Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.439.2023.3.SST

Spółka nie będzie posiadać w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz prawa do doliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 grudnia 2023 r. (wpływ za pośrednictwem platformy e-PUAP 11 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A B.V. (dalej: Spółka) jest spółką prawa niderlandzkiego zarejestrowaną dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Królestwa Niderlandów. Spółka jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej B. (dalej: Grupa B.) zajmującej się projektowaniem, sprzedażą, promocją i dystrybucją sprzętu komputerowego.

Siedziba Spółki w rozumieniu Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona) z dnia 15 marca 2011 r. (Dz. Urz. UE. L Nr 77, str. 1), położona jest na terytorium Królestwa Niderlandów, gdzie znajduje się również biuro Spółki i cała przynależna do niego infrastruktura (tj. pojazdy, sprzęt), a także zasoby personalne. Aktualnie zarząd Spółki składa się z obywatela Francji, obywatela Tajwanu (obaj są rezydentami podatkowymi w Szwajcarii) oraz dwóch obywateli Królestwa Niderlandów (również będących rezydentami podatkowymi w Niderlandach). Posiedzenia zarządu odbywają się w Niderlandach. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Królestwa Niderlandów.

Spółka zarejestrowała się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: VAT) w Polsce w związku z planowanym rozszerzeniem swojej działalności, w szczególności o działanie w zakresie (...) w ramach której będzie m.in. wykonywała czynności podlegające opodatkowaniu VAT w Polsce, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, dalej: ustawa o VAT).

Spółka obecnie świadczy usługi posprzedażowe, w tym usługi naprawcze i usługi centrum kontaktowego (dalej: „Usługi Posprzedażowe”) na rynkach państw Beneluxu na rzecz szwajcarskiej spółki z Grupy B. Planowane jest, rozszerzenie w przyszłości zakresu usług o kompleksowe usługi, w tym między innymi badania klientów, planowanie zapotrzebowania na części zamienne, magazynowanie części zamiennych, usługi zarządzania logistyką i profesjonalne zarządzanie usługami powiązanymi.

W przyszłości Spółka ma zostać strategicznym liderem grupy spółek C. (dalej: „ Grupa C.”) zlokalizowanych w całej Europie, m.in.: we Włoszech, Niemczech, Hiszpanii, Francji, Czechach Szwajcarii i w Polsce. Spółka zawrze umowę ze spółkami z Grupy B. (podmiotami wewnętrznymi) lub podmiotami zewnętrznymi spoza Grupy B. (dalej łącznie: „Kontrahenci”) na świadczenie usług scentralizowanego zarządzania Usługami Posprzedażowymi dla Kontrahentów w różnych krajach.

Kontrahenci to producenci i dystrybutorzy, którzy udzielają gwarancji na produkowany lub dystrybuowany przez siebie elektroniczny/elektryczny sprzęt/środki transportu oraz urządzenia gospodarstwa domowego (dalej łącznie: „Produkty”) zakupione przez klientów końcowych (dalej: „Klienci Końcowi”). Klientami Końcowymi mogą być zarówno podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i podmioty gospodarcze, zarówno zarejestrowane, jak i niezarejestrowane, w zależności od lokalizacji, jako podatnicy VAT lub podatku od wartości dodanej ewentualnie w przypadku podmiotów spoza UE - podatku o podobnym charakterze.

Działalność gospodarcza Spółki będzie polegała na dostarczaniu kompleksowych rozwiązań Kontrahentom, którym zależy na uzyskaniu opłacalnych i efektywnych Usług Posprzedażowych w różnych krajach. Spółka planuje zorganizować te działania za pośrednictwem swojej sieci wewnętrznych podwykonawców (tj. spółek z Grupy C.) lub zewnętrznych podwykonawców tj. Spółek spoza grupy C., (dalej łącznie: „Podwykonawcy”) i skoncentrować się na monitorowaniu efektywności kosztowej i jakości usług oferowanych Kontrahentom, którymi mogą być znane międzynarodowe przedsiębiorstwa.

W przypadkach, gdy Produkt nie będzie kwalifikował się do naprawy w ramach udzielonej gwarancji i pod warunkiem, że pozwoli na to umowa zawarta pomiędzy Kontrahentem a Spółką, Państwo będziecie mogli upoważnić Podwykonawców do wykonania napraw pozagwarancyjnych bezpośrednio na rzecz Klientów Końcowych. W takim przypadku Spółka lub jego lokalni Podwykonawcy mogą przygotować i przesłać Klientowi Końcowemu propozycję w zakresie wykonania naprawy, a po jej akceptacji Spółka, bądź bezpośrednio konkretny Podwykonawca, zawrą oddzielną umowę na świadczenie usług napraw z Klientem Końcowym i Podwykonawca przystąpi do realizacji usługi (dalej: „Usługa Pozagwarancyjna”).

Spółka będzie dokumentowała świadczenie Usług Posprzedażowych fakturami wystawianymi na Kontrahentów, z którymi będzie posiadała zawartą umowę o świadczenie Usług Posprzedażowych. W przypadku świadczenia Usług Pozagwarancyjnych (świadczonych o ile pozwoli na to umowa o świadczenie Usług Posprzedażowych) Spółka lub lokalni Podwykonawcy będą wystawiać dokumenty sprzedaży tj. np. faktury bezpośrednio na rzecz Klientów Końcowych.

Wyżej wymienione Usługi Posprzedażowe i Usługi Pozagwarancyjne będą strategicznie zarządzane i koordynowane przez Spółkę w Niderlandach. Tam podejmowane będą bowiem kluczowe decyzje dotyczące działalności Spółki w zakresie np. zaangażowania w nowe kontrakty, negocjacji i realizacji umów, relacji z klientami, logistyki itp.

W celu wypełniania swoich zobowiązań Spółka będzie nabywała od Podwykonawców usługi:

• obsługi logistyczno-magazynowej;
• obsługi posprzedażowej (w ramach której świadczone będą usługi naprawy Produktów i usługi koordynacyjne polegające w szczególności na kontakcie z Klientami Końcowymi).

Podwykonawcy będą początkowo podmiotami mającymi siedzibę w krajach Europy, w tym w Polsce, gdzie będą zarejestrowani stosownie do ich lokalizacji odpowiednio dla celów VAT (w przypadku podmiotu z Polski), podatku o wartości dodanej (w przypadku podmiotów z innych krajów UE) lub podatku podobnego rodzaju (w przypadku lokalizacji poza UE).

W ramach świadczenia usług na rzecz Spółki Podwykonawcy będą działać samodzielnie zgodnie z wypracowaną praktyką, know-how, wiedzą i doświadczeniem związanym ze świadczeniem kompleksowych usług logistycznych/naprawczych. Spółka nie będzie miała wpływu na sposób prowadzenia działalności przez Podwykonawców. Rola Spółki będzie polegała na zawieraniu umów z Kontrahentami i w zakresie umów z Kontrahentami Spółki będzie ponosiła zasadniczo całe ryzyko związane z prowadzoną działalnością, w tym (lecz nie tylko) ryzyko prawne wynikające z umów, ryzyko związane z zarządzaniem zapasami, ryzyko związane z gwarancją napraw, ryzyko kredytowe, ryzyko rynkowe w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz Kontrahentów w różnych krajach. Spółka jako strategiczny lider Grupy C. opracowuje również m.in. plan biznesowy grupy, startegię IT, plan rozwoju rynku, strategię ESG, ład korporacyjny.

Głównym Podwykonawcą Spółki w Polsce będzie polski podmiot z C., zarejestrowany tu na potrzeby VAT (dalej „Polski Podwykonawca”), który będzie świadczył usługi obsługi logistyczno-magazynowej oraz obsługi posprzedażowej na rzecz Spółki przy wykorzystaniu posiadanych zasobów ludzkich i technicznych zlokalizowanych na terytorium Polski:

• działu Centrum Logistycznego (zasoby te będą zapewniały w szczególności obsługę logistyczno-magazynową części zamiennych i Produktów z wykorzystaniem magazynu znajdującego się obecnie w Polsce),
• działu Centrum Naprawczego (zasoby te będą wykonywać w szczególności naprawy) oraz
• działu Centrum Kontaktowego (zasoby te będą w szczególności zapewniać obsługę Klientów Końcowych będących właścicielami naprawianych Produktów).

Na obecnym etapie planuje się, że umowy z polskim Podwykonawcą zostaną zawarte na okres 12 miesięcy (z możliwością wcześniejszego rozwiązania). O ile strony nie wypowiedzą umowy, będzie ona co roku automatycznie przedłużana na kolejny rok.

Spółka planuje również zaangażować innych Podwykonawców z Polski (w tym podmioty spoza C.) do świadczenia usług naprawczych i nie wyklucza rozszerzenia zaangażowania Podwykonawców z Polski do świadczenia usług również na inne obszary.

