Interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.798.2023.2.MS

Możliwość skorzystania z ulgi IP BOX.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek uzupełnił Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 15 stycznia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

…(dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą od… 2017 r. w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników (PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem oraz PKD 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych). Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT (tzw. podatek według skali).

W ramach działalności Wnioskodawca świadczy przede wszystkim usługi związane z wytwarzaniem nowego oprogramowania (programów komputerowych) lub ulepszania istniejącego oprogramowania na rzecz różnych podmiotów (dalej: „Kontrahentów”).

Przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy osobiście w ramach własnej działalności gospodarczej. Usługi wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającego, jedynie przy uwzględnieniu wskazówek i uwag, które są niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych przez Kontrahentów celów. Świadczone usługi programistyczne wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca ma pełną dowolność wyboru miejsca i czasu wykonywania prac. Może być co jakiś czas zobowiązany do stawienia się w siedzibie Kontrahenta w celu prezentacji efektów dotychczasowych prac (demonstracji oprogramowania) oraz ustalenia zakresu i planu dalszych prac. Kontrahenci mają swoje siedziby w Polsce albo poza granicami Polski.

Wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Współpraca z poszczególnymi podmiotami trwa od kilku tygodni do kilkunastu miesięcy, w zależności od rodzaju projektu. Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy, stosownie do art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego rozliczenia za rok 2019 oraz kolejne lata.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polega na:

·projektowaniu oprogramowania i programowaniu,

·tworzeniu, poprzez pisanie kodu źródłowego, od podstaw autorskiego oprogramowania komputerowego,

·budowie modeli statystycznych oraz ekonometrycznych w formie oprogramowania komputerowego,

·ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania/systemu na podstawie kodu źródłowego (działalność w obszarze IT),

·utrzymywaniu i obsłudze istniejącego oprogramowania poprzez podnoszenie precyzyjności działania oprogramowania i naprawę ewentualnych błędów (działalność w obszarze IT),

·tworzeniu autorskiego oprogramowania dla tworzenia aplikacji…. o niskim śladzie węglowym oraz wysokiej szybkości działania,

·wytwarzaniu nowych narzędzi programistycznych analizujących ruch użytkownika oraz wykonywane przez Niego akcje do analizy i walidacji działania stworzonych modeli … oraz algorytmów optymalizacyjnych (działalność w obszarze IT).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. Wnioskodawca na zlecenie swojego partnera wykonuje pracę badawczą oraz rozwojową z zakresu wykorzystywania nowoczesnych języków programowania oraz oprogramowania dla tworzenia aplikacji … o niskim śladzie węglowym oraz wysokiej szybkości działania. Dzięki zastosowaniu kompilatorów kodu, najnowszych standardów programowania, najnowszych wersji języków programowania oraz tworzeniu własnego bazowego kodu aplikacji, na którym rozwijane są kolejne aplikacje, Wnioskodawca tworzy zoptymalizowane oprogramowanie umożliwiające klientom świadczenie usług w Internecie np. sklepy internetowe oraz strony korporacyjne dostosowane do współczesnych standardów ....

Pracę nad omawianym oprogramowaniem można podzielić na:

1)analizę projektu graficznego oraz przygotowanie środowiska pracy,

2)implementację modułów aplikacji …,

3)optymalizację kodu,

4)instalację i konfigurację aplikacji ….

Na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania pozwalające na automatyczne wdrożenie i ulepszenie tego typu procesów. Z racji skomplikowania systemów informatycznych, złożoności procesów biznesowych, Wnioskodawca musiał stworzyć indywidualne rozwiązania dopasowane do potrzeb rynku. Kod źródłowy tworzony jest przez Wnioskodawcę na podstawie Jego doświadczenia i bazuje na Jego kreatywności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony przez Wnioskodawcę samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania. Wynikiem tej pracy są nowe i ulepszone rozwiązania, ulepszone względem istniejących dotychczas na rynku, a będące odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahentów. Omawiane systemy zawierają szereg unikalnych w skali światowej funkcjonalności. Innowacyjność wytwarzanego oprogramowania polega przede wszystkim na tym, że wytworzone programy, m.in. dzięki pracom programistycznym Wnioskodawcy, mimo dużego skomplikowania pozwalają zmniejszyć konieczne zapotrzebowanie na ruch sieciowy, wydajność serwerów oraz łącza internetowego, pozostawiając niski ślad węglowy w trakcie użytkowania. Omawiane oprogramowania są rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.   dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat pracy Wnioskodawcy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Nie są to działania rutynowe ani okresowe.

Wnioskodawca zwykle jest częścią zespołu programistów pracujących nad przedmiotowym oprogramowaniem. Oprogramowanie tworzone przez zespół jest złożone, a każdy członek zespołu tworzy jego poszczególne części, moduły. Każdą z tych części można wydzielić, nazwać i przetestować. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje, tj. rozwija lub ulepsza oprogramowanie komputerowe, nie jest On właścicielem ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (Kontrahenta). Oprogramowanie jest udostępniane Wnioskodawcy w tym celu nieodpłatnie przez Kontrahenta, nie na zasadzie wyłączności, tj. np. inni programiści świadczący usługi na rzecz Kontrahenta również mają dostęp do tego oprogramowania (również w celu jego modyfikacji).

W wyniku dokonywanego przez Wnioskodawcę ulepszenia/modyfikacji oprogramowania tworzone są unikalne kody, algorytmy oprogramowania (utwory), które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania. Zarówno Kontrahent jak i pozostali członkowie zespołu mają dostęp, na podstawie konkretnych uprawnień i autoryzacji, do całości tworzonego oprogramowania. Powstały kod źródłowy jest wykorzystywany produkcyjnie i w kolejnych etapach prac projektowych uaktualniany o nowe moduły funkcyjne i sterujące zgodnie z przyjętymi standardami informatycznymi, które zakładają, że oprogramowanie rozwijane jest w sposób przyrostowy, wszelkie nowe elementy oprogramowania wymagają fazy testowania i weryfikacji poprawności wykonania oraz sprawdzenia przez innych członków zespołu zarówno działania kodu jak i również jego szybkości, czystości i zastosowanych metod programistycznych. Wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań, kodu oraz innowacji w ramach realizacji zawartej umowy, przechodzą na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem z chwilą wskazaną w umowie. Wnioskodawca, przed przystąpieniem do realizacji usługi, zawiera z Kontrahentem umowę o świadczenie usług programistycznych, której przedmiotem jest świadczenie bieżących usług informatycznych oraz przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania.

