Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.129.2023.1.KP

Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie citu estońskiego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie możliwości rozliczenia dla celów podatkowych, powstałej z korekty wstępnej, nadwyżki kosztów uzyskania przychodów nad przychodami (część pytania oznaczonego we wniosku nr 3) oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- Czy Spółka będzie mogła skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w rozdziale 6b Ustawy o CIT;

- Jeżeli Spółka, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT w danym miesiącu, czy będzie korzystała z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złoży zawiadomienie o chęci korzystania z ryczałtu pod warunkiem zamknięcia ksiąg podatkowych;

- Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), w ramach korekty wstępnej Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazania i prawo do rozliczenia dla celów podatkowych nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT wynikającej z rozpoznania jako koszty odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Nieruchomości, które dla celów bilansowych są traktowane jako środki trwałe i w konsekwencji podlegały amortyzacji bilansowej;

- Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie przeprowadzenia Planowanej Transakcji w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka w momencie rozpoznania przychodu ze zbycia Nieruchomości, będzie miała prawo do rozpoznania wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości klasyfikowanych jako środki trwałe jako koszt, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 oraz 5 Ustawy o CIT;

- Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie osiągnięcia przychodu ze zbycia nieruchomości, w szczególności w ramach Planowanej Transakcji, w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości w momencie osiągnięcia przychodów podatkowych ze zbycia Nieruchomości (na tzw. zasadach ogólnych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą w (…) i jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż kruszywa i piasku oraz obrót nieruchomościami. W przyszłości możliwe jest, że przedmiot działalności Spółki będzie rozszerzony o inne aktywności związane z nieruchomościami takie jak np. wynajem lub dzierżawa nieruchomości. Rokiem podatkowym i obrotowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy.

Planowane jest, aby Spółka była opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „Estoński CIT"), o którym mowa w rozdziale 6b Ustawy o CIT. W celu skorzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Spółka złoży zawiadomienie o wyborze takiego sposobu opodatkowania, po czym na koniec miesiąca w którym zawiadomienie zostanie złożone Spółka zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Spółka osiąga ponad 50% dochodów z działalności polegającej na sprzedaży kruszywa i piasku oraz obrotu nieruchomościami. Spółka zatrudnia i w dalszym ciągu zamierza zatrudniać co najmniej 3 osoby (nie należące go grona udziałowców) na pełen etat na podstawie umów o pracę. Co istotne, źródłem dochodów z działalności Spółki nie będą transakcje z podmiotami powiązanymi.

Udziałowcami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne. Żaden z udziałowców Spółki nie będzie posiadał praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako fundator lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Również sama Spółka nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Spółka nie sporządza i nie będzie sporządzała sprawozdań finansowych, zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b UoR za okres opodatkowania ryczałtem.

Spółka nie prowadzi i nie planuje prowadzenia działalności jako przedsiębiorstwo finansowe w rozumieniu art. 15c ust. 16 Ustawy o CIT, nie prowadzi też działalności w zakresie udzielania kredytów konsumenckich jako instytucja pożyczkowa. Ponadto, Spółka nie będzie osiągała dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy i ekonomicznej ani z realizacji nowych inwestycji zdefiniowanych w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji.

Dla potrzeb niniejszego wniosku, należy przyjąć, że w momencie wyboru formy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Spółka nie będzie podmiotem postawionym w stan upadłości lub likwidacji.

Co istotne Spółka nie powstała w wyniku połączenia ani podziału. Nie została utworzona przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej poprzez wniesienie tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika składników majątku uzyskanych przez założycieli w wyniku likwidacji innych podatników, których Spółka udziały lub akcje posiadała. Wnioskodawca nie został również założony przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej poprzez wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składników majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro (przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc wniesienia tych składników, w zaokrągleniu do 1000 zł).

Ponadto Spółka nie podlegała podziałom, ani też nie wniosła do innego podmiotu na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa albo składników majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł,

b) składników majątku uzyskanych przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji innych podatników, których udziały lub akcje Wnioskodawca posiadał.

Planowana Transakcja.

W 2024 r. (lub później) Spółka planuje zbyć część posiadanych nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży na rzecz podmiotu niepowiązanego (dalej: „Planowana Transakcja”).

Nieruchomości będące przedmiotem Planowanej Transakcji stanowią niezabudowane nieruchomości gruntowe (dalej: „Nieruchomości”). Nieruchomości będące przedmiotem Planowanej Transakcji stanowią własność Spółki albo są przedmiotem użytkowania wieczystego. Możliwe jednak, że przed przeprowadzaniem Planowanej Transakcji, prawo użytkowania wieczystego do tych Nieruchomości zostanie przekształcone w prawo własności.