Jak to zostało wskazane powyżej, w przypadku Polskiego Podwykonawcy: Centrum Logistyczne, Centrum Naprawcze oraz Centrum Kontaktowe będą stanowiły organizacyjnie działy w ramach tego podmiotu. Niewykluczone, że w przypadku działalności pozostałych Podwykonawców sprawy mogą przedstawiać się inaczej w tym zakresie tj. mogą oni skupiać w sobie tylko część działalności, którą ma prowadzić wyspecjalizowany Polski Podwykonawca (tj. np. mogą zajmować się jedynie obsługą logistyczno-magazynową nie realizując pozostałego zakresu działań w zakresie napraw i kontaktu z klientami i na odwrót).

Polski Podwykonawca realizując usługi logistyczno - magazynowe przy wykorzystaniu swojego Centrum Logistycznego (jak również inni Podwykonawcy z Polski), będzie odpowiedzialny za organizację transportu i magazynowanie części zamiennych i Produktów (dalej łącznie: Towary) w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia procesu naprawy w Polsce, UE lub poza UE. Niezależnie od powyższego w praktyce mogą wystąpić również przypadki, w których transport Towarów w ramach Usług Posprzedażowych organizowany będzie przez Kontrahentów oraz podmiot inny niż Spółka.

Usługi logistyczno-magazynowe realizowane przez Polskiego Podwykonawcę (jak również usługi ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce w tym samym zakresie) będą miały na celu ułatwienie świadczenia usług przez Spółkę na rzecz Kontrahentów i będą polegać m.in. na:

• odbiorze, kontroli i rozładunku Towarów należących do Spółki, Kontrahentów lub Klientów Końcowych w magazynie używanym przez Centrum Logistyczne;
• wydaniu Towarów do transportu wraz z wypełnieniem dokumentacji związanej z przesyłką;
• składowaniu Towarów należących do Spółki, Kontrahentów lub Klientów Końcowych;
• obsłudze inwentaryzacji w oprogramowaniu magazynowym;
• realizacji obsługi części zamiennych zamawianych przez Podwykonawców oraz przygotowaniu Towarów do wysyłki;
• zapewnieniu Podwykonawcom doradztwa technicznego w zakresie dostępności i możliwości zastosowania części zamiennych;
• transporcie Towarów z wykorzystaniem środków własnych lub uzyskanych od osób trzecich (zarówno do, jak i z Centrum Naprawczego);
• komunikowaniu się z odpowiednimi stronami, np. innymi Podwykonawcami, podmiotami logistycznymi w celu realizacji transportu i nadzorowaniu świadczonych przez nich usług w zakresie zgodności z KPI wyznaczonym przez Spółkę;
• nadzorowaniu i organizowaniu zewnętrznych dostawców usług logistycznych w celu dostarczania Towarów Kontrahentom i Klientom końcowym;
• zarządzaniu, w tym planowaniu popytu i kontroli nad ilością Towarów;
• generowaniu raportów realizacji i raportów księgowych dla Spółki dotyczących transakcji z Podwykonawcami;
• świadczeniu pozostałych usług koordynacyjnych, takich jak obsługa zapytań i pomoc w wyborze i ocenie zewnętrznych dostawców związanych z zapewnieniem usług magazynowych i logistycznych;
• w przypadku, gdy części zamienne nie są już potrzebne lub w przypadku nadmiernego zapasu, Centrum Logistyczne wspiera Spółka w organizacji zwrotu części zamiennych do Kontrahentów lub innej utylizacji części zamiennych, np. złomowaniu.

W celu prawidłowego wykonania powyższych usług magazynowania Spółka dostarczy polskiemu Podwykonawcy (lub innym Podwykonawcom zlokalizowanym w Polsce) wszelkie istotne informacje dotyczące Towarów, obsługi Towarów, szacowania prognoz ich zużycia i/lub inne informacje oraz odpowiednie narzędzia i/lub systemy, które mogą być istotne dla Podwykonawców. Obejmuje to między innymi dokumenty i informacje dotyczące odprawy celnej, o ile ma to zastosowanie.

Okres przechowywania danych Towarów będzie zależał od aktualnej konieczności przeprowadzania napraw. W żadnym momencie realizacji ww. czynności logistycznych prawo własności ani prawo do dysponowania Towarami jak właściciel nie będzie przenoszone na Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce). Polski Podwykonawca w ramach Centrum Logistycznego (i ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będzie świadczyć usługi z wykorzystaniem własnych lub kontrolowanych przez siebie zasobów ludzkich i technicznych. Dodatkowo Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą samodzielnie decydować, które zasoby techniczne i personalne oraz w jaki sposób zostaną wykorzystane do świadczenia usług na rzecz Spółki (będą samodzielnie decydować o zaangażowaniu pracowników, przydzieleniu zadań, harmonogramie prac itp.).

Polski Podwykonawca realizując usługi posprzedażowe, w zakresie napraw Produktów będzie wykorzystywał zasoby techniczne i osobowe Centrum Naprawczego. W ramach tych usług Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą otrzymywać wadliwy Produkt, oceniać jego stan i wadę oraz planować w jaki sposób i przy użyciu jakich części zamiennych można wykonać naprawę. W związku z tym personel Polskiego Podwykonawcy (lub innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) może zostać przeszkolony przez Spółkę lub Kontrahenta w zakresie technicznych aspektów napraw (szkolenia będą miały na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu wiedzy i umiejętności, które umożliwią temu personelowi wykonywanie napraw). Szkolenia będą miały na celu wyłącznie przekazanie wiedzy i umiejętności wykorzystywanych później przez pracowników Polskiego Podwykonawcy (lub innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) w ramach usług naprawczych, które będą wykonywane na jego odpowiedzialność i ryzyko.

Ponadto, Polski Podwykonawca (lub inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą postępować zgodnie z wytycznymi proceduralnymi i instrukcjami (zawierającymi standardy i oczekiwania względem świadczonych usług) dostarczonymi przez Spółkę, która uzgadnia zakres i poziom Usług Posprzedażowych ze swoimi Kontrahentami, którzy określą specyfikacje dotyczącą standardów naprawy swoich Produktów. Również w odniesieniu do usług logistycznych i magazynowych, Podwykonawca będzie przestrzegał wytycznych i instrukcji (zawierających standardy usług i oczekiwania dotyczące ich wykonania) dostarczonych przez Spółkę. Wytyczne i instrukcje przekazywane przez Spółkę będą miały charakter ogólny, tak aby zapewnić, że Polski Podwykonawca (lub inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą świadczyć usługi zgodnie z określonym standardem uzgodnionym przez Spółkę i zgodnie ze specyfikacjami dostarczonymi przez Kontrahentów. W szczególności Spółka nie będzie dostarczać szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonywania usług logistycznych i magazynowania oraz usług posprzedażowych w zakresie napraw Produktów. Dodatkowo Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą samodzielnie decydować, które zasoby techniczne i personalne oraz w jaki sposób zostaną wykorzystane do świadczenia usług na rzecz Spółki (będą samodzielnie decydować o zaangażowaniu pracowników, przydzieleniu zadań, harmonogramie prac itp.). Postępując zgodnie ze standardami, Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) mogą podjąć działania i wybrać części, które należy wykorzystać do naprawy. Umowy o świadczenie Usług Posprzedażowych zawarte przez Spółkę z Kontrahentami będą określać, kiedy i czy należy przeprowadzić naprawę, np. w jakich przypadkach naprawa może nie być uzasadniona technicznie lub ekonomicznie.

Naprawy będą wykonywane zarówno z wykorzystaniem części zamiennych dostarczonych bezpłatnie przez Spółkę lub zakupionych od Spółki, jak również części zamiennych powierzonych przez Kontrahentów oraz sporadycznie za pomocą własnych części zamiennych. W przypadku, gdy części zamienne będą dostarczane przez Spółkę, Spółka w ramach umowy i w celu jej realizacji zapewni polskiemu Podwykonawcy (lub innym Podwykonawcom zlokalizowanym w Polsce) dostęp do systemu informatycznego zarządzania magazynowaniem części zamiennych na potrzeby składania zamówień. W przypadku, gdy części zamienne będą dostarczane przez Kontrahentów lub wskazanych dostawców zewnętrznych, Spółka zagwarantuje, że dokona niezbędnych uzgodnień w celu zamówienia części zamiennych od odpowiednich stron.

Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą świadczyć usługi obsługi posprzedażowej w zakresie napraw z wykorzystaniem własnych lub kontrolowanych przez siebie zasobów ludzkich i technicznych.

