Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 30 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.467.2023.2.HW
Ustalenie, czy Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia ulgi na złe długi w kwietniu 2022 r.
Interpretacja indywidualna– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia ulgi na złe długi w kwietniu 2022 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 listopada 2023 r. (wpływ 20 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Dnia 19 czerwca 2017 r. X wystawiła fakturę sprzedaży nr 03/06/2017 na rzecz Y (dalej: „Spółka cywilna”) na łączną kwotę (…) zł. Przedmiotowa faktura została zakwestionowana przez nabywcę, nie została zaksięgowana i następnie odesłana do wystawcy, tłumacząc, że nie została wprowadzona do obrotu. X nie zgodziła się z tym i przedmiotowa faktura została wykazana w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2017 r.
Sprawa swój finał znalazła w sądzie, gdzie została podpisana Ugoda, na mocy której Y przedmiotową fakturę i zobowiązało się do zapłaty na rzecz X (…) zł, a w pozostałej kwocie należność została umorzona. Mając powyższe na względzie X nie miała możliwości już ubiegania się o tę kwotę. W związku z powyższym została złożona deklaracja za miesiąc marzec 2022 r., w której wykazano korektę na złe długi, w kwocie, jaka nie została zapłacona, tj. (…) zł netto plus (…) zł VAT. Biorąc pod uwagę warunki ugody termin płatności faktury numer 03/06/2017 upłynął 31 stycznia 2022 r., czyli Podatnik dokonał korekty podatku należnego w 90 dniu, tj. w kwietniu 2022 r.
Uzupełnienie opisu sprawy
1.W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności w odniesieniu do faktury nr 03/06/2017 miało miejsce przed 1 października 2021 r.? Należy również wskazać datę pierwotnego terminu płatności ww. faktury objętej zakresem wniosku, tj. faktury z 19 czerwca 2017 r.” wskazaliście Państwo, że: „Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności miało miejsce po dacie 1.10.2021r, tj. dnia 31.01.2022, tj w dacie ostatniej spłaty raty podpisanej Ugody Sądowej w dniu 19.04.2021r. Pierwotny termin zapłaty f-ry nr 03/06/2017 to 26.06.2017r . F-ra powyższa nie została zaakceptowana i kwestionowana w 100% przez dłużnika i nie wprowadzona do obrotu księgowego.(pisma dłużnika z dnia 26.07.i27.12.2017)
Sprawa została skierowana do Sądu, która zakończyła się podpisaniem Ugody w dniu 19 kwietnia 2021r. Dopiero Ugodą, przedmiotowa f-ra została zaakceptowana przez Dłużnika i wprowadzona do obiegu księgowego i zaczęła wywoływać skutek prawny.
Wcześniejsze rozliczenie złego długu , mogłoby być potraktowane jako wyłudzenie przez Spółkę Vatu. Dopiero decyzja Sądu o Ugodzie pozwoliła Spółce wystąpić o zwrot Vatu za cześć niezapłaconą. Zgodnie z ugodą termin spłaty ostatniej raty przypadał na 31.01.2022. 90 dzień wypadał w kwietniu 2022r. i też wtedy skorzystano z ulgi na złe długi”.
2.Z kolei na pytanie: „Czy dłużnik na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której Państwa Spółka jako wierzyciel dokonała korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu nieściągalnych wierzytelności, był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2309 ze zm.), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Dłużnik nie był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego i w trakcie likwidacji”.
3.Na pytanie o treści: „Czy na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, wierzyciel (Państwa Spółka) i dłużnik byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni?” odpowiedzieliście Państwo, że „Dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny”.
4.Z kolei w odpowiedzi na pytanie: „Kiedy upłynął 90. i 150. dzień od terminu płatności określonego w ww. fakturze wystawionej przez Państwa Spółkę na rzecz Spółki cywilnej Y?” wskazaliście Państwo, że: „Przedmiotowa interpretacja dotyczy f-ry nr 03/06/2017r .
-termin zaakceptowania i wprowadzenia do obiegu księgowego f-ry to 19.04 2021r i od tego czasu liczony jest okres 3-letni.
-termin zapłaty 31.01.2022
-termin 90 dni kwiecień 2022r.
-termin 150 dni czerwiec 2022r
Okresy pierwotne :
-termin 90 dni upłynął 26.09.2017
-termin 150 dni upłynął 26.11.2017”.
