorzenia subwencji finansowej przez PFR na wysokość straty podatkowej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wpływu częściowego umorzenia subwencji finansowej przez PFR na wysokość straty podatkowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej także: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium RP. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie (…).

Spółka zawarła ze starostą, reprezentowanym przez Dyrektora określonego we wniosku Urzędu Pracy, umowę o wypłatę dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 (dalej jako: „Umowa”).

Zgodnie z § 1 ust. 1 Umowy, Starosta, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID- 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.), przekazuje przedsiębiorcy środki na dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników' oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku spadku obrotów gospodarczych (w rozumieniu art. 15zzb ust. 3 tej ustawy) określonych przez przedsiębiorcę szczegółowo we Wniosku (Załącznik nr 1 do Zasad i Umowy), zaakceptowanym przez Urząd Pracy.

Na mocy zawartej Umowy, Spółka otrzymała subwencję finansową w wysokości (…) zł. Decyzją z dnia 11 czerwca 2021 r. Polski Fundusz Rozwoju S.A. zwolnił Spółkę z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej w kwocie (…) PLN. Wartość subwencji finansowej pozostająca do spłaty wyniosła (…) PLN.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1316; dalej: „Rozporządzenie”), umorzona kwota subwencji finansowej w wysokości (…) PLN korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

Kwota (…) PLN stanowiąca kwotę zwolnienia z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej została przez Spółkę zaliczona na gruncie bilansowym do pozostałych przychodów operacyjnych w roku 2021.

W roku podatkowym 2021 r. Spółka uzyskała stratę podatkową w źródle przychodów „inne źródła przychodów”, tj. poniesione koszty uzyskania przychodu przewyższyły osiągnięte przychody podatkowe Strata podatkowa Spółki powstała niezależnie od sposobu kwalifikacji podatkowej umorzonej subwencji finansowej, tj. zaliczenia jej do przychodów podatkowych albo braku uwzględnienia jej w przychodach podatkowych.

Pytanie

Czy na wysokość straty podatkowej Spółki osiągniętej w 2021 r. powinna mieć wpływ kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej w kwocie (…) PLN, tj. czy kwota umorzonej subwencji finansowej skutkuje zmniejszeniem kwoty straty podatkowej do rozliczenia w następnych latach podatkowych, zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na wysokość straty podatkowej Spółki osiągniętej w 2021 r. nie powinna mieć wpływu kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej w kwocie (…) PLN, tj. kwota umorzonej subwencji finansowej nie skutkuje zmniejszeniem kwoty straty podatkowej do rozliczenia w następnych latach podatkowych, zgodnie z art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy o CIT przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

2) przychodów wymienionych w art. 21. art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;

2a) straty poniesionej ze źródła przy chodów;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę;

5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji;

6) strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896 z późn. zm.);

7) strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

a) przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub

b) co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały. Na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy o CIT, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-3 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3) wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b) środków na rachunkach bankowych - w bankach

W myśl natomiast, art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów/ ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

W ocenie Spółki, Spółka w roku podatkowym 2021 uwzględniając kwotę subwencji w przychodach podatkowych i jednocześnie wykazując w tym samym roku stratę podatkową, nie miałaby możliwości realnego skorzystania z ulgi zaniechania poboru podatku, jaką zapewnia rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

Jednocześnie podkreślić należy, że powołane Rozporządzenie nie zawiera wyłączeń, ani innych warunków, od których uzależnia skorzystanie z preferencji (ulgi) zaniechania poboru podatku.

W tych okolicznościach, brak możliwości skorzystania z ulgi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy w roku umorzenia subwencji ponieśli stratę jest niekonstytucyjnym wyłączeniem ich z kręgu osób uprawnionych do skorzystania z tejże ulgi.

Art. 32 Konstytucji RP zapewnia, że wszyscy są wobec prawa równi, wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Spółka spełniła wszystkie warunki określone ww. Rozporządzeniem, tj. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, otrzymała decyzję o umorzeniu subwencji finansowej oraz dochód (przychód) objęty zaniechaniem uzyskała w okresie od 1 czerwca 2021 do 31 grudnia 2022 r. Zdaniem Spółki, intencją Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej było objęcie preferencją podatkową docelowej grupy podatników wskazanej w rozporządzeniu, bez wykluczeń, które powstały w wyniku braku uregulowań prawnych, czy też sprzeczności w regulacjach prawnych. Niedopatrzeniem systemowym jest zapewne brak uregulowań w zakresie ustalania straty podatkowej w ustawie o CIT w kontekście przywołanego rozporządzenia.

Art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Nie ma tu mowy o dochodach, w stosunku do których zaniechano poboru podatku.

Przy czym, ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 9 ust. 1 zawiera wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów, od których zaniechano poboru podatku − co w przeciwieństwie do podatników CIT − daje podatnikom PIT wymierną i realną korzyść z zaniechania poboru podatku.

Podobnie podatnik CIT, który w roku 2021 stał się beneficjentem umorzenia subwencji, ale osiągnął dochód podatkowy, odnosi wymierne korzyści z zaniechania poboru podatku, wykazując kwotę zaniechanego podatku w zeznaniu podatkowym.

W przypadku podatników, którzy osiągnęli stratę podatkową, uwzględnienie umorzonej subwencji finansowej w przychodach podatkowych skutkuje zmniejszeniem kwoty straty podatkowej, w tym do odliczenia w latach następnych. Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy osiągnęli stratę podatkową w roku umorzenia subwencji finansowej są w gorszej sytuacji niż podatnicy, którzy osiągnęli dochód.