Polski Podwykonawca z wykorzystaniem zasobów technicznych i osobowych centrum Kontaktowego, w ramach usług obsługi posprzedażowej, będzie również świadczyć usługi koordynacyjne. Usługi w tym zakresie świadczone przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) będą polegały w szczególności na kontakcie z Klientem Końcowym, obsłudze zapytań, zapewnianiu wsparcia w wyborze i ocenie zewnętrznych podmiotów zajmujących się naprawami oraz wsparciu w zakresie marketingu i promocji usług oferowanych przez Spółkę. W ww. zakresie Polski Podwykonawca (i ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą świadczyć usługi z wykorzystaniem własnych lub kontrolowanych przez siebie zasobów ludzkich i technicznych. Dodatkowo Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowany w Polsce) będą samodzielnie decydować, które zasoby techniczne i personalne oraz w jaki sposób zostaną wykorzystane do świadczenia usług na rzecz Spółki (będą samodzielnie decydować o zaangażowaniu pracowników, przydzieleniu zadań, harmonogramie prac itp.).

W Polsce Spółka nie będzie posiadała oddziału, przedstawicielstwa ani biura. Spółka nie będzie posiadała w Polsce również żadnej infrastruktury takiej jak pojazdy, sprzęty, budynki czy inne nieruchomości tj. nie będzie jej przysługiwał żaden tytuł prawny (własność, najem, leasing itp.) do wskazanej infrastruktury. Spółka nie będzie zatrudniała w Polsce żadnego personelu na jakiejkolwiek podstawie prawnej. Ponadto wszelkie decyzje strategiczne dotyczące działalności Spółki (np. zaangażowania w nowe kontrakty, negocjacji i realizacji umów, relacji z klientami, logistyki itp.) nie są i nie będą podejmowane na terytorium Polski, lecz na terytorium Królestwa Niderlandów.

Spółka nie będzie miała też żadnych praw do magazynu ani innych zasobów technicznych zlokalizowanych w Polsce i wykorzystywanych przez Polskiego Podwykonawcę (w tym ew. przez innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) w ramach świadczenia usług logistyczno- magazynowych i obsługi posprzedażowej. W szczególności nie będzie wymagała od Polskiego Podwykonawcy (innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) wyznaczenia konkretnej części magazynu używanego w ramach usług logistyczno-magazynowych lub wyznaczenia pomieszczeń używanych w ramach usług obsługi posprzedażowej, które byłyby udostępnione wyłącznie dla Spółki. Spółka nie będzie miała również żadnej kontroli nad pracownikami lub współpracownikami Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców) zlokalizowanych w Polsce.

Pracownicy Spółki będą mieli możliwość sprawdzenia, w jaki sposób Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) wykonują swoje usługi (pod względem przestrzegania uzgodnionych między stronami warunków), w szczególności w tym celu będą mieli prawo wizytacji do magazynu Polskiego Podwykonawcy wykorzystywanego w ramach Centrum Logistycznego lub pomieszczeń Centrum Naprawczego zlokalizowanego w Polsce (ew. pomieszczeń zajmowanych przez innych Podwykonawców z Polski), ale tylko po uprzednim uzgodnieniu z Polskim Podwykonawcą (ew. innym Podwykonawcą z Polski) i pod nadzorem pracowników lub współpracowników Polskiego Podwykonawcy (ew. innego Podwykonawcy z Polski). Pracownicy Spółki w przypadku takiej wizyty nie będą instruować ani kierować wykonywaniem czynności przez pracowników lub współpracowników Polskiego Podwykonawcy - będą mogli jedynie zapoznać się ze sposobem wykonywania usług logistyczno-magazynowych i obsługi posprzedażowej.

Pracownicy lub współpracownicy Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) w związku ze świadczeniem usług na rzecz Spółki w celu ich możliwie efektywnego i sprawnego wykonywania będą mieli pełnomocnictwa od Spółki wyłącznie do zakupu towarów i usług niezbędnych do wykonywania napraw oraz dokonywania obsługi celnej związanej z przemieszczeniami naprawianych Towarów w imieniu i na rzecz Spółki.

Poza usługami świadczonymi przez Podwykonawców, Spółka będzie korzystała w ograniczonym zakresie z usług innych niezależnych usługodawców w Polsce.

W przypadku rozszerzenia działalności Spółki, może ona zatrudnić dodatkowych wewnętrznych lub zewnętrznych Podwykonawców, którzy będą świadczyć usługi obsługi logistyczno-magazynowej lub usługi obsługi posprzedażowej zlokalizowanych w Polsce lub w innym kraju w Europie, na Bliskim Wschodzie lub w Afryce, stosując podobne ustalenia biznesowe. Model biznesowy Spółki zakłada uzyskanie synergii dzięki wykorzystaniu sieci efektywnych Podwykonawców, tak, aby Spółka mogła oferować Kontrahentom w pełni efektywne rozwiązania w wielu krajach.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że współpraca pomiędzy Polskim Podwykonawcą opisana we wniosku jako zdarzenie przyszłe, została już nawiązana przez Spółkę (tj. została rozpoczęta już po złożeniu Wniosku). Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca chciałby wykorzystać opisany model współpracy również w stosunku do przyszłych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce, w związku z czym opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we Wniosku stanowi aktualnie zarówno opis stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

We wniosku wskazano, że Siedziba Spółki (...) położona jest na terytorium Królestwa Niderlandów, gdzie znajduje się również biuro A. i cała przynależna do niego infrastruktura (tj. pojazdy, sprzęt), a także zasoby personalne. Aktualnie zarząd A. składa się z obywatela Francji, obywatela Tajwanu (obaj są rezydentami podatkowymi w Szwajcarii) oraz dwóch obywateli Królestwa Niderlandów (również będących rezydentami podatkowymi w Niderlandach). Posiedzenia zarządu odbywają się w Niderlandach.

Uzupełniając ww. informacje Spółka wskazuje, że jego siedziba w Niderlandach mieści się w kompleksie biurowym zlokalizowanym pod adresem Europalaan 89, 5232 BC’s - Hertogenbosch gdzie na 3 piętrach rozmieszczono powierzchnię magazynową i warsztatową (ok. 3020 m²), powierzchnię biurową (ok. 670 m²) oraz powierzchnię biurową/ call center (ok. 234 m²). Dodatkowo centrum napraw jest wyposażone we wszystkie potrzebne urządzenia techniczne, w szczególności materiały diagnostyczne i materiały naprawcze.

W siedzibie znajduje się standardowe wyposażenie biura oraz magazynu, a także narzędzia niezbędne do działalności call center i centrum naprawczego. Na potrzeby korzystania z zasobów technicznych i prowadzenia działalności w Królestwie Niderlandów, Spółka planuje korzystać z nowego systemu ERP (Oracle), który obejmuje kompleksowy proces, jaki Spółka zapewnia swoim klientom - od momentu otrzymania naprawy, poprzez naprawę i wysyłkę, aż do rozliczenia w systemie. Obejmuje on również rozwiązanie do planowania części zamiennych do wszystkich umów podwykonawczych.

W siedzibie Spółki podejmowane są strategiczne i zarządcze decyzje Spółki. W proces zaangażowany jest Prezes Zarządu Spółki (będący rezydentem Niderlandów) i kierownictwo wyższego szczebla, w tym niżej wskazany kluczowy personel i zespoły operacyjne:

Kluczowy personel:

• CEO, który odpowiedzialny jest za strategiczne decyzje biznesowe;
• Wiceprezes ds. sprzedaży (ang. VP Sales), który odpowiada za określanie cenników, strategii sprzedaży i rozwoju biznesu;
• Menedżer ds. cen (ang. Pricing manager), który odpowiedzialny jest za strategię cenową i analizę dla regionu EMEA;
• Dyrektor ds. zasobów ludzkich (ang. Human Resources Director), który odpowiada za zarządzanie strategią i planem zasobów ludzkich dla regionu EMEA.

Pozostały personel :

• Kontroler finansowy (ang. Financial controller) odpowiedzialny za aspekty finansowe Spółki, w tym księgowość i analizę biznesową;
• Kierownik operacyjny (ang. Operations manager) centrum napraw odpowiedzialny za działania operacyjne;
• Menedżerowie ds. kluczowych klientów (ang. Key account manager) odpowiadają za obsługę kluczowych klientów w regionie EMEA;
• Menedżer centrum kontaktowego (ang. Contact centre manager) odpowiedzialny jest za działanie centrum kontaktowego;
• Kierownik zespołu ds. centrów naprawczych (ang. Repair Centres Teamleader), kierownik i menadżer ds. rozwoju technicznego i wsparcia dla logistyki (ang. Technical development and support /TD&S/ for logistics supervisor and TD&S manager) tworzą trzyosobowy zespół działający w obszarze zadań związanych z centrami naprawczymi;
• Kierownik projektu (ang. Project manager) ISO zapewnia certyfikację ISO Spółki w regionie EMEA;
• Zespół wywiadowczy centrum kontaktowego (ang. CC intelligence team) składający się z dwóch osób;
• Zespół wsparcia centrum kontaktowego (ang. CC support team) składający się z czterech osób;
• Zespół operacyjny (ang. Operational team) składający się z 60 osób;
• Zespół operacyjny centrum kontaktowego (ang. Operational CC team) składający się z 12 osób.

