Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.502.2023.1.AK

Czy wypłata dywidendy likwidacyjnej przez Wnioskodawcę na rzecz fundacji rodzinnej w postaci akcji X, będzie korzystać ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP, w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę statusu ASI?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłata dywidendy likwidacyjnej przez Wnioskodawcę na rzecz fundacji rodzinnej w postaci akcji X, będzie korzystać ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę statusu ASI.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

Działalność Wnioskodawcy

Wskazać należy, że Wnioskodawca działa w formie alternatywnej spółki inwestycyjnej (dalej jako „ASI”). Funkcjonowanie i wykonywanie działalności przez Spółkę znajduje swe oparcie w przepisach kodeksu spółek handlowych, ale też regulowane jest w drodze innych aktów prawnych, z których najważniejszym jest ustawa z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi („UFI”).

Wyłącznym przedmiotem działalności Spółki jest działalność inwestycyjna. Działalność ta opisana jest szczegółowo w § 5 i nast. umowy Spółki. Spółka nie może prowadzić - i nie prowadzi - żadnej innej aktywności gospodarczej.

Wspomniana działalność inwestycyjna polega, przede wszystkim, na pozyskiwaniu przez Spółkę różnego rodzaju aktywów od inwestorów. W zamian za nie, inwestorzy otrzymują prawa uczestnictwa w alternatywnej spółce inwestycyjnej (tj. udziały w kapitale tejże spółki), stając się wspólnikami ASI.

Trzeba jednak w tym miejscu podkreślić, że wspomniane wyżej pozyskiwanie aktywów może mieć charakter tylko jednorazowy (tj. wystąpić jedynie na etapie tworzenia ASI poprzez wniesienie - na przykład - środków pieniężnych na pokrycie jej udziałów). Co więcej, w pełni dopuszczalna w świetle UFI jest sytuacja, w której ASI ma tylko jednego inwestora (tj. tylko jednego wspólnika).

Należy również zaznaczyć, że obecnie obowiązujące przepisy nie dają podstaw do wyodrębniania portfela inwestycyjnego ASI z pozostałych aktywów takiej spółki. W konsekwencji, całość aktywów ASI (nabytych bezpośrednio od inwestorów, jak też i w inny sposób) stanowi jej portfel inwestycyjny.

Aktywa ASI są inwestowane w interesie inwestorów (inwestora) ASI, w sposób zgodny z polityką inwestycyjną i strategią inwestycyjną ASI.

Aktualnie, w skład portfela inwestycyjnego Spółki wchodzą udziały i akcje pięciu spółek kapitałowych, z których cztery są spółkami krajowymi, a jedna - spółką posiadającą swą siedzibę w innym państwie członkowskim UE (Hiszpania).

Połączenie transgraniczne Wnioskodawcy

30 czerwca 2023 r. nastąpiło transgraniczne połączenie Spółki, jako spółki przejmującej, oraz A z siedzibą (…) Cypr, wpisanej do rejestru (…) („A” lub „Spółka Przejmowana”), jako spółki przejmowanej.

Połączenie zostało zrealizowane w trybie art. 5161 w związku z art. 492 § 1 pkt 1 kodeksu spółek handlowych oraz przepisami sekcji 2011 - 201X cypryjskiego prawa spółek, Cap. 113, to jest poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Spółkę, w zamian za udziały w Spółce, które Spółka wydała jedynemu wspólnikowi Spółki Przejmowanej, na zasadach wynikających szczegółowo z planu połączenia transgranicznego Spółki i Spółki Przejmowanej, uzgodnionego przez te spółki w dniu 29 lipca 2022 roku.

Połączenie transgraniczne Spółki i A zostało ujawnione w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (…) 2023 roku („Dzień Połączenia”) na podstawie postanowienia Sądu (…). W konsekwencji, z Dniem Połączenia, Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki A. Natomiast A, z mocy prawa, została rozwiązana bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i przestała istnieć.

Bezpośrednio przed Dniem Połączenia Wnioskodawcy i A, A była właścicielem 22,87% akcji spółki X. W wyniku połączenia Spółki z A, Spółka, jako następca prawny A, stała się właścicielem 22,87% akcji X.

