Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4019.12.2023.1.MAZ

Zwracane klientom zaliczki w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży pomniejszają przychód osiągnięty w danym miesiącu

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od sprzedaży detalicznej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 17 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozstrzygnięcia, czy zwracane klientom zaliczki w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży pomniejszają przychód osiągnięty w danym miesiącu, wpłynął 26 października 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), która od 1 maja 2021 r. podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „Ustawa CIT”) oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „Ustawa VAT”).

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna oraz naprawa pojazdów samochodowych marki … oraz samochodów używanych. Spółka realizuje sprzedaż zarówno na rzecz osób fizycznych (dalej jako: „Konsumenci” lub „Klienci”), jak i na rzecz innych podatników (dalej jako: „Przedsiębiorcy”).

Ze względu na osiągane przychody Spółka stała się podatnikiem podatku od sprzedaży detalicznej. Spółka realizuje swoją działalność poprzez sprzedaż samochodów realizowaną w salonach rozmieszczonych w Polsce, tj. w … .

W podstawie opodatkowania podatku od sprzedaży detalicznej ujmowana jest sprzedaż na rzecz osób fizycznych zaewidencjonowana w kasie fiskalnej (również z tytułu wpłaconych zaliczek). W kalkulacji podstawy podatku od sprzedaży detalicznej nie jest uwzględniana przez Spółkę sprzedaż dokonywana na rzecz Przedsiębiorców dokumentowana fakturami VAT (dalej jako: „Faktura”).

Klienci wpłacają zaliczki w związku z zawarciem umowy sprzedaży samochodu. Zdarza się jednak, że umowa jest rozwiązywana, a zaliczka zwracana. Podstawy do rozwiązania umowy mogą być różne, co istotne mogą to być zarówno przyczyny leżące po stronie Klienta, jak i samej Spółki. Tylko w wyjątkowych sytuacjach, np. gdy Klient przez dłuższy czas nie odbiera samochodu, z zaliczki mogą zostać potrącone dodatkowe koszty, np. magazynowania, ale dzieje się to sporadycznie. Co istotne, do rozwiązania umowy sprzedaży samochodu może dojść zanim samochód zostanie wydany.

Dość często zdarza się, że Klient zamiast na kupno samochodu decyduje się np. na jego leasing Zaliczki wpłacane są w dacie zawarcia umowy, a więc zanim towar, czyli samochód, zostanie faktycznie wydany Klientowi. Zaliczki są często zwracane zanim towar zostanie wydany Klientowi, tak jak w opisanym powyżej przypadku rezygnacji przez Klienta z zakupu samochodu na rzecz opcji leasingu.

Spółka zgodnie z przepisami przychód osiągnięty w danym miesiącu pomniejsza o kwoty wypłacone z tytułu zwrotu towarów. Zdaniem Spółki zwrot „z tytułu zwrotu towarów” powinien być rozumiany szeroko i w ramach tego pojęcia powinny być rozumiane wszystkie kwoty wypłacone przez Spółkę w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży samochodu, nawet w sytuacji, gdy nigdy nie doszło do fizycznego wydania lub zwrotu towaru.

Po stronie Spółki powstała wątpliwość, czy w przedmiotowym pojęciu „z tytułu zwrotu towarów” kwoty z tytułu zwrotu zaliczek również można traktować [jako] zaliczki zwracane, opisane w stanie faktycznym i w konsekwencji pomniejszać podstawę opodatkowania w podatku od sprzedaży detalicznej w miesiącu, w którym taki zwrot zaliczki jest dokonywany.

Pytanie

Czy zwracane przez Spółkę Klientom zaliczki, w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży samochodu, pomniejszają przychód osiągnięty w danym miesiącu jako kwoty wypłacone z tytułu zwrotu towarów po odliczeniu podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, analiza przepisów ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej (dalej jako: „p.s.d.”), które mają zastosowanie w sprawie, skłania do wniosku, że zaliczki co do zasady nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów p.s.d., a zwrócone Konsumentom w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży samochodu są kwotami wypłaconymi w związku ze zwrotem towarów, a tym samym nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej.

Przepis p.s.d., tj. art. 6 ust. 3 wprost stanowi, że przychód określa się na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas fiskalnych: „Przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas rejestrujących oraz sprzedaży niezaewidencjonowanej zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 i art. 145a ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Podstawę opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł. Przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki. Jednak w razie zwrotu otrzymanej zaliczki przychód należy skorygować.

Zgodnie z art. 6 ust. 5 p.s.d. przychód osiągnięty w danym miesiącu pomniejsza się o kwoty wypłacone w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów po odliczeniu podatku od towarów i usług.