Polski Podwykonawca w ramach Centrum Logistycznego (i ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będzie świadczyć usługi z wykorzystaniem własnych lub kontrolowanych przez siebie zasobów ludzkich i technicznych. Dodatkowo Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą samodzielnie decydować, które zasoby techniczne i personalne oraz w jaki sposób zostaną wykorzystane do świadczenia usług na rzecz A. (będą samodzielnie decydować o zaangażowaniu pracowników, przydzieleniu zadań, harmonogramie prac itp.).

Mając na uwadze powyższe Spółka nie posiada/nie będzie posiadać bezpośredniej kontroli nad zasobami technicznymi/ rzeczowymi Polskiego Podwykonawcy (oraz innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce).

W treści wniosku wskazano m.in., że: (...) Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą samodzielnie decydować, które zasoby techniczne i personalne oraz w jaki sposób zostaną wykorzystane do świadczenia usług na rzecz A. (będą samodzielnie decydować o zaangażowaniu pracowników, przydzieleniu zadań, harmonogramie prac itp.). Jednocześnie jak wskazano we Wniosku: (...) Polski Podwykonawca (lub inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą postępować zgodnie z wytycznymi proceduralnymi i instrukcjami (zawierającymi standardy i oczekiwania względem świadczonych usług) dostarczonymi przez A., który uzgadnia zakres i poziom Usług Posprzedażowych ze swoimi Kontrahentami, którzy określą specyfikacje dotyczącą standardów naprawy swoich Produktów. Również w odniesieniu do usług logistycznych i magazynowych, Podwykonawca będzie przestrzegał wytycznych i instrukcji (zawierających standardy usług i oczekiwania dotyczące ich wykonania) dostarczonych przez A. Wytyczne i instrukcje przekazywane przez A. będą miały charakter ogólny, tak aby zapewnić, że Polski Podwykonawca (lub inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą świadczyć usługi zgodnie z określonym standardem uzgodnionym przez A. i zgodnie ze specyfikacjami dostarczonymi przez Kontrahentów. W szczególności A. nie będzie dostarczać szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonywania usług logistycznych i magazynowania oraz usług posprzedażowych w zakresie napraw Produktów. (...) Postępując zgodnie ze standardami, Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) mogą podjąć działania i wybrać części, które należy wykorzystać do naprawy. Umowy o świadczenie Usług Posprzedażowych zawarte przez A. z Kontrahentami będą określać, kiedy i czy należy przeprowadzić naprawę, np. w jakich przypadkach naprawa może nie być uzasadniona technicznie lub ekonomicznie.

Z powyższego wynika, że Spółka nie ma/nie będzie miała bezpośrednio wpływu na to jaka część zasobów technicznych/rzeczowych Polskiego Podwykonawcy (w tym przez innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) ma zostać wykorzystana do wykonania danej czynności/zadania.

Stąd, jedynie tytułem szerszego wyjaśnienia/doprecyzowania kwestii już podniesionych we Wniosku, Spółka chce zasygnalizować, że będzie przekazywała Polskiemu Podwykonawcy (i innym Podwykonawcom zlokalizowanym w Polsce) specyfikacje techniczne oraz ogólne wytyczne dot. m.in. standardów certyfikacji ISO, wytyczne ESG i inne tego rodzaju specyfikacje ustalone przez Spółkę w celu zapewnienia, że Polski Podwykonawca (i inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą świadczyć usługi zgodnie z uzgodnionymi standardami. Jest to powszechna praktyka istniejąca w relacjach stron w obszarze usług logistyczno-magazynowych, naprawczych i obsługi posprzedażowej, gdyż usługi te będą dotyczyły Produktów określonych marek, które z kolei określają pewne standardy oraz specyfikacje dotyczące m.in. naprawy, transportu czy przechowywania danych Produktów. Ponadto, oczekiwania Wnioskodawcy dotyczące standardów świadczonych usług wynikają również z faktu, że nawiązuje on współpracę z podmiotami profesjonalnymi.

Niezależnie jednak od powyższego, w ramach ww. specyfikacji technicznych i ogólnych wytycznych Spółki nie będzie faktycznie wpływał na to jakie konkretne zasoby Polskiego Podwykonawcy (innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) będą miały zostać wykorzystane do wykonania danej czynności/zadania. Decyzja w tym zakresie będzie po stronie Polskiego Podwykonawcy (innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce), na których będzie ciążyła odpowiedzialność w zakresie takiej organizacji pracy/ działalności, która pozwoli na dochowanie standardów usług oczekiwanych przez Spółkę (komunikowanych poprzez przekazywane specyfikacje techniczne i ogólne wytyczne).

Kontrahenci Spółki to głównie podmioty gospodarcze z siedzibą w Niderlandach, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Tajwanie, Luksemburgu i we Włoszech. Jak dotąd Spółka nie nawiązała współpracy z Kontrahentem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Natomiast jak już wskazano we Wniosku Kontrahenci mogą być międzynarodowymi przedsiębiorstwami z siedzibą w różnych krajach.

Wraz z rozwojem działalności Spółka może nawiązywać współpracę również klientami posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej w innych krajach.

Z uwagi na fakt, że Wniosek dotyczy określenia statusu Wnioskodawcy w kontekście ewentualnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski a nie określenia takiego statusu w przypadku jego Kontrahentów, Spółka w przedmiotowym Wniosku nie odnosiła się do tej kwestii w kontekście swoich Kontrahentów.

Niemniej odnosząc się do ww. pytania Organu, Wnioskodawca na ten moment nie ma informacji na temat istnienia ewentualnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Kontrahentów w Polsce. W razie uznania przez Organ, że Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski, Wnioskodawca mając na uwadze konieczność prawidłowego określenia miejsca świadczenia usług realizowanych na rzecz Kontrahentów, oraz prawidłowego dokumentowania wykonywanych usług będzie badał czy poszczególni Kontrahenci mają stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Analiza ta dotyczyć będzie również stwierdzenia czy usługi świadczone na rzecz Kontrahentów, wykonywane są na rzecz takiego ewentualnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W ocenie Spółki charakter usług, których dotyczy pytanie nr 2 wskazane we wniosku, wskazuje, że są to usługi, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAT (tj. usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n Ustawy o VAT).

Spółka wskazuje, że zgodnie z wnioskiem: „Pracownicy Wnioskodawcy będą mieli możliwość sprawdzenia, w jaki sposób Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) wykonują swoje usługi (pod względem przestrzegania uzgodnionych między stronami warunków). W szczególności w tym celu będą mieli prawo wizytacji do magazynu Polskiego Podwykonawcy wykorzystywanego w ramach Centrum Logistycznego lub pomieszczeń Centrum Naprawczego zlokalizowanego w Polsce (ew. pomieszczeń zajmowanych przez innych Podwykonawców z Polski), ale tylko po uprzednim uzgodnieniu z Polskim Podwykonawcą (ew. innym Podwykonawcą z Polski) i pod nadzorem pracowników lub współpracowników Polskiego Podwykonawcy (ew. innego Podwykonawcy z Polski). Pracownicy Wnioskodawcy w przypadku takiej wizyty nie będą instruować ani kierować wykonywaniem czynności przez pracowników lub współpracowników Polskiego Podwykonawcy - będą mogli jedynie zapoznać się ze sposobem wykonywania usług logistyczno- magazynowych i obsługi posprzedażowej”.

Pracownicy Spółki w celu sprawdzenia, w jaki sposób Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) wykonują swoje usługi nie będą dysponować na terenie siedziby Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców w Polsce) biurem/ biurkiem/sprzętem technicznym (komputerem)/ wyodrębnionym miejscem w celu realizacji zadań.

W trakcie szkoleń personelu Polskiego Podwykonawcy (lub innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) Spółka nie będzie dysponować na terenie siedziby Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców w Polsce) biurem/biurkiem/sprzętem technicznym (komputerem) ani wyodrębnionym miejsce w celu realizacji zadań.

Szkolenia produktowe (tj. szkolenia dotyczące sposobu naprawy/ specyfikacji Produktów z uwzględnieniem informacji technicznych) będą najprawdopodobniej przeprowadzane przez Kontrahentów, ponieważ posiadają oni najlepszą wiedzę w tym zakresie. Takie szkolenia przyjmą najprawdopodobniej formę zdalnych telekonferencji, tak aby umożliwić przeprowadzenie szkolenia jak największej liczby Podwykonawców w tym samym czasie.

