Interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.574.2023.3.MK

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników opisanych w stanie faktycznym?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników opisanych w stanie faktycznym. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwania – pismami z 7 grudnia 2023 r. (data wpływu 12 grudnia 2023 r.) i z 7 grudnia 2023 r. (data wpływu 12 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) z o.o. z siedzibą w (…) („Spółka” lub „Wnioskodawca”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną w zakresie usług badawczo-rozwojowych w branży medycznej (IVF) polegających na opracowaniu wiedzy tzw. know-how produkcyjnego w zakresie produktów medycznych oraz preparatów do dezynfekcji. Planowane jest, że w przyszłości Spółka będzie również produkować sprzęt medyczny i środki do dezynfekcji.

Spółka organizuje spotkania o charakterze szkoleniowo-integracyjnym, integracyjnym oraz imprezy okolicznościowe (np. świąteczne), mające na celu zintegrowanie bądź podziękowanie zespołowi za dobre wyniki w obszarze działalności Spółki. W/w spotkania organizowane są w postaci np.: wyjazdów czy spotkań szkoleniowo-integracyjnych, wyjścia do restauracji, jak również imprez o charakterze sportowym np. wyjścia na kręgle, gry zespołowe, biegi, czy imprez o charakterze integracyjno-kulturalnym np. wyjścia do teatru czy wyjazdowych imprez poza miejscem siedziby Spółki z zabawami i częścią wieczorną, które integrują zespół. Na imprezy zapraszani są wyłącznie pracownicy Spółki, udział w imprezach ma charakter dobrowolny.

W ramach organizacji imprez integracyjnych dla pracowników, Spółka ponosić będzie wszelkie niezbędne wydatki m.in. usługi hotelowe (nocleg, wyżywienie, sala konferencyjna), warsztaty/atrakcje zespołowe o charakterze integracyjnym/motywacyjnym, koszty dojazdu do miejsca spotkania, ubezpieczenie, usługi kulturalno-edukacyjne (np. bilety do teatru).

Imprezy organizowane przez Spółkę nie są wystawne ani okazałe, ich celem jest „inwestowanie” środków Spółki w pracowników. Zdaniem Wnioskodawcy, organizowanie imprez integracyjnych jest obecnie powszechną praktyką na rynku pracy, która zachęca do podjęcia i kontynuowania pracy u danego pracodawcy, zwiększa ich efektywność oraz przywiązanie do pracodawcy.

Imprezy organizowane przez Spółkę mają na celu poprawę komunikacji w różnorodnych zespołach, integrację i niwelowanie różnic w zespołach o zróżnicowanej strukturze, a w konsekwencji zwiększenie zaangażowania pracowników, co sprzyja poprawie współpracy między pracownikami. Spotkania pracownicze mają też na celu poprawę relacji między pracownikami, co bezpośrednio wpływa na efektywne wyniki projektowe.

Udział pracowników w firmowych imprezach integracyjnych ma więc na celu przyczynienie się do utrzymania motywacji do należytego wykonywania obowiązków i odpowiedniego poziomu satysfakcji z pracy. Powyższe pozytywnie wpływa natomiast na działalność Spółki, ponieważ stanowi zachętę do dalszej pracy w Spółce. W ocenie Spółki, powinno się to pozytywne przekładać na możliwość generowania przychodów, bowiem Spółce łatwiej jest zatrudniać i zatrzymać specjalistów.

Organizowane imprezy dla pracowników nie są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Ich zakup jest finansowany ze środków obrotowych Spółki. Pracownicy nie ponoszą kosztów w związku z udziałem w imprezach.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Wniosek o interpretację złożony przez Spółkę, dotyczy wyłącznie wydatków na organizację imprez integracyjnych organizowanych przez Spółkę na rzecz pracowników czyli osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Pytanie

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników opisanych w stanie faktycznym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników opisanych w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

W świetle powyższego, aby poniesiony wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

- został właściwie udokumentowany.

W konsekwencji, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, w omawianym przypadku, spełnione są wszystkie powyższe warunki.

Przede wszystkim, wydatki na opisaną w stanie faktycznym organizację integracji pracowników mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Należy bowiem zauważyć, że organizacja spotkań czy imprez dla pracowników ma na celu zintegrowanie pracowników z pracodawcą (Spółką), budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę. Są to więc ogólne koszty działalności - koszty pracownicze, poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Organizacja imprez integracyjnych dla pracowników przyczynia się do poprawy atmosfery między pracownikami i nawiązania między nimi lepszej współpracy, a także wpływa pozytywnie na wzmocnienie identyfikacji pracowników ze Spółką jako miejscem pracy, co przekłada się na zwiększenie wydajności pracy i ogranicza rotację pracowników oraz związane z tym koszty rekrutacji nowych pracowników.

Imprezy organizowane przez Spółkę mają również na celu poprawę komunikacji w różnorodnych zespołach, integrację i niwelowanie różnic w zespołach o zróżnicowanej strukturze, a w konsekwencji zwiększenie zaangażowania pracowników, co sprzyja poprawie współpracy między pracownikami. Spotkania pracownicze mają też na celu poprawę relacji między pracownikami, co bezpośrednio wpływa na efektywne wyniki projektowe.