Założenie fundacji rodzinnej

Właścicielem udziałów Spółki jest Pan (…) (dalej jako „K”), który posiada 100% jej udziałów.

K jest polskim rezydentem podatkowym. K zamierza założyć fundację rodzinną, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. z 2023 r., poz. 326 ze zm., dalej jako „ustawa o fundacji”). K byłby fundatorem, a jednocześnie beneficjentem fundacji rodzinnej.

Do fundacji rodzinnej wniesiony zostałby majątek m.in. udziały Wnioskodawcy. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest K (tj. K posiada 100% udziałów tej Spółki).

Likwidacja Wnioskodawcy

Po wniesieniu do fundacji rodzinnej udziałów Spółki, Spółka może zostać zlikwidowana. W przypadku likwidacji Spółki fundacja rodzinna otrzyma jej majątek, w tym w szczególności akcje spółki X S.A. Należy zatem uznać, że zamiast wypłaty ewentualnych zysków wspólnikowi (fundacji rodzinnej) a także zwrotu wniesionych wkładów, fundacja rodzinna otrzyma majątek spółki likwidowanej (Spółki).

Tym samym, w wyniku likwidacji Wnioskodawcy przekazana zostanie dywidenda likwidacyjna na rzecz fundacji rodzinnej m.in. w postaci akcji spółki X. Uregulowanie przez Spółkę zobowiązania z tytułu dywidendy lub z tytułu zwrotu wkładu na rzecz wspólnika (w tym przypadku - fundacji rodzinnej), poprzez przeniesienie na wspólnika (wspólników) akcji spółki X nastąpi tym samym w ramach umowy datio in solutum.

Likwidacja Wnioskodawcy a w konsekwencji zawarcie umowy datio in solutum, na podstawie której przeniesiono by akcje X S.A. nastąpiłaby po okresie nieprzerwanego posiadania przez Wnioskodawcę akcji X S.A. przez okres dwóch lat.

W wyniku tych działań fundacja rodzinna stanie się akcjonariuszem X, posiadającym akcje wyemitowane przez tę spółkę.

Pytanie

Czy wypłata dywidendy likwidacyjnej przez Wnioskodawcę na rzecz fundacji rodzinnej w postaci akcji X, będzie korzystać ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP, w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę statusu ASI?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy wypłata dywidendy likwidacyjnej przez Wnioskodawcę na rzecz fundacji rodzinnej w postaci akcji X, będzie korzystać ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP, w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę statusu ASI.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Istotą ASI jest, aby jej zysk był opodatkowany na poziomie spółki, a następnie wypłacany do inwestorów w formie dywidendy lub zysku kapitałowego.

Funkcjonowanie spółki w okresie likwidacji nastawione jest w szczególności na spłatę i zabezpieczenie wierzycieli, w tym jej wspólników. W rozważanym przez Wnioskodawcę scenariuszu, w przypadku likwidacji Spółki, fundacja rodzinna otrzyma jej majątek, w tym w szczególności akcje X. Należy zatem uznać, że zamiast wypłaty ewentualnych zysków, a także zwrotu wniesionych wkładów, fundacja rodzinna otrzyma majątek spółki likwidowanej (Spółki).

Należy wskazać, że ustawa o PDOP przewiduje zwolnienie z CIT dotyczące osiąganych przez ASI przychodów (dochodów) ze zbycia akcji (udziałów). W określonych przypadkach ASI mogą korzystać z preferencji podatkowych dotyczących zwolnienia z opodatkowania zbycia posiadanych akcji.

Stosownie bowiem do art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP, wolne od podatku są dochody (przychody) alternatywnych spółek inwestycyjnych uzyskane w roku podatkowym ze zbycia udziałów (akcji), pod warunkiem że alternatywna spółka inwestycyjna, która zbywa udziały (akcje), posiadała przed dniem zbycia bezpośrednio nie mniej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale spółki, której udziały (akcje) są zbywane, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

W ocenie Wnioskodawcy można więc postawić tezę, że skoro wydanie akcji w ramach umowy datio in solutum w zamian za uregulowanie zobowiązania pieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia (co potwierdzone zostało w przytoczonych poniżej interpretacjach), to również w zakresie zwolnienia przychodów z opodatkowania można odnieść się do przepisów przewidzianych dla ASI.

