Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 stycznia 2022 r., sygn. I SA/Ol 728/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Górska sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej jako: "NUS", "Organ I instancji", "Organ"), nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji wydanej przez tenże Organ [...], w której określono M. K. (dalej jako: "Strona", "Skarżący", "Podatnik") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r. w wysokości 642.258,00 zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia NUS podniósł, że Strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia. Zaszła więc przesłanka określona w art. 239b §1 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm. - dalej jako: "O.p."), która w związku z art. 239b §2 tejże ustawy (prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania wynikającego z decyzji) stanowiła podstawę wydania postanowienia w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności ww. nieostatecznej decyzji wymiarowej.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] (dalej jako: "DIAS", "Organ II instancji", "Organ odwoławczy") postanowieniem z [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Organu I instancji.

Wedle ustaleń DIAS, w zaskarżonym postanowieniu Organ I instancji słusznie stwierdził, że zaistniała przesłanka określona w art. 239b §1 pkt 2 O.p. oraz prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania (art. 239b §2 O.p.). Organ ten miał więc podstawy do wydania rozstrzygnięcia o wskazanej w nim treści.