Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.664.2023.2.AG

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

–nieprawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na czynsz najmu powierzchni biurowej oraz usługi porządkowe za koszty bezpośrednio powiązane z wytwarzaniem oprogramowania, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R, oraz w zakresie pytania nr 2;

– prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 18 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 grudnia 2023 r. (wpływ 12 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Wnioskodawca – (…) – jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – (…), której głównym przedmiotem działalności w latach 2012-2021 było świadczenie usług programistycznych na rzecz polskich i zagranicznych podmiotów. W trakcie 2022 r. Wnioskodawca zmienił zakres świadczonych przez siebie usług. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT i jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca nie posiada i nie posiadał w latach 2019-2021 statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

I. Działalność B+R Wnioskodawcy

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca w latach 2019-2021 wykonywał usługi programistyczne w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu. Powyższe usługi zlecane były Wnioskodawcy przez jego kontrahentów (Zleceniodawców), a w efekcie ich wykonania powstały (lub były rozwijane, modyfikowane, ulepszane) innowacyjne i dopasowane do indywidualnych potrzeb kontrahentów (Zleceniodawców) programy komputerowe (zwane dalej: „Oprogramowaniem” albo „Programem komputerowym”).

Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy w powyższym zakresie była działalnością badawczo-rozwojową.

Realizacja projektów (dalej: Projekty), w ramach których powstają programy komputerowe (lub są zmieniane/ulepszane/modyfikowane), nie stanowiła rutynowych i okresowych zmian – były to czynności związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności (w zakresie narzędzi informatycznych/oprogramowania) do tworzenia zupełnie nowych lub ulepszonych programów komputerowych. Programy komputerowe jako efekt realizacji Projektów stanowiły przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych przez Wnioskodawcę prac twórczych kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.) poprzez:

1)stworzenie nowego programu komputerowego, lub

2)twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy). W przypadku rozwijania programów komputerowych, powstały utwory zależne, o których mowa w art. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia/zmodyfikowania/zmiany programu komputerowego kończyły się pozytywnym wynikiem, którego efektem był program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystywał te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania miały skomplikowany charakter i każdorazowo wymagały podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Miały one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowywał nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawców.

Działalność Wnioskodawcy w ramach realizacji Projektów miała następujące cechy:

−tworzone oprogramowanie przez Wnioskodawcę miało charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

−prace nad danym programem komputerowym były odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego programu komputerowego;

−proces tworzenia programu komputerowego wymagał działań kreatywnych i nie stanowił mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

−Wnioskodawca wykorzystywał do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych swoją wiedzę oraz doświadczenie, umiejętności i kompetencje;

−działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych miała charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Podkreślenia wymaga fakt, że efektem prac Wnioskodawcy były utwory tworzone i rozwijane/modyfikowane/zmieniane przez Wnioskodawcę, w każdym przypadku są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Wnioskodawca prowadził odrębne prace rozwojowe dla celów wytwarzania każdego poszczególnego programu komputerowego.

Wnioskodawca przeniósł ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług lub w ramach porozumienia potwierdzającego przejście praw autorskich na Zleceniodawcę (porozumienie zawarte do pierwotnej umowy zawartej ze Zleceniodawcą). Przeniósł on tym samym prawa autorskie do programów komputerowych odpłatnie na rzecz Zleceniodawców. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawców następowało na podstawie pisemnych umów na wskazanych w niej polach eksploatacji, czyli na warunkach określonych w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca w celu realizacji usług programistycznych, w ramach których tworzy Programy komputerowe, współpracował głównie z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: Współpracownicy B2B), a także sporadycznie zawierał umowy o pracę, czy umowy zlecenia z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w latach 2012-2022 tworzył oraz rozwijał innowacyjne i technologicznie zaawansowane Programy komputerowe. Wnioskodawca tworzył oraz ulepszał programy komputerowe, które nie tylko odzwierciedlały potrzeby rynku i klientów, ale także kształtowały je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców Programów komputerowych.

Działalność Wnioskodawcy polegała na tworzeniu zleconego mu przez klientów oprogramowania lub na ulepszaniu/rozwinięciu/modyfikowaniu istniejących produktów.

II. Wykonywanie innowacyjnych programów komputerowych

W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych Wnioskodawca w latach 2019-2021 współpracował na podstawie umów o współpracę (B2B) z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami/inżynierami oprogramowania, analitykami, architektami systemów/oprogramowania, deweloperami.

Umowy o współpracę pomiędzy Wnioskodawcą a danym Współpracownikiem B2B zawierane były w ramach działalności gospodarczej Współpracownika B2B.

W zależności od rezultatów prac dokonanych przez Współpracownika B2B w danym miesiącu, Wnioskodawca jego wynagrodzenie zaliczał odpowiednio:

1) jeżeli w wyniku współpracy Współpracownik B2B wytworzył program komputerowy, to wynagrodzenie za przeniesienie prawa do takiego programu komputerowego Wnioskodawca zaliczył do litery „d” wskaźnika nexus;

2) fragment kodu/kodów źródłowych niebędących samodzielnym programem komputerowym oraz usługę informatyczną jako efekty prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca zaliczył do litery „b” wskaźnikanexus.

Zakres aktywności Współpracowników B2B miał charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadziła do powstania mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych miały różne rozmiary. Sporadycznie były one samodzielnymi programami komputerowymi, ale najczęściej stanowiły jedynie fragmenty kodów źródłowych niezbędnych do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie. Nabywane od Współpracowników B2B Wnioskodawcy fragmenty kodów źródłowych były przeznaczane przez Wnioskodawcę do:

1)tworzenia przez Wnioskodawcę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych lub

2)świadczenia przez Wnioskodawcę usług programistycznych, których skutkiem było utworzenie/ulepszenie oprogramowania, lub

3)umieszczenia w bibliotece kodów źródłowych Wnioskodawcy, wykorzystywanej przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności.

Z nabytych od Współpracowników B2B i stworzonych przez siebie (w tym przez zleceniobiorców lub pracowników) fragmentów kodów źródłowych Wnioskodawca tworzył kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy.

Współpracownicy B2B, ewentualnie współpracownicy oraz pracownicy Wnioskodawcy zazwyczaj działali w grupach projektowych. Dana grupa pracowała nad wykonaniem programu komputerowego w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Fragmenty kodów źródłowych podlegają ochronie prawnoautorskiej, nie są jednak przez Wnioskodawcę traktowane jako programy komputerowe.

W przypadkach, w których prace, w szczególności posprzedażowe, były prostym debugowaniem (naprawianiem błędów) albo inną czynnością rutynową, Wnioskodawca nie traktował ich (nie traktuje ich) jako działalności rozwojowej.