Jak wskazują organy podatkowe „przeniesienie przez Spółkę na rzecz komandytariusza własności nieruchomości (niezabudowanej parceli) będzie prowadziło do częściowego uregulowania zobowiązania Spółki względem wspólnika. W ten sposób Spółka jako dłużnik zwolni się z długu, a jej składniki majątkowe zmieniają właściciela. W konsekwencji prowadzić to będzie do powstania po stronie Spółki przychodu na podstawie art. 14a ust. 1 u.p.d.o.p. Przeniesienie własności składników majątkowych stanowi bowiem świadczenie zastępcze świadczenia pieniężnego i należy je traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na równi ze zbyciem prawa własności składników lub praw majątkowych. Sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, reguluje cytowany powyżej art. 14a u.p.d.o.p.” (por. interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2021 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.223.2021.2.AS).

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy o PDOP, w przypadku, gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Wobec powyższego należy wskazać, że o ile zapłata zobowiązania w formie pieniężnej nie powoduje powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym - to inna sytuacja ma miejsce, gdy podatnik reguluje zobowiązanie poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego, np. dokonując przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, które skutkuje wygaśnięciem zobowiązania.

Powyższe przepisy wskazują zatem, że w przypadku wypłaty dywidendy w formie rzeczowej lub uregulowania zobowiązania z tytułu likwidacji spółki w takiej formie (np. przekazania wspólnikowi - fundacji rodzinnej akcji X), po stronie spółki likwidowanej jako podatnika powstanie przychód w wysokości zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia.

Wobec powyższego, po stronie Spółki połączonej (Wnioskodawcy) w przypadku jej likwidacji i wypłaty dywidendy likwidacyjnej w formie akcji X dojdzie do powstania przychodów na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o PDOP.

W związku z uregulowaniem przez Spółkę likwidowaną zobowiązania z tytułu dywidendy lub z tytułu zwrotu wkładu na rzecz wspólnika (wspólników), poprzez przeniesienie na wspólnika (wspólników), w ramach umowy datio in solutum, akcji spółki X S.A., przychodem podatkowym spółki będzie wysokość uregulowanego zobowiązania.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa o PDOP nie reguluje szczegółowo możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przekazanych aktywów w celu uregulowania zobowiązania w formie datio in solutum. Zatem, koszty z tego tytułu powinny być rozpoznane na zasadach ogólnych w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Należy wskazać, że organy podatkowe powszechnie akceptują możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wydatków poniesionych na nabycie aktywów przenoszonych w ramach datio in solutum.

Przykładowo w interpretacji z dnia 8 maja 2019 r., znak 0114-KDIP2-3.4010.45.2019.1.SP Dyrektor KIS wskazał, że „w momencie uregulowania zobowiązania w formie niepieniężnej, poprzez przeniesienie Aktywów w ramach umowy datio in solutum na pożyczkodawcę. Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość faktycznie poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie Aktywów, niezaliczonych uprzednio do kosztów podatkowych Wnioskodawcy”.

W odniesieniu do rozważanego scenariusza należy podkreślić, że aktywa w postaci akcji spółki X S.A. stały się własnością Spółki, w wyniku połączenia Wnioskodawcy z A.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Stosownie zatem do powyższego przepisu, w przypadku gdyby dochodziło do zbycia akcji (udziałów) kosztami uzyskania przychodów byłyby wydatki poniesione na nabycie tych akcji.