W ocenie Wnioskodawcy skutki zaniechania poboru podatku z tytułu umorzenia subwencji finansowych powinny być jednakowe dla podatników, którzy osiągnęli dochód podatkowy, jak i stratę podatkową.

W przypadku podatników, którzy w roku umorzenia subwencji finansowej uzyskali stratę podatkową, kwota zaniechanego podatku od wartości umorzonej subwencji powinna pomniejszyć podatek należny w najbliższym roku podatkowym, w którym pojawi się dochód z działalności i jednocześnie w zakresie tego dochodu wystąpi podatek należny.

Podsumowując:

Zdaniem Wnioskodawcy, na wysokość straty podatkowej Spółki osiągniętej w 2021 r. nie powinna mieć wpływu kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej w kwocie (...) PLN, tj. kwota umorzonej subwencji finansowej nie skutkuje zmniejszeniem kwoty straty podatkowej do rozliczenia w następnych latach podatkowych, zgodnie z art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT. Na wysokość straty podatkowej osiągniętej w roku 2021 nie ma wpływu umorzenie subwencji finansowej w roku 2021.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805., dalej: „ustawa o CIT”):

1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

3. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

2) przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli są związane z działalnością zakładu;

2a) straty poniesionej ze źródła przychodów;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę;

5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji;

6) strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2023 r. poz. 2488);

7) strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

a) przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub

b) co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.

W myśl art. 7 ust. 5 ustawy o CIT:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3) wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a) zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b) środków na rachunkach bankowych - w bankach

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Spółka otrzymała na podstawie umowy zawartej ze starostą dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 w postaci subwencji finansowej.

Następnie, Polski Fundusz Rozwoju S.A. wydał decyzję w sprawie zwolnienia spółki z obowiązku zwrotu części tej subwencji finansowej. Kwota stanowiąca kwotę zwolnienia z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej została przez Spółkę zaliczona na gruncie bilansowym do pozostałych przychodów operacyjnych w roku 2021.

W roku podatkowym 2021 r. Spółka poniosła stratę podatkową w źródle przychodów „inne źródła przychodów”, tj. poniesione koszty uzyskania przychodu przewyższyły osiągnięte przychody podatkowe Strata podatkowa Spółki powstała niezależnie od sposobu kwalifikacji podatkowej umorzonej subwencji finansowej, tj. zaliczenia jej do przychodów podatkowych albo braku uwzględnienia jej w przychodach podatkowych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy na wysokość straty podatkowej Spółki poniesionej w 2021 r. powinna mieć wpływ kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej i czy w związku z tym kwota umorzonej subwencji finansowej skutkuje zmniejszeniem kwoty straty podatkowej do rozliczenia w następnych latach podatkowych.

Z uwagi na opisany przez Państwa problem wskazać należy, że Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw „Tarcza finansowa Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm – przyjęty uchwałą Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2020 r. - jest programem, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju, znowelizowanej ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. poz. 569), zgodnie z którym Rada Ministrów, w związku ze skutkami COVID-19, może powierzyć Polskiemu Funduszowi Rozwoju realizację rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, w tym w formie bezzwrotnej.

Natomiast, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju (Dz.U. 2021 poz. 1316):

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów (przychodów) osiągniętych odpowiednio przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatników podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju Spółkę Akcyjną z siedzibą w Warszawie w ramach rządowego programu udzielania przedsiębiorcom wsparcia finansowego, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (Dz. U. z 2021 r. poz. 1010).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 czerwca 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyjaśnić, w tym miejscu należy, że skoro decyzją z 11 czerwca 2021 r. zostali Państwo zwolnieni z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej, to zwolnienie to stanowi umorzenie subwencji finansowej, o której mowa w § 1 i 2 ww. rozporządzenia.

Zatem, zwolnienie z obowiązku zwrotu części subwencji finansowej stanowi w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT przychód Spółki, do którego zastosowanie znajduje ww. rozporządzenie Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju.

W związku z powyższym, umorzenie części subwencji z PFR stanowi przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

W sytuacji jednak, kiedy podatnik ponosi stratę, umorzona część subwencji również jest wykazywana w przychodach podatkowych, więc może wpływać na pomniejszenie straty.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w związku ze zwolnieniem Spółki z obowiązku zwrotu części subwencji powstaje dla Spółki przychód, od którego na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów, funduszy i polityki regionalnej z dnia 16 lipca 2021 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z tytułu umorzenia subwencji finansowej lub finansowania preferencyjnego udzielonych przez Polski Fundusz Rozwoju zaniechano poboru podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie ze względu na fakt, że Spółka w 2021 r. poniosła stratę, wykazana w zeznaniu kwota przychodu z tyt. umorzenia części Subwencji, wpłynie na pomniejszenie tej straty.

Zaniechanie podatku od umorzonej subwencji nie powinno obniżać łącznego podatku (dochodu/straty). Zaniechanie ma jedynie wpływ na kwotę podatku do zapłaty.

Podsumowując, w analizowanej sprawie należy stwierdzić, że kwota umorzonej w 2021 r. subwencji finansowej stanowi przychód z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT. Przychód ten ma wpływ na wysokość straty podatkowej i wpływa na jej zmniejszenie.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie wpływu częściowego umorzenia subwencji finansowej przez PFR na wysokość straty podatkowej, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do wyrażonego we wniosku Państwa stanowiska wywodzonego z zasady określonej w art. 32 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), należy zauważyć, że w toku postępowania interpretacyjnego organy podatkowe nie są władne do dokonywania kontroli zgodności unormowań polskiego prawa podatkowego z postanowieniami ww. aktu prawnego. Wydawane przez organ interpretacje indywidualne nie mają charakteru aktu normatywnego, a jedynie przedstawiają pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na interpretowane zagadnienie podatkowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).