Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.751.2023.2.MB
Skutki podatkowe opodatkowania zasiłku otrzymanego w Belgii.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismem wpływ 13 grudnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani obywatelką Polski i Belgii, ale 10 lat przebywała Pani za granicą. Wraz z zakupem domu, z mężem i córką przeprowadziliście się Państwo do Polski.
Od czerwca mieszkacie Państwo tu na pobyt stały, macie również zameldowanie. Jednak na terenie Polski przebywała Pani zdecydowanie krócej niż 183 dni w roku, gdyż w związku z operacją Pani męża (wymiana zastawki serca) przebywaliście Państwo za granicą gdzie miała miejsce operacja.
W roku 2022 Pani dochody to dochód z tytułu tijdskredyt, czyli tzw. Kredyt czasowy z tytułu opieki nad dzieckiem do lat 8.
Zasiłek ten został przyznany na okres od 18 października 2017 r. do 17 stycznia 2022 r., z tego też tytułu (za 17 dni) otrzymała Pani (…) € z czego zapłaciła Pani należny podatek w wysokości (…) € w Belgii. Zasiłek był wypłacony z RVA, czyli Krajowego Urzędu Pracy. Był to Pani jedyny dochód.
W Polsce otrzymała Pani zasiłek 500+ od 1 czerwca 2022 r. do końca roku (oraz do 31 maja 2023 r., ale to osobny rok rozliczeniowy), w Urzędzie Skarbowy (...) powiedziano Pani, że ten dochód jest zwolniony z podatku.
W Urzędzie Skarbowym (...) poinformowano też Panią, że skoro nie ma Pani dochodu w Polsce to nie ma obowiązku rozliczenia tutaj też podatku, a w ostatnim czasie otrzymała Pani informacje, że jednak taki obowiązek Pani ma.
W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi w następujący sposób na zadane w wezwaniu pytania:
W jakim kraju posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w roku podatkowym 2022 (tzn. rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
W roku 2022 nie przebywała Pani w Polsce więcej niż 183 dni, ani też nie posiadała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych ani gospodarczych.
Którego państwa/których państw była Pani rezydentem podatkowym do czerwca 2022 r., przed przeprowadzką do Polski.
Przed zakupem domu w Polsce, była Pani rezydentką Belgii.
Pytanie
Czy ma Pani obowiązek rozliczenia podatku w Polsce, skoro wszystko rozlicza Pani w Belgii, chodzi o kwotę (…) € z czego już zapłaciła Pani należny podatek w Belgii oraz czy w Polsce w urzędzie skarbowym musi Pani składać PIT36 i załącznik PIT/ZG?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, nie ma Pani obowiązku składania rozliczenia/zeznania rocznego w Polsce w urzędzie skarbowym, ponieważ w Polsce nie uzyskuje Pani żadnego dochodu.
Pani dochód jest również świadczeniem zastępczym z tytułu opieki nad dzieckiem, a nie z tytułu pracy zarobkowej, poza tym na terenie Polski przebywała Pani krócej niż 183 dni w 2022 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):
osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy:
za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Tym samym, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:
za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Na podstawie art. 4a ustawy:
przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jak Pani sama wskazała zarówno we wniosku jak i w jego uzupełnieniu – jest Pani obywatelką Polski i Belgii, w 2022 r. nie przebywała Pani w Polsce więcej niż 183 dni, ani też nie posiadała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych ani gospodarczych, tym krajem była Belgia, zatem nie został spełniony w 2022 r. warunek posiadania miejsca zamieszkania na terytorium Polski wymieniony w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, w związku z faktem, że w stosunku do Pani nie znajduje zastosowania przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jednocześnie nie znajduje zastosowania przepis art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r., Nr 211, poz. 2139).
W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie jest Pani zobowiązana do opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w 2022 r. z tytułu zasiłku wypłaconego w Belgii. W konsekwencji powyższego nie jest Pani zobowiązana do złożenia w Polsce PIT-36 i załącznika PIT/ZG za rok podatkowy 2022.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
POTRZEBUJESZ POMOCY?