Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.759.2023.2.JS

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 2 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 stycznia 2024 r. (wpływ 2 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dnia 07 czerwca 2000 roku aktem notarialnym rep. A nr ... Wnioskodawczyni wraz ze swoim mężem ... z majątku dorobkowego nabyła nieruchomość rolną w postaci działki o powierzchni 1,61 ha we wsi ..., gmina ... (kw. nr ...). Ich celem było przeznaczenie działki wyłącznie na własne cele rekreacyjne, w tym zbudowanie w przyszłości domu letniskowego lub siedliska. Od dnia zakupu nieruchomości wydarzyły się zdarzenia, które odsunęły plany dotyczące zagospodarowania przedmiotowej nieruchomości:

(i)w roku 2001 Wnioskodawczyni nabyła z mężem mieszkanie w domu wolnostojącym (dwurodzinnym) we ... zaciągając kredyt hipoteczny, gdzie zamieszkali,

(ii)w roku 2013 aktem notarialnym Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od rodziców działkę rekreacyjną w ... wraz z domkiem letniskowym, który użytkują rekreacyjnie.

Działka w ... pozostawała niewykorzystana, w całym okresie jej posiadania Wnioskodawczyni wraz z mężem nie czerpali z niej żadnych dochodów, nie była ona przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, nie prowadzili na niej żadnej działalności gospodarczej. Płacili jedynie podatek rolny na rzecz gminy zgodnie z przepisami.

Uchwałą rady gminy ... z dnia 29 sierpnia 2019 roku, przyjęto nowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego przedmiotową nieruchomość, zgodnie z którym określono przeznaczenie terenu, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego odbyła się bez jakiegokolwiek udziału czy zaangażowania ze strony Wnioskodawczyni i jej męża, nie ponosili też związanych ze zmianą jakichkolwiek kosztów, a o przebiegu sprawy dowiedzieli się z korespondencji z urzędu gminy.

Poza posiadaną nieruchomością mieszkalną (mieszkanie w domu we ... i działka rekreacyjna w ...) ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie posiadają innych nieruchomości, nigdy nie nabywali żadnych innych nieruchomości (poza lokalami, w których faktycznie mieszkali) i nie prowadzili żadnej działalności gospodarczej w obszarze nieruchomości. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą ... NIP ... w zakresie doradztwa gospodarczego (PKD 70.22.Z), która nigdy nie dotyczyła obrotu, pośrednictwa czy innego wykorzystywania nieruchomości.

W ramach zarządzania osobistym majątkiem, Wnioskodawczyni podjęła z mężem decyzję o dokonaniu podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki oraz dokonaniu w przyszłości sprzedaży części działek po podziale, pozostawiając dwie lub trzy na potencjalne przyszłe cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni i jej męża lub ich dzieci.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zwrócili się w dniu 28 sierpnia 2023 r. do wójta gminy ... z wnioskiem o dokonanie podziału przedmiotowej nieruchomości w celu wydzielenia działek pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Uzyskali decyzję pozytywną w dniu 26 września 2023 roku. Zgodnie z otrzymaną decyzją, z nieruchomości wydzielono 9 działek z przeznaczeniem na zabudowę o powierzchni od 0,125 do 0,178 ha. Celem zbycia części działek z przedmiotowej nieruchomości jest chęć pozyskania środków finansowych z przeznaczeniem na dokonanie spłaty pozostałej części kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania we ... i wsparcie finansowe dzieci na początku ich samodzielnego, dorosłego życia. Cele te nie wskazują na przejaw prowadzenia działalności gospodarczej.

