Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Rantos przedstawiona w dniu 15 grudnia 2022 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ATHANASIOSA RANTOSA

przedstawiona w dniu 15 grudnia 2022 r.(1)

Sprawa C124/21 P

International Skating Union

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Konkurencja – Przepisy przyjęte przez międzynarodową federację sportową wykonującą uprawnienia regulacyjne, a jednocześnie prowadzącą działalność gospodarczą – Zasady dotyczące zatwierdzania zawodów, uczestnictwa w nich sportowców i rozstrzygania sporów w drodze arbitrażu – Artykuł 101 ust. 1 TFUE – Ograniczenie konkurencji ze względu na cel – Uzasadnienie











I. Wprowadzenie

1. W swoim odwołaniu International Skating Union (Międzynarodowa Unia Łyżwiarska, zwana dalej „ISU” lub „wnoszącą odwołanie”) wnosi o częściowe uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 2020 r., International Skating Union/Komisja (T‑93/18, zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”, EU:T:2020:610), w którym sąd ten częściowo oddalił jej skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2017) 8230 final z dnia 8 grudnia 2017 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT/40208 – Zasady kwalifikowania zawodników Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej) (zwanej dalej „sporną decyzją”).

2. Jednocześnie odwołanie wzajemne, mające również na celu częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku, zostało wniesione przez dwóch sportowców, których dotyczyła skarga będąca powodem wszczęcia przez Komisję postępowania przeciwko ISU, a mianowicie A. Tuiterta i J. Kerstholta, a także przez European Elite Athletes Association (Europejskie Elitarne Stowarzyszenie Sportowe), interwenientów w pierwszej instancji (zwanych dalej „interwenientami” i „wnoszącymi odwołanie wzajemne”).

Podobnie jak sprawa C‑333/21, European Super League, w której przedstawię opinię w tym samym dniu, niniejsza sprawa dotyczy samego sedna problematyki stosunków i związku między prawem konkurencji a sportem i podnoszone są w niej kwestie, które – poza bezprecedensowym charakterem niektórych z nich pod względem prawnym – mają również doniosłe znaczenie z punktu widzenia „egzystencji” federacji sportowych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00