Interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.807.2023.KP

Rozliczenie osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 stycznia 2024 r. (wpływ 6 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą rozwiedzioną. Wyrokiem Sądu (…) z dnia (…) 2016 r. (…) zostało rozwiązane Pana małżeństwo oraz powierzono Panu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem A (obecnie lat (...), nadal się uczy) z pozostawieniem władzy rodzicielskiej matce B w zakresie wychowania małoletniego oraz do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka w tym dotyczących pobytu, wykształcenia i leczenia.

Matce dziecka Sąd ustalił kontakty w ten sposób, że będzie miała prawo spotykania się z małoletnim dzieckiem w:

-każdy wtorek od godz. 18.00 do godz. 8.00 dnia następnego, a w każdy czwartek od godz. 18.00 do 20.00;

-każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od godz. 18.00 w piątek do poniedziałku do godz. 8.00;

-święta Bożego Narodzenia w latach nieparzystych w Wigilię od godz. 18.00 do pierwszego dnia świąt do godz. 18.00, a w latach parzystych w pierwszy dzień świąt od godz. 18.00 do drugiego dnia świąt do godz. 18.00;

-święta Wielkanocne w latach nieparzystych w Poniedziałek Wielkanocny od godz. 10.00 do godz. 12.00 dnia następnego, a w latach parzystych w Niedzielę Wielkanocną od godz. 10.00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godz. 10.00;

-jeden tydzień ferii i jeden miesiąc wakacji.

Wyrokiem Sądu (…) z dnia (…) 2021 r. (…) zmienił pkt II wyroku Sądu (…) z dnia (…) 2016 r. w ten sposób, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim A powierzył obojgu rodzicom (Panu i B) ustalając miejsce zamieszkania małoletniego w każdorazowym miejscu zamieszkania matki dziecka.

Jednocześnie została zawarta ugoda dotycząca Pana kontaktów z małoletnim synem w ten sposób, że:

-w środę po zajęciach lekcyjnych do czwartku do godz. 8.00, a w przypadku gdy w środę nie będą przypadać godziny lekcyjne od godz. 10.00 do czwartku do godz. 8.00, natomiast w przypadku gdy w czwartek nie będą przypadać godziny lekcyjne to do godz. 20.00;

-w co drugi weekend miesiąca od piątku od zakończenia zajęć szkolnych do poniedziałku do godz. 8.00 (w przypadku, gdy w piątek nie będą przypadać godziny lekcyjne to od godz. 10.00, przy czym pierwszy kontakt weekendowy będzie przypadać od 30 października 2021 r. do poniedziałku do godz. 8.00, a w przypadku gdy w poniedziałek nie będą przypadać godziny lekcyjne to do godz. 12.00;

-w święta Bożego Narodzenia w Wigilię w latach nieparzystych od godz. 18.00 do Pierwszego Dnia Świąt do godz. 18.00;

-od 23 grudnia w latach parzystych od godz. 15.00 do godz. 18.00 w Wigilię;

-w święta Wielkanocne w latach nieparzystych od Poniedziałku Wielkanocnego od godz. 10.00 do godz. 12.00 następnego dnia;

-w święta Wielkanocne w latach parzystych w Niedzielę Wielkanocną od godz. 10.00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godz. 12.00;

-w pierwszy tydzień ferii w latach parzystych od godz. 10.00 w poniedziałek do godz. 20.00 w niedzielę;

-w pierwszy tydzień ferii w latach nieparzystych od godz. 10.00 w poniedziałek do godz. 20.00 w niedzielę;

-w wakacje w latach parzystych od godz. 10.00 dnia 1 lipca do godz. 20.00 dnia 31 lipca;

-w wakacje w latach nieparzystych od godz. 10.00 dnia 1 sierpnia do godz. 20.00 dnia 31 sierpnia;

każdorazowo poza miejscem zamieszkania małoletniego i bez obecności matki, przy czym będzie Pan odbierał i odwoził małoletniego syna po odbytym kontakcie.

Biorąc pod uwagę powyższe wyroki, w latach 2017-2020 sprawował Pan wyłączną opiekę nad dzieckiem przez 8 miesięcy kalendarzowych w każdym z wymienionych lat. W latach 2021-2022 sprawował Pan wyłączną opiekę nad dzieckiem przez 4 miesiące kalendarzowe w każdym z wymienionych lat.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan co następuje:

1)Prosi Pan o wydanie interpretacji za lata 2017, 2018, 2019, 2020.

2)W okresie wskazanym w punkcie 1 uzyskiwał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę.

3)Nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

4)W okresie, którego dotyczy wniosek w odniesieniu do Pana i Pana dziecka nie miały zastosowania przepisy art. 30c ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

5)W okresie, którego dotyczy wniosek ani Pan ani Pana dziecko nie podlegaliście/podlegacie opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

6)W okresie, którego dotyczy wniosek zapewniał Pan dziecku warunki bytowe, podejmował Pan decyzje w istotnych sprawach związanych ze zdrowiem, zapewniał Pan odpowiednie warunki potrzebne do prawidłowego rozwoju dziecka w zakresie edukacji, zaspakajania potrzeb w czasie wolnym ((...)). Była żona mieszkająca w innej miejscowości nie była w stanie brać czynnego udziału w życiu dziecka z wyłączeniem dni wyznaczonych przez sąd.

7)Sąd, w okresie którego dotyczy wniosek, w latach w których sprawował Pan opiekę, zobowiązał byłą żonę do płacenia alimentów.