III. Zbywanie innowacyjnych programów komputerowych

Wnioskodawca w latach 2019-2021 zbywał odpłatnie autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych swoim klientom/kontrahentom.

W umowach z kontrahentami co do zasady znajdowały się zapisy dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. W takim przypadku umowy wprost wskazywały, iż Wnioskodawca przenosi prawa autorskie na klienta. Jeżeli w danej umowie z klientem/kontrahentem nie znajdowało się postanowienie o przeniesieniu praw autorskich do programów komputerowych, Wnioskodawca zawarł z klientem/kontrahentem odrębne porozumienie potwierdzające przejście praw autorskich do programów komputerowych na klienta/kontrahenta zgodnie z wymogami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca zasadniczo wyodrębniał w umowach z klientami wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych. Jeżeli – ze względów biznesowych – nie było możliwe takie wyodrębnienie, to wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego zawierało się w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w takiej sytuacji (czyli wówczas, gdy w umowie nie było ono wyodrębnione z całości wynagrodzenia), Wnioskodawca, w celu ustalenia wartości rynkowej praw, stosował metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie porównania wewnętrznego – w przypadkach gdy było to możliwe.

Wybrana przez Wnioskodawcę metoda ustalania wynagrodzenia polegała na porównaniu stosunku wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych do wynagrodzenia ogółem z umów podobnych, gdzie takie wyodrębnienie będzie zastosowane.

IV. Wyodrębnienie księgowe kosztów kwalifikowanych oraz dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Wnioskodawca prowadził do końca 2022 roku podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od 2023 r. Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów w związku z wyborem ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do opodatkowania swoich przychodów. Niemniej, niniejszy wniosek dotyczy okresu, kiedy Wnioskodawca prowadził KPiR.

Ponadto, z uwagi na fakt, że np. środki trwałe, wartości niematerialne i prawne etc. były wykorzystywane nie tylko do prac nad wytworzeniem programów komputerowych, Wnioskodawca dokonywał, z zastrzeżeniami wskazanymi poniżej, rozdzielenia kosztów w zakresie tych elementów na koszty przypadające na prace związane z tworzeniem programów komputerowych oraz na koszty, które nie były związane z tworzeniem programów komputerowych.

Wnioskodawca prowadził ewidencję, która pozwala wyodrębnić każdy program komputerowy (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) w prowadzonej ewidencji księgowej.

Ewidencja księgowa była prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zapewniający:

1) ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie (jeśli będzie to możliwe);

2) wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy program komputerowy (KPWI), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe);

3) w przypadku, w którym nie będzie możliwe spełnienie warunków wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej, Wnioskodawca dokonywać będzie zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

4) w przypadku, w którym w prowadzonej ewidencji nie będzie możliwe spełnienie warunków z pkt 1-3 powyżej, Wnioskodawca dokonywał zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (w przypadku gdy Wnioskodawca wykorzystywał jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach).

Wnioskodawca prowadził ewidencję dotyczącą IP BOX w okresie 2019-2021. Zestawienie to sporządzane było poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosił następujące rodzaje kosztów:

Ponoszone koszty służyły całej działalności Wnioskodawcy (nie tylko B+R), przy czym zdecydowana większość działalności stanowiła właśnie działalność badawczo-rozwojową, w ramach której tworzone/ulepszane/zmieniane/modyfikowane były programy komputerowe.

Poszczególne koszty co do zasady nie były bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwalała na taką klasyfikację (przykładowo, wyposażenie jest wykorzystywane w różnych – wszystkich – projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty były lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Jeżeli charakter danego kosztu pozwalał na bezpośrednie przyporządkowanie go do danego projektu, to koszt ten stanowił koszt tego projektu w całości (np. szkolenie nabyte na potrzeby tego danego projektu było w całości jego kosztem). Kryterium przyporządkowania stanowił to, czy dany wydatek był wykorzystywany tylko w jednym projekcie (KPWI) czy też w kilku/wielu projektach.

Do nexus zaliczane są te wydatki, które stanowią koszt podatkowy ustalony dla danego projektu.

W zakresie związku wskazanych wydatków z prowadzoną działalnością (wytwarzaniem KPWI) – poniesione koszty umożliwiają powstanie/rozwinięcie/ulepszenie programów (KPWI) poprzez powiązanie:

1) prawne – koszty składek ZUS są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać. Analogicznie obowiązki rozliczeniowe związane z podatkami stąd referencja do kosztów księgowości;

2)  faktyczne – bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi, czy biurka i wyposażenia biurowego niemożliwe byłoby pisanie kodu, a dostęp do Internetu, telefonu jest niezbędny np. do komunikacji, przekazania efektów prac czy przechowywania ich w repozytorium w chmurze, testowaniu oprogramowania;

3) jakościowe – uzyskiwanie najnowszej wiedzy na szkoleniu czy wykazanie się egzaminem lub certyfikatem często warunkuje możliwość otrzymania zlecenia na stworzenie konkretnego programu komputerowego;

4) organizacyjne – stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem, stąd koszty podróży służbowych, w tym leasingu, nie byłyby poniesione, gdyby nie tworzenie konkretnego programu komputerowego;

5) formalne – tworzenie programu komputerowego wymaga konsultacji prawnych, w szczególności w zakresie prawa autorskiego, a także w zakresie spełniania wszelkich obowiązków prawnych i podatkowych, związanych w szczególności z powstawaniem i przenoszeniem praw autorskich.

Koszty miały co do zasady charakter ogólny, pośredni i były wykorzystywane przy wielu projektach (wytworzenie różnych KPWI). W przypadku kosztów związanych z konkretnym KPWI, takie jak zakup oprogramowania na potrzeby wytworzenia konkretnego programu komputerowego, konkretna podróż służbowa w ramach danego projektu, koszty szkolenia, jeśli będzie wykupione pod określony projekt.

Wnioskodawca prowadził działalność w zakresie opisanym powyżej w latach 2012-2022.

W okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek, tj. w latach 2019-2021 Wnioskodawca opodatkowywał swoje dochody tzw. podatkiem liniowym (na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za lata 2019-2021.

W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania.

Czy wskazanie przez Pana, że:

należy rozumieć, że prowadzona przez Pana działalność w okresie będącym przedmiotem wniosku, tj. w latach 2019-2021, była działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w okresie będącym przedmiotem wniosku, tj. w latach 2019-2021, była działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy Współpracownicy B2B byli w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Współpracownicy B2B nie byli w stosunku do Wnioskodawcy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy Współpracownicy B2B realizowali dla Pana usługi w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej czy też czynili to wyłącznie w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana?