Ponadto jak wskazano we wniosku: W celu prawidłowego wykonania powyższych usług magazynowania Spółka dostarczy polskiemu Podwykonawcy (lub innym Podwykonawcom zlokalizowanym w Polsce) wszelkie istotne informacje dotyczące Towarów, obsługi Towarów, szacowania prognoz ich zużycia i/lub inne informacje oraz odpowiednie narzędzia i/lub systemy, które mogą być istotne dla Podwykonawców. Stąd, tytułem dodatkowego wyjaśnienia Wnioskodawca chce wskazać, że zapewnienie dostępu do ww. systemu informatycznego może wiązać się z koniecznością przeprowadzenia szkolenia z jego obsługi w momencie dołączania każdego nowego podmiotu.

Spółka wskazała, że: (...) Usługi Posprzedażowe i Usługi Pozagwarancyjne będą strategicznie zarządzane i koordynowane przez A. w Niderlandach. Tam podejmowane będą bowiem kluczowe decyzje dotyczące działalności A. w zakresie np. zaangażowania w nowe kontrakty, negocjacji i realizacji umów, relacji z klientami, logistyki itp.

Spółka wskazała również na pewne charakterystyczne elementy związane z Usługami Pozagwarancyjnymi. Tytułem doprecyzowania, Spółka chce wskazać, że naprawy w ramach Usług Pozagwarancyjnych mogą być realizowane, bezpośrednio przez Podwykonawcę. Wówczas to Podwykonawca jest stroną umowy zawieranej bezpośrednio z Klientem Końcowym (taki Klient Końcowy staje się bezpośrednim klientem Podwykonawców). Podwykonawca działa jednak na własne ryzyko i rachunek w ramach swojej profesjonalnej działalności.

Z Usługami Pozagwarancyjnymi mamy do czynienia, gdy Produkty nie są już objęte naprawami gwarancyjnymi Kontrahenta. Stąd, jeśli Kontrahent zezwala na takie rozwiązanie i jest to uregulowane w umowie pomiędzy Kontrahentem a Spółką, to Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) może działać w ww. sposób na własny rachunek i ryzyko. Natomiast jeśli Kontrahent nie zezwala na taką realizację Usług Pozagwarancyjnych, nie mogą być one świadczone przez Podwykonawców. Jeśli Kontrahent zezwala na wykonywanie Usług Pozagwarancyjnych przez Spółkę lub jego Podwykonawców, rolą Spółki jest umożliwienie Podwykonawcom samodzielnego wykonywania takich usług, nawet jeśli Wnioskodawca nie jest stroną umowy z Klientami Końcowymi. Jednak nawet w rozpatrywanych sytuacjach Spółka ma określone niezależne obowiązki w ramach Usług Pozagwarancyjnych. Kontrahenci wymagają też od Spółki uregulowania dostaw części zamiennych w ramach Usług Pozagwarancyjnych, zobowiązania się do kontroli jakości i zgłaszania liczby przypadków Usług Pozagwarancyjnych do celów monitorowania/ewidencji.

Obrazując powyższe na praktycznym przykładzie, w przypadku Usług Pozagwarancyjnych stanowiących przedmiot pytania Organu, w pierwszej kolejności ustalane jest czy naprawa wadliwego Produktu jest objęta ochroną gwarancyjną (tj. czy Kontrahent pokrywa koszty w ramach gwarancji Produktu). W przypadku, gdy gwarancja nie obejmuje naprawy danego Produktu wówczas (o ile pozwolą na to postanowienia umowne z Kontrahentem) Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) ustalą cenę naprawy wadliwego Produktu w ramach Usługi Pozagwarancyjnej bezpośrednio z Klientem Końcowym oraz zawrą z nim umowę we własnym imieniu i na własny rachunek i fakturują bezpośrednio Klienta Końcowego. W tym przypadku Spółka nie jest zaangażowana w świadczenie Usług Pozagwarancyjnych przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce), ewentualnie jedynie na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem może odpowiadać za sprzedaż oryginalnych części do podwykonawcy.

W żadnym z tych przypadków Podwykonawca nie będzie zawierał umów z Klientami Końcowymi w imieniu Spółki, ani nie będzie ustalał cen lub przedstawiał ofert w imieniu Spółki. Jak wskazano powyżej, Podwykonawca będzie działał we własnym imieniu, na własny rachunek i na własne ryzyko.

Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) będą ponosić własne ryzyko biznesowe związane z realizacją usług na rzecz Spółki. Umowy będą realizowane na własny rachunek i ryzyko Podwykonawców.

Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy zlokalizowani w Polsce) mogą świadczyć usługi również na rzecz innych podmiotów. Spółka aktualnie nie przewiduje zastrzeżenia takiej wyłączności w umowach regulujących świadczenie usług przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) na jego rzecz. Na marginesie warto dodać, że już powyżej zasygnalizowano, że w ramach świadczenia Usług Pozagwarancyjnych to Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy) mogą być stroną umowy z Klientami Końcowymi.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka posiada/będzie posiadała na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 Rozporządzenia oraz art. 28b ust. 2 ustawy o VAT?

2)Czy w przypadku uznania, że Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności, o którym mowa w pytaniu 1, jeśli Polski Podwykonawca (ew. inny Podwykonawca zlokalizowany w Polsce) naliczy podatek od towarów i usług na świadczonych przez niego usługach przedstawionych w niniejszym wniosku o interpretację, to Spółka jest/ będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez te podmioty?

Państwa stanowisko w sprawie

1)W związku z realizacją działalności gospodarczej opisanej w niniejszym wniosku, Spółka nie będzie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 Rozporządzenia oraz art. 28b ust. 2 ustawy o VAT.

2)Jeżeli organ uzna, że Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu powyższych przepisów, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego i wykazanego na fakturach dokumentujących usługi świadczone przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce), które zostały przedstawione w niniejszym wniosku o interpretację.

Uzasadnienie

Ad. 1

W modelu biznesowym przedstawionym w niniejszym wniosku, Spółka będzie świadczyć usługi na rzecz Kontrahentów i Klientów Końcowych z wykorzystaniem usług świadczonych przez Polskiego Podwykonawcę korzystającego na potrzeby ich realizacji ze swoich wewnętrznych działów tj. Centrum Logistycznego, Centrum Naprawczego i Centrum Kontaktowego zlokalizowanych na terytorium Polski. Niezależnie, w przyszłości Spółka może korzystać również z innych Podwykonawców, zlokalizowanych zarówno na terytorium Polski jaki poza nim. Jakkolwiek zakres działań tych Podwykonawców może być inny niż Polskiego Podwykonawcy (tzn. mogą oni świadczyć swoje usługi jedynie w niektórych obszarach spośród tych, w których będzie działać Polski Podwykonawca tj. np. będą świadczyć usługi posprzedażowe, lecz nie będą świadczyć usług logistyczno-magazynowych, bądź na odwrót, będą świadczyć usługi logistyczno-magazynowe, lecz nie będą świadczyć usług posprzedażowych), to zasady współpracy z nimi będą analogiczne do tych w relacji z Polskim Podwykonawcą, przedstawionych w niniejszym wniosku o interpretację.

Wskazany model oparty na nabywaniu świadczeń/wykorzystaniu sieci efektywnych Podwykonawców, umożliwi Spółki oferowanie kompleksowych i opłacanych usług Kontrahentom z wielu krajów.

Polski Podwykonawca (oraz ewentualnie inni Podwykonawcy na terytorium Polski) będzie dysponować na terytorium Polski określonymi zasobami ludzkimi i technicznymi, które wykorzystywać będzie w ramach usług logistyczno-magazynowych i obsługi posprzedażowej, świadczonych na rzecz Spółki.

W związku z powyższym oraz z uwagi na okoliczność, że Spółka nie ma siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski, kluczową kwestią staje się analiza zdarzenia opisanego w niniejszym wniosku pod kątem hipotetycznego scenariusza zakładającego powstanie po stronie Spółki stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w związku ze współpracą z Polskim Podwykonawcą (ewentualnie innymi Podwykonawcami zlokalizowanymi na terytorium Polski), w ramach której na rzecz Spółki wykonywane są usługi logistyczno-magazynowe i obsługi posprzedażowej.

W kontekście powyższego, należy wskazać na art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku usług realizowanych na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (z zastrzeżeniami przewidzianymi przez ten przepis). Jednocześnie, jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Co istotne, przepisy ustawy VAT nie definiują jednak pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Definicję we wskazanym obszarze znajdziemy natomiast w art. 11 Rozporządzenia, zgodnie z którym „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 Rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednocześnie, na podstawie art. 11 ust. 3 Rozporządzenia, fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, że fakt rejestracji Spółki na potrzeby VAT w Polsce sam w sobie nie powoduje po jego stronie powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Konieczne zatem jest zweryfikowanie czy Spółki posiada na terytorium Polski miejsce, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić jej odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych podwykonawców z Polski) do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Odnosząc się do przesłanek determinujących zaistnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, należy wskazać na bogate orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE lub Trybunał) w przedmiotowym temacie. Mowa tu w szczególności o wyrokach wydanych w sprawach: C-168/84 Gunter Berkholz, C-190/95 ARO Lease BV, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, C-605/12 Welmory Sp. z o.o., C-547/18 Dong Yang Electronics, C-931/19 Titanium Ltd, C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, czy C-232/22 Cabot Plastics Belgium.