W uzupełnieniu wniosku zaznaczył Pan również, że latach podatkowych 2017-2020, których dotyczy wniosek wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do swojego dziecka poprzez jego wychowanie, zabezpieczenie potrzeb bytowych (dokonał Pan zakupu mieszkania, w którym dziecko miało swój własny pokój), zdrowotnych i edukacyjnych. Dostarczał Pan dziecku niezbędnych w codziennym funkcjonowaniu jak i rozwijaniu zainteresowań dóbr materialnych m.in. ubrania, książki i materiały dydaktyczne niezbędne w szkole, organizowanie czasu wolnego po zajęciach lekcyjnych ((...)). W latach podatkowych 2017-2020 matka dziecka nie sprawowała należycie władzy rodzicielskiej, tj. nie wykonywała obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób należyty. Nie uczestniczyła w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania (nie zabezpieczała jego potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych, rozwojowych). Dziecko nie posiadało u niej własnego pokoju. W szkole matka pojawiała się tylko na pierwszym zebraniu aby podpisać zgodę na to aby mógł Pan samodzielnie i bez jej udziału podejmować dalsze decyzje w trakcie roku szkolnego, które wymagały by jej akceptacji. Dziecko wracało z wizyt u matki z nieodrabianymi zadaniami domowymi, przez co uzyskiwało oceny niedostateczne, nie przygotowywała się również z dzieckiem na kartkówki i sprawdziany. Za wszystko odpowiedzialny był Pan, i to Pan musiał nadrabiać z dzieckiem zaległości, które były spowodowane wizytami u matki.

Pytanie

Czy przysługuje Panu prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko w świetle art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387)?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, nad dzieckiem każde z Państwa sprawuje osobno opiekę przez ustalony czas, bez udziału drugiego rodzica, dlatego też, w rozliczeniu podatkowym od roku 2017-2020 korzystał Pan z odliczenia z tytułu ulgi na dziecko w wymiarze w jakim syn przebywał pod Pana wyłączną opieką.

Prawdziwość Pana przekonań co do zasadności Pana działania potwierdzają wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w tożsamych sprawach (np. II FSK 383/20). Wydaje się oczywiste, że dla potrzeb odkodowania znaczenia sformułowania „rodzic samotnie wychowujący dzieci”, fundamentalne znaczenie ma wyraz "samotnie". Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „samotność” lub „samotny” oznacza „przebywanie, życie w odosobnieniu, bez rodziny, bez towarzystwa”, „niemający w nikim wsparcia, dziejący się bez wsparcia innych”, „niemający żony lub niemająca męża”, „znajdujący się gdzieś całkiem sam, zdany tylko na siebie” (sjp.pl; sjp.pwn.pl; SJP pod red. M. Szymczaka, t. III, s. 177, PWN, Warszawa 1981 r.). Leksykalne znaczenie wyrazu „samotny” („samotność”) ukierunkowuje na odkodowanie sformułowania „rodzic samotnie wychowujący dzieci”, jako rodzica wychowującego dzieci (dziecko) w odosobnieniu od drugiego rodzica dzieci (dziecka) i bez jego udziału, przebywającego z dziećmi (dzieckiem) w innym miejscu niż drugi rodzic. Bezsprzecznie kryterium „samotności” wyklucza się z kryterium „wspólności”. Wyraz „wspólny” w jego zasadniczym znaczeniu oznacza m.in. „wykonywanie razem z innymi” (SJP jak wyżej). Jeśli zatem rozwiedziony rodzic nie wykonuje w tym samym czasie i w tym samym miejscu czynności, przy współudziale drugiego rodzica, składających się na proces jego czynności wychowawczych, to wręcz nielogiczne jest twierdzenie, że czyni to wspólnie z drugim rodzicem.

W związku z powyższym, jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku, uważa Pan, że miał Pan prawo zastosować możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 września 2018 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r. do 31 lipca 2019 r.:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu stosowanym do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.:

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wskazać przy tym należy, że przepis art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci.

Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka. Równie istotne jest legitymowanie się określonym stanem cywilnym (przepisy art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci – panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik).

W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo i pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Podstawową kwestią jest ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z opisu sprawy wynika, żejest Pan osobą rozwiedzioną. Zgodnie z wyrokiem sądu w latach 2017-2020 powierzono Panu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem z pozostawieniem władzy rodzicielskiej matce w zakresie wychowania małoletniego oraz do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka w tym dotyczących pobytu, wykształcenia i leczenia. Matce dziecka sąd ustalił kontakty z małoletnim dzieckiem w konkretnych terminach.

Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, w okresie, którego dotyczy wniosek wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do swojego dziecka poprzez jego wychowanie, zabezpieczenie potrzeb bytowych (dokonał Pan zakupu mieszkania, w którym dziecko miało swój własny pokój), zdrowotnych i edukacyjnych. Dostarczał Pan dziecku niezbędnych w codziennym funkcjonowaniu jak i rozwijaniu zainteresowań dóbr materialnych m.in. ubrania, książki i materiały dydaktyczne niezbędne w szkole, organizowanie czasu wolnego po zajęciach lekcyjnych ((...)). Była żona mieszkająca w innej miejscowości nie była w stanie brać czynnego udziału w życiu dziecka z wyłączeniem dni wyznaczonych przez sąd. Nie uczestniczyła ona w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania (nie zabezpieczała jego potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych, rozwojowych). W latach, w których sprawował Pan opiekę, była żona była zobowiązana przez sąd do płacenia alimentów.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i powołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro w latach 2017-2020 Pan jako rozwodnik, samotnie i osobiście wychowywał małoletniego syna, zapewniał mu opiekę, troszcząc się o jego byt materialny, zdrowie, rozwój intelektualny oraz społeczny a jego matka nie sprawowała regularnej opieki bezpośredniej a jedynie realizowała zasądzone kontakty z synem i płaciła alimenty, to w latach 2017-2020 spełniał Pan warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługiwało Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za lata 2017-2020.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).