Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.665.2023.1.ALN
Zaliczenie usług z zakresu łowiectwa do usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i uznania usługi organizacji polowania za usługę turystyczną, do której ma zastosowanie procedura VAT marży.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 października 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zaliczenia usług z zakresu łowiectwa świadczonych przez X. do usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i uznania usługi organizacji polowania za usługę turystyczną, do której ma zastosowanie procedura VAT marży.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
(...) (dalej: (...)) działa na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1356 ) [dalej: UL] oraz nadanego z delegacji art. 44 tej ustawy Statutu.
Na mocy art. 32 ust. 1 UL Lasy Państwowe są państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Zgodnie z art. 32 ust. 2 UL, w skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne:
1.Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych; dalej "Dyrekcja Generalna LP";
2.regionalne dyrekcje Lasów Państwowych; dalej "regionalne dyrekcje LP",
3.(...) (obecnie jest ich 430);
4.inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
Według art. 33 UL, Lasami Państwowymi kieruje Dyrektor Generalny (powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska) przy pomocy dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych.
Natomiast do kompetencji nadleśniczego należy, zgodnie z art. 35 ust. 1 UL, prowadzenie samodzielnie gospodarki leśnej w nadleśnictwie na podstawie planu urządzenia lasu, jest on też odpowiedzialny za stan lasu. W szczególności nadleśniczy kieruje nadleśnictwem, jako podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych. Według art. 35 ust. 1 pkt 3 UL, nadleśniczy ustala organizację (...), w tym podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych, oraz zatrudnia i zwalnia pracowników (...).
Gospodarkę finansową w Lasach Państwowych regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe zwanym dalej (...) (Dz. U. z 1994r. Nr 134 poz. 692; dalej „rozporządzenie”).
W oparciu o przepisy art. 50 UL:
·Lasy Państwowe prowadzą działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywają koszty działalności z własnych przychodów;
·Dyrektor Generalny Lasów Państwowych ustala dla wszystkich jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych zasady (politykę) rachunkowości;
·Lasy Państwowe prowadzą rachunkowość według zasad określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023r. poz. 120).
Na podstawie art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach, lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza (...) i w ramach sprawowanego zarządu prowadzi gospodarkę leśną, gospodaruje gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzi ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustala jego wartość.
Zgodnie z § 4 rozporządzenia:
W Lasach Państwowych w ramach sprawowanego zarządu jest prowadzona działalność :
1.administracyjna w Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych i w (...);
2.gospodarcza, w zakresie gospodarki leśnej w (...);
3.dodatkowa.
Gospodarka leśna została zdefiniowana w art. 6 ust. 1 pkt 1 UL, zgodnie z którym jest to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu.
Z legalnej definicji gospodarki leśnej wynika, że obejmuje ona sferę działalności gospodarczej - przynoszącej przychody opodatkowane oraz sferę działalności nieprodukcyjnej (realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu). Realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasów, co do zasady, nie generuje przychodów opodatkowanych - jedyne przychody jakie mogą powstać w tej sferze działalności, to np. otrzymane dofinansowanie ze źródeł spoza Lasów Państwowych (np. z Narodowego oraz wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, ze środków Funduszy Europejskich) na te cele, np. na budowę tarasów widokowych, ochronę gatunkową flory i fauny gatunków prawnie chronionych, utrzymanie obszarów krajobrazowych, lasów zaliczonych do rezerwatów, lasów zaliczonych do zabytków.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1a UL - (...) zobowiązane jest do prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, zmierzającej do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o lasach, (...) prowadzi trwale zrównoważoną gospodarkę leśną według planu urządzenia lasu z uwzględnieniem w szczególności następujących celów:
1.zachowania lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą;
2.ochrony lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących naturalne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze względu na:
a)zachowanie różnorodności przyrodniczej,
b)zachowanie leśnych zasobów genetycznych,
c)walory krajobrazowe,
d)potrzeby nauki;
3.ochrony gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym;
4.ochrony wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szczególności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników wód podziemnych;
5.produkcji, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu.
Tak jak wskazano wyżej, LP poprzez (...), mogą również prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną VAT.