Dodatkowo, należy wskazać, że pracownik Spółki wykonuje pracę na warunkach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1976 r. Kodeks pracy, a więc wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, pod jego kierunkiem w określonym przez niego miejscu i czasie (art. 22 § 1 Kodeksu pracy). Na pracodawcy ciążą określone obowiązki, powinien on w miarę możliwości zaspokajać potrzeby socjalne, bytowe ale też kulturalne pracowników (art. 16 Kodeksu pracy). Pracodawca organizuje więc pracę pracownikom, motywuje ich do tego w różny sposób, bądź to poprzez system zachęt finansowych, bądź też organizując im różnego rodzaju imprezy, wiążąc ich w ten sposób z firmą, by czując się docenieni lepiej i efektywniej dla niej pracowali. Wydatki poniesione na integrację pracowników leżą więc w zakresie obowiązków pracodawcy i jest to wyraz dbałości o pracowników, ich zdrowie, samopoczucie i kondycję fizyczną, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu ich motywacji oraz efektywności pracy i w efekcie nie pozostanie bez wpływu na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

Stanowisko pozwalające zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na świadczenia pozapłacowe dla pracowników, zostało niejednokrotnie potwierdzone w interpretacjach podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.193.2018.1 PB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Kosztami podatkowymi są - co do zasady - tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie pracowników”.

Organizacja imprez integracyjnych dla pracowników, opisanych w stanie faktycznym ma zatem na celu uzyskania przychodów oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Związek między wskazanymi wydatkami a przychodami Spółki, choć pośredni, jest niezaprzeczalny. Jednocześnie, w/w wydatki są należycie dokumentowane. Spółka dysponuje, w szczególności umowami i fakturami dokumentującymi ich nabycie.

W ocenie Spółki, wskazane wyżej koszty nie są wydatkami, o których mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. W szczególności, nie ma w niniejszej sprawie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Przepis ten odnosi się m.in. do „żywności oraz napojów”. Należy jednak zaznaczyć, że wskazana regulacja nie wyklucza z kosztów uzyskania wszelkich wydatków na żywność i napoje, ale tylko takie z nich, które są „kosztami reprezentacji”. Przez koszty reprezentacji rozumie się natomiast wydatki służące wytworzeniu pozytywnego wizerunku podatnika, rozumianego jako wizerunek zewnętrzy. Dodatkowo przez koszty reprezentacji należy rozumieć wydatki o wystawnym charakterze. Nie można zaś mówić o kosztach reprezentacji w przypadku zwyczajowego, niewykraczającego poza ogólnie przyjęte w danym czasie i miejscu normy (w tym na dzisiejszym rynku pracy).

Ponadto, jak zaznaczył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.175.2019.3.AD, „reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników”. Podobnie wskazał Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z 8 stycznia 2019 r., sygn. II FSK 3524/16.

Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy trzeba stwierdzić, że głównym celem ponoszonych przez Spółkę wydatków na organizację imprez integracyjnych dla pracowników, nie jest „kreowanie wizerunku” firmy, lecz zapewnienie komfortu pracy i przywiązania do pracodawcy. W rezultacie, brak jest podstaw do wyłączenia wskazanych wydatków z kosztów uzyskania przychodów jako kosztów reprezentacji.

Podsumowując, zdaniem Spółki, ma ona prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników, wskazanych w stanie faktycznym. Wydatki takie będą bowiem spełniały przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT bowiem zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jak również nie będą znajdowały się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko, zgodnie z którym omawiane wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów znajduje potwierdzenie w aktualnych interpretacjach organów podatkowych, t.j.:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 sierpnia 2021 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.203.2021.1.AP;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2019 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.440.2019.1.PB;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2019 r. sygn. 0111-KDIB1.2.4010.170.2019.2.ANK;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lipca 2019 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.235.2019.1.PP;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2018 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.422.2018.3.AT;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 kwietnia 2018 r. sygn.: 0114-KDIP2-1.4010.107.2018.1.JS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym wpłynie pozytywnie na uzyskanie przychodu, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników opisanych w stanie faktycznym.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa w związku z organizacją imprez integracyjnych dla pracowników stwierdzić należy, że biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością i mają na celu zintegrowanie zespołu, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów. Organizowane imprezy, jak Państwo wskazujecie, mają na celu poprawę komunikacji w różnorodnych zespołach, integrację i niwelowanie różnic w zespołach o zróżnicowanej strukturze, a w konsekwencji zwiększenie zaangażowania pracowników, co sprzyja poprawie współpracy między pracownikami. Spotkania pracownicze mają też na celu poprawę relacji między pracownikami, co bezpośrednio wpływa na efektywne wyniki projektowe. Udział pracowników w firmowych imprezach integracyjnych ma więc na celu przyczynienie się do utrzymania motywacji do należytego wykonywania obowiązków i odpowiedniego poziomu satysfakcji z pracy, co stanowi zachętę do dalszej pracy w Spółce.

W związku z powyższym, wydatki na organizację opisanych we wniosku imprez o charakterze integracyjnym, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).