Współpracownicy B2B realizowali dla Wnioskodawcy usługi programistyczne w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie Wnioskodawca nabywał od swoich Współpracowników B2B fragmenty kodów źródłowych do programów komputerowych. Fragmenty kodów źródłowych stanowiły wynik działalności badawczo-rozwojowej Współpracowników B2B, od których nabywane były fragmenty kodów źródłowych.

Wytwarzanie przez Współpracowników B2B fragmentów kodów źródłowych spełnia wymogi definicyjne działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto należy wskazać, że nabywane fragmenty kodów źródłowych wykorzystywane były przez Wnioskodawcę do wytwarzania kompletnych programów komputerowych na rzecz klientów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym wydatki na nabycie od Współpracowników B2B:

1) kodów źródłowych Wnioskodawca zalicza do wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – lit. „b” wskaźnika Nexus;

2) usług programistycznych Wnioskodawca zalicza do wydatków na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – lit. „a” wskaźnika Nexus.

W jaki sposób umowy z kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahentów praw do konkretnego stworzonego przez Pana programu komputerowego; w jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego oprogramowania na kontrahenta; jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahenci?

Wnioskodawca przenosił ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług lub w ramach porozumienia potwierdzającego przejście praw autorskich na Zleceniodawcę (porozumienie zawarte do pierwotnej umowy zawartej ze Zleceniodawcą).

Przeniósł on tym samym prawa autorskie do programu komputerowych odpłatnie na rzecz Zleceniodawców. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawców następowało na podstawie pisemnych umów na wskazanych w tych umowach polach eksploatacji, czyli na warunkach określonych w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W umowach z kontrahentami zawarte były postanowienia, na podstawie których z chwilą otrzymania przez Wykonawcę (Wnioskodawcę) wynagrodzenia określonego na podstawie umowy za dany etap projektu, następuje przeniesienie na rzecz Zamawiającego całości autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez Wykonawcę w tym etapie, na wszystkich polach eksploatacji, które zostały szczegółowo określone w umowie.

Zgodnie z postanowieniami umów zawieranych przez Wnioskodawcę, przeniesienie praw autorskich obejmowało w szczególności kody źródłowe oprogramowania. Wykonawca (Wnioskodawca) zobowiązany był do przekazania Zamawiającemu kodów źródłowych z chwilą otrzymania przez Wykonawcę całości wynagrodzenia określonego na podstawie umowy za dany etap projektu.

Wynagrodzenie należne Wykonawcy (Wnioskodawcy) określone w umowach obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawca zapisywał tworzone przez siebie kody źródłowe do konkretnego programu komputerowego na repozytorium kodów źródłowych, a następnie kody źródłowe wraz z dokumentacją było przenoszone z branch Wnioskodawcy na branch klienta w repozytorium kodów źródłowych. Dodatkowo, prowadzona była przez Wnioskodawcę ewidencja projektowa pozwalająca na wyodrębnienie prac prowadzonych na rzecz konkretnego klienta.

Wnioskodawca przesłał klientowi fakturę wraz z rejestrem wykonanych prac. Zadania z rejestru można było powiązać bezpośrednio z fragmentami kodów źródłowych w repozytorium.

Klienci zlecali Wnioskodawcy wykonanie określonych programów komputerowych, a Wnioskodawca odpowiedzialny był za całościowe wykonanie programów komputerowych (projektowanie, tworzenie, testowanie Oprogramowania i przygotowanie dokumentacji do programów komputerowych). Wnioskodawca zarządzał całym procesem tworzenia Oprogramowania.

W odniesieniu do Pana wynagrodzenia z tytułu odpłatnego zbycia praw majątkowych do programów komputerowych, proszę wskazać, w jaki sposób umowy z kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia?

Na podstawie zawartych umów Wnioskodawcy przysługiwało wynagrodzenie wyliczone na podstawie stawek prac konsultantów sprecyzowanych w dokumentach zamówień oraz rejestrów przepracowanych godzin dostarczonego przez zamawiającego do ostatniego dnia miesiąca, w którym zostały wykonane prace.

Rozliczenia wynagrodzenia odbywały się co miesiąc po dostarczeniu przez Zamawiającego do Wykonawcy rejestru godzinowego.

Wykonawca (Wnioskodawca) wystawiał i doręczał faktury VAT po otrzymaniu rejestru godzinowego od zamawiającego.

Opisane wyżej Wynagrodzenie należne Wykonawcy (Wnioskodawcy) określone w umowach obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Czy faktury, które Pan wystawia na rzecz kontrahentów, wyodrębniają wynagrodzenie z tytułem przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahentów; jeśli nie – proszę wyjaśnić dlaczego?

Wnioskodawca nie wyodrębniał wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich na fakturach wystawianych na rzecz klientów/kontrahentów, bowiem nie wymagały i nie wymagają tego przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych zostało uregulowane przez Wnioskodawcę w umowach z klientami. W tych przypadkach, w których takie wynagrodzenie nie zostało uregulowane, Wnioskodawca, określając poziom tego wynagrodzenia z konkretnym klientem, zastosował metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie wewnętrznym.

Wybrana przez Wnioskodawcę metoda ustalania wynagrodzenia polegała na porównaniu stosunku wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych do wynagrodzenia ogółem z umów podobnych, gdzie takie wyodrębnienie będzie zastosowane.

W odniesieniu do wskazanych przez Pana kosztów sprzętu oraz kosztów narzędzi/oprogramowania:

− czy i które z wymienionych przez Pana składników majątkowych stanowią środki trwałe/wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej,

− czy przez pojęcie kosztu w przypadku środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych rozumie Pan kwoty z tytułu odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym?

Składnikiem majątku Wnioskodawcy, stanowiącym środek trwały/wartość niematerialną i prawną było oprogramowanie – aplikacja mobilna, która została przyjęta w ewidencji środków trwałych i WNiP w dniu 01.05.2019 r.

Ponadto Wnioskodawca dokonywał zakupu sprzętu niezbędnego do prowadzonej działalności (latopy, monitory, tablety), które podlegały jednorazowemu ujęciu w kosztach uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku środków trwałych/WNiP, które podlegały amortyzacji zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca uwzględniał odpisy amortyzacyjne jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jakich konkretnie kosztów utrzymania serwerów dotyczy Pana wniosek?

Kosztów utrzymania serwera, na którym działa strona internetowa Wnioskodawcy, i koszty serwerów oprogramowania wykonywanego na rzecz klientów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Czy zakupiony/leasingowany sprzęt został kupiony/był leasingowany dla potrzeb konkretnej działalności związanej z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej; kiedy poniósł Pan te koszty?