Z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy. Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującego za prawa autorskie. Wnioskodawca dzieli samodzielnie wynagrodzenie na część przypadającą na prawa autorskie i część przypadającą na pozostałe usługi informatyczne. Podział ten nie ma swojego odzwierciedlenia w zapisach umowy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi bądź zamierza ponosić między innymi wydatki na:

-usługi telekomunikacyjne;

-usługi księgowe;

-literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;

-wyposażenie biura i materiały biurowe;

-sprzęt elektroniczny;

-koszty ubezpieczenia sprzętu elektronicznego oraz rozszerzonych gwarancji; oprogramowanie i licencje na oprogramowanie;

-wydatki związane z transportem (np. zakup biletów miesięcznych, na samolot lub pociąg);

-samochód osobowy oraz jego użytkowanie;

-podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe w formie stacjonarnej oraz online).

Niektóre koszty mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt. W przypadku braku możliwości pełnego przyporządkowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca prowadzi Podatkową Książkę Przychodów i Rozchodów oraz odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku projektu, czyli od stycznia 2019 r. na bieżąco poprzez program …. Ewidencja zawiera dane podatnika (nazwa, adres, NIP, REGON) oraz wskazuje okres, którego dotyczy. Ewidencja prowadzona jest za okresy miesięczne. Ewidencja zawiera datę poniesienia kosztu/datę uzyskania przychodu, wraz ze wskazaniem numeru dokumentu źródłowego oraz pozycji w PKPiR oraz odpowiednio: wartość przychodu z kwalifikowanego IP, koszt kwalifikowanego IP z podziałem na: koszty bezpośrednie, nabycie wyników prac B+R od podmiotu niepowiązanego, nabycie wyników prac B+R od podmiotu powiązanego, nabycie kwalifikowanego IP, pozostałe przychody, pozostałe koszty. Na podstawie prowadzonej ewidencji można ustalić informacje o: zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu; przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania, kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania, dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy 2019 r. i lat kolejnych, czyli 2020 r., 2021 r., 2022 r., 2023 r. oraz lat następnych. Opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości aż do momentu diametralnej zmiany stanu faktycznego lub prawnego.

W kontekście przedstawionego we wniosku opisu pod pojęciem „programów komputerowych” należy rozumieć, że oprogramowanie komputerowe to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Określenie „oprogramowanie” może funkcjonować jako synonim terminów „program komputerowy” oraz „aplikacja”.

Wnioskodawca wytwarza złożone aplikacje internetowe składające się z kilku współpracujących ze sobą komponentów oraz komunikujących się ze sobą w celu realizacji określonego wymagania biznesowego Kontrahenta.

„Projekt, produkt, aplikacja” to określenia, które mogą funkcjonować jako synonimy terminów „program komputerowy”, „oprogramowanie”. Programy komputerowe to wynik prac programistycznych Wnioskodawcy - utwory na gruncie art.1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Natomiast prace projektowe polegają na tworzeniu schematu działania oraz rozpisaniu funkcjonalności programów i aplikacji, a następnie wdrożenie ich przy użyciu języków programowania oraz wyszukiwaniu i usuwaniu błędów powstałych w trakcie tworzenia programu lub aplikacji, czy testowaniu oprogramowania.

Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonego celu. Celem oprogramowania jest zapewnienie funkcji tworzenia, edycji, publikacji i zarządzania treściami w aplikacjach …, zapewnienie stabilności działania aplikacji, dostosowanie aplikacji do standardów … (dostępności i łatwego korzystania dla osób z niepełnosprawnościami), optymalizację dla wyszukiwarek internetowych, optymalizację dla urządzeń mobilnych oraz niskoemisyjność wytworzonych rozwiązań technologicznych. Są to aplikacje współdziałające z systemami zarządzania treścią (…) takimi jak… oraz aplikacje działające samodzielnie. Do tworzenia aplikacji wykorzystywane są następujące technologie i języki programowania: ….

Program komputerowy jest zakodowaną sekwencją instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu osiągnięcia określonego rezultatu (J. Sobczak, Prawa autorskie i prawa pokrewne, 2000 r.). Program komputerowy jest zestawem instrukcji, komend kierowanych do komputera, który ma doprowadzić po odpowiednim przetworzeniu tych instrukcji przez komputer do wywołania określonych funkcji komputera, przy czym instrukcje te mogą być wyrażone w jakiejkolwiek formie lub postaci, a także stanowić mogą materiały projektowe, pod warunkiem jednak, że wyłącznie na ich podstawie możliwe jest stworzenie programu komputerowego (A. Wachowska, Ochrona gry komputerowej. Aktualne wyzwania prawne, 2015 r.).

Kod tworzony przez Wnioskodawcę spełnia podane definicje techniczne programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem wskazane przez Wnioskodawcę projekty/produkty/aplikacje/oprogramowania stanowią program komputerowy.

W ramach umowy z Kontrahentem Wnioskodawca współtworzy i rozwija aplikację bazową o nazwie .. (stanowiącą fundament tworzonych później aplikacji). Zawiera ona funkcje przyspieszające prace programistyczne nad produktem końcowym (aplikacją…) i ułatwiające optymalizację kodu oraz zestaw narzędzi programistycznych niezbędnych do wytwarzania aplikacji …. Aplikacja .. jest przez Wnioskodawcę współtworzona wraz z innymi firmami, z którymi umowy podpisał Kontrahent Wnioskodawcy. Zaś aplikacje … tworzone na bazie tej aplikacji są tworzone w niektórych wypadkach tylko przez Wnioskodawcę, a w niektórych we współpracy z innymi współpracującymi przy zleceniach firmami.