W świetle orzecznictwa TSUE, o stałym miejscu prowadzenia działalności w rozumieniu regulacji VAT można mówić w sytuacjiwystąpienia:

• odpowiednich zasobów ludzkich i technicznych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz umożliwiających przyjmowanie i korzystanie z usług na potrzeby własne tego stałego miejsca;
• określonego poziomu stabilności działalności gospodarczej danego miejsca (wyrażonego jako zamiar podatnika do stałego prowadzenia z tego miejsca działalności gospodarczej);
• niezależności/samodzielności w stosunku do miejsca prowadzenia głównej działalności przez podatnika.

Tym samym, stałe miejsce prowadzenia działalności może powstać, gdy na terytorium danego państwa występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika, a skala tej działalności pozwala na uznanie, że nie jest ona prowadzona w sposób okresowy. Jednocześnie, działalność z tego miejsca powinna być prowadzona w sposób samodzielny.

Jeżeli którykolwiek z powyższych warunków nie zostanie spełniony to należy uznać, że podatnik nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe kryteria, należy przeanalizować, czy opisana w niniejszym wniosku współpraca Spółki z Polskim Podwykonawcą (ew. innymi Podwykonawcami zlokalizowanymi na terytorium Polski), może kreować ww. stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terytorium Polski.

a)Warunek istnienia odpowiedniej struktury pod względem zasobów ludzkich i technicznych

Podkreślić należy, że Spółka ma siedzibę działalności gospodarczej w Królestwie Niderlandów i posiada tam infrastrukturę techniczną (w postaci m.in. biura, pojazdów, sprzętów) oraz zasoby personalne tj. część kadry zarządzającej oraz pracowników niezbędne do wykonywania działalności gospodarczej przedstawionej w niniejszym wniosku o interpretację.

W Polsce Spółka nie ma oddziału ani przedstawicielstwa. Nie będzie też dysponować na terytorium Polski jakimkolwiek własnym zapleczem technicznym np. w postaci pojazdów, sprzętów, budynków czy innych nieruchomości. Spółce nie będzie bowiem przysługiwał na terytorium Polski jakikolwiek tytuł prawny (własność, najem, leasing itp.) do takiej infrastruktury. W szczególności, Spółka nie będzie posiadała tytułu prawnego do infrastruktury technicznej wykorzystywanej przez Polskiego Podwykonawcę (oraz ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki, w tym do magazynu należącego do Polskiego Podwykonawcy wykorzystywanego w ramach Centrum Logistycznego, w którym będą przechowywane części zamienne i Produkty ani do pomieszczeń wykorzystywanych przez Centra Naprawcze.

Spółka nie będzie również zatrudniać w Polsce żadnego personelu na podstawie jakiegokolwiek stosunku prawnego.

Mając na uwadze powyższe, warto podkreślić, że TSUE analizując temat stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT, wskazuje, że własne zaplecze personalne i techniczne nie jest konieczne, o ile dostępność zaplecza innego podmiotu jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego. Przykładowo w wyroku w sprawie C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, TSUE stwierdził między innymi, że:

O ile posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego nie jest konieczne, aby móc uznać, że podatnik ma odpowiednią strukturę, która charakteryzuje się wystarczającą stałością w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, w innym państwie członkowskim, o tyle konieczne jest jednak, aby podatnik ten był uprawniony do dysponowania tym zapleczem personalnym i technicznym w taki sam sposób, jak gdyby było ono jego własnym zapleczem, na przykład, na podstawie umów o świadczenie usług lub najmu, na mocy których owo zaplecze pozostawałoby do dyspozycji podatnika i które to umowy nie podlegałyby rozwiązaniu w krótkim czasie.

Przy czym, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, nie ma jakichkolwiek podstaw do tego, aby uznać, że Spółka będzie uprawniona do dysponowania zapleczem personalnym i technicznym Polskiego Podwykonawcy (oraz ew. innych Podwykonawców z Polski) jak swoim własnym. Wynika to przede wszystkim z faktu, że zarówno zaplecze techniczne jak i personalne Polskiego Podwykonawcy wykorzystywane w ramach działalności Centrum Logistycznego, Centrum Naprawczego czy Centrum Kontaktowego pozostaje pod jego całkowitą kontrolą. Parafrazując - wszystkie aktywa należące do Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców z Polski) pozostaną pod jego kontrolą i odpowiedzialnością, tj. Polski Podwykonawca (inni Podwykonawcy z Polski) będzie samodzielnie decydować jakie zasoby techniczne i w jakim zakresie zaangażują w celu maksymalnie efektywnego wykorzystania ich na potrzeby usług świadczonych na rzecz Spółki. W praktyce Spółka będzie miała jedynie możliwość sprawdzenia, w jaki sposób Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy z Polski) wykonuje swoje usługi (pod względem przestrzegania uzgodnionych ze Spółką warunków współpracy). W tym celu Spółka będzie miała dostęp m.in. do magazynu Centrum Logistycznego lub pomieszczeń Centrów Naprawczych zlokalizowanych w Polsce (bądź do zasobów technicznych innych Podwykonawców z Polski), przy czym taki dostęp będzie miał charakter ograniczony, będzie miał na celu jedynie umożliwienie zapoznania się ze sposobem wykonywania usługi i będzie się odbywać wyłącznie po uprzednim uzgodnieniu z Polskim Podwykonawcą (innymi Podwykonawcami z Polski).

W dalszej kolejności, odnosząc się do kwestii zaplecza personalnego, podkreślić należy, że również pracownicy i współpracownicy Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców z Polski) nie będą podlegać kontroli Spółki, która nie będzie mieć jakichkolwiek uprawnień do dysponowania tymi pracownikami i współpracownikami tak jakby byli jej własnym personelem. Spółka nie będzie miała uprawnień do określenia zakresu odpowiedzialności pracowników i współpracowników Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców) wykonujących powierzone im zadania w ramach usług wykonywanych na rzecz Spółki, przydzielania im zadań lub oceny w zakresie prawidłowości ich wykonywania.

Co prawda, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka uzgodni zakres i poziom Usług Posprzedażowych ze swoimi Kontrahentami i przekaże wytyczne proceduralne i instrukcje dotyczące sposobu naprawy określone przez Kontrahentów Polskiemu Podwykonawcy (oraz ewentualnie innym Podwykonawcom zlokalizowanym w Polsce). Jednak wytyczne w tym zakresie będą miały charakter ogólny, a ich celem będzie zapewnienie świadczenia usług zgodnie z określonym standardem uzgodnionym przez Spółkę z Kontrahentami. Jest to powszechna praktyka istniejąca w relacjach stron w obszarze usług naprawczych i nie wiąże się z kontrolą nad personelem Polskiego Podwykonawcy (lub innych Podwykonawców z Polski). Podkreślić należy bowiem, że Spółka nie będzie przekazywała Polskiemu Podwykonawcy (ewentualnie innym Podwykonawcom z Polski) szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonywania usług przedstawionych w niniejszym wniosku o interpretację. W szczególności Spółka nie będzie decydowała jakie zasoby techniczne i personalne zostaną wykorzystane przez Polskiego Podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców) w celu wykonania usług logistyczno-magazynowych i obsługi posprzedażowej na rzecz Spółki.

W tym kontekście warto wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z 1 kwietnia 2022 r., znak. 0114-KDIP1-2.4012.470.2021.3.RM, w której organ nie stwierdził przesłanek zaistnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, bazując na opisie stanu faktycznego, w którym spółka z siedzibą w Niemczech: (i) nabywała od spółki zależnej z siedzibą w Polsce usługę magazynowania oraz dystrybucji towarów będących własnością spółki (ii) posiadała prawo do przekazywania spółce zależnej wskazówek co do standardów jakości usług świadczonych w magazynie, obowiązujących w spółce i/lub u klienta oraz przekazywania wytycznych własnych i/lub klienta związanych z poszczególnymi dostawami towarów (iii) mogła dokonywać okresowych kontroli towarów. Tym samym, DKIS potwierdził, że okoliczność wystosowania wobec kontrahenta wskazówek/wytycznych w zakresie standardów świadczonych usług nie stanowi przesłanki przemawiającej za powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Odnosząc się z kolei do okoliczności, w świetle których pracownicy lub współpracownicy Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców z Polski) będą posiadać pełnomocnictwa do zakupu towarów i usług niezbędnych do wykonania usług naprawczych oraz do wykonywania czynności celnych związanych z przemieszczaniem Produktów w imieniu i na rzecz Spółki, należy podkreślić, że pełnomocnictwa te charakteryzują się określonym, ograniczonym zakresem. Pozostają one związane z realizowaniem usług logistyczno-magazynowych, obsługi posprzedażowej i jako takie nie są związane z kluczowymi decyzjami dotyczącymi działalności Spółki zapadającymi w Królestwie Niderlandów, gdzie Spółka ma siedzibę.

W tym kontekście warto wskazać na wyrok TSUE w sprawie C-931/19 Titanium Ltd, którego tło stanowiła działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami, realizowana przez spółkę Titanium Ltd. z siedzibą na wyspie Jersey. Podmiot ten był właścicielem nieruchomości na terytorium Austrii, którą zdecydował się oddać w najem. Titanium Ltd. upoważniła austriacki podmiot zarządzający nieruchomościami do pośredniczenia w relacjach z usługodawcami i dostawcami, fakturowania czynszu i kosztów eksploatacji oraz prowadzenia rejestrów handlowych i przygotowywania danych dotyczących deklaracji VAT. Świadczenia te były wykonywane przez pełnomocnika w lokalu innym niż lokale należące do Titanium Ltd. Titanium Ltd. zachowała m.in. uprawnienia decyzyjne do zawierania i rozwiązywania umów najmu, jak również określania warunków ekonomicznych i prawnych tych umów. W tak zarysowanych okolicznościach faktycznych, TSUE nie zgodził się, że zasoby personalne pełnomocnika mogą być równocześnie traktowane jako zaplecze personalne Titanium Ltd. stwierdzając, że:

„W niniejszym przypadku z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, wynika, że skarżąca w postępowaniu głównym nie posiada żadnego własnego personelu w Austrii i że osoby odpowiedzialne za niektóre zadania w zakresie zarządzania były upoważnione umownie przez tę spółkę, przy czym spółka ta zastrzegła sobie podejmowanie wszystkich ważnych decyzji dotyczących wynajmu omawianej nieruchomości. Tymczasem nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (...)”.

Mając na uwadze powyższe, warto również wskazać, na wyrok z 29 lipca 2021 r., sygn. I FSK 660/18, w którym NSA, odnosząc się m.in. do cytowanego orzeczenia w sprawie C-931/19 Titanium Ltd. także nie dostrzegł przesłanek zaistnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji, w której: (i) polska spółka zależna oraz jej pracownicy nie podlegali instrukcjom ani kontroli spółki z siedzibą na terytorium Włoch (ii) spółka zależna odpowiadała wyłącznie za rezultat wykonywanych usług, nie zaś za sposób ich wykonania (iii) spółka zależna lub jej pracownicy nie mieli prawa zawierania ani negocjowania kontraktów handlowych w sposób wiążący dla spółki włoskiej, a wszystkie decyzje zarządcze związane z działalnością tej włoskiej spółki podejmowane były na terytorium Włoch.

Bez znaczenia w analizowanej sytuacji, w kontekście uznania, że Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, pozostaje również fakt, powiązań kapitałowych Polskiego Podwykonawcy z Wnioskodawcą. W tym kontekście, wskazać należy bowiem na wyrok TSUE wydany w sprawie C-547/18 Dong Yang Electronics sp. z o.o., w którym podkreślono zasadniczo, że identyfikacja stałego miejsca działalności gospodarczej nie powinna się opierać wyłącznie na fakcie współpracy z podmiotem powiązanym o określonym statusie prawnym, a w oparciu o zaistnienie określonych przesłanek materialnych determinujących ewentualne powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W ocenie TSUE:

(...) uznanie danego miejsca za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie może zależeć wyłącznie od statusu prawnego zainteresowanego podmiotu. W tym względzie, o ile możliwe jest, aby spółka zależna stanowiła stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej swej spółki dominującej (...), o tyle taka kwalifikacja zależy od materialnych przesłanek ustanowionych rozporządzeniem wykonawczym nr 282/2011, w szczególności w jego art. 11, które należy oceniać w kontekście rzeczywistości gospodarczej i handlowej. (...) nie może wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej spółki mającej siedzibę w państwie trzecim, wyłącznie opierając się na fakcie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną.

Finalnie, analizując zdarzenie opisane w niniejszym wniosku, należy również zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE w sprawie C-333/20 Berlin Chemie A. Menarini SRL, w którym Trybunał uznał, że to samo zaplecze nie może być wykorzystywane do świadczenia i odbioru tych samych usług. TSUE wskazał, że:

(...) zaplecze personalne i techniczne, które zostało udostępnione spółce niemieckiej przez spółkę rumuńską i które zdaniem rumuńskich organów podatkowych pozwala na wykazanie istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności spółki niemieckiej w Rumunii, stanowi również zaplecze, dzięki któremu spółka rumuńska świadczy usługi na rzecz spółki niemieckiej. Tymczasem to samo zaplecze nie może być wykorzystywane jednocześnie do świadczenia i odbioru tych samych usług. Z powyższych rozważań wynika zatem, że usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji świadczone przez spółkę rumuńską są otrzymywane przez spółkę niemiecką, która wykorzystuje zaplecze personalne i techniczne znajdujące się w Niemczech w celu zawierania i wykonywania umów sprzedaży z dystrybutorami jej produktów farmaceutycznych w Rumunii.

Podobne tezy w zakresie tego, że zaplecze usługodawcy nie może być jednocześnie zapleczem usługobiorcy, tworzącym jego stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej zostały zaprezentowane w wyroku Trybunału w sprawie C-232/22 Cabot Plastics Belgium SA.

Stąd też, nie ma możliwości zidentyfikowania stałego miejsca działalności gospodarczej Spółki w Polsce, bowiem przedmiotowe zaplecze Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców z Polski) byłoby wykorzystywane jednocześnie do świadczenia i odbioru tych samych usług, co w świetle ww. wyroku TSUE nie może mieć miejsca.

Podsumowując powyższe argumenty, w zdarzeniu opisanym w niniejszym wniosku nie zaistniały przesłanki, aby uznać, że Spółka posiada własne lub kontroluje jak własne jakiekolwiek zaplecze techniczne i personalne, które byłoby zlokalizowane na terytorium Polski. W konsekwencji, nie można uznać, że po stronie Spółki powstało stałe miejsceprowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

b)Warunek stałości i niezależności działalności gospodarczej

Jak wykazano już powyżej, nie ma jakichkolwiek przesłanek by twierdzić, że Spółka dysponuje na terytorium Polski zapleczem personalnym i technicznym, które determinowałoby powstanie stałego miejsca działalności gospodarczej w Polsce. Co więcej, analiza opisu zdarzenia prowadzi do konkluzji, że w rozpatrywanych okolicznościach nie zaistnieją również inne przesłanki warunkujące zaistnienie takiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W odniesieniu do kryterium stałości i niezależności należy w pierwszej kolejności zauważyć, że termin „stały” zgodnie ze słownikiem języka polskiegooznacza „trwale związany z danym miejscem, nieprzenoszalny, niezmienny”. W związku z tym pojęcie stałości można rozumieć jako zamiar prowadzenia stałej (lub przynajmniej długoterminowej) działalności gospodarczej na terytorium danego kraju. Jednocześnie „stałość” w odniesieniu do kryteriów ustanawiania stałego miejsca działalności gospodarczej, obejmuje również konieczność zaangażowania określonych zasobów ludzkich i technicznych, które wyraźnie określają, że działalność ta nie ma charakteru tymczasowego.

TSUE w swoich wyrokach wskazał m.in., że pojęcie „stałości” wymaga minimalnego stopnia trwałości poprzez zaangażowanie zasobów ludzkich i technicznych niezbędnych do funkcjonowania niektórych czynności (TSUE w sprawie C-73/06 Planzer Luxembourg; wyrok z dnia 4 lipca 1985 r. w sprawie 168/84 Berkholz; wyrok z dnia 17 lipca 1997 r. w sprawie C-190/95 ARO Lease).

Podobną opinię wyraził również DKIS, który w interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2021 r., o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.287.2021.2.MR DKIS wskazał, że:

Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Do kwestii stałości odniósł się również NSA w wyroku z 29 lipca 2021 r. sygn. I FSK 660/1, w którym wskazał, że:

Z powyższej opinii wynika, że w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykorzystuje znajdujące się w kraju zaplecze personalne i techniczne innego podmiotu, dla wypełnienia kryterium „stałości” przy ocenie istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej konieczne jest:

• zawarcie umów o świadczeniu usług lub umów najmu dotyczących zaplecza technicznego i personalnego, które nie podlegają rozwiązaniu w krótkim czasie,
• posiadanie przez zagraniczny podmiot kontroli nad zapleczem personalnym i technicznym oraz dysponowanie nim w sposób porównywalny do sytuacji, w której zaplecze personalne i techniczne stanowiłoby własność zagranicznego podatnika.