Przy sprzedaży działek Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zamierzają korzystać z pomocy pośrednictwa profesjonalnych pośredników. Nie będą również angażować środków finansowych, tak jak robi to osoba prowadząca działalność gospodarczą, na reklamę lub inne działania marketingowe mające zachęcić do zakupu, czy mające na celu zbudowanie wartości dodanych, które zwiększą atrakcyjność działek i wpłyną na ich wyższą cenę. Nie będą także tych działek uzbrajać, dokonywać podłączeń mediów jak woda, gaz, prąd, kanalizacja, internet, które to czynności podnoszą atrakcyjność, a tym samym cenę działek. Jedynym działaniem jakiego nie wykluczają, to zamieszczenie informacji o sprzedaży działek na portalu internetowym, co stanowi zwykłe czynności, mające na celu tylko poinformowanie potencjalnych kupujących o możliwości zakupu. Nie będą to czynności, które mogą świadczyć o prowadzeniu działalności gospodarczej. Na dziś Wnioskodawczyni i jej mąż nie mają wiedzy o terminie dokonania przyszłej sprzedaży działek z przedmiotowej nieruchomości, jest to zamiar z terminem realizacji niemożliwym do określenia.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że:

1.Przed podziałem działka opisana we wniosku miała nr …, ... obręb ..., gmina ... (jedn. ewidencyjna ..., ...), księga wieczysta ....

2.Numery ewidencyjne działek po podziale to: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, przy czym działki 10 oraz 11 stanowią drogi wewnętrzne.

3.W związku z pytaniem Organu o treści: „Jakie są numery ewidencyjne działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, objętych zakresem pytania zadanego we wniosku?” Wnioskodawczyni wskazała: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.

4.Wnioskodawczyni nie zamierza zawierać umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek opisanych we wniosku. Dopuszcza jednak sytuację zawarcia umowy przedwstępnej, w której nabywca zapłaci zadatek, a po ustalonym terminie (np. po zgromadzeniu przez niego środków) pozostałą część kwoty, bez ustalania żadnych innych warunków, praw i obowiązków dotyczących stron takiej umowy.

5.Wnioskodawczyni nie zamierza udzielać żadnych zgód i pełnomocnictw ani nabywcom, ani innym podmiotom do działania w swoim imieniu w związku z planowaną sprzedażą działek.

6.Poza nieruchomościami wskazanymi we wniosku w przeszłości Wnioskodawczyni dokonywała jedynie sprzedaży nieruchomości pozyskanych i użytkowanych na własne cele mieszkaniowe:

a)w 1997 roku Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży mieszkania we ... o pow. około 25 m² (nabytego uprzednio w 1992 roku od gminy ), w którym mieszkała, a środki ze sprzedaży przeznaczyła na nabycie większego mieszkania (spółdzielczego) dla siebie i męża;

b)w 2001 roku Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży (na rzecz osób fizycznych) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu o pow. około 72 m², nabytego w 1997 roku, w którym mieszkała wraz z mężem i dziećmi, a środki ze sprzedaży przeznaczyła na nabycie mieszkania w domu, w którym mieszkają do dziś. W związku z wykorzystaniem środków ze sprzedaży poprzedniego lokalu na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni skorzystała z obowiązującego w tym czasie zwolnienia podatkowego. Żadnych innych nieruchomości nigdy nie sprzedawała i nie wynajmowała osobom trzecim.

Pytanie

Czy opisana w stanie faktycznym przyszła transakcja sprzedaży nieruchomości (jej poszczególnych części) będzie zwolniona z podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, oceniając zdarzenie przyszłe jakim będzie sprzedaż wydzielonych działek, sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawczyni dokonanie sprzedaży działek nie będzie stanowić „działalności gospodarczej” w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej jako ustawa o VAT), więc w ogóle nie będzie podlegać pod zakres podatku VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż działek (części) z opisywanej nieruchomości stanowić będzie zwykłą sprzedaż części prywatnego majątku podatnika, niemającego związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sprzedaż ta będzie miała charakter nieprofesjonalny i okazjonalny. Twierdzenie to popiera fakt, że:

(i)nieruchomość została nabyta w celach prywatnych (rekreacyjnych), które uległy zmianie wskutek zmiany sytuacji życiowej Wnioskodawczyni,

(ii)Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała żadnych korzyści z przedmiotowej nieruchomości i nie wykorzystywała jej do żadnej działalności,

(iii)Wnioskodawczyni nigdy nie kupowała i nie sprzedawała, nie wynajmowała nieruchomości w celach zarobkowych,

(iv)przed zbyciem Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała zorganizowanych działań inwestycyjnych (jak np. uzbrojenie działki w media), ani marketingowych.