Co należy podkreślić, przedmiotem opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest przychód ze sprzedaży detalicznej (art. 5 p.s.d.). Zaliczki są przychodem, ale z ich natury wynika, iż mają charakter zwrotny. Jeżeli zostaną zwrócone przychód należy skorygować. W tym celu ustawodawca wprowadził art. 6 ust. 5 p.s.d., z którego taka zasada wynika, tj. przychód osiągnięty w danym miesiącu pomniejsza się o kwoty wypłacone w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów, po odliczeniu podatku od towarów i usług. Ustawodawca posłużył się bardzo szerokim pojęciem „kwoty wypłacone w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów” i należy przyjąć, iż przepis ten obejmuje wszelkie zwroty zaliczek związanych ze zwrotem towaru. Skoro zgodnie z art. 5 p.s.d. opodatkowany jest przychód, to w przypadku zwrotu zaliczki Spółka powinna mieć możliwość skorygowania tego przychodu i podatku.

Mając na uwadze przywołane regulacje należy zauważyć także, że podatek od sprzedaży detalicznej jest podatkiem którego elementy konstrukcyjne, przedmiot i podstawa opodatkowania w zasadniczy sposób nawiązują do elementów konstrukcyjnych podatku od towarów i usług.

Podstawę opodatkowania (pomimo różnic terminologicznych) stanowią w obu podatkach kwoty otrzymane m.in. z tytułu sprzedaży rzeczy, a skoro tak to, analogicznie jak w podatku VAT, zwroty zaliczek korygują podstawę opodatkowania.

W przypadku podatku VAT podstawą opodatkowania (z zastrzeżeniami) jest m.in. wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). W podatku od sprzedaży detalicznej podstawą opodatkowania jest przychód (kwoty) z odpłatnego zbycia towarów – oczywiście z zastrzeżeniami charakteryzującymi podatek od sprzedaży detalicznej, jak np. dotyczącymi podmiotu, na rzecz którego dokonuje się sprzedaży detalicznej, czy limitami przychodów (art. 3 pkt 5, art. 5 i art. 6 ust. 1 p.s.d.). Ponadto należy zauważyć, że przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas rejestrujących oraz sprzedaży niezaewidencjonowanej, zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 i art. 145a ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Można zatem skonstatować, że część (określona kwota) podstawy opodatkowania w podatku od sprzedaży detalicznej, tj. w zakresie nadwyżki przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł, będzie w zasadzie odpowiadała określonej w tym zakresie części podstawy opodatkowania w podatku VAT A skoro tak, to tak jak w przypadku podatku VAT należy uznać, iż wszelkie zwrócone zaliczki będą „kwotami wypłaconymi w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów” i nie będą stanowiły przychodu w rozumieniu przepisów p.s.d., gdyż przedmiotem opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest przychód ze sprzedaży detalicznej (art. 5 p.s.d.). Przepisy regulujące podatek VAT wprost nie wskazują jak należy postąpić w sytuacji zwrotu zaliczki uprzednio zarejestrowanej na kasie, ale zgodnie z przyjętymi i wielokrotnie potwierdzanymi, także przez organy podatkowe, zasadami, zwrot zaliczki na kasie fiskalnej należy ująć w odrębnej ewidencji korekt do sprzedaży, sformułowanej na kasie fiskalnej, która będzie stanowiła podstawę do prawidłowego sporządzenia deklaracji. Taka odrębna ewidencja jest podstawą do obniżenia podstawy opodatkowania. Tym samym zwrócone zaliczki nie są podstawą opodatkowania dla VAT.

Konsekwentnie więc powinno się ustalać podstawę opodatkowania dla podatku od sprzedaży detalicznej, co obejmuje także jakiekolwiek pomniejszenie podstawy opodatkowania, np. o zwrot wpłaconych zaliczek, podobnie jak w podatku VAT. Czynność zwrotu zaliczek powinna rodzić zbliżone konsekwencje podatkowe zarówno w podatku VAT, jak i w podatku od sprzedaży detalicznej, gdzie podstawę opodatkowania ustala się przecież w oparciu o ewidencje VAT. Gdyby bowiem zachodziły istotne różnice w wysokości podstawy opodatkowania pomiędzy podatkiem VAT a podatkiem od sprzedaży detalicznej, to chybione byłoby posługiwanie się jedną ewidencją w obu podatkach. Zatem warunkiem pomniejszenia kwoty przychodu jest wypłacenie danej kwoty w danym miesiącu, nie data wystawienia dokumentu korygującego, lecz data dokonania zwrotu pieniędzy („wypłacenie kwoty”). Nie ma przy tym znaczenia, tak jak w przypadku Spółki, czy towar został już wdany Klientowi czy nie.

Analiza powyższych przepisów skłania więc do wniosku, że kwoty zwrócone Konsumentom, np. wpłacone zaliczki na skutek zwrotu towarów, nie wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 148; dalej jako: „ustawa”):

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) działalności gospodarczej - rozumie się przez to działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.);

2) kasie rejestrującej - rozumie się przez to kasę rejestrującą, o której mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) konsumencie - rozumie się przez to osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nabywającą towary bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, a także rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

4) sprzedawcy detalicznym - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną, spółkę cywilną oraz jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej dokonujące sprzedaży detalicznej;

5) sprzedaży detalicznej - rozumie się przez to dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

a) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287, z 2021 r. poz. 2105 oraz z 2022 r. poz. 2337 i 2581),

b) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta - także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej;

6) towarze - rozumie się przez to rzeczy ruchome lub ich części.