Ponoszone koszty, w tym także koszty zakupionego/leasingowanego sprzętu, służyły całej działalności Wnioskodawcy (nie tylko B+R), przy czym zdecydowana większość działalności stanowiła właśnie działalność badawczo-rozwojową, w ramach której tworzone/ulepszane/zmieniane/modyfikowane były programy komputerowe.

Poszczególne koszty co do zasady nie były bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwalała na taką klasyfikację (przykładowo, wyposażenie jest wykorzystywane w różnych – wszystkich – projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty były lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Jeżeli charakter danego kosztu pozwalał na bezpośrednie przyporządkowanie go do danego projektu, to koszt ten stanowił koszt tego projektu w całości (np. szkolenie nabyte na potrzeby tego danego projektu było w całości jego kosztem). Kryterium przyporządkowania stanowił to, czy dany wydatek był wykorzystywany tylko w jednym projekcie (KPWI) czy też w kilku/wielu projektach.

Do nexus zaliczane zostały te wydatki na nabycie/leasingowanie sprzętu, które stanowią koszt podatkowy ustalony dla danego projektu.

Koszty zakupu/leasingu sprzętu zostały poniesione w latach podatkowych 2019, 2020 i 2021.

Kosztów zakupu jakiego oprogramowania dotyczy Pana wniosek; czy oprogramowania te zostały kupione dla potrzeb konkretnej działalności związanej z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej; kiedy poniósł Pan te koszty?

Wniosek dotyczy kosztów zakupu oprogramowania służącego Wnioskodawcy do projektowania, tworzenia, testowania programów komputerowych i dokumentacji programów komputerowych oraz zarządzania wymaganiami programów komputerowych, co jest niezbędne do powstania programu komputerowego zgodnie z wymaganiami klientami.

Oprogramowania te zostały zakupione dla potrzeb tworzenia/rozwijania/modyfikacji/zmiany programów komputerowych i dotyczą różnych projektów, w ramach których tworzone było przez Wnioskodawcę oprogramowanie. Koszty zostały przypisane do każdego projektu metodą alokacji zgodnie z kluczem przychodowym.

Poszczególne koszty co do zasady nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację. Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Koszty zakupu oprogramowania zostały poniesione w latach podatkowych 2019, 2020 i 2021.

Kosztów zakupu jakich konkretnych licencji/dostępu do oprogramowania dotyczy Pana wniosek; czy licencje te zostały kupione dla potrzebkonkretnej działalności związanej z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej; kiedy poniósł Pan te koszty?

Wnioskodawca dokonywał zakupu licencji/dostępu do oprogramowania: (...)

które wykorzystywane były przez Wnioskodawcę bezpośrednio do tworzenia oprogramowania.

Ponadto Wnioskodawca dokonywał zakupu licencji/dostępu do oprogramowania: (…)

które były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w tym również były niezbędne w procesie tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę, np. do kontaktu z klientem, komunikacji z osobami współpracującymi z Wnioskodawcą, planowania, jak również w celu pozyskania nowych klientów (marketing, SEO).

Poszczególne koszty co do zasady nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację. Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Koszty zakupu licencji/dostępu do oprogramowania zostały poniesione w latach 2019-2021.

Jakich konkretnie kosztów serwisowych samochodu dotyczy Pana wniosek?

Koszty serwisowe samochodu dotyczą: przeglądów olejowych i okresowych, napraw serwisowych samochodu w przypadku awarii, konieczności wymiany określonych części, wymiana opon, olejów.

Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami polegającymi na tworzeniu/rozwijaniu/modyfikowaniu/ zmianie „programów komputerowych”?

Związek funkcjonalny (w ujęciu ogólnym) wydatków z działalnością rozwojową wynika z poniższych faktów:

Poniesione koszty umożliwiają powstanie programów poprzez powiązanie:

1) prawne – koszty składek ZUS są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać. Analogicznie obowiązki rozliczeniowe związane z podatkami stąd referencja do kosztów księgowości;

2) faktyczne – bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi czy biurka nie możliwe byłoby pisanie kodu, a dostęp do Internetu jest niezbędny np. do komunikacji, przekazania efektów prac czy przechowywania ich w repozytorium w chmurze;

3) jakościowe – uzyskiwanie najnowszej wiedzy na szkoleniu czy wykazanie się egzaminem lub certyfikatem często warunkuje możliwość otrzymania zlecenia na stworzenie konkretnego programu komputerowego;

4) organizacyjne – stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem, stąd koszty podróży służbowych w tym używania i amortyzacji samochodu nie byłyby poniesione, gdyby nie tworzenie konkretnego programu komputerowego;

5) formalne – tworzenie programu komputerowego wymaga konsultacji prawnych, w szczególności w zakresie prawa autorskiego, a także w zakresie spełniania wszelkich obowiązków prawnych i podatkowych, związanych w szczególności z powstawaniem i przenoszeniem praw autorskich.

Poszczególne koszty co do zasady nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację (przykładowo, Internet jest wykorzystywany w różnych – wszystkich – projektach). Z tego względu wskazane we wniosku koszty są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy.

Co więcej, nieprzypisanie ww. kosztów w odpowiedniej proporcji do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skutkowałoby rozliczeniem ich w całości na zasadach ogólnych, czyli zmniejszałyby bazę podatkową opodatkowaną na zasadach niepreferencyjnych (czyli opodatkowanych wg skali podatkowej).

Czy fragmenty kodów źródłowych, które nabywał Pan od Współpracowników B2B, stanowiły wyniki prac badawczo-rozwojowych tych Współpracowników związanych z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Fragmenty kodów źródłowych, które Wnioskodawca nabywał od Współpracowników B2B, stanowiły wyniki prac badawczo-rozwojowych tych Współpracowników związane z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Czy usługi informatyczne, które nabywał Pan od Współpracowników B2B, stanowiły wyniki prac badawczo-rozwojowych tych Współpracowników związanych z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Usługi informatyczne, które Wnioskodawca nabywał od Współpracowników B2B, nie stanowiły wyników prac badawczo-rozwojowych tych Współpracowników związanych z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Czy w prowadzonej przez Pana ewidencji wyodrębniał Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Tak, Wnioskodawca wyodrębniał każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej przez siebie ewidencji.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca uzyskiwał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy o PIT, które mogły być opodatkowane preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

2. Czy mając na względzie opisany stan faktyczny, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania przepisów o cenach transferowych do obliczenia wysokości wynagrodzenia za przeniesienie na klientów autorskich praw do programów komputerowych, które było uwzględnione w wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz klientów/kontrahentów na podstawie art. 30ca ust. 8 w zw. z ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 23p ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym (z wyłączeniem wynagrodzeń Współpracowników B2B, o których mowa w pytaniu nr 4) w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w niniejszym wniosku, Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnikNexus)?