W celu tworzenia i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i wciąż poszerza swoją wiedzę i umiejętności o zrozumienie i korzystanie z najnowszych narzędzi programistycznych oraz zaktualizowanych języków programowania.

Aplikacja … jest rozwijana każdorazowo po zakończeniu pracy nad aplikacjami … zamówionymi przez Kontrahenta Wnioskodawcy. Dzięki zdobytemu doświadczeniu jest ona usprawniana i rozwijana do obsługi najnowszych standardów oraz o komponenty, które przyspieszają bądź unowocześniają pracę nad kolejnymi aplikacjami. Czynności te są wykonywane w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny.

Do tworzenia aplikacji wykorzystywane są następujące technologie i języki programowania: ….

Wytworzony/rozwinięty program komputerowy w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy gdyż są to rozwiązania związane z niskoemisyjnością wytworzonych stron internetowych. Tworzone aplikacje … są przygotowywane „na miarę”, tak aby zapewnić maksymalną funkcjonalność przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej szybkości działania oraz niskiej przepustowości sieci potrzebnej do używania aplikacji. Niskoemisyjność oraz jej szybkość są mierzalne poprzez wykorzystanie zewnętrznych narzędzi internetowych, tj.: ….

Oryginalność oprogramowania Wnioskodawcy polega na tym, że aplikacje … tworzone przez Wnioskodawcę są wykonywane „na miarę” według ścisłej dokumentacji przygotowywanej wraz z Kontrahentem oraz zgodne z niepowtarzalnym projektem graficznym. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Innowacyjność wytwarzanych przez Wnioskodawcę aplikacji polega na tworzeniu rozwiązań niskoemisyjnych, czyli wymagających mniejszych zasobów przepustowości sieci internetowej, miejsca na serwerze oraz zmniejszeniu ilości przesyłanych danych przy jednoczesnym zachowaniu funkcjonalności aplikacji. Taka optymalizacja ukierunkowana na ekologiczne rozwiązania technologiczne pozwala osiągać bardzo wysokie wyniki szybkości działania aplikacji, wyprzedza standardy tworzenia aplikacji, a jednocześnie ułatwia korzystanie z aplikacji użytkownikom końcowym czyli przeglądającym bądź tworzącym treści w danej aplikacji.

Każda z tworzonych przez Wnioskodawcę nowych aplikacji … różni się od wcześniejszych wyglądem, funkcjami, zastosowanymi narzędziami oraz celami biznesowymi, jakich osiągniecie umożliwia. Chociaż niektóre elementy są dla nich wspólne, to w związku z pojawianiem się nowych narzędzi, aktualizacji języków oprogramowania oraz nowych wytycznych związanych z optymalizacją kodu, aplikacje te wymagają indywidualnego, kreatywnego i rozwojowego podejścia do tworzenia kodu.

Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę jest wynikiem określonych procesów myślowych wymagających od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, a więc nie jest wynikiem działalności obejmującej tylko wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych programów komputerowych.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek, przejawia się w tworzeniu aplikacji … zgodnie z opisaną i wymaganą przez Kontrahenta funkcjonalnością oraz grafiką. Jest to wyszukiwanie informacji dotyczących aktualnych oraz nadchodzących standardów programistycznych oraz stosowanie ich w wytwarzaniu oprogramowania.

Podjęte działania to wytworzenie rozwiązań programistycznych mających na celu optymalizację działania kodu aplikacji…. Rozwiązania te bazują na zdobywanej wiedzy przez Wnioskodawcę oraz Jego twórczej pracy, wielokrotnych testach działania aplikacji oraz dostosowaniu działania aplikacji do wymagań Kontrahenta.

Do tworzenia aplikacji wykorzystywane są następujące technologie i języki programowania: …. Tworzenie, rozwijanie oraz modyfikowanie programu komputerowego dotyczyło zarówno dodawania nowych funkcjonalności związanych z edycją oraz prezentowaniem treści i danych, jak i modyfikowaniu kodu źródłowego istniejących już funkcji w celu dostosowania ich do najnowszych standardów i aktualizacji języków programowania.

O tym, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy, stanowi indywidualność i niepowtarzalność każdego nowego projektu bazowego, zmieniające się standardy rynkowe, nowe dostępne narzędzia do optymalizowania jakości i szybkości działania aplikacji oraz różniące się od siebie cele handlowe poszczególnych aplikacji internetowych. Różnice wynikają ze zmiennych celów, wyglądu oraz funkcjonalności poszczególnych aplikacji oraz rosnących standardów niskoemisyjności i szybkości działania aplikacji mierzalnych w zewnętrznych narzędziach internetowych tj.: …

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów, czyli do tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania/rozwijania oprogramowania. Dodatkowym celem dla wytworzonych aplikacji jest osiąganie określonych wyników uzyskanych w zewnętrznych audytach wydajności i emisyjności aplikacji ….

Wytworzone aplikacje … zostały przygotowane zgodnie z założeniami opisanymi powyżej. Do ich utworzenia wykorzystywano najnowsze technologie oraz rozwiązania programistyczne.

Jedynym możliwym sposobom prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności opisanej we wniosku jest prowadzenie jej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do nowych zastosowań. Biorąc pod uwagę zakres prac realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca uważa, że nie ma innej możliwości sprostania oczekiwaniom Kontrahenta, jak systematyczne powiększanie obszarów wiedzy w celu realizacji uzgodnionych rezultatów oraz wykorzystywanie (aplikowanie) posiadanej już wiedzy w nowy, twórczy sposób (do tworzenia nowych zastosowań). Systematyczność w praktyce była realizowana przez codzienną pracę nad problemami opisanymi we wniosku.