Część Nieruchomości mających być przedmiotem Planowanej Transakcji jest traktowane w księgach Spółki jako towary. Zatem zarówno dla celów bilansowych jak i podatkowych wydatki na nabycie tych Nieruchomości nie podlegały rozliczeniu przez odpisy amortyzacyjne i powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie zbycia nieruchomości.

Jednocześnie część Nieruchomości (które Spółka nabyła jeszcze w 2006 roku w formie prawa użytkowania wieczystego), dla celów księgowych jest traktowana jako środki trwałe, które podlegają amortyzacji księgowej. Jednocześnie zgodnie z art. 16c pkt 1 Ustawy o CIT grunty (oraz prawo użytkowania wieczystego) nie podlegają amortyzacji, w związku z czym wydatki na nabycie tych Nieruchomości nie były ujmowane jako koszty podatkowe przez odpisy amortyzacyjne.

Co istotne, Spółka w ramach tzw. korekty wstępnej nie rozpozna istotnych przychodów, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, w związku z czym, w przypadku rozpoznania w ramach korekty wstępnej jako koszty, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 2, dokonanych odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości traktowanych jako środki trwałe, powstanie w ramach korekty wstępnej nadwyżka kosztów nad przychodami.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że uzyskał już indywidualną interpretację podatkową w zakresie sposobu traktowania sprzedaży Nieruchomości w przypadku podlegania opodatkowaniu Estońskim CIT, która została wydana w dniu 2 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.509.2022.1.AR, jednakże ze względu na zmiany w opisie zdarzenia przeszłego, Wnioskodawca zdecydował się ze względów ostrożnościowych wystąpić z ponownym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytania

1. Czy Spółka będzie mogła skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w rozdziale 6b Ustawy o CIT?

2. Jeżeli Spółka, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT w danym miesiącu, czy Spółka będzie korzystała z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złoży zawiadomienie o chęci korzystania z ryczałtu pod warunkiem zamknięcia ksiąg podatkowych?

3. Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), w ramach korekty wstępnej Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazania i prawo do rozliczenia dla celów podatkowych nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT wynikającej z rozpoznania jako koszty odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Nieruchomości, które dla celów bilansowych są traktowane jako środki trwałe i w konsekwencji podlegały amortyzacji bilansowej?

4. Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie przeprowadzenia Planowanej Transakcji w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka w momencie rozpoznania przychodu ze zbycia Nieruchomości, będzie miała prawo do rozpoznania wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości klasyfikowanych jako środki trwałe jako koszt, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 oraz 5 Ustawy o CIT?

5. Czy w przypadku wyboru przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie osiągnięcia przychodu ze zbycia nieruchomości, w szczególności w ramach Planowanej Transakcji, w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości w momencie osiągnięcia przychodów podatkowych ze zbycia Nieruchomości (na tzw. zasadach ogólnych)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze, że w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione będą wszystkie warunki zastosowania opodatkowania Estońskim CIT określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-7 Ustawy o CIT, i jednocześnie nie będzie spełniona żadna z przesłanek negatywnych określonych w art. 28k ust. 1 pkt 1-6 Ustawy o CIT, należy uznać, że Spółka będzie uprawniona do skorzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w rozdziału 6b Ustawy o CIT.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego w danym miesiącu przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego, to Spółka będzie korzystała z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złoży zawiadomienie o chęci skorzystania z ryczałtu.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), w ramach korekty wstępnej Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazania dla celów podatkowych nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt. 1 Ustawy o CIT (wynikającej z rozpoznania jako koszty odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Nieruchomości, które dla celów bilansowych są traktowane jako środki trwałe i w konsekwencji podlegały amortyzacji bilansowej) oraz będzie miał prawo do rozliczenia owej nadwyżki za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem.

Ad 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie dokonania Planowanej Transakcji w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka w momencie rozpoznania przychodów ze zbycia Nieruchomości będzie miała prawo do rozpoznania kosztu, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5, w postaci wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości traktowanych jako środki trwałe.

Ad 5.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie osiągnięcia przychodu ze zbycia nieruchomości, w szczególności w przypadku przeprowadzenia Planowanej Transakcji, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości na zasadach określonych w art. 28m-28t Ustawy o CIT, a nie na zasadach ogólnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad 1.

Spółka ma siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT, jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Taki podmiot, aby skorzystać z formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), musi w pierwszej kolejności spełnić przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 28j Ustawy o CIT, co zdaniem Wnioskodawcy będzie miało miejsce w przypadku Spółki.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, ponad 50% przychodów z działalności Wnioskodawcy, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi ze sprzedaży kruszywa i piasku oraz z obrotu nieruchomościami. W przyszłości możliwe jest, że przedmiot działalności Spółki będzie rozszerzony o inne aktywności związane z nieruchomościami takie jak np. wynajem lub dzierżawa nieruchomości.

Dochody Spółki nie mogą być klasyfikowane jako dochody z wierzytelności, odsetek i pożytków od pożyczek, części odsetkowej raty leasingowej, poręczeń i gwarancji, praw autorskich lub praw własności przemysłowej (w tym z tytułu zbycia tych praw), zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych.

Dodatkowo mając na uwadze, że dochody z działalności Spółki nie będą realizowane w ramach transakcji z podmiotami powiązanymi, należy uznać, że dochody te nie powinny być klasyfikowane jako dochody z transakcji z podmiotami powiązanymi, w związku z którymi nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Mając na uwadze, że przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że Spółka będzie spełniała warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, gdyż fakt iż ponad 50% dochodów Spółki, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, będzie pochodziło z obrotu nieruchomościami, ze sprzedaży kruszywa i piasku oraz innej działalności związanej z nieruchomościami (np. wynajem), automatycznie oznacza, że z działalności o której mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 będzie pochodziło mniej niż 50% dochodów Spółki.

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, należy przyjąć, że Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać co najmniej 3 pracowników (innych niż udziałowcy) na podstawie umowy o pracę. W związku z czym, spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego udziałowcy Spółki, którymi są osoby fizyczne nie będą posiadać praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako fundator lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. W związku z czym, spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Ponadto, Spółka nie będzie posiadała udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. W związku z czym, spełniony zostanie warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 5 Ustawy o CIT.

Spółka nie będzie również sporządzała sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b UoR za okres opodatkowania ryczałtem, w związku z tym, spełniony zostanie warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT.

Wreszcie, w celu skorzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Spółka złoży według ustalonego wzoru zawiadomienie o wyborze sposobu opodatkowania, co stanowi wymóg skorzystania z opodatkowania tzw. Estońskim CIT w świetle art. 28 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT.

Ponadto, w opinii Wnioskodawcy, w odniesieniu do Spółki nie będą również zachodzić przesłanki negatywne, wskazane enumeratywnie w art. 28k, które wykluczają możliwość skorzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Odnosi się to w równym stopniu do przesłanek o charakterze podmiotowym jak i przedmiotowym.

Spółka, przede wszystkim z uwagi na przedmiot swojej działalności, nie będzie bowiem mogła zostać uznana za przedsiębiorstwo finansowe (o którym mowa w art. 15c ust. 16 Ustawy o CIT). W szczególności Spółka nie będzie:

1) bankiem krajowym, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe;

2) instytucją kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe;

3) spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową ani Krajową Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową;

4) firmą inwestycyjną, o której mowa w art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

5) towarzystwem, zarządzającym alternatywną spółką inwestycyjną, spółką zarządzającą oraz zarządzającym z Unii Europejskiej, o których mowa odpowiednio w art. 2 pkt 3, 3a, 10 i 10c ustawy o funduszach inwestycyjnych;

6) krajowym zakładem ubezpieczeń ani zagranicznym zakładem ubezpieczeń w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 18 i 55 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1130);

7) krajowym zakładem reasekuracji ani zagranicznym zakładem reasekuracji w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 19 i 56 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;

8) dobrowolnym funduszem w rozumieniu art. 8 pkt 3a ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

9) otwartym funduszem w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

10)pracowniczym funduszem w rozumieniu art. 8 pkt 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

11)towarzystwem w rozumieniu art. 8 pkt 7 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

12)pracodawcą zagranicznym w rozumieniu art. 8 pkt 10 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

13)zarządzającym zagranicznym w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2021 r. p oz. 2139 oraz z 2022 r. poz. 904);

14)funduszem inwestycyjnym otwartym ani alternatywnym funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych;

15)kontrahentem centralnym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27 lipca 2012 r., str. 1, z późn. zm.);

16)centralnym depozytem papierów wartościowych w rozumieniu art. 3 pkt 21a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Tym samym, w przypadku Spółki nie będzie spełniona negatywna przesłanka zastosowania opodatkowania Estońskim CIT wskazana w art. 28k ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

Spółka nie będzie mogła też być uznana za instytucję pożyczkową (w świetle art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 1028), gdyż Spółka nie będzie udzielała kredytów konsumenckich, a tym samym nie będzie kredytodawcą w rozumieniu przedmiotowej ustawy. Tym samym w przypadku Spółki nie będzie spełniona negatywna przesłanka zastosowania opodatkowania Estońskim CIT wskazana w art. 28k ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.

Ponadto, Spółka nie będzie osiągała dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy i ekonomicznej ani z realizacji nowych inwestycji zdefiniowanych w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji. W związku z tym nie będzie mogła zostać uznana za podatnika osiągającego dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT. Tym samym w przypadku Spółki nie będzie spełniona negatywna przesłanka zastosowania opodatkowania Estońskim CIT wskazana w art. 28k ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT.

Nie przewiduje się również, że w momencie wyboru formy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Spółka będzie podmiotem postawionym w stan upadłości lub likwidacji. Tym samym w przypadku Spółki nie będzie spełniona negatywna przesłanka zastosowania opodatkowania Estońskim CIT wskazana w art. 28k ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Ponadto, nie można stwierdzić, że Spółka powstanie w wyniku połączenia lub podziału, o których mowa w art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. a) Ustawy o CIT.

Brak jest również podstaw dla twierdzenia, że Spółka zostanie utworzona w sposób opisany w art. 28k ust. 1 pkt 5 lit. b) Ustawy o CIT, tj. poprzez wniesienie, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału spółki, składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji innych podmiotów, przez osoby, które posiadały udziały lub akcje w tych podmiotach.

Spółka nie będzie również podmiotem utworzonym poprzez wniesienie przez udziałowców, na poczet jej kapitału uprzednio prowadzonego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części albo składników majątku tego przedsiębiorstwa.

Z opisu zdarzenia przyszłego, wynika że w momencie wyboru formy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, Spółka nie będzie podmiotem, który w przeszłości podlegał podziałowi przez wydzielenie lub wyodrębnienie części majątku Spółki.

Spółka nie wniosła również tytułem wkładu do innego podmiotu uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części albo składników majątku tego przedsiębiorstwa, albo składników majątku uzyskanych przez Spółkę w wyniku likwidacji innych podmiotów, w których posiadała ona udziały lub akcji. W związku z tym w odniesieniu do Spółki nie będą zachodzić przesłanki negatywne wskazane w art. 28k ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT.

Mając na uwadze, że opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione będą wszystkie warunki zastosowania opodatkowania Estońskim CIT określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-7 Ustawy o CIT, i jednocześnie nie będzie spełniona żadna z przesłanek negatywnych określonych w art. 28k ust. 1 pkt 1-6 Ustawy o CIT, należy uznać, że Spółka będzie uprawniona do skorzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w rozdziale 6b Ustawy o CIT.

Ad 2.

Zasady określenia roku podatkowego określone są w art. 8 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT rokiem podatkowym, co do zasady, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie do art. 8 ust. 6 Ustawy o CIT jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Natomiast zgodnie z art. 28j ust. 5 Ustawy o CIT podatnik może wybrać opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek również przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. W tym przypadku księgi rachunkowe otwiera się na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem.

Z przepisem tym koresponduje treść art. 28e ust. 2 Ustawy o CIT, zgodnie z którym jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, za pierwszy rok podatkowy opodatkowania ryczałtem uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca miesiąca przyjętego przez podatnika roku obrotowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 6a Ustawy o CIT, jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, miesiąc poprzedzający pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem jest ostatnim miesiącem roku podatkowego tego podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że jeżeli Spółka zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT w danym miesiącu, to momentem rozpoczęcia opodatkowaniem Estońskim CIT będzie pierwszy dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

W tym miejscu wskazać należy, iż decyzję o przejściu na ryczałt od dochodów spółek podatnik może podjąć nie tylko do 31 stycznia, a w dowolnym momencie roku podatkowego (art. 28j ust. 5). Zgodnie bowiem ze wskazanym powyżej art. 8 ust. 6a Ustawy o CIT, złożenie zawiadomienia będzie skutkowało zakończeniem roku podatkowego z ostatnim dniem miesiąca w którym zawiadomienie zostało złożone i rozpoczęcie opodatkowaniem ryczałtem od pierwszego dnia następnego miesiąca (art. 28e ust. 2 Ustawy o CIT).

Zatem, jeżeli Spółka zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT w danym miesiącu przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego, to Spółka będzie korzystała z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złoży zawiadomienie o chęci korzystania z ryczałtu.

Ad 3.

Zgodnie z art. 7aa ust. 2 Ustawy o CIT, w informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wykazuje się:

1) przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1, w kwocie odpowiadającej:

a. przychodom uwzględnionym, zgodnie z przepisami o rachunkowości, w wyniku finansowym netto podatnika za lata podatkowe poprzedzające pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz

b. kosztom zaliczonym do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały uwzględnione w wyniku finansowym netto podatnika zgodnie z przepisami o rachunkowości, oraz

2) koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15, w kwocie odpowiadającej:

a. przychodom zaliczonym do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1, w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały uwzględnione w wyniku finansowym netto podatnika zgodnie z przepisami o rachunkowości, oraz

b. kosztom uwzględnionym, zgodnie z przepisami o rachunkowości, w wyniku finansowym netto podatnika za lata podatkowe poprzedzające pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15.