4.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźniknexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez:

-zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Wnioskodawcy;

-zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Wnioskodawcy;

-zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Wnioskodawcy.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 ustawy o PIT, które podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych.

1.1. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

W pierwszej kolejności należy określić, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad (1) Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramachprowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W ramach tego warunku kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1) podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do czynności będących przedmiotem wniosku Wnioskodawca prowadził (i będzie prowadzić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Przedmiotowy warunek jest zatem spełniony;

2) podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową). Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak zostało wykazane, Wnioskodawca rozwija i ulepsza (i będzie rozwijać, ulepszać) programy komputerowe, a w konsekwencji autorskie prawa do programów komputerowych w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Tym samym doszło do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad (2) Katalog praw własności intelektualnej

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in.:

8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1) forma programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2) interfejsy – gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu, nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę spełniają definicję programu komputerowego. Ponadto takie programy komputerowe są chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę są objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego są one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad (3) Podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unią Europejska

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę podlegają ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

1.2. Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, Wnioskodawca może zaliczać do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

− opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez Wnioskodawcę;

− ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych;

− ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

− z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca udziela lub przenosi na swoich klientów/kontrahentów prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności.

Wnioskodawca:

1) określa wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębną pozycję w umowie z klientem/kontrahentem – w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT);

2) jeżeli nie będzie możliwe określenie wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębnej pozycji w umowie z klientem/kontrahentem, wynagrodzenie z tego tytułu będzie zawarte w cenie usługi/produktu sprzedawanego przez Wnioskodawcę, to Wnioskodawca będzie określać wynagrodzenie z tego tytułu na zasadach rynkowych na podstawie zasad określonych w przepisach o cenach transferowych opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Tym samym, opisane dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

1.3. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT:

Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3-6 ustawy o PIT:

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3.

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) mogą być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Tak obliczona podstawa opodatkowania powinna być skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5%.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskiwał dochody z tytułu sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych, które stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o PIT.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 ustawy o PIT) Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Możliwość opodatkowania preferencyjną stawką 5% dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowych została potwierdzona przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS, w tym m.in. w:

−z dnia 12 czerwca 2023 r. nr 0113-KDWPT.4011.10.2023.2.IS,

−z dnia 7 czerwca 2023 r. nr 0112-KDSL1-2.4011.169.2023.2.AP,

−z dnia 31 maja 2023 r. nr 0112-KDSL1-2.4011.133.2023.2 BR,

−z dnia 24 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB1-1 4010.279.1.2020.ŚS,

−z dnia 16 lipca 2020 r. nr 0115-KDIT1.4011.364.2020.2.DW,

−z dnia 8 lipca 2019 r. nr 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR,

−z dnia 4 lipca 2019 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania przepisów o cenach transferowych do obliczenia wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, które zawarte jest w wynagrodzeniu Wnioskodawcy za świadczenie usług na rzecz klientów/kontrahentów i w taki sposób obliczyć dochód z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych na podstawie art. 30ca ust. 8 w zw. z ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 23p ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji prawidłowo oblicza wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych w przypadku braku ich wyodrębnienia w wynagrodzeniu za świadczenie usług przez Wnioskodawcę z zastosowaniem metody porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie porównania wewnętrznego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 i 8 ustawy o PIT:

7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

8. Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 23o ustawy o PIT.

1. Podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Tym samym, w przypadku, w którym Wnioskodawca zawierał ze swoimi klientami umowy na świadczenie usług informatycznych, w ramach których zostanie wyodrębnione wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, Wnioskodawca musiał ustalić to wynagrodzenie na zasadach rynkowych. W takich sytuacjach znajdzie zastosowanie art. 30ca ust. 7 pkt 3 w zw. z ust. 8 ustawy o PIT. W konsekwencji Wnioskodawca musiał ustalić wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych na zasadach rynkowych, w szczególności z zastosowaniem przepisów dotyczących cen transferowych.

Dla ustalenia wysokości wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych będzie można zastosować metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej, o której mowa w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z którym.

1. Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej polega na porównaniu ceny przedmiotu transakcji kontrolowanej z ceną stosowaną w porównywalnych transakcjach przez podmioty niepowiązane i ustaleniu na tej podstawie wartości rynkowej przedmiotu transakcji kontrolowanej.

2. Porównania, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na podstawie cen, jakie stosuje dany podmiot na porównywalnym rynku z podmiotami niepowiązanymi (wewnętrzne porównanie cen), lub na podstawie cen, jakie stosują w porównywalnych transakcjach niepowiązane podmioty (zewnętrzne porównanie cen).

Wariant porównania wewnętrznego polega na porównaniu warunków transakcji zawartej z podmiotem powiązanym z warunkami określonymi w transakcji przez podmioty niepowiązane poprzez analizę transakcji zawartych w ramach działalności podatnika (zakładając, że podatnik dokonuje równocześnie i w porównywalnym zakresie transakcji zarówno z podmiotami powiązanymi i niepowiązanymi).

Wskazana metoda może mieć również zastosowanie w opisanej sytuacji. Wnioskodawca będzie mógł porównać takie transakcje, w ramach których będzie wyodrębnione wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, do transakcji, w których takiego wyodrębnienia nie będzie.

Dostosowując ww. metodę porównania wewnętrznego do ustalenia wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych w takich przypadkach, kiedy to wynagrodzenie nie zostanie wyodrębnione, należy ustalić sposób porównania, dzięki któremu możliwe będzie określenie wartości wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego.

W pierwszej kolejności niezbędne jest określenie transakcji podobnej w rozumieniu przepisów o cenach transferowych, w których wyodrębnione jest wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy wystarczające jest występowanie chociaż jednej transakcji spełniającej ten warunek. Następnie konieczne jest porównanie wartości wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego do całości wynagrodzenia z transakcji.

Obrazuje to poniższy wzór:

wskaźnik=wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych/wynagrodzenie ogółem

W przypadku więcej niż jednej transakcji branej do obliczania wskaźnika, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że niezbędne jest obliczenie średniej arytmetycznej wskaźnika.

