Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.360.2023.3.MW

Określenie miejsca świadczenia usługi polegającej na udzielenie pożyczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek wspólny z 27 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący m.in. podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi polegającej na udzielenie pożyczki, wpłynął 29 września 2023 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 grudnia 2023 r. (data wpływu 8 grudnia 2023 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący strona postępowania (…)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania (…)

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: Spółka nr 1, Pożyczkodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570: dalej: Ustawa VAT).

Spółka nr 1 planuje zawrzeć umowę pożyczki (dalej: Umowa) z zagraniczną spółką (…) (dalej: Zainteresowany niebędący stroną postępowania, Pożyczkobiorca, Spółka nr 2) o numerze (…) będącą podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie której Pożyczkodawca zobowiąże się do udzielenia Pożyczkobiorcy pożyczki, przy czym na moment złożenia wniosku żadne środki nie zostały Spółce wypłacone. (…) jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Austrii, nie prowadzi działalności w Polsce i nie jest rejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki nr 1 jest naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych i optycznych (PKD 33.13.Z).

Pożyczka, o której mowa powyżej, będzie udzielana ze środków własnych Pożyczkodawcy (ze środków obrotowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej Spółki nr 1). Umowa pożyczki zawarta pomiędzy stronami będzie zawarta w Polsce i zawierać będzie postanowienia dotyczące obowiązków i uprawnień Pożyczkobiorcy i Pożyczkodawcy. W szczególności na podstawie ww. umowy Spółka nr 1 zobowiąże się do udzielenia Spółce nr 2 pożyczki pieniężnej w kwocie do określonej w Umowie pożyczki wartości maksymalnej w formie przelewu na rachunek Pożyczkobiorcy.

Spółka nr 2 zobowiąże się do zwrotu kwoty pożyczki w terminie określonym w Umowie pożyczki. Dodatkowo, pożyczkobiorca zobowiązany będzie uiścić odsetki ustalone na określonym w Umowie pożyczki poziomie, wypłacane od wypłaty odpowiedniej kwoty pożyczki za każdy miniony rok. Odsetki w pożyczce zostaną ustalone na warunkach rynkowych, zgodnie z aktualnie obowiązującym obwieszczeniem Ministra Finansów w sprawie ogłoszenia rodzaju bazowej stopy procentowej i marży dla potrzeb cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych. Ponadto, zgodnie z Umową, w razie zwłoki Spółki nr 2 ze spłatą pożyczki, kapitał pożyczki będzie oprocentowany za okres zwłoki stawką podwyższoną względem stawki „podstawowej” o określona w Umowie pożyczki ilość punktów procentowych (odsetki podwyższone).

Spółka nr 2 będzie uprawniona do przedterminowej spłaty pożyczki w pełnej wysokości lub w częściach w wysokości równej co najmniej określonej w Umowie pożyczki kwocie Oprocentowanie w wysokości ustalonej w Umowie pożyczki, jak również potencjalne odsetki podwyższone, stanowić będą wynagrodzenie Spółki nr 1. Pożyczkodawcy przysługiwać prawo wypowiedzenia umowy i żądania natychmiastowego zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, w przypadku zaistnienia uzasadnionej przyczyny, co zgodnie z Umowa pożyczki obejmować będzie w szczególności następujące zdarzenia:

-Pożyczkobiorca zalega z co najmniej dwoma kolejnymi płatnościami odsetek;

-Pożyczkobiorca naruszył istotne obowiązki wynikające z niniejszej umowy.

Przed zawarciem Umowy Spółka nr 1 nie udzielała innych pożyczek Spółce nr 2 i nie jest wiadome, czy po udzieleniu pożyczki będzie udzielać następnych pożyczek.

Pytanie w zakresie podatku VAT (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy opisana w zdarzeniu przyszłym wniosku planowana pożyczka pieniężna stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1059; dalej: Ustawa VAT) i tym samym Spółka nr 1, w związku z art. 28b Ustawy VAT, powinna rozpoznać w Polsce wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług wykazując transakcje w informacji podsumowującej VAT-UE?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie podatku VAT (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Zdaniem Zainteresowanych, planowana usługa polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej przez Spółkę nr 1 będącą podatnikiem w Polsce dla Spółki nr 2 będącej podmiotem zagranicznym, dla której siedziba działalności gospodarczej mieści się w Austrii, niezależnie od miejsca zawarcia umowy pożyczki, spełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ustawy VAT, tj. w miejscu w którym Spółka nr 2 będąca usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, tolerowaniu lub zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu Ustawy VAT. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie: tutaj odsetki),

-następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą (w przedstawionym zdarzeniu przyszłym to umowa pożyczki), a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie (w przedstawionym zdarzeniu przyszłym to wynagrodzenie w postaci rocznych odsetek). Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie art. 15 ust. 2 Ustawy VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 28b ust. 1. Ustawy VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Nie ulega wątpliwości, że zarówno Spółka nr 1, jak i Spółka nr 2 są podatnikami VAT. Są zarejestrowanymi podatnikami VAT i świadczą usługi w swoich krajach.

W świetle powyższego Zainteresowani stoją na stanowisku, że planowana usługa polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej przez Spółkę nr 1 będącą podatnikiem w Polsce dla Spółki nr 2 będącej podatnikiem zagranicznym w Austrii, niezależnie od miejsca zawarcia umowy pożyczki, spełni definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT. Jednocześnie Spółka nr 1, która udziela pożyczki jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT i prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art.15 ust. 2 Ustawy VAT i w takim charakterze będzie działała przy wykonywaniu czynności związanej z zawarciem umowy pożyczki, udzielając ją z własnych środków obrotowych.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług, tj. Spółkę nr 1 spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawione planowane zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy Zainteresowani stoją na stanowisku, że czynność udzielenia pożyczki można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. W konsekwencji wskazana we wniosku planowana czynność udzielenia przez Spółkę nr 1 pożyczki na rzecz Spółki nr 2 stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ze szczególnym uwzględnieniem przepisu art. 28b ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

W przypadku świadczenia usług, gdy jedna ze stron posiada siedzibę poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że (…) - Pożyczkodawca (podatnik podatku od towarów i usług) udzieli pożyczki spółce austriackiej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług w Austrii i identyfikującej się unijnym nr VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy opisana w zdarzeniu przyszłym wniosku planowana pożyczka pieniężna stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym Spółka nr 1 (Pożyczkodawca), w związku z art. 28b Ustawy VAT, powinna rozpoznać w Polsce wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług wykazując transakcje w informacji podsumowującej VAT-UE.

Na wstępnie należy wskazać, że z wniosku wynika, że Pożyczkobiorca i Usługobiorca – (…) jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Austrii, nie prowadzi działalności w Polsce i nie jest rejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

W związku z powyższym miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi udzielenia odpłatnej pożyczki przez Państwa Spółkę, stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie miejsce w którym Pożyczkobiorca (…) posiada siedzibę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym udzielenie przez Państwa odpłatnej pożyczki podmiotowi, który nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce lecz, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, na terytorium Państwa w którym Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym planowana pożyczka nie będzie stanowiła świadczenia usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy na terytorium kraju.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4;

2)dokonano przemieszczenia towarów lub zmiany w zakresie procedury, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

Zauważyć należy, ze art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy wyraźnie wskazuje, że informacje podsumowującą należy złożyć w sytuacji, kiedy usługi do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca nie są zwolnione od podatku od wartości dodanej lub nie są opodatkowane stawką 0%.

W informacji podsumowującej wykazuje się więc określone usługi, dla których miejsce rozliczenia znajduje się poza terytorium Polski, niepodlegające w kraju rozliczenia zwolnieniu ani opodatkowaniu stawką 0%. Mając na uwadze powyższe, w sytuacji, gdy usługa finansowa świadczona w ramach Umowy Pożyczki będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej lub opodatkowaniu stawką 0% na terytorium Austrii, nie będą mieli Państwo obowiązku wykazywać jej w informacji podsumowującej.

Podsumowując, czynność udzielenia pożyczki w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnia przesłanki przedmiotowe i podmiotowe do uznania jej za czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT. Jednakże miejscem świadczenia tej usługi, a tym samym jej opodatkowania, jest stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce, w którym Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku do usługi, ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy, to nie jest ona opodatkowana na terytorium Polski. Miejscem świadczenia dla tej usługi jest Austria tj. miejsce gdzie Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynność udzielenia przez Państwa pożyczki podlega opodatkowaniu według przepisów obowiązujących na terytorium Austrii.

W konsekwencji stanowisko Państwa oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. Ocena prawna stanowiska Państwa dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa.