Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. V SA/Wa 3482/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Arkadiusz Tomczak (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Asesor WSA - Arkadiusz Koziarski, Protokolant - st. spec. Anna Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi Ł. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako "Minister", "MSWiA", "organ koncesyjny" lub "organ") decyzją z [...] marca 2021 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, ze zm. dalej jako k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku [...] (dalej jako "skarżący", "strona" "beneficjent koncesji" lub "przedsiębiorca") z 4 grudnia 2020 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z [...] października 2020 r. cofającą koncesję nr [...] udzieloną [...] grudnia 2015 r. skarżącemu, wpisanemu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako: [...] (NIP [...]) na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.

Kontrolowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:

W dniu 7 grudnia 2015 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udzielił [...] koncesji Nr [...] na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.

[...] sierpnia 2016 r. organ koncesyjny powziął wiadomość o zdarzeniu, które miało miejsce [...] lipca 2016 r. w [...] w trakcie realizacji przez [...] umowy z [...] czerwca 2016 r., w wyniku którego trzem zatrudnionym przez przedsiębiorcę pracownikom ochrony, tj. [...] [...] [...] [...] ., Prokuratura Okręgowa w [...] przedstawiła zarzut popełnienia przestępstwa z art. 191 § 1 Kodeksu karnego, tj. zmuszenia [...] do opuszczenia budynku Starostwa Powiatowego w [...] wbrew jego woli i skierowała, m.in. przeciwko nim, akt oskarżenia do Sądu Rejonowego w [...]. Wskazani pracownicy widnieją w prowadzonych przez przedsiębiorcę Wykazie pracowników ochrony oraz w Księdze realizacji umowy [...] - dotyczącej usługi ochrony [...] świadczonej na podstawie umowy z [...] czerwca 2016 r. Umowa została zawarta z Powiatem [...], reprezentowanym przez Starostę Powiatu [...] i [...], a jej przedmiotem była ochrona osób i mienia. Umowa zgodnie z jej § 2 miała być realizowana przez trzech kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.