Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.628.2023.4.PRM
Brak uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki wydzielonej z działki niezabudowanej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 16 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki wydzielonej z działki niezabudowanej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2023 r. (wpływ 9 grudnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
1)15 grudnia 2006 r. wraz z małżonkiem, z którym pozostaje Pani we wspólnocie majątkowej, nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego - umowa sprzedaży, działkę nr 1, o pow. 5,43 ha we wsi (...), dla której prowadzona jest KW (...). Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, nie była wystawiona faktura z wykazanym podatkiem VAT oraz z tytułu nabycia działki nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego gdyż transakcja nie podlegała podatkowi od towarów i usług.
Celem zakupu była chęć wybudowania domu dla Państwa i ewentualnie w późniejszym czasie dla syna oraz chęć posiadania terenu do rekreacji.
Do tej pory działka wykorzystywana była przez Państwa tylko do celów rekreacyjnych, a plan budowy domu, z powodu braku środków pieniężnych został zaniechany.
Działka nigdy nie służyła i nie będzie służyć celom działalności gospodarczej Pani lub Pani męża (nie była nigdy i nie będzie wprowadzona do ewidencji środków trwałych), ani też nie była przedmiotem dzierżawy lub najmu dla osób lub firm trzecich. Do chwili sprzedaży działka nie będzie wykorzystywana ani przez Panią ani przez Pani małżonka do celów jakiekolwiek działalności gospodarczej. Działka do chwili sprzedaży nie będzie również wydzierżawiana lub najmowana dla firm lub osób trzecich.
Działka objęta jest aktualnym MPZP, który dopuszcza dla jej części (ok. 3 ha karta terenu 5 i 6) zabudowę jednorodzinną. Dla następnej części działki (ok. 1 ha, karta terenu 16) MPZP przewiduje zabudowę zagrodową. Dla tego fragmentu działki 25 sierpnia 2020 r. złożyli Państwo wniosek do (...) o zmianę warunków zabudowy z obowiązującej zabudowy zagrodowej na zabudowę jednorodzinną. Do dnia dzisiejszego brak zmiany w planie, wniosek czeka na rozpatrzenie w Gminie. Na pozostałym terenie działki (ok. 1,4 ha) MPZP przewiduje tereny zielone.
2)4 maja 2011 r. złożyli Państwo wniosek do (...) o zmianę w MPZP dla fragmentu wsi (...), obejmującego działkę nr 1 aby dopuszczono również wielospadowe, symetryczne konstrukcje dachu zamiast tylko obowiązujących konstrukcji dwuspadowych. Wniosek uwzględniono.
3)27 maja 2022 r. złożyli Państwo do (...) wniosek o rozbiórkę ruin byłego budynku po gospodarstwie sadowniczym na terenie działki nr 1, ponieważ stan budynku zagrażał zdrowiu i życiu ludzi (dokumentacja foto). Po dokonaniu rozbiórki powiadomiła Pani o tym fakcie również gminę, która zaprzestała naliczania podatku od nieruchomości od ww. budynku.
4)13 czerwca 2022 r. złożyli Państwo do (...) wniosek o pozwolenie na wycięcie 4 topoli na terenie działki nr 1, zagrażającym w razie upadku, posesjom sąsiadów. Drzewa usunięto za zgodą (...).
5)Złożyli Państwo wniosek o zgodę na likwidację kolizji z siecią energetyczną i uzyskania pozwolenia na budowę dotyczącego likwidacji linii napowietrznej przebiegającej na terenie działki nr 1 (ok. 170 m) i usadowienia jej pod ziemią. Pozwolenie uzyskano.
6)Zamierzają Państwo wyodrębnić z działki nr 1 mającej 5,43 ha działkę o powierzchni ok. 3 ha i tylko ona byłaby przeznaczona na sprzedaż jako całość, bez podziału. Na tej części nieruchomości w myśl aktualnego MPZP przewidziany jest teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej turystki, sportu i rekreacji, bez ustalenia proporcji między funkcjami i w chwili sprzedaży to będzie obowiązywać.
Starania o sprzedaż wydzielonej działki nastąpi po uzyskaniu możliwości dojazdu. Na dzień dzisiejszy takiej możliwości nie ma. Podjęte zostały starania o uzyskania dostępu do drogi publicznej. Na dzień dzisiejszy nie może Pani wskazać terminu zakończenia starań.
Sprzedaż wydzielonej działki może zostać poprzedzona umową przedwstępną, w takim przypadku umowa przedwstępna będzie zawierać przyrzeczenie kupna i sprzedaży oraz warunkować będzie dokonanie transakcji od uzyskania kredytu bankowego na zakup przez kupującego.
Przed sprzedażą działki wydzielonej nie udzieli Pani pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do występowania w Pani imieniu w sprawach związanych z ww. działką. Do chwili sprzedaży wydzielonego fragmentu nie przewiduje Pani uzbrajania tego terenu w żadne media.
Do chwili sprzedaży wydzielona działka nie będzie wykorzystywana ani przez Panią ani przez Pani małżonka do celów jakiekolwiek działalności gospodarczej oraz nie będzie wprowadzana do ewidencji środków trwałych. Wydzielona działka do chwili sprzedaży nie będzie również wydzierżawiana lub najmowana dla firm lub osób trzecich.
Do chwili sprzedaży wydzielona działka nie będzie zabudowana.
W chwili obecnej prowadzi Pani działalność gospodarczą i jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pani działalność wiodąca to agencja turystyczna PKD 7911A.
W chwili obecnej nie posiada Pani nieruchomości, które miałaby Pani zamiar sprzedawać.
