Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.623.2023.2.IN

Poniesione przez Spółkę wydatki na rzecz kontrahentów, np. koszty zakupu prezentów, gadżetów, okolicznościowych upominków, koszty spotkań biznesowych, w tym opłacenie usług gastronomicznych, cateringowych, zakup napojów i żywności itp., pozostają w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą Spółki bowiem ww. koszty ponoszone są w celu wykreowania pozytywnej opinii Spółki, budowania wizerunku Spółki oraz nawiązaniu nowych relacji biznesowych jak również podtrzymanie i rozwinięcie już istniejących.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie w podatku dochodowym od osób prawnych w kwestii dotyczącej ustalenia czy wydatki na koszty świadczeń na rzecz kontrahentów stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty świadczeń na rzecz kontrahentów stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 grudnia 2023 r. (data wpływu 20 grudnia 2023 r. ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. jest firmą produkcyjną, w której przeważającą formą działalności jest PKD 10.11.Z - Przetwarzanie i konserwowanie mięsa, z wyłączeniem mięsa z drobiu oraz PKD 10.12.Z - Przetwarzanie i konserwowanie mięsa z drobiu. Spółka posiada (…), (…), (…), (…) - (…), (…) - (…). Spółka świadczy również usługi transportowe polegające na przewozie ładunków.

Spółka od dnia 01.02.2023 r. wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, na zasadach określonych w rozdziale 6b ustawy z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka ponosi różnego rodzaju wydatki, w związku z tym pojawia się wątpliwość czy wydatki te nie powinny stanowić podstawy do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 28m z dn. 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.), dalej zwana „ustawą CIT”. Wydatki te obejmują koszty związane ze świadczeniami na rzecz kontrahentów np. koszty zakupu prezentów, gadżetów, okolicznościowych upominków, koszty spotkań biznesowych, w tym opłacenie usług gastronomicznych, cateringowych, zakup napojów i żywności itp.

Spółka organizowała i będzie organizować spotkania biznesowe z klientami - obecnymi i potencjalnymi odbiorcami i dostawcami, wykonawcami. Spotkania odbywają się w siedzibie Spółki lub w innym wspólnie ustalonym miejscu np. restauracji. Spółka ponosi koszty tego typu spotkań opłacając usługi gastronomiczne w restauracji, faktury za catering, zakup żywności, napojów itp. Celem spotkań z kontrahentami jest nawiązanie i utrzymanie istniejących kontaktów biznesowych, prowadzenie negocjacji i omawianie warunków współpracy handlowej, budowa długotrwałych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, wyróżnienie marki na tle konkurencji oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki.

Ponadto Spółka przekazuje kontrahentom dobrowolnie i nieodpłatnie prezenty (o różnej wartości), w tym alkohol, gadżety, słodycze i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów). Przekazywanie klientom podarunków ma na celu wykreowanie pozytywnej opinii o Wnioskodawcy, a także budowanie jego wizerunku jako godnego zaufania partnera gospodarczego. Ukształtowanie w świadomości nabywców odpowiedniego wizerunku i przekonania o wysokiej jakości udzielanych usług i świadczeń to kilka z wielu czynników, dzięki którym w biznesie można odnieść sukces. Wydatki te są pośrednio związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Jednak poniesienie wydatku służy wyłącznie nawiązaniu nowych relacji biznesowych oraz podtrzymaniu i rozwinięciu istniejących, co w dalszej perspektywie przekłada się na wysokość osiąganego przychodu. Nawiązywanie w taki sposób relacji kreuje pozytywny wizerunek Spółki, jako profesjonalnego oraz rzetelnego podmiotu, który charakteryzuje się wyjątkową dbałością o jakość oferowanych produktów oraz posiadane kontakty biznesowe.

Pytanie

Czy wydatki na koszty świadczeń na rzecz kontrahentów stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki wydatki dotyczące kosztów świadczeń na rzecz kontrahentów, tj. wydatki na organizację spotkań biznesowych z kontrahentami, prezenty, gadżety, słodycze, napoje, okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów) nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Świadczenia, których beneficjentami są klienci Wnioskodawcy, mają na celu kształtowanie dobrego wizerunku Spółki jako podmiotu oraz kontrahenta gospodarczego, a także propagowanie wiedzy o jej działaniach i produktach. Takie działania niewątpliwie mają wpływ na poziom osiąganych przez Spółkę przychodów.

Na gruncie przepisów dot. CIT estońskiego nie funkcjonują takie pojęcia jak „koszty uzyskania przychodów”, a regulacja art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania.

W szczególności, nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

To, że koszty świadczeń na rzecz kontrahentów mogłyby zostać uznane za koszty reprezentacji wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie oznacza, że tego rodzaju wydatki nie są związane z działalnością gospodarczą.