Dzięki tak obliczonemu wskaźnikowi możliwe będzie określenie wartości wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w sytuacji, kiedy w danej transakcji nie będzie wyodrębnione w umowie wynagrodzenie za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego. Aby otrzymać wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego (wynagrodzenie za przeniesienie APPK), niezbędne będzie pomnożenie wartości wynagrodzenia ogółem przez obliczony wcześniej wskaźnik. Obrazuje to poniższy wzór.

wynagrodzenie za przeniesienie APPK = wynagrodzenie ogółem x wskaźnik

Tak obliczone wynagrodzenie za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego spełnia przesłanki z art. 23o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji jest określone w sposób rynkowy. Tym samym spełnione zostały przesłanki z art. 30ca ust. 7 pkt 3 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak ustalony przez Wnioskodawcę dochód z autorskich praw do programów komputerowych Wnioskodawca może w całości zaliczyć do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym (z wyłączeniem wynagrodzeń Współpracowników B2B, o których mowa w pytaniu nr 4), w części w jakiej są proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany w niniejszym wniosku (czyli według Klucza Przychodowego), Wnioskodawca może uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnikNexus).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT:

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym, głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy było świadczenie usług programistycznych i tworzenie programów komputerowych w celu ich dalszej sprzedaży (przenoszenia praw autorskich majątkowych) w ramach wykonania umowy na rzecz klienta/kontrahenta. Wnioskodawca z tego tytułu otrzymywał ustalone wynagrodzenie, którego jeden z wyodrębnionych elementów dotyczy wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na klienta/kontrahenta.

Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową ponosił szereg wydatków wskazanych w opisie stanu faktycznego. Wydatki te były także kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy ww. wydatki są również wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, co potwierdza szereg interpretacji indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1073.2020.2.KR wskazano:

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe koszty są wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jednakże tylko w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie lub modyfikację danego programu komputerowego. Zatem, prawidłowe ujęcie wysokości kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wymaga zastosowanie odpowiedniej metody alokacji.

W kontekście powyższego należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o PIT ani treść Objaśnień Ministra Finansów w sprawie tzw. IP BOX nie wskazują w żadnym punkcie sposobu alokacji kosztów związanych z IP BOX, nie wyłączają jednocześnie możliwości zastosowania dwupoziomowego klucza przychodowego celem dokonania takiej alokacji kosztów przez podatników.

Należy wskazać, iż, co do zasady, metoda alokacji kosztów w oparciu o klucz przychodowy jest metodą powszechnie znaną, odzwierciedlającą zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest ona również uznawana za właściwą także w kontekście rozliczania tzw. IP BOX.

Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM wskazano:

W przypadku tzw. IP BOX przychodowy klucz alokacji jest w zasadzie jedynym prawidłowym i logicznym sposobem na ustalenie odpowiedniej części kosztu, jaka powinna być uwzględniona przy rozliczeniu dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy czym dwustopniowy Klucz Przychodowy, który stosuje Wnioskodawca, pozwala w sposób najpełniejszy i najbardziej precyzyjny, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki rozliczania tzw. IP BOX, ustalić, które koszty i w jakiej części powinny być przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa (danego programu komputerowego).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w wartości obliczanej z zastosowaniem Klucza Przychodowego, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 4 – Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT poprzez: zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Wnioskodawcy; zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Wnioskodawcy; zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Wnioskodawcy.

3.1. Zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Wnioskodawcy

Dla określenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niezbędne jest określenie tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wskaźnik obliczany jest dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oddzielnie.

Tym samym, do litery „b” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Aby można było zaliczyć poniesione przez podatnika wydatki do litery „b” wskaźnika nexus, muszą być spełnione następujące przesłanki:

1) podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

2) wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (litera „d” wskaźnika);

3) podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Ad (1) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

Wnioskodawca nabywa od swoich Współpracowników B2B fragmenty kodów źródłowych do programów komputerowych. Fragmenty kodów źródłowych stanowią wynik działalności badawczo-rozwojowej współpracownika, od którego nabywany jest fragment kodu źródłowego.

Wytwarzanie przez współpracowników fragmentów kodów źródłowych spełnia wymogi definicyjne działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto należy wskazać, że nabywane fragmenty kodów źródłowych wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę do wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Wydatki na nabycie od Współpracowników B2B kodów źródłowych należy zaliczyć do wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad (2) Wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualne) (litera „d” wskaźnika)

Fragmenty kodów źródłowych, które Wnioskodawca zamierza zaliczyć do lit. „b” wskaźnika nexus, będą wykorzystywane do tworzenia samodzielnego i w pełni funkcjonalnego programu komputerowego. W tym znaczeniu same fragmenty kodów nie stanowią samodzielnego programu komputerowego.

Wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad (3) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Współpracownicy B2B Wnioskodawcy nie spełniają przesłanek uznania ich za podmioty powiązane w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego są zaliczeni do podmiotów niepowiązanych w rozumieniu ww. ustaw.

Jak wynika z powyższego, zostały spełnione wszystkie warunki uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B za wydatki określone w lit. „b” wskaźnika nexus.

3.2. Zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację dotyczącą fragmentów kodów źródłowych, zdaniem Wnioskodawcy,wydatki na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B mogą być zaliczone do wydatków określonych w lit. „b” wskaźnikanexus.

3.3. Zaliczenie do litery „d” wskaźnika na nabycie autorskich praw do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, do litery „d” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jak wskazywano już powyżej, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zdarza się, że Wnioskodawca nabywał (i będzie nabywać) również od swoich współpracowników kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programów komputerowych, które następnie rozwija albo ulepsza.

Do tego katalogu, zdaniem Wnioskodawcy, zalicza się gotowe programy komputerowe, które Wnioskodawca nabywa od swoich Współpracowników B2B.

Tym samym, wydatki na nabycie programów komputerowych od współpracowników Wnioskodawcy powinny być zaliczone do litery „d” wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:

–nieprawidłowe – w odniesieniu do uznania wydatków na czynsz najmu powierzchni biurowej oraz usługi porządkowe za koszty bezpośrednio powiązane z wytwarzaniem oprogramowania, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R, oraz w zakresie pytania nr 2;

– prawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto wskazuję, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślam, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 tej ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania tej preferencji.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podkreślam, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, wskazuję, że w latach 2019-2021:

- w ramach działalności gospodarczej tworzył, rozwijał, ulepszał, modyfikował i zmieniał Pan programy komputerowe;

- wykonywał Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (fakt ten stanowi element opisu sprawy i nie podlega interpretacji);

- efektem prowadzonych przez Pana prac twórczych stanowiły utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które podlegały ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

- dokonywał Pan odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych w zamian za stosowne wynagrodzenie, a to oznacza, że uzyskiwał Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- prowadził Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ewidencja ta była prowadzone w całym wskazanym przez Pana okresie).