W przeszłości nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego - umowa sprzedaży 10 lipca 1997 r., kawalerkę o pow. 30,9 m2 na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Sprzedaży ww. kawalerki dokonała Pani 2 kwietnia 1999 r. aktem notarialnym – umowa sprzedaży. Środki ze sprzedaży posłużyły na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.
4 grudnia 1989 r. nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego – umowa sprzedaży warunkowej oraz aktem notarialnym z 19 marca 1990 r. – przeniesienie własności działki w miejscowości (...) z myślą o budowie domu na własne potrzeby mieszkaniowe. Działkę tę posiada Pani do dziś i jest ona nie zabudowana.
Doprecyzowanie i uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Dokładny zakres Pani działalności, z tytułu której jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT to agencja turystyczna PKD 7911.A.
Budynek, który został przez Panią wyburzony nie znajdował się na części działki nr 1, która jest przedmiotem sprzedaży.
Drzewa, które zostały przez Panią wycięte znajdowały się na części działki nr 1, która jest przedmiotem sprzedaży. Drzewa usunięte zostały ze względów bezpieczeństwa na ustny wniosek sąsiadów.
Likwidacja kolizji z siecią energetyczną i uzyskanie pozwolenia na budowę dotyczącego likwidacji linii napowietrznej przebiegającej na terenie działki nr 1 (ok. 170 m) i usadowienia jej pod ziemią dotyczyło tej części działki nr 1, która jest przedmiotem sprzedaży. Planowali Państwo zagospodarowanie tej części we własnym zakresie. Usunięcie linii miałoby poprawić efekt estetyczny (widok bez linii i słupów).
Przed dokonaniem transakcji sprzedaży przyszły nabywca nie uzyska od Pani żadnej zgody na sposób zagospodarowania działki.
Zamierza Pani umieszczać ogłoszenia na portalach internetowych oraz korzystać z usług biura pośrednictwa sprzedaży nieruchomości.
Pytanie nr 2 wniosku
Czy w świetle działań opisanych powyżej, w razie sprzedaży wyodrębnionej z działki nr 1 części działki o powierzchni ok. 3 ha, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, transakcja sprzedaży wyodrębnianej części działki o pow. ok 3 ha nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), ponieważ jej nabycie, sposób użytkowania oraz planowane zbycie nie miało, nie ma i nie będzie mieć związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Uważa Pani, że planowana czynność, czyli wyodrębnienie działki o powierzchni ok. 3 ha oraz jej sprzedaż nie będzie wykraczać poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości;
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntu) dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które cechuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
W kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest zatem, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.
Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.
Przedmiotem Pani wątpliwości jest ustalenie, czy sprzedaż działki o powierzchni ok. 3 ha wydzielonej z działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Podkreślić w tym miejscu jeszcze raz należy, że z powołanego wyżej orzeczenia TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że w celu ustalenia czy podmiot dokonujący sprzedaży działki występuje w charakterze podatnika niezbędne jest przeanalizowanie wszystkich okoliczności sprawy. O opodatkowaniu danej transakcji przesądza ciąg działań podjętych w celu sprzedaży oraz angażowanie środków podobnych do podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą gruntów.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki. Nabyła Pani działkę nr 1 – do współwłasności małżeńskiej – w celu wybudowania domu. Do tej pory działka wykorzystywana była w celach rekreacyjnych. Z działki nr 1 zamierza Pani wyodrębnić działkę o powierzchni ok 3 ha. Podział nastąpi dopiero po uzyskaniu możliwości dojazdu do ww. działki. Z działki, która ma być przedmiotem sprzedaży usunięte zostały drzewa zagrażające posesjom sąsiadów na ich ustny wniosek, uzyskano pozwolenie na budowę dotyczącą likwidacji linii napowietrznej i usadowienia jej pod ziemią oraz na wniosek Pani i Pani męża dopuszczono na tym terenie możliwość budowy wielospadowej, symetrycznej konstrukcji dachu. Działka nr 1 ani przed podziałem, ani w wyniku podziału nie jest/nie będzie przedmiotem najmu, ani dzierżawy. Do chwili sprzedaży nie będzie wykorzystywana w Pani działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Sprzedaż wydzielonej działki może zostać poprzedzona zawarciem umowy przedwstępnej zawierającej przyrzeczenie kupna i sprzedaży oraz warunkować ma dokonanie sprzedaży wydzielonej działki od uzyskania kredytu bankowego na zakup przez kupującego. Przed sprzedażą nie udzieli Pani pełnomocnictwa ani nie udzieli Pani żadnej zgody na zagospodarowanie działki przyszłemu nabywcy. Umieści Pani ogłoszenia na portalach internetowych oraz zamierza Pani skorzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości. Do chwili sprzedaży nie uzbroi Pani wydzielonego terenu w żadne media.
W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Panią, w zakresie sprzedaży działki wydzielonej z działki nr 1, za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku osobistego, a sprzedaż udziału wydzielonej działki o powierzchni ok 3 ha z działki nr 1 będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
W konsekwencji sprzedaż przez Panią działki wydzielonej z działki nr 1, na warunkach opisanych w niniejszym wniosku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż w związku z ich sprzedażą nie będzie Pani działać jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.
Pani stanowisko uznaję zatem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto informujemy, że interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania nr 2 wniosku tj. w zakresie podatku do towarów i usług, natomiast w zakresie pytania nr 1 dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Pani, należy wskazać na treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią tj. K. K., zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Pani męża (współwłaściciela działki).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right