Natomiast zgodnie z art. 7aa ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT w zeznaniu o którym mowa w art. 27 ust. 1, za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek podatnik między innymi wykazuje przychody oraz koszty, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz ustala podatek należny od dochodu stanowiącego różnicę między tymi przychodami a tymi kosztami według stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

Mając na uwadze fakt, że Spółka amortyzowała bilansowo wartość początkową części Nieruchomości, które były klasyfikowane jako środki trwałe, przy czym odpisy amortyzacyjne od tych praw nie stanowiły na gruncie podatkowym kosztu uzyskania przychodu, Spółka powinna rozpoznać dokonane dla celów bilansowych odpisy amortyzacyjne jako koszty, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt w Ustawy o CIT. Jednocześnie, ze względu, na fakt, że Spółka nie rozpozna istotnych przychodów, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, przed rozpoczęciem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek osiągnie nadwyżkę kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT, nad przychodami, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, którą powinna wykazać w zeznaniu o którym mowa w art. 27 ust. 1, za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna mieć również prawo do uwzględnienia w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa wart. 7aa ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT nadwyżki kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 7aa ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT, nad przychodami, o których mowa wart. 7aa ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT i tym samym rozliczyć tę nadwyżkę dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Brak takiej możliwości spowodowałoby nieuwzględnienie w rozliczeniu podatkowym kosztów związanych z zakupem prawa użytkowania wieczystego, co jest sprzeczne z celem przepisów o rozliczeniu korekty wstępnej. Podatnik, pomimo poniesienia znaczących wydatków na zakup prawa użytkowania wieczystego, nie miałby nigdy prawa do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów i pomniejszenia tym samym podstawy opodatkowania, co byłoby niezgodne z art. 7 ust. 1 i 2 i art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, które uprawniają podatnika do pomniejszania podstawy opodatkowania o kwotę wydatków pod warunkiem, że wydatek ten można uznać za koszt uzyskania przychodu, czyli koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i który nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Odmówienie podatnikowi rozliczenia tak wysokich kosztów, zarówno w podatku dochodowym, jak i w ryczałcie od dochodów spółek byłoby sprzeczne z celem tej instytucji i jednocześnie wbrew podstawowemu prawu przedsiębiorcy, do pomniejszania podstawy opodatkowania o koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 7aa ust. 4 Ustawy o CIT w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek podatnik wykazuje m.in. przychody oraz koszty, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz ustala podatek należny od dochodu stanowiącego różnicę między tymi przychodami a tymi kosztami według stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. dot. stosowania przepisów Ustawy CIT w zakresie nowych zasad opodatkowania, tj. ryczałtu od dochodów spółek pt. „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” (dalej: „Przewodnik”) „efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów jest wyeliminowanie:

-podwójnego opodatkowania tych samych przychodów,

-możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów,

-podwójnego odliczenia tych samych kosztów

-możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.

Dzięki wskazanemu rozliczeniu przychodów i kosztów podatnik dokona ujednolicenia swoich rozliczeń podatkowych i rachunkowych, gdyż po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi.”

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w przypadku osiągnięcia przez podatnika nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w ramach korekty wstępnej podatnik będzie uprawniony do obniżenia dochodu do opodatkowania o tą nadwyżkę kosztów nad przychodami wynikającą z korekty wstępnej za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem.

Stanowisko to zostało również potwierdzone w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 2 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.509.2022.1.AR.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), w ramach korekty wstępnej Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazania dla celów podatkowych nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt. 1 Ustawy o CIT (wynikającej z rozpoznania jako koszty odpisów amortyzacyjnych dokonanych od Nieruchomości, które dla celów bilansowych są traktowane jako środki trwałe i w konsekwencji podlegały amortyzacji bilansowej) oraz będzie miał prawo do rozliczenia owej nadwyżki za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem.

Ad 4.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 Ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1. wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a. do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b. na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4. nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5. sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6. wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Jednocześnie zgodnie z art. 28n ust. 1 podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1. suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3. dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4. dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem;

5. dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

Natomiast ust. 3 niniejszego przepisu stanowi, że przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatnik opodatkowany ryczałtem uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem, jeżeli rozliczenie tych zdarzeń jest kontynuowane zgodnie z przyjętymi przez tego podatnika zasadami rachunkowości.

W opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym prawa własności (odpowiednio prawo użytkowania wieczystego) do części Nieruchomości stanowić będą towar handlowy w działalności Wnioskodawcy. Nieruchomości te nie podlegały dla celów bilansowych amortyzacji na zasadach określonych dla środków trwałych. Wydatki na nabycie praw własności wykazane zostaną w wyniku Spółki jako koszt uzyskania przychodu w momencie ich sprzedaży.

W omawianej sytuacji w związku z wyborem przez Wnioskodawcę opodatkowania w formie Estońskiego CIT nie dojdzie więc do powstania różnicy przejściowej, w związku z odmiennym ujęciem wydatków na nabycie wskazanych Nieruchomości dla celów bilansowych i podatkowych.