W pierwszej kolejności, umowa zawarta z Kontrahentem oraz uzupełniające ją zapisy dokumentacji technicznych dla poszczególnych aplikacji …. szczegółowo determinują oczekiwania Kontrahenta co do spodziewanego przez niego rezultatu prac Wnioskodawcy. W trakcie pracy są one układane w zadania cząstkowe wskazujące kolejne etapy realizacji zadania oraz umożliwiające śledzenie postępów prac. W dalszej kolejności natomiast Wnioskodawca samodzielnie określa, w ramach tego oczekiwanego/uzgodnionego rezultatu, swoje własne cele cząstkowe oraz terminy ich realizacji, w ramach których to celów (tzn. aby je osiągnąć), Wnioskodawca realizuje własne (autorskie), oryginalne prace stanowiące przedmiot niniejszego wniosku.

Powyższe oraz dodatkowo okoliczność, że prace stanowiące przedmiot wniosku (realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zakreślonych własnych celów) odbywają się regularnie (zasadniczo rzecz biorąc codziennie) świadczy o systematycznym charakterze ww. prac.

Źródła finansowania prac realizowanych przez Wnioskodawcę stanowią/stanowiły umowy zawarte z Kontrahentami, na podstawie których regularnie otrzymywał (otrzymuje) Wnioskodawca wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie korzystał z zewnętrznych zasobów ludzkich w celu realizacji prac stanowiących przedmiot niniejszego wniosku. Wszystkie prace stanowiące przedmiot wniosku były realizowane wyłącznie przez Wnioskodawcę w oparciu o Jego własne zasoby (wiedzę, doświadczenie, czas), zasoby rzeczowe: komputer wraz z akcesoriami, monitory, biurko, głośniki, mysz, klawiatura, przewody, hub USB, baterie, ładowarki, słuchawki, telefon, laptop, urządzenia sieciowe (router), i indywidualną pracę.

Celem prac opisanych we wniosku było/jest stworzenie nowego, ulepszenie oprogramowania wskazanego we wniosku. W poszczególnych okresach prac Wnioskodawca dążył do ukończenia projektu, oferując produkt innowacyjny, ale też zgodny z wymaganiami Kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje więc konkretne zadanie, cel do spełnienia (wykonanie zadania, które sprowadza się do stworzenia określonej funkcjonalności), określony czas narzucony przez Kontrahenta do wykonania zadania oraz zasoby, na które składa się środowisko programistyczne wraz z wszelkimi technologiami, które są udostępnione Wnioskodawcy w celu stworzenia przez Niego funkcjonalności/aplikacji …. Aby stworzyć określony program. Wnioskodawca współpracuje z Kontrahentem w celu ustalenia wyglądu nowych funkcjonalności, które mają zostać stworzone przez Wnioskodawcę, ewentualnie we współpracy z zespołem programistów. Wnioskodawca bierze udział w dopasowaniu odpowiedniej technologii oraz rozwiązań w celu zamiany wizji klienta w gotowy produkt. Wnioskodawca przy tym stara się tworzyć oraz szukać nowych rozwiązań, technologii, które usprawniłyby tworzone aplikacje oraz sam proces ich tworzenia. Wnioskodawca pracuje nad optymalizacją działania aplikacji. Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ramach poszczególnych realizowanych oprogramowań Wnioskodawca stawiał sobie cel stworzenia rozwiązania, które będzie spełniało oczekiwania Kontrahenta i taki też cel był każdorazowo przez Wnioskodawcę realizowany. Aby zrealizować zakładane przez siebie cele Wnioskodawca tworzył/tworzy harmonogram prac, które były następnie/są przez Niego realizowane.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dysponował wiedzą z zakresu informatyki, inżynierii oprogramowania oraz projektowania kodu aplikacji … oraz edycji grafiki. Wiedza ta jest również w ramach prowadzonej działalności wykorzystywana i rozwijana.

Wnioskodawca w ramach opisanej we wniosku działalności wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu informatyki, inżynierii oprogramowania oraz projektowania i wdrażania aplikacji … zgodnych z najnowszymi standardami tworzenia oprogramowania.

Przy użyciu „technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, nowe zastosowania, usprawnienia odróżniające tworzone programy komputerowe od już istniejących, tj. są to wymienione w poprzednich punktach technologie i języki programowania: …

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę rozwiązania odróżniają się od istniejących tym, że są one przeznaczone dla konkretnych projektów i nie mają swoich istniejących odpowiedników. Każda z przygotowywanych aplikacji … ma dedykowaną funkcjonalność oraz służy nowym określonym przez dokumentację celom. Wiedza potrzebna w działalności Wnioskodawcy była wybierana na podstawie aktualnych potrzeb projektu, zarówno tych związanych z funkcjonalnością, jak i wydajnością. Do selekcji wiedzy wykorzystywane były doświadczenie oraz bieżąca analiza trendów w branży aplikacji… oraz szczegółowe dokumentacje i zalecenia dostarczane przez inne firmy i spółki technologiczne.

Efekty pracy Wnioskodawcy (oprogramowania komputerowe) zawsze są odrębnymi programami komputerowymi (aplikacjami…), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań komputerowych.

Efekty pracy Wnioskodawcy, czyli tworzone oprogramowanie komputerowe, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczały się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

- nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a więc nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany,

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów, zawsze są innowacyjne.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, a Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych.

Za efekty swojej pracy Wnioskodawca ponosi normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i następne K.C. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent) za szkody powstałe w związku z realizacją prac opisanych we wniosku (za efekty swojej pracy). Powyższe wynika wprost z odpowiednich zapisów umów z Kontrahentami.

Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych, w którym to wynagrodzeniu zawarte jest honorarium za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wykonuje szereg czynności, które nie są wprost związane z wytworzeniem prawa własności intelektualnej, chociaż często są niezbędne w celu poprawnego zrealizowania projektu, takie jak spotkania organizacyjne czy przegląd kodu. Czynności tych Wnioskodawca nie zalicza jednak do czynności twórczych i dochód z nich wydziela w prowadzonej ewidencji w ten sposób, że ulgą zamierza objąć tylko tę część dochodu, która pochodzi z czynności stricte twórczych.

Od … 2022 wynagrodzenie Wnioskodawcy jest zależnie od rodzaju wykonywanych prac programistycznych. Tworzenie nowych aplikacji … rozliczane jest w 3 transzach: (1) - 1/3 wynagrodzenia przed rozpoczęciem prac, (2) – 1/3 wynagrodzenia po ukończeniu 50% prac, (3) –1/3 po zakończeniu prac. W mniejszych projektach związanych z tworzeniem nowych aplikacji, tj. trwających mniej niż 3 miesiące są to dwie transze - przed rozpoczęciem pracy oraz po jej zakończeniu (po 1/2 wynagrodzenia).

Do .. 2022 r. (oraz po … 2022 r. gdy nie jest tworzona nowa aplikacja, a Wnioskodawca wykonuje pracę związaną z rozwijaniem i dodawaniem funkcjonalności do wytworzonych już wcześniej aplikacji) jest to rozliczenie miesięczne rozliczane godzinowo na podstawie ilości zadań i wycen przedstawionych przez Wnioskodawcę i zaakceptowanych przez Kontrahenta. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac.

Wnioskodawca rozlicza z Kontrahentem wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych na podstawie ewidencji czasu pracy w arkuszu kalkulacyjnym, w którym Wnioskodawca szczegółowo opisuje zadania, nad którymi pracuje. Na podstawie tego zestawienia jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace rutynowe oraz twórcze.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „programów komputerowych” następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o zaakceptowane przez Kontrahenta wyceny wraz z terminem ich płatności. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Płatność wynagrodzenia nie musi być bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac. Na fakturze nie występuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich. Kwota wykazana na fakturze obejmuje zarówno wynagrodzenie za prace rutynowe, jak i wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych (działalność twórczą, której wynikiem jest nowe oprogramowanie komputerowe). Ponieważ usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, to część wynagrodzenia za świadczenie usług programistycznych jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich. Wnioskodawca rozlicza z Kontrahentem wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych na podstawie ewidencji czasu pracy w arkuszu kalkulacyjnym, w którym Wnioskodawca szczegółowo opisuje zadania, nad którymi pracuje. Na podstawie tego zestawienia jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace rutynowe oraz twórcze. Program komputerowy jest produktem cyfrowym, wszelkie czynności z nim związane odbywają się w świecie cyfrowym. Program tworzony przez Wnioskodawcę zapisywany jest w środowisku, którego właścicielem jest Kontrahent i tam odbywa się jego przekazanie zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, np. w formie protokołu przekazania.

W relacji z Kontrahentem następuje indywidualizacja i konkretyzacja tych praw, tj. Kontrahent wie jakie konkretnie prawa majątkowe nabywa, w którym momencie, do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji.

Umowa Wnioskodawcy z Kontrahentem stanowi, że Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe na wszystkich polach eksploatacji, w szczególności:

a)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,

b)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym,

c)rozpowszechniania, w tym licencjonowania.

Wnioskodawca wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych przenosi na Kontrahenta prawo do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa do utworów i prawo zezwalania na dokonywanie zmian w utworach oraz zobowiązuje się, że twórcy nie będą wykonywać osobistych praw autorskich do utworów w stosunku do Kontrahenta, jego ewentualnych następców prawnych jak i jego klientów korzystających z utworów.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych, w tym prawa zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich i prawa zezwalania na dokonywanie zmian w utworach, wliczone jest w wynagrodzenie Wnioskodawcy.

Dochodem, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową jest wyłącznie dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania komputerowego.

W sytuacji, gdy „program komputerowy” był/jest/będzie wytwarzany/rozwijany/ulepszany w zespole programistów, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę był/jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W sytuacji, gdy „program komputerowy” był/jest/będzie wytwarzany/rozwijany/ulepszany w zespole programistów, to część oprogramowania będąca efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę był/jest/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem tylko wytworzonych przez siebie fragmentów oprogramowania. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące własnością Kontrahenta, ma on dostęp do oprogramowania na mocy umowy z Kontrahentem.

W przypadku modyfikowania, ulepszania i rozwijania oprogramowania, które nie jest Wnioskodawcy własnością, nie przysługują mu prawa (na podstawie umowy licencji ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością Wnioskodawcy) do oprogramowania, które ulepsza (rozwija). Efekty pracy Wnioskodawcy w miesiącu roboczym są objęte prawem autorskim, które jest przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia w momencie zapłaty za wykonanie usług programistycznych.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem „programu komputerowego”, są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pod pojęciem wydatki (towary) należy rozumieć:

-koszty usług telekomunikacyjnych to wydatki na abonament i połączenia telefoniczne oraz na Internet,

- koszty usług księgowych to wydatki na obsługę biura rachunkowego i doradztwa podatkowego,

- koszt literatury związanej z tworzeniem oprogramowania to wydatki na literaturę specjalistyczną (periodyki dla programistów, książki, wydawnictwa online),

- koszty wyposażenia biura i materiałów biurowych to wydatki na miejsce do pracy, czyli biurko, fotel, odpowiednie oświetlenie, zakup papieru ksero, zeszytów, segregatorów, artykułów piśmienniczych,

- koszty sprzętu elektronicznego to komputer stacjonarny wraz z akcesoriami, monitor, stojak na monitor, głośniki, mysz, klawiatura, przewody, hub USB, baterie, ładowarki, karta graficzna, telefon, laptop, urządzenia sieciowe (switch, router, …),