W świetle powyższego, w tym kontekście należy zauważyć, że planowane działania Spółki w Polsce nie mają trwałego, stałego charakteru w świetle kryteriów, o których mowa w powyższym orzecznictwie i interpretacjach DKIS. Jak już wyjaśniono powyżej, Spółka nie będzie miała w Polsce odpowiednich zasobów technicznych i ludzkich do tworzenia stałego miejsca prowadzenia działalności. Oznacza to w szczególności, że Spółka nie będzie posiadała takiej struktury na stałych lub niezależnych zasadach. Ponadto Spółka nie będzie stroną umów najmu dotyczących zalecza technicznego i personalnego.

Z okoliczności sprawy wynika również, że Spółka nie będzie dysponowała zapleczem technicznym i osobowym Polskiego Podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) jak własnym.

Mając natomiast na uwadze kryterium samodzielności, należy podnieść przede wszystkim, że decyzje zarządcze związane z działalnością Spółki opisaną w niniejszym wniosku o interpretację będą zapadały na terytorium Królestwa Niderlandów. Tam podejmowane będą bowiem kluczowe decyzje dotyczące działalności Spółki w zakresie np. zaangażowania w nowe kontrakty, negocjacji i realizacji umów, relacji z klientami, logistyki itp. Przedmiot działalności gospodarczej Spółki tj. świadczenie Usług Posprzedażowych i Pozagwarancyjnych będzie strategicznie zarządzany i koordynowany przez Spółkę w Królestwie Niderlandów. W związku z powyższym, Spółka posiada na tym terytorium rozwiniętą infrastrukturę w postaci m.in. biura, wyposażenia, pojazdów, jak również odpowiednio wykwalifikowaną kadrę zarządzającą i pracowniczą. Natomiast w Polsce nie będą zapadały decyzje zarządcze związane z funkcjonowaniem działalności Spółki, tym samym nie można uznać, że ewentualna działalność Spółki w Polsce będzie prowadzona w sposób niezależny.

Podsumowując, warunkiem utworzenia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jest to, aby zasoby techniczne i ludzkie posiadane w danym kraju tworzyły stałą, niezależną i autonomiczną strukturę w stosunku do siedziby działalności gospodarczej podatnika, w taki sposób, aby decyzje dotyczące zarządzania mogły być podejmowane w ramach tej struktury w kwestiach związanych z tym stałym miejscem i prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą.

Jak wykazano już powyżej, Spółka nie będzie posiadała żadnych własnych zasobów ludzkich i technicznych, ani kontrolowała takich zasobów jak własnych na terytorium Polski. Biorąc pod uwagę powyższe, nie można przyjąć też, że obecność Spółki w Polsce będzie się charakteryzowała stałą i celową działalnością odrębną od działalności wykonywanej przez Spółkę w Królestwie Niderlandów (kraju siedziby działalności gospodarczej Spółki). w związku z tym również dalsze warunki dotyczące stałego miejsca prowadzenia działalności nie zostaną w rozpatrywanym przypadku spełnione.

Finalnie, należy wskazać, że stanowisko zaprezentowane przez Spółkę w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach DKIS, w których organ nie zidentyfikował stałego miejsca działalności gospodarczej w zbliżonych okolicznościach:

• interpretacja indywidualna z 26 lipca 2023 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.220.2023.2.RST, która dotyczyła nabycia usługi logistyczno-magazynowej, usługi produkcyjnej oraz usługi naprawy,
• interpretacja indywidualna z 20 lutego 2023 r., o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.541.2022.2.JO, która dotyczyła nabycia usługi logistyczno-magazynowej,
• interpretacja indywidualna z 19 sierpnia 2022 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.269.2022.2.PC, która dotyczyła kompleksowej usługi logistycznej związanej ze sprzedażą towarów, od momentu złożenia zamówienia przez klienta, poprzez magazynowanie towarów, aż do obsługi potencjalnych zwrotów towarów.

W świetle wszystkich powyższych argumentów, zdaniem Państwa, Spółka nie będzie posiadać w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT.

Ad 2

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest co do zasady miejsce (z zastrzeżeniami przewidzianymi przez ustawę o VAT), w którym podatnik będący odbiorcą usług ma siedzibę działalności gospodarczej.

Z kolei stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest takie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w przypadku uznania, że Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski (z czym Spółka się nie zgadza i co wykazała już w niniejszym wniosku), miejscem świadczenia usług logistyczno-magazynowych i obsługi posprzedażowej, realizowanych przez Podwykonawcę z Polski (i ew. innych Podwykonawców z Polski) na rzecz Spółki będzie Polska jako kraj, w którym zlokalizowane byłoby takie ewentualne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej tworzone w związku z nabyciem ww. usług. W tym kontekście należy wskazać, że Spółka w związku z rozwojem swojej działalności, w zakresie wykonywania Usług posprzedażowych i Usług pogwarancyjnych, będzie wykonywała na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Usługi logistyczno-magazynowe i obsługi posprzedażowej nabywane od Polskiego podwykonawcy (ew. innych Podwykonawców z Polski) będą nabywane w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce. Ponadto usługi logistyczno-magazynowe i obsługi posprzedażowej nabywane będą w związku z wykonywaniem Usług posprzedażowych i Usług pogwarancyjnych, które gdy będą na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z siedzibą/ stałym miejscem prowadzenia działalności na terytorium kraju innego niż Polska, będą podlegały opodatkowaniu poza terytorium kraju.

W związku z powyższym Spółce będzie przysługiwało (po spełnieniu ustawowych wymogów) prawo do odliczenia VAT naliczonego przez Polskiego podwykonawcę (ew. innych Podwykonawców zlokalizowanych w Polsce) na usługach logistyczno-magazynowych i usługach obsługi posprzedażowej w oparciu odpowiednio o art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT zgodnie z którymi:

• w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ustawowymi zastrzeżeniami (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT);
• podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami (art. 86 ust. 8 pkt. 1 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy dotyczą podstawowego elementu konstrukcyjnego VAT, zgodnie z którym zarejestrowany czynny podatnik VAT ma prawo do odliczenia w całości lub w części VAT naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary i usługi pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanych VAT na terytorium kraju oraz dostawami towarów i usług opodatkowanymi poza terytorium Polski. W tym zakresie należy w szczególności zwrócić uwagę, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku, gdy nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeśli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Powyższe uprawnienie do odliczenia VAT naliczonego odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W celu zachowania prawa do odliczenia wymagane jest również, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju. Należy wskazać, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W celu świadczenia ww. Usług Posprzedażowych i Usług Pozagwarancyjnych Spółka będzie nabywać usługi logistyczno-magazynowe, usługi naprawcze i usługi kontaktowe od Polskiego Podwykonawcy (oraz ewentualnie innych Podwykonawców). Wydatki na nabycie ww. usług będą niezbędne do wykonywania zobowiązań Spółki względem Kontrahentów oraz Klientów Końcowych w zakresie świadczenia Usług Posprzedażowych lub Usług Pozagwarancyjnych, które w zależności od statusu i miejsca siedziby usługobiorcy będą stanowić czynności opodatkowane na terytorium Polski lub świadczenie usług poza terytorium kraju, które wykonywane w Polsce podlegałoby opodatkowaniu VAT. W przypadku świadczenia Usług Posprzedażowych oraz Usług Pozagwarancyjnych opodatkowanych poza terytorium Polski Spółka będzie posiadała dokumenty, z których będzie wynikał związek wydatków poniesionych na nabycie usług logistyczno-magazynowych, usług naprawczych i usług kontaktowych od Polskiego Podwykonawcy (oraz ewentualnie od pozostałych Podwykonawców) z usługami wykonywanymi przez Spółkę poza terytorium Polski.

W konsekwencji w przypadku uznania, że Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w związku z czym Polski Podwykonawca (ew. inni Podwykonawcy z Polski) naliczą VAT na usługach logistyczno-magazynowych i obsługi posprzedażowej - należy uznać, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur wystawionych przez Polskiego Podwykonawcę (lub ew. innych Podwykonawców) dokumentujących te usługi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 odnośnie ustalenia, czy Spółka posiada/będzie posiadać stałe miejsce działalności gospodarczej na terytorium Polski jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

W związku z tym, skoro Organ uznał, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe tj. że Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, wskazać należy, że nie wydaje się interpretacji w zakresie pytania nr 2, gdyż interpretacji w tym zakresie oczekiwaliście Państwo w przypadku uznania przez Organ, że Spółka posiada/będzie posiadać na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (odpowiedź na pytanie nr 1).

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.