5.Natomiast na pytanie: „Czy wierzytelności objęte zakresem pytania nie zostały zapłacone lub uregulowane w jakiejkolwiek formie, przed datą korekty w trybie art. 89a ust. 1 ustawy?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Cześć należności została zapłacona zgodnie z Ugodą 10 rat po (…) PLN do 31.01.2022r. Do różnicy kwoty jaka nie została zapłacona, spółka skorzystała z możliwości ulgi za długi w podatku VAT”.
Pytanie
Czy podatnik miał prawo rozliczyć „ulgę na złe długi” (art. 89a ust. 2 ustawy) w miesiącu kwietniu 2022 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Podatnik VAT ma obowiązek rozliczania podatku VAT z tytułu dokonywanych czynności opodatkowanych tym podatkiem. Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, tj. gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty VAT przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.
Wierzyciel, który zamierza skorzystać z ulgi na złe długi, musi dodatkowo spełnić określone w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT warunki, a mianowicie: na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty jest on podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
Faktura została zaakceptowana przez Nabywcę w dniu podpisania ugody. I dopiero wtedy zaczęła wywoływać skutek prawny. Okres 3 lat dotyczących wystawienia faktury nie może mieć tutaj zastosowania, ponieważ spółka cywilna jej nie zaakceptowała i kwestionowana w 100%. Dopiero ugodą z dnia 19 kwietnia 2021 r. przedmiotowa faktura została zaakceptowana i od tej daty należy liczyć okres 3 letni. Przedmiotowa faktura w kwocie wykazanej na deklaracji VAT za marzec 2022 r. nie została uregulowana. Zwolnienie z długu nie jest równoznaczne z zapłatą, w związku z powyższym w dalszym ciągu Podatnikowi przysługiwała możliwość korekty deklaracji. Zgodnie z ugodą termin płatności ostatniej raty miał przypadać na 31 stycznia 2022 r. 90. dzień wypadał w kwietniu 2022 r. i wtedy też skorzystano z możliwości, jakie daje z art. 89a ust. 1 i ust. 1a na pozostałą część wierzytelności, jaka nie została zapłacona. Ponadto należy zaznaczyć, że wierzytelność nie była przedawniona. Stąd Podatnik miał prawo skorzystać z „ulgi na złe długi” dopiero w kwietniu 2022 r. w stosunku do wierzytelności, jaka nie została zapłacona.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą.
I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy:
Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.
W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, obowiązującego do 31 grudnia 2018 r.:
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2019 r.:
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Na mocy art. 89a ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r.:
Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
1)dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U. z 2020 r. poz. 814 i 1298), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2)(uchylony);
3)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
a)wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,
b)dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4)(uchylony);
5)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6)(uchylony).
W myśl art. 89a ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.:
Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
1)(uchylony);
2)(uchylony);
3)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
a)wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny;
b)(uchylona);
4)(uchylony);
5)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6)(uchylony).
Jednocześnie, na podstawie art. 89a ust. 3 ustawy:
Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.
Przywołane wyżej przepisy art. 89a ustawy dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Należy jednak zauważyć, że tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.
Ponadto, stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy:
Wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.
Wskazać należy, że od 1 stycznia 2019 r., uległy zmianie przepisy art. 89a ust. 1a, art. 89b ust. 1-2 ustawy. Natomiast zgodnie z przepisem przejściowym zawartym w art. 46 ustawy z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. 2018 r. poz. 2244):
Przepisy art. 89a ust. 1a i art. 89b ust. 1-2 ustawy zmienianej w art. 20 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się również do wierzytelności powstałych przed 1 stycznia 2019 r., których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 20 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po 31 grudnia 2018 r.
Z powołanych przepisów ustawy wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. lub 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.
Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90. lub 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.
Na podstawie art. 81 ust. 2 ustawy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 89a ust. 2 ustawy, prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to „na bieżąco”, czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po trzech latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, a warunek, że wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny musi być spełniony na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1.
Ustawa z 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1626 ze zm.), w której ustawodawca zawarł wprowadzone od 1 października 2021 r. zmiany przepisów dotyczących „ulgi na złe długi” tj. art. 89a oraz art. 89b ustawy o VAT,nie zawiera przepisów przejściowych dotyczących znowelizowanego art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli brak jest przepisu przejściowego, to do oceny skutków danej czynności zastosowanie znajdują przepisy obowiązujące w czasie, gdy czynność ta miała miejsce.
Przepis art. 89a ustawy przewiduje możliwość korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną (tj. wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 – w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r./150 dni – w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze).
Zatem w celu realizacji „ulgi na złe długi” zastosowanie znajdują przepisy obowiązujące w momencie, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona.