- koszty ubezpieczenia sprzętu elektronicznego oraz rozszerzonych gwarancji to wydatki na ubezpieczenie drogiego sprzętu elektronicznego i jego dodatkowe zabezpieczenia,

- koszt oprogramowania i licencji na oprogramowanie to wydatki związane z zakupem dostępu do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym: oprogramowanie do grafiki … (abonament) oraz chmury, oprogramowanie …, dostęp do serwerów…,

- wydatki związane z transportem (np. zakup biletów miesięcznych, na samolot lub pociąg) to wydatki wydatki na zakup biletów miesięcznych, biletów na pociąg lub samolot,

- koszty samochodu osobowego oraz jego użytkowania to wydatki na zakup, wynajem, … samochodu, koszty paliwa, koszty napraw i przeglądów (części i tzw. robocizna), opon zimowych (zakup), koszty wymiany opon na zimowe,

- koszty podnoszenia kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe w formie stacjonarnej oraz online) to wydatki na udział w szkoleniach, kursach, warsztatach, konferencjach naukowych w formie stacjonarnej lub online).

Związek kosztów, których dotyczy pytanie nr 3 z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie/ulepszanie „programów komputerowych” ma charakter funkcjonalny.

Usługi telekomunikacyjne - telefon stanowi niezbędne wyposażenie służące Wnioskodawcy do kontaktu z przedstawicielami Kontrahenta w celu ustalenia funkcjonalności oprogramowania. Łatwość przekazywania informacji drogą telefoniczną wpływa na szybkość i poprawność tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę. Internet jest niezbędny do uzyskania połączenia sieciowego ze środowiskiem, na którym pracuje Wnioskodawca. Internet służy również Wnioskodawcy do bieżącego kontaktu z zespołem projektowym, dzięki któremu jest możliwe szybkie dzielenie się informacjami z zakresu rozwijania systemu Kontrahenta poprzez wytwarzanie oprogramowania. Internet w pracy programisty jest niezbędnym narzędziem do uzyskiwania niezbędnej wiedzy programistycznej. W dzisiejszych realiach przy bardzo szybko zmieniającej się technologii niemożliwym jest czerpanie aktualnej wiedzy z zakresu programowania w całości z książek. Dzięki połączeniu internetowemu Wnioskodawca ma dostęp do wciąż aktualizowanej bazy wiedzy, z której może korzystać na bieżąco w swojej działalności.

Usługi księgowe - obsługa księgowa dotyczy prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rozliczenia dla potrzeb podatku od towarów i usług. Prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą jest działaniem niezbędnym do dopełnienia obowiązków wobec państwa i organów podatkowych. Wnioskodawca zlecił jej prowadzenie firmie zewnętrznej, ponieważ dzięki temu ma pewność, że jego księgi są prowadzone rzetelnie i niewadliwie.

Literatura związana z tworzeniem oprogramowania - Wnioskodawca nabywa w ramach działalności literaturę fachową traktującą o tworzeniu oprogramowania. Wiedza zdobyta z wydawnictw specjalistycznych ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę.

Wyposażenie biura zapewnia Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług. Natomiast materiały biurowe, jak papier ksero, zeszyty, segregatory, artykuły piśmiennicze to wydatki ponoszone w celu ułatwienia procesu twórczego - wykonywanie szkiców, obliczeń.

Sprzęt elektroniczny - laptop używany naprzemiennie wraz z komputerem stacjonarnym, będący podstawowym narzędziem pracy w tworzeniu programów komputerowych. Dokonywanie zakupu sprzętu komputerowego oraz ponoszenie kosztów związanych z jego serwisem jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł tworzyć programy komputerowe i ich części. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego ustalenie. Wnioskodawca używa komputera do uzyskania dostępu do środowisk programistycznych klienta w celu wytwarzania elementów systemu. Komputer jest niezbędnym narzędziem pracy każdego programisty, ponieważ bez niego ustalenie kodu i tym samym praca twórcza byłyby niemożliwe. Oprócz komputera, na którym kod jest przechowywany, Wnioskodawca korzysta/korzystał z: akcesoriów komputerowych, monitorów, myszy, klawiatury, przewodów, … USB, baterii, ładowarek, słuchawek, telefonu, urządzeń sieciowych (router), które umożliwiają wprowadzanie kodu, znacząco ułatwiają pracę oraz uwydatniają jej efekty.

Koszty ubezpieczenia sprzętu elektronicznego i rozszerzone gwarancje - Ubezpieczenie komputera daje możliwość uzyskania odszkodowania, które pozwoli na naprawę lub zakup nowego sprzętu. Polisa na komputer jest ważna szczególnie, gdyż jest on narzędziem pracy Wnioskodawcy oraz posiada znaczną wartość.

Oprogramowanie i licencje na oprogramowanie - dostęp do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, są w wielu przypadkach przydatnym narzędziem lub podstawą pisania nowego programu.

Wydatki związane z transportem: zakup biletów miesięcznych na pociąg czy samolot w przypadku, gdy odległość na spotkanie z Kontrahentem jest zbyt duża na dojazd samochodem.

Samochód osobowy oraz jego użytkowanie - samochód jest używany w działalności jako niezbędny środek przemieszczania się Wnioskodawcy. Samochód umożliwia Wnioskodawcy transport do siedziby Kontrahenta w celu świadczenia usług programistycznych oraz na spotkania szkoleniowe. Korzystanie z szybkiego środka transportu, jakim jest samochód pośrednio umożliwia Wnioskodawcy większe skupienie na pracy twórczej, ponieważ dzięki większej ilości zaoszczędzonego czasu może się skupić bardziej na swojej działalności - w tym pisaniu kodu.

Podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online) - to wydatki na udział Wnioskodawcy w konferencjach i szkoleniach, na których zdobywa wiedzę oraz poszerza sieć kontaktów. Wiedza zdobyta ze szkoleń ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę.

Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził dodatkową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, w której wyodrębnia:

-każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego wykazana w części stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 pkt 2 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy w związku z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca spełnia on kryteria działalności badawczo-rozwojowej, tj. prac rozwojowych o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 5a pkt 38-40 w zw. ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

·badania podstawowe określone jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

·badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów, usług oraz procesów i technologii produkcji.

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box opublikowanych przez Ministerstwo Finansów (dalej Objaśnienia MF) przywołano kryteria działalności badawczo-rozwojowej: twórczość, systematyczność, zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Te kryteria muszą być spełnione kumulatywnie, by uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Oznacza to, że jest to aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takiej działalności:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, w wyniku twórczej działalności (oprogramowanie jest tworzone przy wykorzystaniu wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy), prowadzi to do powstania nowego oprogramowania (nowy wytwór intelektu) posiadającego nowe funkcjonalności dostosowane do zmieniających się wymagań Kontrahentów,

b)nieprzewidywalność: każdy z Kontrahentów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację wcześniejszych rozwiązań. Wnioskodawca w ramach swej działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących,

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z Kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahentów i przedstawionym przez nich planem,

d)działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, to znaczy być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność Wnioskodawca zdobywa i rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, które wykorzystuje do tworzenia innowacyjnego na rynku oprogramowania posiadającego nowe funkcjonalności.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych, okresowych zmian i tworzone, rozwijane, modyfikowane i ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, ze sprzedaży, którego uzyskuje On dochody, nie ma charakteru działań rutynowych, nie dotyczy również okresowych zmian tego oprogramowania.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, działalność, którą prowadzi spełnia wszystkie wymogi, żeby uznać ją za działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ustawa o PIT zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem (art. 30ca ust 2 ustawy o PIT).

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które zostało wymienione w ustawie o PIT jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust 2 pkt 8 ustawy o PIT). Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

-prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;

-przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Według Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, chronione prawem autorskie prawo do programu komputerowego to kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów – informacje zawarte w kodzie źródłowym, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych. Przedmiotem prawa autorskiego jest natomiast każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór, art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Działania twórcze Wnioskodawcy realizowane w trakcie procesu powstawania programu polegają między innymi na odpowiednim zestawieniu, dopasowaniu i wzajemnym zgraniu wszystkich elementów składających się na program, tak aby ostatecznie uzyskać określony i zamierzony przez grono twórców efekt w postaci jednego produktu. Jest to więc specyficzne zespolenie (integracja) takich elementów jaki kod źródłowy, kod wynikowy, instrukcje, opis procedur operacyjnych i grafika. Autorskie prawo do programu komputerowego oraz autorskie prawo do części programu komputerowego podlega ochronie prawnej na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 121 ze zm.).

W myśl art. 74 ust. 1 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jej wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Wnioskodawcy przysługują również prawa autorskie do ulepszenia (rozwinięcia) oprogramowania komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy pomiędzy Nim a Kontrahentami. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahentów, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnej sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad 3

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w przedstawionym stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Dochodem ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust 2 Ustawy o PIT).

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji umowy zawartej z Kontrahentem. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi bądź planuje ponosić szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Usługi telekomunikacyjne dotyczą abonamentu telefonicznego oraz opłat za Internet. Usługi te zapewniają Wnioskodawcy kontakt z Kontrahentami, a szybkie i stabilne łącze internetowe jest nieodzowne w pracy programisty - umożliwia zdalny kontakt, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

Usługi specjalistyczne (księgowe, prawne) pozwalają na prowadzenie rozliczenia podatkowego, w tym rozliczenia ulgi „IP Box”, zgodnie z przepisami prawa. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość wytwarzanych programów komputerowych.

Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Tym samym Wnioskodawca musi ustawicznie pogłębiać swój zasób wiedzy, kupując odpowiednią literaturę specjalistyczną.

Temu samemu, czyli podnoszeniu wiedzy i ciągłemu rozwojowi w tak bardzo dynamicznej branży informatycznej, służy podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz online).

Sprzęt elektroniczny jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, jego ubezpieczenia i zakup rozszerzonych gwarancji oraz zakup niezbędnego oprogramowania (lub licencji na oprogramowanie).

Wyposażenie biura zapewnia Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług.

Użytkowanie samochodu osobowego oraz inne wydatki związane z transportem umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, np. do Kontrahentów w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych itd.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 września 2020 r., sygn. 0115-KDWT.4011.25.2020.2.BK, z 26 czerwca 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.332.2020.2.MR.

Ad 4

W ocenie Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór jest podany w art. 30ca ust. 4 updof. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

((a+b) x 1,3) / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku gdy wartość wskaźnika, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT).

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji zawartej umowy z chwilą wskazaną w umowie. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy.

Reasumując – prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, a jej efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art.74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na Kontrahentów praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 wyżej ustawy o PIT i w konsekwencji mogą korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Uzupełnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wnioskodawca, według opisanego we wniosku stanu faktycznego, ma prawo korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego IP według stawki 5% na podstawie art. 30ca ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

- uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wymienionych w art. 30 ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w tym wypadku jest to autorskie prawo do programu komputerowego,