Zatem spełnia Pan przesłanki do zastosowania w latach 2019-2021 preferencji IP BOX.

Reasumując – odpłatne przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych stanowił dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że mógł Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego IP według stawki 5% uzyskanych z tego tytułu w latach 2019-2021.

Przechodząc do kwestii uznania wskazanych w opisie sprawy kosztów za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyjaśniam, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zatem w odniesieniu do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważam, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Zauważam, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podkreślam, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów uwzględnionych przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla każdego kwalifikowanego IP, a które to koszty mają związek z kilkoma lub wszystkimi wytworzonymi przez Pana kwalifikowanymi IP, można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów zposzczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Zaznaczam jednak, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednak uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w latach 2019-2021 poniósł Pan następujące koszty:

1)koszty pracownicze/współpracowników w zakresie:

a) składek ZUS odprowadzanych za Pana oraz Pana pracowników/zleceniobiorców (składki na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, wypadkowe chorobowe – określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych);

b) wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców, których praca lub wykonywane usługi związane było z tworzeniem programów komputerowych;

c) wynagrodzeń Współpracowników B2B w zakresie nabycia usług programistycznych, fragmentów kodów źródłowych i praw autorskich do programów komputerowych;

d) badań lekarskich pracowników, których wykonanie nałożone było przepisami Kodeksu pracy – w odniesieniu do pracowników tworzących/ulepszających/modyfikujących programy komputerowe;

2)koszty szkoleń/podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie:

a) szkoleń branżowych, które były pomocne w realizacji Projektów; szkolenia dotyczyły programowania i miały na celu podnoszenie umiejętności zawodowych;

b) szkoleń odbywanych przez Pana oraz Pana pracowników i współpracowników, a także kosztów szkoleń Współpracowników B2B ponoszonych przez Pana;

3)koszty sprzętu w zakresie:

a) zakupu sprzętu, takiego jak laptopy, monitory, tablety, akcesoriów komputerowych (myszy, klawiatury, słuchawki, podkładki);

b) leasingu sprzętu komputerowego (laptopy);

c) utrzymania serwerów, na którym działa Pana strona internetowa i serwerów oprogramowania wykonywanego na rzecz klientów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

4)koszty narzędzi/oprogramowania w zakresie:

a) zakupu oprogramowania niezbędnego do tworzenia oprogramowania;

b) zakupu licencji/dostępu do oprogramowania (…);

5)koszty związane z utrzymaniem biura w zakresie:

a) czynszu najmu powierzchni biurowej;

b) kosztów wyposażenia biura, takie jak: artykuły biurowe/papiernicze (tonery, papier do drukarki), biurka, krzesła, lampki biurkowe, szafy;

c) usług porządkowych;

d) usług kurierskich i pocztowych (nadawanie przesyłek);

6)koszty związane z usługami telekomunikacyjnymi w zakresie:

a) nabycia usług telekomunikacyjnych (telefon);

b) dostępu do Internetu;

7)koszty podróży służbowych w zakresie:

a) najmu/leasingu samochodów osobowych;

b) nabycia usług motoryzacyjnych – serwis samochodu (przeglądy olejowe i okresowe, naprawy serwisowe samochodu w przypadku awarii, konieczności wymiany określonych części, wymiana opon, olejów);

c) nabycia artykułów motoryzacyjnych;

d) nabycia paliwa;

e) nabycie usług przewozu osób/taxi;

f) nabycia biletów PKP;

g) nabycia paliwa;

h) kosztów myjni samochodowej;

i) opłaty parkingowe i autostradowe;

8)koszty usług księgowych w zakresie wydatków na prowadzenie wymaganych prawem ewidencji podatkowych (nie dotyczy opłaty za złożenie wniosku o wydanie niniejszej interpretacji indywidualnej);

9)koszty doradztwa prawnego i podatkowego w zakresie wydatków na weryfikację prawnoautorską efektów prac oraz generalnej obsługi prawnej (bez opłat za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej).

Pana wątpliwość dotyczy kwestii, czy prawidłowo oblicza Pan wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez zaliczenie:

- do litery „a” wskaźnika wskazanych we wniosku kosztów, z wyłączeniem wynagrodzeń Współpracowników B2B), w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

- do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Pana Współpracowników B2B;

- do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Pana Współpracowników B2B;

- do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Pana Współpracowników B2B.

Ze wskaźnika nexus należy wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W tym miejscu wskazuję, że poniesionych przez Pana kosztów czynszu najmu powierzchni biurowej oraz usług porządkowych nie można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty związane z nieruchomościami, tj. wydatki związane z wynajmem biura oraz usługami porządkowymi jako pośrednio związane z wytworzonym kwalifikowanych IP, nie mogą zostać ujęte we wskaźniku nexus stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazuję na przytoczony wyżej art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca wskazał, że koszty związane z nieruchomościami nie stanowią kosztów bezpośrednio związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami, w których wytwarzane jest kwalifikowane IP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że poniósł Pan wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych, usług informatycznych oraz autorskich praw do programu komputerowego od Pana Współpracowników B2B. Zakres aktywności Współpracowników B2B miał charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadziła do powstania mniej lub bardziej złożonych fragmentów kodów źródłowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych miały różne rozmiary. Sporadycznie były one samodzielnymi programami komputerowymi, ale najczęściej stanowiły jedynie fragmenty kodów źródłowych niezbędnych do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie. Nabywane od Pana Współpracowników B2B fragmenty kodów źródłowych były przeznaczane przez Pana do: tworzenia przez Pana kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych lub świadczenia przez Pana usług programistycznych, których skutkiem było utworzenie/ulepszenie oprogramowania, lub umieszczenia w Pana bibliotece kodów źródłowych, wykorzystywanej przez Pana do prowadzonej działalności. Fragmenty kodów źródłowych, które nabywał Pan od Współpracowników B2B, stanowiły wyniki prac badawczo-rozwojowych tych Współpracowników związane z wytwarzaniem/rozwijaniem/modyfikacją/zmianą przez Pana kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podatnik ma prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy o współpracę z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze „b” wzoru nexus, o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa, nie jest podmiotem powiązanym.

Zauważam, że sposób zdefiniowania poszczególnych składników wskaźnika nexus daje podatnikowi możliwość nabycia prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych. Tym samym, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, można zaliczyć nie tylko poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, ale też poniesione związane z zawarciem umowy B2B.

Stwierdzam, że pod literą „b” wskaźnika nexus należy uwzględniać koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego.