Należy wskazać, że w interpretacjach indywidulanych Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym: „W przedstawionym zdarzeniu przyszłym (zdarzeniach przyszłych) kosztami uzyskania przychodów powinny być środki pieniężne faktycznie wydatkowane przez Wnioskodawcę na objęcie lub nabycie akcji spółki S.A. Biorąc bowiem pod uwagę, że wydanie akcji w ramach umowy datio in solutum w zamian za uregulowanie zobowiązania pieniężnego, jest formą ich odpłatnego zbycia, odwołać się należy do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy CIT. Stanowi on, że „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) wydatków na objęcie lub nabycie (...) udziałów (akcji) (...); wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych (...) udziałów (akcji) (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przychodem Wnioskodawcy będzie kwota uzyskana z odpłatnego zbycia akcji spółki S.A. w ramach uregulowania zobowiązań pieniężnych Wnioskodawcy z tytułu dywidendy lub zobowiązania Wnioskodawcy do częściowego zwrotu wkładu wspólnika (wspólników), to kosztem uzyskania tego przychodu będą środki pieniężne faktycznie wydatkowane przez Wnioskodawcę na objęcie (nabycie) tych akcji - jako wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT” (por. interpretacja indywidualna z dnia 5 sierpnia 2021 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.173.2021.1.AG).

Również w interpretacji indywidualnej z 8 maja 2019 r., znak 0114-KDIP2-3.4010.45.2019.1.SP, Dyrektor KIS potwierdził, że w momencie uregulowania zobowiązania w formie niepieniężnej, poprzez przeniesienie aktywów w ramach umowy datio in solutum, spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość faktycznie poniesionych przez spółkę wydatków na nabycie aktywów, niezaliczonych uprzednio do kosztów podatkowych.

Wobec powyższego, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości faktycznie poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie aktywów, niezaliczonych uprzednio do kosztów podatkowych.

Co do zasady, dochód z tytułu zawarcia umowy datio in solutum będzie podlegał opodatkowaniu jak dochody ze zbycia prawa własności składników lub praw majątkowych.

Jednocześnie jednak, jak wskazano, w określonych przypadkach ASI mogą korzystać z preferencji podatkowych dotyczących zwolnienia z opodatkowania zbycia posiadanych akcji.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP jest, aby alternatywna spółka inwestycyjna, która zbywa udziały (akcje), posiadała przed dniem zbycia bezpośrednio nie mniej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale spółki, której udziały (akcje) są zbywane, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli likwidacja Wnioskodawcy a w konsekwencji zawarcie umowy datio in solutum, na podstawie której przeniesiono by akcje X S.A. nastąpiłaby po okresie nieprzerwanego posiadania przez Wnioskodawcę akcji X przez okres dwóch lat, do dochodu z tytułu tej umowy istnieje możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP.

Wobec powyższego, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przekazania na rzecz wspólnika (fundacji rodzinnej) majątku likwidowanej Spółki (akcji X) będzie korzystał ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o PDOP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Z wniosku wynika, że w związku z likwidacją wnioskodawcy (ASI), nastąpi uregulowanie zobowiązania w drodze datio in solutum poprzez przeniesienie przez ASI na rzecz wspólnika posiadanych dotychczas przez ASI akcji X.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis dotyczy więc m.in. sytuacji, w której podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie z tytułu podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki. Z taką sytuacją mamy do czynienia w analizowanej sprawie. Tym samym, w wyniku uregulowania zobowiązania poprzez przeniesienie posiadanych przez ASI akcji X na rzecz wspólnika w ramach umowy datio in solutum, po stronie ASI powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 14a ustawy o CIT.

Obowiązek ustalenia przychodu w oparciu o art. 14a ustawy o CIT uprawnia jednocześnie do rozliczenia kosztów uzyskania tego przychodu. Koszty te powinny zostać rozliczone na ogólnych zasadach wynikających z ustawy o CIT, gdyż ustawa nie wskazuje żadnego szczególnego sposobu rozliczania kosztów w przypadku, gdy podatnik wykonuje świadczenie niepieniężne i rozpoznaje przychód na podstawie art. 14a ustawy o CIT. Kosztem podatkowym Wnioskodawcy będą więc w tym przypadku co do zasady poniesione wydatki na objęcie lub nabycie akcji, niezaliczone uprzednio w jakiejkolwiek formie do kosztów podatkowych. Zaznaczyć jednak należy, że dokładny sposób określenia wysokości przedmiotowych kosztów nie był jednak przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że dochody alternatywnych spółek inwestycyjnych (do których zaliczany jest Wnioskodawca) mogą podlegać w określonych sytuacjach zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT.