- IP Box zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust.38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- IP Box podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - w tym wypadku autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie art.74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- prowadzi zestawienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego oraz roczne zbiorcze zestawienia dochodów przypadających na poszczególne kwalifikowane IP w myśl art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu wynika, że w ramach działalności świadczy Pan usługi związane z wytwarzaniem nowego oprogramowania (programów komputerowych) lub ulepszania istniejącego oprogramowania na rzecz Kontrahentów). Pana Działalność gospodarcza, polega na projektowaniu oprogramowania i programowaniu, tworzeniu, poprzez pisanie kodu źródłowego, od podstaw autorskiego oprogramowania komputerowego, budowie modeli statystycznych oraz ekonometrycznych w formie oprogramowania komputerowego, ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania/systemu na podstawie kodu źródłowego (działalność w obszarze IT), utrzymywaniu i obsłudze istniejącego oprogramowania poprzez podnoszenie precyzyjności działania oprogramowania i naprawę ewentualnych błędów (działalność w obszarze IT), tworzeniu autorskiego oprogramowania dla tworzenia aplikacji … o niskim śladzie węglowym oraz wysokiej szybkości działania, wytwarzaniu nowych narzędzi programistycznych analizujących ruch użytkownika oraz wykonywane przez niego akcje do analizy i walidacji działania stworzonych modeli … oraz algorytmów optymalizacyjnych (działalność w obszarze IT). W ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy Pan, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. Na zlecenie swojego partnera wykonuje Pan pracę badawczą oraz rozwojową z zakresu wykorzystywania nowoczesnych języków programowania oraz oprogramowania dla tworzenia aplikacji … o niskim śladzie węglowym oraz wysokiej szybkości działania. Dzięki zastosowaniu kompilatorów kodu, najnowszych standardów programowania, najnowszych wersji języków programowania oraz tworzeniu własnego bazowego kodu aplikacji, na którym rozwijane są kolejne aplikacje. Tworzone przez Pana oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony przez Pana samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania.

Trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że kod źródłowy tworzony jest przez Pana na podstawie Pana doświadczenia i bazuje na Jego kreatywności. Tworzone przez Pana oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony przez Pana samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania. Wynikiem tej pracy są nowe i ulepszone rozwiązania, ulepszone względem istniejących dotychczas na rynku, a będące odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahentów. Omawiane systemy zawierają szereg unikalnych w skali światowej funkcjonalności. Innowacyjność wytwarzanego oprogramowania polega przede wszystkim na tym, że wytworzone programy, mimo dużego skomplikowania pozwalają zmniejszyć konieczne zapotrzebowanie na ruch sieciowy, wydajność serwerów oraz łącza internetowego, pozostawiając niski ślad węglowy w trakcie użytkowania. Omawiane oprogramowania są rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat Pana pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Nie są to działania rutynowe ani okresowe. O tym, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana, stanowi indywidualność i niepowtarzalność każdego nowego projektu bazowego, zmieniające się standardy rynkowe, nowe dostępne narzędzia do optymalizowania jakości i szybkości działania aplikacji oraz różniące się od siebie cele handlowe poszczególnych aplikacji …

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Prowadzi Pan swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat Pana pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Czynności te są wykonywane w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do nowych zastosowań.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że w wyniku dokonywanego przez Pana ulepszenia/modyfikacji oprogramowania tworzone są unikalne kody, algorytmy oprogramowania (utwory), które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Przysługują Panu prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania. Wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Pana rozwiązań, kodu oraz innowacji w ramach realizacji zawartej umowy, przechodzą na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem z chwilą wskazaną w umowie. Programy komputerowe to wynik Pana prac programistycznych - utwory na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Pana to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonego celu. Kod tworzony przez Pana spełnia podane definicje techniczne programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W celu tworzenia i rozwijania oprogramowania wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i wciąż poszerza swoją wiedzę i umiejętności o zrozumienie i korzystanie z najnowszych narzędzi programistycznych oraz zaktualizowanych języków programowania. Oprogramowanie stworzone przez Pana jest wynikiem określonych procesów myślowych wymagających od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, a więc nie jest wynikiem działalności obejmującej tylko wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych programów komputerowych. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek, przejawia się w tworzeniu aplikacji … zgodnie z opisaną i wymaganą przez Kontrahenta funkcjonalnością oraz grafiką. Jest to wyszukiwanie informacji dotyczących aktualnych oraz nadchodzących standardów programistycznych oraz stosowanie ich w wytwarzaniu oprogramowania. Podjęte działania to wytworzenie rozwiązań programistycznych mających na celu optymalizację działania kodu aplikacji …. Rozwiązania te bazują na zdobywanej przez Pana wiedz oraz Jego twórczej pracy, wielokrotnych testach działania aplikacji oraz dostosowaniu działania aplikacji do wymagań Kontrahenta.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku efekty Pana pracy, czyli tworzone oprogramowanie komputerowe, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- zawsze odznaczały się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

- nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a więc nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany,

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów, zawsze są innowacyjne.

Wykorzystuje Pan w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Rezultat Pana pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Nie są to działania rutynowe ani okresowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu przez Pana Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności z niego wynikających.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie; wykonuje to Pan ramach współpracy z kontrahentami;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania;

4)przenosi Pan na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach wykonywania Umowy i otrzymuje Pan wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu na Kontrahenta;

5)prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od stycznia 2019 r.

Mając powyższe na uwadze autorskie prawo do Oprogramowania tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

•wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

•wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych w uzupełnieniu wiosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące wydatki:

-usługi telekomunikacyjne;

-usługi księgowe;

-literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;

-wyposażenie biura i materiały biurowe;

-sprzęt elektroniczny;

-koszty ubezpieczenia sprzętu elektronicznego oraz rozszerzonych gwarancji; oprogramowanie i licencje na oprogramowanie;

-wydatki związane z transportem (np. zakup biletów miesięcznych, na samolot lub pociąg);

-samochód osobowy oraz jego użytkowanie;

-podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe w formie stacjonarnej oraz online).

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego poniesionego kosztu w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pańskich przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na:

-usługi telekomunikacyjne;

-usługi księgowe;

-literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;

-wyposażenie biura i materiały biurowe;

-sprzęt elektroniczny;

-koszty ubezpieczenia sprzętu elektronicznego oraz rozszerzonych gwarancji; oprogramowanie i licencje na oprogramowanie;

-wydatki związane z transportem (np. zakup biletów miesięcznych, na samolot lub pociąg);

-samochód osobowy oraz jego użytkowanie;

-podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe w formie stacjonarnej oraz online),

które Pan poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 30ca ust. 1 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniu rocznym za 2019 rok, jak również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił/różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).