Jeśli nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona przed 1 października 2021 r., do realizacji ulgi zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy obowiązujące przed tym dniem. Brak jest podstaw do korygowania podstawy opodatkowania i podatku należnego w oparciu o przepisy obowiązujące po 1 października 2021 r. dotyczące wierzytelności, które powstały i których nieściągalność została uprawdopodobniona do 30 września 2021 r., nawet gdy realizacja ulgi, poprzez stosowną korektę deklaracji, następuje już w okresie obowiązywania nowych przepisów, tj. po 30 września 2021 r.
W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Przepisy dotyczące dłużnika znajdują się w art. 89b ustawy.
W tym miejscu zaznaczyć należy, że przepisy art. 89b ustawy są ściśle powiązane z art. 89a ustawy, ww. przepisy tworzą bowiem w rzeczywistości właściwą symetrię uprawnień wierzyciela i obowiązków dłużnika. Konsekwentnie, należy je analizować w ścisłym powiązaniu.
Z opisu sprawy wynika, że 19 czerwca 2017 r. wystawili Państwo fakturę sprzedaży nr 03/06/2017 na rzecz Spółka cywilnej na łączną kwotę (...) zł. Przedmiotowa faktura została zakwestionowana przez nabywcę, nie została zaksięgowana i następnie odesłana do wystawcy, z tłumaczeniem, że nie została wprowadzona do obrotu. Spółka nie zgodziła się z tym i przedmiotowa faktura została wykazana w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2017 r.
Sprawa swój finał znalazła w sądzie, gdzie została podpisana Ugoda, na mocy której Spółka cywilna zaakceptowała przedmiotową fakturę i zobowiązała się do zapłaty na rzecz Państwa (...) zł, a w pozostałej kwocie należność została umorzona. Mając powyższe na względzie Spółka nie miała możliwości już ubiegania się o tę kwotę. W związku z powyższym została złożona deklaracja za miesiąc marzec 2022 r., w której wykazano korektę „ulgę na złe długi”, w kwocie, jaka nie została zapłacona, tj. (...) zł netto oraz (...) zł VAT. Biorąc pod uwagę warunki Ugody termin płatności faktury numer 03/06/2017 upłynął 31 stycznia 2022 r., czyli – zdaniem Państwa – Spółka dokonała korekty podatku należnego w 90. dniu, tj. w kwietniu 2022 r. Dłużnik na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której Państwa Spółka jako wierzyciel dokonała korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu nieściągalnych wierzytelności, nie był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego i w trakcie likwidacji oraz był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
Od terminu płatności określonego na fakturze nr 03/06/2017r. wystawionej przez Państwa na rzecz Spółki cywilnej 150. dzień upłynął 26 listopada 2017 r. Część należności została zapłacona zgodnie z Ugodą 10 rat po (...) zł do 31 stycznia 2022 r. Do różnicy kwoty, jaka nie została zapłacona, Spółka skorzystała z „ulgi na złe długi” w podatku VAT.
Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy Wnioskodawca miał prawo rozliczyć „ulgę na złe długi” (art. 89a ust. 2 ustawy) w miesiącu kwietniu 2022 r. (w deklaracji za miesiąc marzec 2022 r.)
Z wniosku wynika, że 19 czerwca 2017 r. wystawili Państwo fakturę sprzedaży nr 03/06/2017 na rzecz Spółka cywilnej na łączną kwotę (...) zł. Przedmiotowa faktura została zakwestionowana przez nabywcę, nie została zaksięgowana i następnie odesłana do wystawcy, z tłumaczeniem, że nie została wprowadzona do obrotu. Nie zgodzili się Państwo z powyższym i przedmiotowa faktura została wykazana w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2017 r.
W tym miejscu należy wskazac, że fakt, że Nabywca faktury jej nie uznał i jej nie posiada w swojej dokumentacji, gdyż ją odesłał, nie wpływał na możliwość skorzystania przez Państwa z możliwości rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (dokonania korekty podatku należnego). Z okoliczności sprawy wynika, że faktura nr 03/06/2017 dokumentowała czynności, które zostały wykonane, gdyż została ona wykazana w deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2017 r. oraz Ugodą z 19 kwietnia 2021 r. zaakceptowana przez Nabywcę.
Ponadto z opisu sprawy wynika, że cześć należności została zapłacona zgodnie z Ugodą – podpisaną 19 kwietnia 2021 r. – w 10 ratach po (...) zł do 31 stycznia 2022 r. Z okoliczności sprawy wynika również, że Społka nie dokonała zbycia wierzytelności wynikających z tej faktury. Nieściągalność została uprawdopodobniona, gdyż nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150. dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na wystawionej przez Państwa fakturze, tj. od 26 czerwca 2017 r.