W myśl art. 4 ustawy:

Podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni.

Jak stanowi art. 5 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

W świetle art. 6 ust. 1 ustawy:

Podstawę opodatkowania podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy:

Przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, o której mowa w ust. 1, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy:

Przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas rejestrujących oraz sprzedaży niezaewidencjonowanej zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 i art. 145a ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 6 ust. 4 ustawy:

Przychód ze sprzedaży detalicznej nie obejmuje należnego podatku od towarów i usług.

Jak wskazuje art. 6 ust. 5 ustawy:

Przychód osiągnięty w danym miesiącu pomniejsza się o kwoty wypłacone w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów po odliczeniu podatku od towarów i usług.

Jak wynika z zacytowanych przepisów, przedmiotem opodatkowania jest przychód ze sprzedaży detalicznej. Podstawą opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest nadwyżka – ponad kwotę 17 000 000 zł w danym miesiącu – przychodów ze sprzedaży towarów uznanej za sprzedaż detaliczną w rozumieniu ustawy, zaewidencjonowanej przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem przewidzianym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r., poz. 2442, ze zm.).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży detalicznej samochodów na rzecz klientów (osób fizycznych). Klienci wpłacają zaliczki w związku z zawarciem umowy sprzedaży samochodu, a więc zanim towar zostanie faktycznie wydany klientowi. Zdarza się jednak, że umowa jest rozwiązywana, a zaliczka zwracana. Spółka pomniejsza przychód osiągnięty w danym miesiącu o kwoty wypłacone z tytułu zwrotu towarów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy rozstrzygnięcia, czy w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży samochodu, zwracane przez Spółkę klientom zaliczki pomniejszają przychód osiągnięty w danym miesiącu, jako kwoty wypłacone z tytułu zwrotu towarów.

Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, że art. 6 ust. 2 ustawy wskazuje na sposób określania przychodu ze sprzedaży detalicznej. Przychodem są więc kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru. Zatem w sytuacji, gdy sprzedaż towaru wiąże się z otrzymaniem przez sprzedawcę np. zaliczki, co następuje przed wydaniem towaru, to ta zaliczka jest na gruncie przepisów ustawy kwalifikowana jako przychód będący – w myśl art. 5 ustawy – przedmiotem opodatkowania. Zaliczka jest bowiem kwotą stanowiącą część należności za sprzedawany towar – jest ściśle związana ze sprzedażą detaliczną.

Natomiast w sytuacji, gdy nie dochodzi do sprzedaży zaliczka jest zwracana. Nie zaistnieje wówczas sprzedaż detaliczna, nie będzie więc z tej sprzedaży przychodu, będącego przedmiotem opodatkowania na gruncie ustawy. W tych okolicznościach zwracana zaliczka zmniejsza przychód ze sprzedaży detalicznej osiągnięty w danym miesiącu. Wprawdzie przepisy ustawy nie regulują sytuacji, gdy dochodzi do zwrotu zaliczki (w przeciwieństwie do przypadku, gdy z tytułu sprzedaży podatnik otrzymuje zaliczkę), jednak czynność taka świadczy o tym, że definitywnie nie dochodzi do sprzedaży, a podatnik nie osiąga w tym wypadku przychodu. Przepisy ustawy – art. 6 ust. 5 – odnoszą się jedynie do przypadku, gdy następuje zwrot towaru, co stanowi podstawę do wypłaty pieniędzy z tytułu tego zwrotu i pomniejszenia w danym miesiącu przychodu. Jest to przypadek o tyle szczególny, że doszło do sprzedaży towaru, przy czym w dalszej perspektywie – bez wskazywania na przyczyny – dochodzi do zwrotu towarów i wypłaty klientowi pieniędzy. Choć zwrot zaliczki nie jest tożsamy ze zwrotem towarów i wypłatą kwot pieniędzy konsumentowi, to jednak mechanizm do jakiego dochodzi przy tych obu czynnościach jest podobny. Zwracana zaliczka pomniejsza przychód, jednak nie następuje to jako następstwo zwrotu towarów w rozumieniu art. 6 ust. 5 ustawy.

Reasumując należy uznać, że zwracane klientom przez Spółkę zaliczki w związku z rozwiązaniem umowy sprzedaży będą pomniejszały przychód osiągnięty w danym miesiącu. Wypłaconych kwot z tytułu tego zwrotu nie należy rozumieć jako związanych ze zwrotem towarów w myśl art. 6 ust. 5 ustawy. Jednak oceniając całościowo, z uwagi na skutek prawnopodatkowy, jaki na gruncie przepisów ustawy wynika ze zwrotu zaliczki, stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.