Zgodnie z tą regulacją:

Wolne od podatku są dochody (przychody) alternatywnych spółek inwestycyjnych uzyskane w roku podatkowym ze zbycia udziałów (akcji), pod warunkiem że alternatywna spółka inwestycyjna, która zbywa udziały (akcje), posiadała przed dniem zbycia bezpośrednio nie mniej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale spółki, której udziały (akcje) są zbywane, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Jak wynika z treści art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT, przewidziane w nim zwolnienie ma zastosowanie do dochodów alternatywnej spółki inwestycyjnej, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

- dochody te pochodzą ze zbycia udziałów (akcji),

- spółka zbywająca udziały (akcje) posiadała przed dniem zbycia bezpośrednio nie mniej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale spółki, której udziały (akcje) są zbywane oraz

- spółka zbywająca udziały (akcje) posiadała je nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Pierwszą z ww. przesłanek jest wymóg „zbycia” akcji, który nie jest spełniony w analizowanej sprawie. Czynnością prawną, do której dochodzi w opisanym zdarzeniu przyszłym i na podstawie której Wnioskodawca uzyskuje dochód, jest uregulowanie przez Wnioskodawcę zobowiązania względem wspólnika w drodze datio in solutum.

Datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania), o którym mowa w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), nie jest tożsame z umową sprzedaży czy zamiany itp. Jest to po prostu modyfikacja dotychczasowego, już istniejącego zobowiązania i to tylko w zakresie sposobu jego wykonania. Na skutek stosownego porozumienia wierzyciela i dłużnika, co do zastąpienia pierwotnego świadczenia innym świadczeniem, nie zmienia się charakter prawny zobowiązania, a w szczególności nie zmienia się jego przyczyna, cel i podstawa prawna. Instytucja datio in solutum nie powoduje pojawienia się odrębnej transakcji, polegającej na zbyciu składników majątku (które przenoszone są na wierzyciela w formie świadczenia niepieniężnego). Czynnością prawną, powodującą określone skutki podatkowe, jest w analizowanej sytuacji uregulowanie (spłata) zobowiązania w drodze datio in solutum, a wyodrębnienie z niej transakcji zbycia akcji stanowiłoby sztuczny podział ww. czynności prawnej (por. wyroki NSA z 8 grudnia 2017 roku, sygn. akt II FSK 2627/15 oraz WSA w Warszawie z 17 sierpnia 2023 roku, sygn. akt III SA/Wa 583/23).

W związku z powyższym nie można uznać, że w omawianej sprawie Wnioskodawca uzyska przychody/dochody ze zbycia akcji, co jest warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT. Źródłem przychodu, który Wnioskodawca uzyska na podstawie art. 14a ustawy o CIT nie jest bowiem zbycie akcji, lecz czynność prawna w postaci uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania przez wykonanie świadczenia niepieniężnego. Przychód ten nie powstaje zatem z tytułu zdarzenia, jakim jest zbycie akcji, lecz jest efektem uregulowania zobowiązania w drodze datio in solutum.

W tym miejscu należy wyraźnie zaakcentować, iż zwolnienie przysługujące na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT, podobnie jak inne wszelkiego typu zwolnienia podatkowe i ulgi podatkowe, stanowi wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania. Powinno być zatem interpretowane w sposób ścisły. Znane jest bowiem w tym zakresie stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 roku, sygn. akt II FSK 94/14).

Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne nie rozstrzygały kwestii zastosowania zwolnienia w przypadku opisanym we wniosku. Ich przedmiotem był sposób ustalenia przychodów i kosztów podatkowych w sytuacji uregulowania zobowiązania poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego, którego co do zasady Organ nie podważa.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT.

W świetle powyższego, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przekazania na rzecz wspólnika (fundacji rodzinnej) majątku likwidowanej Spółki (akcji X) nie będzie korzystał ze zwolnienia na postawie art. 17 ust. 1 pkt 58a ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00