Ponoszenie Kosztów świadczeń na rzecz kontrahentów ma swój cel w postaci stworzenia dobrych relacji z kontrahentami, służyło nawiązaniu i podtrzymaniu kontaktów biznesowych, budowie długotrwałych i osobistych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, wyróżnienie marki na tle konkurencji oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki. Ponadto wpływa na zwiększanie bazy klientów i współpracowników, co niewątpliwie przekłada się na wzrost przychodów osiąganych przez Spółkę, a także zabezpieczenie źródeł przychodów.

Przekazany drobne prezenty i upominki kreują pozytywny wizerunek Spółki, jako profesjonalnego oraz rzetelnego podmiotu, który charakteryzuje się wyjątkową dbałością o jakość oferowanych produktów oraz posiadane kontakty biznesowe.

W ocenie Spółki należy zatem stwierdzić, że ww. koszty świadczeń na rzecz kontrahentów nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą i nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”)

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

W myśl art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Stosownie do art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił m.in. dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca jedynie w art. 28m ust. 4a ustawy o CIT doprecyzował, że wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą są wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości od składników majątku (np. samochodów osobowych), które są wykorzystywane w celach mieszanych.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia, „wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą.” Tutaj, jednakże, w pewnym stopniu pomocny może być wydany przez Ministerstwo Finansów „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” z dnia 23 grudnia 2021 r., w którym zaznaczono, iż „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.”

Jak wskazuje ww. Przewodnik do ryczałtu: „Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku. Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.”

Biorąc powyższe pod uwagę, przy ocenie wydatków kwalifikujących się do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jak wskazano powyżej, należy się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również orzecznictwa sądowo-administracyjnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od 1 lutego 2023 r. Spółka podlega opodatkowaniu ryczałtem. Spółka ponosi wydatki związane ze świadczeniami na rzecz kontrahentów, np. koszty zakupu prezentów, gadżetów, okolicznościowych upominków, koszty spotkań biznesowych, w tym opłacenie usług gastronomicznych, cateringowych, zakup napojów i żywności itp. Spółka organizowała i organizuje spotkania biznesowe z klientami - obecnymi i potencjalnymi odbiorcami, dostawcami i wykonawcami. Spotkania odbywają się w siedzibie Spółki lub w innym wspólnie ustalonym miejscu np. restauracji. Spółka ponosi koszty tego typu spotkań opłacając usługi gastronomiczne w restauracji, faktury za catering, zakup żywności, napojów itp. Celem spotkań z kontrahentami jest nawiązanie i utrzymanie istniejących kontaktów biznesowych, prowadzenie negocjacji i omawianie warunków współpracy handlowej, budowa długotrwałych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, wyróżnienie marki na tle konkurencji oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki.

Ponadto Spółka przekazuje kontrahentom dobrowolnie i nieodpłatnie prezenty (o różnej wartości), w tym alkohol, gadżety, słodycze i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów). Przekazywanie klientom podarunków ma na celu wykreowanie, a także budowanie jego wizerunku jako godnego zaufania partnera gospodarczego. Ukształtowanie w świadomości nabywców odpowiedniego wizerunku i przekonania o wysokiej jakości udzielanych usług i świadczeń to kilka z wielu czynników, dzięki którym w biznesie można odnieść sukces. Wydatki te są pośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jednak poniesienie wydatku służy wyłącznie nawiązaniu nowych relacji biznesowych oraz podtrzymaniu i rozwinięciu istniejących, co w dalszej perspektywie przekłada się na wysokość osiąganego przychodu. Nawiązywanie w taki sposób relacji kreuje pozytywny wizerunek Spółki, jako profesjonalnego oraz rzetelnego podmiotu, który charakteryzuje się wyjątkową dbałością o jakość oferowanych produktów oraz posiadane kontakty biznesowe.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy, należy wskazać, że poniesione przez Spółkę wydatki na rzecz kontrahentów, np. koszty zakupu prezentów, gadżetów, okolicznościowych upominków, koszty spotkań biznesowych, w tym opłacenie usług gastronomicznych, cateringowych, zakup napojów i żywności itp., pozostają w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą Spółki bowiem ww. koszty ponoszone są w celu wykreowania pozytywnej opinii Spółki, budowania wizerunku Spółki oraz nawiązaniu nowych relacji biznesowych jak również podtrzymanie i rozwinięcie już istniejących. Wydatki te mają wpływ na wysokość osiąganego przychodu. Zatem ponoszone przez Spółkę wydatki na koszty świadczeń na rzecz kontrahentów nie powodują powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślenia wymaga fakt, że pełna weryfikacja okoliczności ponoszenia, zasadności i związku z prowadzoną działalnością wymienionych przez Państwa we wniosku wydatków na spotkania z kontrahentami oraz upominki wręczane kontrahentom (w tym alkohol), możliwa będzie w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).