Charakteru prywatnej, okazjonalnej transakcji będącej czynnością zarządzania majątkiem prywatnym, nie zmienia okoliczność, że sprzedawana nieruchomość została podzielona na mniejsze działki (co jest działaniem w ramach zarządzania własnym majątkiem) oraz że w trakcie posiadania nieruchomości zmienił się plan zagospodarowania przestrzennego, gdyż zdarzyło się to bez jakiegokolwiek zaangażowania Wnioskodawczyni. Z tych powodów Wnioskodawczyni uznaje, że opisana w stanie faktycznym przyszła transakcja sprzedaży nieruchomości nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na mocy art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi i nigdy nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej. 7 czerwca 2000 roku Pani wraz z mężem aktem notarialnym rep. A nr ... z majątku dorobkowego nabyła nieruchomość rolną w postaci działki o powierzchni 1,61 ha we wsi ..., gmina .... Celem było przeznaczenie działki wyłącznie na własne cele rekreacyjne, w tym zbudowanie w przyszłości domu letniskowego lub siedliska. Działka pozostawała niewykorzystana, w całym okresie jej posiadania. Pani wraz z mężem nie czerpaliście z niej żadnych dochodów, nie była ona przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, nie prowadziliście na niej żadnej działalności gospodarczej.

W ramach zarządzania osobistym majątkiem, podjęła Pani z mężem decyzję o dokonaniu podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki oraz dokonaniu w przyszłości sprzedaży części działek po podziale, pozostawiając dwie lub trzy na potencjalne przyszłe cele mieszkaniowe Pani i męża lub dzieci. W dniu 28 sierpnia 2023 r. zwróciła się Pani wraz z mężem do wójta gminy ... z wnioskiem o dokonanie podziału przedmiotowej nieruchomości w celu wydzielenia działek pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Uzyskaliście decyzję pozytywną w dniu 26 września 2023 roku. Zgodnie z otrzymaną decyzją, z nieruchomości wydzielono 9 działek z przeznaczeniem na zabudowę. Przed podziałem działka miała nr …. Numery ewidencyjne działek po podziale to: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, przy czym działki 10 oraz 11 stanowią drogi wewnętrzne. Numery ewidencyjne działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, to: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. Celem zbycia części działek z przedmiotowej nieruchomości jest chęć pozyskania środków finansowych z przeznaczeniem na dokonanie spłaty pozostałej części kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania i wsparcie finansowe dzieci.

Przy sprzedaży działek nie zamierza Pani korzystać z pomocy pośrednictwa profesjonalnych pośredników. Nie będzie Pani również angażować środków finansowych, tak jak robi to osoba prowadząca działalność gospodarczą, na reklamę lub inne działania marketingowe mające zachęcić do zakupu, czy mające na celu zbudowanie wartości dodanych, które zwiększą atrakcyjność działek i wpłyną na ich wyższą cenę. Nie będzie Pani także tych działek uzbrajać, dokonywać podłączeń mediów jak woda, gaz, prąd, kanalizacja, internet. Jedynym działaniem jakiego Pani nie wyklucza, to zamieszczenie informacji o sprzedaży działek na portalu internetowym.

Nie zamierza Pani zawierać umów przedwstępnych w związku ze sprzedażą działek. Dopuszcza Pani jednak sytuację zawarcia umowy przedwstępnej, w której nabywca zapłaci zadatek, a po ustalonym terminie pozostałą część kwoty, bez ustalania żadnych innych warunków, praw i obowiązków dotyczących stron takiej umowy. Nie zamierza Pani udzielać żadnych zgód i pełnomocnictw ani nabywcom, ani innym podmiotom do działania w swoim imieniu w związku z planowaną sprzedażą działek. Poza nieruchomościami wskazanymi we wniosku w przeszłości dokonywała Pani jedynie sprzedaży nieruchomości pozyskanych i użytkowanych na własne cele mieszkaniowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie będzie występować bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmowała Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku z planowaną przez Panią sprzedażą działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej, będzie występować Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie korzystać Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej, nie będzie działała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego w niniejszej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług transakcji sprzedaży ww. działek.

Tym samym Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto zauważyć należy, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Pani.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).