Również niezamortyzowana część wydatków na nabycie Nieruchomości stanowiących dla celów bilansowych środki trwałe na moment sprzedaży powinna stanowić koszt, który obniży dochód ustalony zarówno dla celów bilansowych i podatkowych.

Skoro zatem przychód związany ze sprzedażą nabytych Nieruchomości tj. towarów handlowych oraz środków trwałych powstanie w okresie kiedy Wnioskodawca rozliczać się będzie już według zasad Estońskiego CIT i w tym samym momencie rozpoznane zostaną koszty związane z nabyciem ww. towarów handlowych oraz w zakresie niezamortyzowanej części Nieruchomości stanowiących dla celów bilansowych środki trwałe to należy przyjąć, że wskazane koszty będą rozliczane dla celów ryczałtu od dochodów spółek zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5 Ustawy o CIT, tj. będą wpływały na wysokości zysku netto Spółki wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem, który stanowi w przypadkach, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt i 5 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania Estońskim CIT.

Zatem, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie dokonania Planowanej Transakcji w trakcie opodatkowania Estońskim CIT, Spółka w momencie rozpoznania przychodów ze zbycia Nieruchomości będzie miała prawo do rozpoznania kosztu, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5, w postaci wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości traktowanych jako środki trwałe.

Ad 5.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 Ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1. wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3. wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4. nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5. sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) – w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6. wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Jednocześnie zgodnie z art. 28n ust. 1 podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1. suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3. dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4. dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem;

5. dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

W przepisach Ustawy o CIT regulujących opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek brak jest przepisu, który określałby szczególne zasady opodatkowania transakcji zbycia nieruchomości. Nawet w sytuacji, jeśli obrót nieruchomościami nie jest głównym przedmiotem działalności podatnika przepisy regulujące zasady opodatkowania Estońskim CIT nie przewidują odrębnych zasad opodatkowania zbycia nieruchomości przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku gdy podatnik podlega opodatkowaniu Estońskim CIT opodatkowanie wszystkich zdarzeń gospodarczych mających miejsce w tym okresie dokonywane jest na zasadach określonych w art. 28m-28t Ustawy o CIT. W szczególności płatność podatku dokonywana jest na zasadach określonych w art. 28t Ustawy o CIT. Oznacza to, że podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku na zasadach ogólnych, tj. na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT.

W konsekwencji, w przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie osiągnięcia przychodu ze zbycia nieruchomości, w szczególności w przypadku przeprowadzenia Planowanej Transakcji, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia i zapłaty podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości na zasadach określonych w art. 28m-28t Ustawy o CIT, a nie na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Jak wynika z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnik, aby móc wybrać wskazaną formę opodatkowania jest zobowiązany spełnić warunki określone w ww. przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy te wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

W myśl bowiem art. 28k ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast art. 28k ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Planują Państwo aby Spółka była opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia czy będą mogli Państwo skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym po spełnieniu warunków wynikających z art. 28j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą Państwo mogli skorzystać z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Spółka nie została bowiem utworzona w sposób określony w art. 28k ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, który uniemożliwiałby wybór tej formy opodatkowania w roku podatkowym, w którym rozpoczęła działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia. Ponadto z opisu sprawy wynika, że Spółka nie będzie również innym podmiotem wymienionym w art. 28k ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem skoro z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

- przychody określone w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT stanowiły mniej niż 50% przychodów z Państwa działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, a w przyszłości nie będą przekraczać 50% łącznego przychodu Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej;

- zatrudniają Państwo i zamierzają zatrudniać w przyszłości co najmniej 3 osoby (nie wliczając w to udziałowców) na podstawie umów o pracę, na pełen etat;

- nie będą Państwo posiadać udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, z tytułu uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, lub innego podmiotu, albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

- nie będą Państwo sporządzali sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

- Państwa udziałowcami są osoby fizyczne nie posiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu lub stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

- w terminie określonym w art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych złożone zostanie zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem,

to należy uznać, że również będą Państwo spełniali przesłanki wskazane w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić,że będą mogli Państwo skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT:

Należy zauważyć, że z przywołanego powyżej art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT wynika, że aby skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów, podatnik winien złożyć zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Wskazali Państwo, że Spółka zadeklaruje wybór opodatkowania Estońskim CIT przed upływem przyjętego przez nią roku podatkowego, złożą Państwo zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, po czym na koniec miesiąca w którym zawiadomienie zostanie złożone zamkną Państwo księgi rachunkowe oraz sporządzą sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości.

W związku z powyższym Państwa stanowisko dotyczące pytania 2 należało uznać za prawidłowe.

W myśl art. 7aa ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie natomiast art. 7aa ust. 2 ustawy o CIT:

Art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT stanowi natomiast, że:

Zgodnie z art. 7aa ust. 4 ustawy o CIT:

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnik na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zobowiązany jest sporządzić informację o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic ich ujmowania dla celów podatkowych i rachunkowych. Przychody i koszty przypisuje się odpowiednio do źródła przychodów, z których generowane są te przychody i koszty, tj. albo do zysków kapitałowych albo do dochodów osiągniętych z innych źródeł przychodów.

Dzięki wskazanemu rozliczeniu przychodów i kosztów podatnik dokonuje ujednolicenia swoich rozliczeń podatkowych i rachunkowych, gdyż po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi.

Jak wynika z art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT przepisów ust. 2 pkt 1-2 nie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 4, oraz kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem tych przychodów i kosztów, które podlegają rozliczeniu w innych terminach lub okresach zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Informację, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, sporządza się za każdym razem, gdy podatnik przystępuje do ryczałtu od dochodów spółek, chyba że rok rozpoczęcia przez niego działalności jest pierwszym rokiem opodatkowania w tym systemie (z wyjątkiem rozpoczęcia działalności po restrukturyzacji).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że planują Państwo przystąpić do opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.

Część Nieruchomości mających być przedmiotem Planowanej Transakcji jest traktowane w księgach Państwa Spółki jako towary. Dla celów bilansowych jak i podatkowych wydatki na nabycie tych Nieruchomości nie podlegały rozliczeniu przez odpisy amortyzacyjne i powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie zbycia nieruchomości.

Jednocześnie część Nieruchomości (które nabyli Państwo w 2006 roku w formie prawa użytkowania wieczystego), dla celów księgowych jest traktowana jako środki trwałe, które podlegają amortyzacji księgowej. Jednocześnie zgodnie z art. 16c pkt 1 ustawy o CIT grunty (oraz prawo użytkowania wieczystego) nie podlegają amortyzacji, w związku z czym wydatków na nabycie tych Nieruchomości nie ujmowali Państwo jako koszty podatkowe przez odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 16c ustawy o CIT:

Z kolei w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U z 2023 poz. 120 ze zm.):

Jak stanowi art. 32 ww. ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo użytkowania wieczystego gruntu, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy o rachunkowości, zalicza się do środków trwałych. Dla celów bilansowych podlega ono amortyzacji według zasad określonych w art. 32 ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że odpisów amortyzacyjnych od takiego prawa dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji.

Jednocześnie z przepisów ustawy CIT wyraźnie wynika, że dla potrzeb podatkowych prawo wieczystego użytkowania gruntu nie podlega amortyzacji. Wydatki na nabycie tego prawa mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów dopiero w razie jego odpłatnego zbycia.

Spółka powinna zatem wykazać w rozliczeniu za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem jako koszt uzyskania przychodu w myśl art. 7aa ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy CIT dokonane dla celów bilansowych odpisy amortyzacyjne od wskazanych we wniosku nieruchomości traktowanych jako środki trwałe. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca dla celów bilansowych zaliczył do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od ww. nieruchomości, które dla celów podatkowych nie podlegały amortyzacji. Koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych Wnioskodawca mógłby zatem dopiero wykazać w momencie sprzedaży ww. praw. Tymczasem do wskazanej sprzedaży dojdzie w momencie kiedy Spółka będzie już w systemie estońskiego CIT, w którym to kategoria kosztu podatkowego nie istnieje.

Skoro wydatki na nabycie prawa wieczystego użytkowania nie są zaliczane do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów to nie może w tej sytuacji mieć zastosowania przepis art. 7aa ust. 3 ustawy CIT, z którego wynika, że przepisu art. 7aa ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy CIT nie stosuje się do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Powstaje zatem w tym przypadku różnica przejściowa między wynikiem finansowym a podatkowym, która powinna być rozliczona przed wejściem w ryczałt.

Stwierdzić zatem należy, że w części odnoszącej się do obowiązku wykazania nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc jednak do kwestii związanej z możliwością rozliczenia opisanej nadwyżki kosztów dla celów podatkowych należy w pierwszej kolejności zaznaczyć, że zgodnie z art. 7aa ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. podatnik, który wybrał opodatkowanie ryczałtem począwszy od roku 2021 zobowiązany był w rozliczeniu za rok 2020 dokonać tzw. korekty wstępnej przychodów i kosztów uzyskania przychodów, tj. uwzględnić w przychodach podatkowych przychody dotychczas wyłącznie rachunkowe oraz koszty dotychczas wyłącznie podatkowe, natomiast w kosztach uzyskania przychodów przychody dotychczas wyłącznie podatkowe oraz koszty dotychczas wyłącznie rachunkowe.