Wskazał Pan, że Współpracownicy B2B nie byli w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro, jak wynika z wniosku, fragmenty kodów źródłowych oraz usługi informatyczne stanowiły wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z kwalifikowanym IP nabyte od podmiotów niepowiązanych, to wydatki z tego tytułu powinien Pan uwzględnić pod literą „b” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei pod literą „d” wskaźnika nexus powinien Pan kwalifikować koszty faktycznie poniesione przez Pana na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując – wydatki, które Pan poniósł na:

1) koszty pracownicze/współpracowników w zakresie: składek ZUS odprowadzanych za Pana oraz Pana pracowników/zleceniobiorców (składki na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, wypadkowe chorobowe – określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych); wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców, których praca lub wykonywane usługi związane było z tworzeniem programów komputerowych; badań lekarskich pracowników, których wykonanie nałożone było przepisami Kodeksu pracy – w odniesieniu do pracowników tworzących/ulepszających/modyfikujących programy komputerowe;

2) koszty szkoleń/podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zakresie: szkoleń branżowych, które były pomocne w realizacji Projektów; szkolenia dotyczyły programowania i miały na celu podnoszenie umiejętności zawodowych; szkoleń odbywanych przez Pana oraz Pana pracowników i współpracowników, a także kosztów szkoleń Współpracowników B2B ponoszonych przez Pana;

3) koszty sprzętu w zakresie: zakupu sprzętu, takiego jak laptopy, monitory, tablety, akcesoriów komputerowych (myszy, klawiatury, słuchawki, podkładki); leasingu sprzętu komputerowego (laptopy); utrzymania serwerów, na którym działa Pana strona internetowa i serwerów oprogramowania wykonywanego na rzecz klientów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

4) koszty narzędzi/oprogramowania w zakresie: zakupu oprogramowania niezbędnego do tworzenia oprogramowania; zakupu licencji/dostępu do oprogramowania (…);

5) koszty związane z utrzymaniem biura w zakresie: kosztów wyposażenia biura, takie jak: artykuły biurowe/papiernicze (tonery, papier do drukarki), biurka, krzesła, lampki biurkowe, szafy; usług kurierskich i pocztowych (nadawanie przesyłek);

6) koszty związane z usługami telekomunikacyjnymi w zakresie nabycia usług telekomunikacyjnych (telefon); dostępu do Internetu;

7) koszty podróży służbowych w zakresie: najmu/leasingu samochodów osobowych; nabycia usług motoryzacyjnych – serwis samochodu (przeglądy olejowe i okresowe, naprawy serwisowe samochodu w przypadku awarii, konieczności wymiany określonych części, wymiana opon, olejów); nabycia artykułów motoryzacyjnych; nabycia paliwa; nabycie usług przewozu osób/taxi; nabycia biletów PKP; nabycia paliwa; kosztów myjni samochodowej; opłaty parkingowe i autostradowe;

8) koszty usług księgowych w zakresie wydatków na prowadzenie wymaganych prawem ewidencji podatkowych (nie dotyczy opłaty za złożenie wniosku o wydanie niniejszej interpretacji indywidualnej);

9) koszty doradztwa prawnego i podatkowego w zakresie wydatków na weryfikację prawnoautorską efektów prac oraz generalnej obsługi prawnej (bez opłat za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej)

mogły stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było powstanie kwalifikowanego IP.

Natomiastkoszty związane z nieruchomościami, tj. wydatki związane z wynajmem biura oraz usługami porządkowymi jako pośrednio związane z wytworzonym kwalifikowanych IP, nie mogły zostać ujęte we wskaźniku nexus stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto wydatki poniesione przez Pana na nabycie fragmentów kodów źródłowych oraz usług informatycznych od Pana Współpracowników B2B należało uwzględnić pod literą „b” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei wydatki poniesione przez Pana na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Pana Współpracowników B2B należało uwzględnić pod literą „d” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana wątpliwość dotyczy również kwestii, czy jest Pan uprawniony do zastosowania przepisów o cenach transferowych do obliczenia wysokości wynagrodzenia za przeniesienie na klientów autorskich praw do programów komputerowych, które było uwzględnione w wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz klientów/kontrahentów.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tych przepisów wynika, że tylko do obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej zawartego w cenie sprzedaży produktu lub usługi należy stosować przepisy art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyjaśniam, że odesłanie w przepisach dotyczących ulgi IP BOX do odpowiedniego stosowania przepisów o cenach transferowych nie dotyczy ustalenia cen produktów/usług, a dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu.

Jednocześnie wskazany przepis art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy podmiotów powiązanych.

Z informacji przedstawionych przez Pana we wniosku wynika, że w latach 2019-2021 zbywał Pan odpłatnie autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych swoim klientom/kontrahentom. W umowach z kontrahentami, co do zasady, znajdowały się zapisy dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. W takim przypadku umowy wprost wskazywały, że przenosi Pan prawa autorskie na klienta. Jeżeli w danej umowie z klientem/kontrahentem nie znajdowało się postanowienie o przeniesieniu praw autorskich do programów komputerowych, zawarł Pan z klientem/kontrahentem odrębne porozumienie potwierdzające przejście praw autorskich do programów komputerowych na klienta/kontrahenta zgodnie z wymogami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zasadniczo wyodrębniał Pan w umowach z klientami/kontrahentami wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych. Jeżeli – ze względów biznesowych – nie było możliwe takie wyodrębnienie, to wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego zawierało się w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Zatem uzyskiwał Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 tej ustawy. Tym samym przepis art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Pana sytuacji nie ma zastosowania.

W tym zakresie, gdy umowy o przeniesienie praw autorskich do wytworzonych przez Pana kwalifikowanych IP są zawierane z klientem/kontrahentem niepowiązanym z Panem, cenę (wynagrodzenie) za to przeniesienie ustalają strony takiej umowy na zasadzie cen rynkowych. W ewidencji prowadzonej przez Pana (odrębnej od PKPiR) na potrzeby preferencji IP BOX ma Pan obowiązek uwzględnić przychody ze sprzedaży każdego kwalifikowanego IP. To oznacza, że do wykazania tego przychodu w sytuacji, gdy umowa nie wskazuje wynagrodzenia za przeniesienie kwalifikowanego IP, powinien Pan wykorzystać narzędzia, za pomocą których ustala Pan ceny za całość świadczonej usługi (np. wykorzystując stawki godzinowe).

Reasumując – nie jest Pan uprawniony do zastosowania przepisów o cenach transferowych do obliczenia wysokości wynagrodzenia za przeniesienie na klientów/kontrahentów autorskich praw do programów komputerowych, które było uwzględnione w wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz klientów/kontrahentów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).