Z opisu sprawy wynika, że faktura została przez Państwa wystawiona 19 czerwca 2017 r. Tym samym w analizowanej sprawie od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona (również w odniesieniu do momentu złożenia przez Państwa deklaracji za miesiąc marzec 2022 r. – w miesiącu kwietniu 2022 r. – w której skorzystano z „ulgi na złe długi”).
Zgodnie z treścią art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r. – mającym zastosowanie w rozpatrywanej sprawie), podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jednakże od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelności nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
Kierując się tymi przepisami należy uznać, że skoro w analizowanym przypadku od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym dana faktura została wystawiona, to nie został spełniony warunek wymieniony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy kwalifikujący do dokonania korekty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w trybie przewidzianym w art. 89a ust. 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że pierwotny termin zapłaty faktury nr 03/06/2017 to 26 czerwca 2017 r. Z kolei biorąc pod uwagę warunki Ugody – zawartej 19 kwietnia 2021 r. – termin płatności faktury nr 03/06/2017 upłynął 31 stycznia 2022 r. (spłata ostatniej raty).
W tym miejscu należu przeanalizować, czy zawarcie Ugody w odniesieniu do ww. faktury oraz zmiana terminu jej płatności miały wpływ na termin skorzystania przez Państwa z „ulgi na złe długi”.
Z powołanego przepisu art. 89a ust. 1a ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2018 r.) wynika, że bieg 150-dniowego terminu liczony jest od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Należy również wskazać, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień) ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Wobec tego ustalony przez strony termin płatności winien być obustronną wolą stron transakcji zawartej w ramach stosunku cywilnoprawnego.
Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.
Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:
§ 1. Organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności.
§ 2. Jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.
Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów.
Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.
Zatem tut. Organ nie jest właściwy do oceny skuteczności zawieranych między kontrahentami porozumień, lecz do oceny skutków tych porozumień na gruncie prawa podatkowego.
Jeżeli zatem w porozumieniu/ugodzie zostanie zawarta zgodna wola stron co do innego (nowego) terminu płatności, ten termin będzie właściwym do liczenia okresu 150 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług.
Jednocześnie należy podkreślić, że porozumienie, ugoda, czy inne pismo przedłużające termin spłaty wierzytelności skutkuje tym, że termin naliczania 150 dni uprawdopodabniających nieściągalność wierzytelności, biegnie od nowego wyznaczonego terminu płatności, jedynie wówczas, gdy zostanie zawarte przed upływem 150 dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności.
W przypadku natomiast, gdy porozumienie, ugoda, czy inne pismo przedłużające termin spłaty wierzytelności zostanie zawarte po upływie 150 dni uprawdopodabniających nieściągalność wierzytelności od pierwotnie ustalonych terminów płatności, wówczas zmiana terminu płatności pozostaje bez wpływu na bieg 150 dni uprawdopodabniających nieściągalność tych wierzytelności.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie zmiana terminu płatności w odniesieniu do faktury nr 03/06/2017, dla której Ugoda – jak wynika z opisu sprawy – została zawarta po upływie 150 dni od pierwotnie ustalonego terminu płatności, nie ma wpływu na bieg 150-dniowego terminu uprawdopodabniającego nieściągalność wierzytelności.
Zastosowanie „ulgi na złe długi” jest uzależnione – jak już wskazanego – od ograniczenia czasowego wynikającego z art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy. Zatem korekta podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych ww. wierzytelności powinna zostać dokonana z uwzględnieniem treści obowiązującego przepisu art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że w odniesieniu do faktury nr 03/06/2017 dokumentującej wierzytelność, dla której upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktura ta została wystawiona, z uwagi na fakt, iż w tym przypadku nie została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, nie byli Państwo uprawnieni do dokonania, na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy, korekty podatku VAT wynikającego z ww. faktury.
Podsumowując, w odniesieniu do faktury nr 03/06/2017 nie byli Państwo uprawnieni do zastosowania „ulgi na złe długi” – na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy – w miesiącu kwietniu 2022 r. w deklaracji za miesiąc marzec 2022 r.
Tym samym Państwa stanowoisko oceniono jako nieprawidłowe.
Odnosząc się do terminu przedawnienia podatkowego, o którym mowa w Państwa stanowisku, należy wskazać, że termin określony w art. 89a ustawy jest terminem szczególnym, nadrzędnym w stosunku do przepisów dotyczących 5-letniego okresu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Zatem w opisanej sprawie nie mają zastosowania przepisy odnoszące się do terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right