Przychody jak i koszty uzyskania przychodów wynikające z korekty wstępnej należało wykazać w informacji o przychodach, kosztach, dochodzie z przekształcenia oraz podatku należnym w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych (CIT/KW). Następnie kwoty te należało przenieść do zeznania rocznego, odpowiednio do przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Powstałą nadwyżkę zobowiązania podatkowego podatnik mógł zapłacić w częściach w okresie nie dłuższym niż 3 lata, licząc od końca roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem (art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r.).

W związku z nowelizacją ustawy o CIT od 1 stycznia 2022 r. zmianie uległy zasady sporządzania korekty wstępnej przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie ze znowelizowaną treścią przepisu art. 7aa ust. 1 ustawy o CIT:

Zmiana przepisów spowodowała, że kwoty przychodów i kosztów uzyskania przychodów wynikające z korekty wstępnej, wykazanych w informacji CIT/KW), nie wykazuje się w zeznaniu rocznym. Do zeznania rocznego należy przenieść jedynie wartość podatku należnego od dochodu z tytułu korekty wstępnej.

Zgodnie bowiem z art. 7aa ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Z kolei w myśl art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT:

Wprowadzona zmiana oznacza, że ustawodawca odstąpił od zasady zaliczania wynikających z korekty wstępnej wartości do przychodów i kosztów uzyskania przychodów w zeznaniu na rzecz wykazywania przychodów, kosztów oraz podatku należnego, co jest konsekwencją zmiany terminu zapłaty podatku należnego wynikającego z takiej korekty.

Powyższe oznacza, że w związku z nowelizacją przepisów w zakresie korekty wstępnej podatnik nie ma możliwości rozpoznania w zeznaniu nadwyżki kosztów uzyskania przychodów nad przychodami, powstałej z korekty wstępnej.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, w części odnoszącej się do możliwości rozliczenia dla celów podatkowych nadwyżki kosztów uzyskania przychodu nad przychodami w informacji o przychodach i kosztach, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT – należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości pozostaje również kwestia możliwości rozpoznania (w momencie rozpoznania przychodu ze zbycia Nieruchomości) wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości klasyfikowanych jako środki trwałe jako koszt, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 oraz 5 Ustawy o CIT.

Jak już wspomniano wcześniej, wybór ryczałtu od dochodów spółek oznacza odejście od dotychczasowych zasad znanych z ustawy o CIT.

Stosownie do art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:

Z kolei art. 28h ust. 1 ustawy o CIT, stanowi że:

Przepis ten wskazuje, że dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o CIT regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT.

Ten sposób opodatkowania wiąże podstawę opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego.

Ministerstwo Finansów w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. wskazało, że przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości.

Z kolei, jak wynika z art. 28n ust. 3 ustawy o CIT:

Następuje zatem kontynuacja przyjętych przez podatnika zasad rachunkowości, np. stawki amortyzacyjne, rozliczanie międzyokresowe kosztów, etc. Kontynuacja operacji gospodarczych następuje według zasad przyjętych w księgach rachunkowych i nie wymaga modyfikacji w okresie opodatkowania ryczałtem, w związku ze zmienioną formą opodatkowania podatkiem dochodowym (Rozdział 5.4 Przewodnika).

Z powyższego wynika, że Spółka w czasie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek powinna określać przychody i koszty kierując się przepisami ustawy o rachunkowości, natomiast przepisy podatkowe dotyczące powstania przychodu czy potrącenia kosztów uzyskania przychodów nie mają zastosowania w przypadku podatników opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek.

Mając powyższe na względzie, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w momencie rozpoznania przychodów ze zbycia przedmiotowych Nieruchomości będą mieli Państwo prawo do rozpoznania kosztu, który pomniejszy dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 i 5, w postaci wydatków na zakup Nieruchomości klasyfikowanych jako towary oraz niezamortyzowanej części wartości początkowej Nieruchomości traktowanych jako środki trwałe.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania 4 należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 28n ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji.

Przepisy ustawy o CIT nie przewidują odrębnych zasad opodatkowania zbycia nieruchomości przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku gdy podatnik podlega opodatkowaniu Estońskim CIT opodatkowanie wszystkich zdarzeń gospodarczych mających miejsce w tym okresie dokonywane jest na zasadach określonych w art. 28m-28t Ustawy o CIT. W szczególności płatność podatku dokonywana jest na zasadach określonych w art. 28t ustawy o CIT. Oznacza to, że podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku na zasadach ogólnych, tj. na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji, w przypadku wybrania przez Państwa opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT), a następnie osiągnięcia przychodu ze zbycia nieruchomości będą Państwo zobowiązani do rozliczenia i zapłaty podatku od dochodów ze zbycia nieruchomości na zasadach określonych w art. 28m-28t ustawy o CIT, a nie na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji 0111-KDIB2-1.4010.509.2022.1.AR Organ wyjaśnia, że w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być tożsame. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie właściwych przepisów Ordynacji podatkowej. Interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).