(…), zwane dalej zamiennie "Wnioskodawcą" lub (...) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VA
W ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) [dalej: ustawa o VAT] , (…) świadczy usługi turystyki obejmujące organizację polowań wykonywanych na terenie (...) przez myśliwych krajowych, z ograniczonym lub pełnym zakresem świadczeń oraz przez lub za pośrednictwem biur polowań (własnego lub obcych).
Realizowane przez Wnioskodawcę usługi organizacji polowań składają się z następujących czynności wykonanych na rzecz uczestników (myśliwych):
·prace związane z przygotowaniem terenu łowiska do polowania;
·prace związane z przygotowaniem i obsługą polowania zbiorowego;
·podprowadzenia myśliwych;
·transport myśliwych na polowaniu indywidualnym i na polowaniu zbiorowym;
·zapewnienie wyżywienia na polowaniach zbiorowych;
·poszukiwanie postrzałków.
Realizowana przez (...) usługa polowania składa się z :
1.z usług własnych
2.usług i towarów kupowanych od innych podatników.
Usługi własne wykonywane są w ramach obowiązków służbowych przez dwóch pracowników (...) - (...) ds. łowieckich, tj. :
·organizowanie i prowadzenie polowań zbiorowych,
·organizowanie polowań indywidualnych, nadzór nad przebiegiem polowań.
Dodatkowo zawierane są umowy zlecenia na podprowadzanie i transport myśliwych z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Powyższe usługi wykonywane są we własnym imieniu i na własny rachunek.
Natomiast w ramach zakupu usług od innych podatników (...) dokonuje zakupu od:
1.X.
2.innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w ramach doraźnej realizacji zamówionego polowania.
X. wykonuje usługi w ramach całokształtu funkcjonowania (...) (nie tylko dla potrzeb realizacji konkretnej, zindywidualizowanej usługi polowania). Wnioskodawca dla wykonania zadań, zarówno tych z zakresu gospodarki leśnej nie podlegającej VAT (realizacja celów określonych w UL), jak i dla realizacji działalności opodatkowanej VAT np. w zakresie łowiectwa, przeprowadza, co do zasady raz w roku - ogólne postępowanie przetargowe na wykonywanie usług leśnych dla (...). Przetarg wygrywa jeden podmiot - X. realizujący w danym roku usługi leśne na rzecz Wnioskodawcy.
W ramach postanowień zawartej w ramach postępowania przetargowego umowy na realizację usług leśnych, wyłoniony X. (dalej: X. lub Wykonawca) zobowiązuje się do wykonywania na rzecz (...) w danym roku usług z zakresu gospodarki leśnej polegających na wykonywaniu zamówienia pn. „...”(zwana dalej „umowa o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej”).
W załączniku nr 1 do zawartej umowy - X. zobowiązał się do wykonywania na rzecz (...) następujących rodzajów prac:
1.Gospodarka łąkowo - rolna polegająca na :
a)Uprawa gleby;
b)Nawożenie (wysiew nawozów sztucznych, nawożenie organiczne);
c)Siew nasion, sadzenie bulw, sadzonek drzew i krzewów, pielęgnacja drzew i krzewów;
d)Zbiór płodów - koszenie trawy
2.Gospodarka łowiecka polegająca na :
a)Podprowadzenie myśliwych;
b)Doniesienie i załadunek ubitej zwierzyny na środek transportu;
c)Przygotowanie wizur i ścieżek podejścia;
d)Transport ludzi i zwierzyny na polowaniu indywidualnym i na polowaniu zbiorowym;
e)Rozładunek i umieszczenie tusz w chłodni;
f)Przygotowanie i obsługa polowania zbiorowego;
g)Poszukiwanie postrzałków;
h)Patroszenie tusz;
i)Preparacja trofeów;
j)Budowa lizawki;
k)Budowa drabiny;
l)Dokarmianie i nęcenie zwierzyny;
m)Konserwacja urządzeń łowieckich (konserwacja ambon);
n)Budowa, utrzymanie i demontaż ogrodzeń elektrycznych;
o)Przygotowanie i oczyszczanie wizur;
p)Pozostałe prace z zakresu gospodarki łowieckiej (przygotowanie poletek, zbiór gałęzi, usuwanie roślinności;
q)Prace ciągnikiem.
Zakres ww. prac realizowany jest przez X. w ramach zgłaszanych potrzeb Wnioskodawcy na podstawie kierowanych do X. przez (...) zleceń. Okres rozliczeniowy wykonanych usług w ramach „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej” obejmuje miesiąc kalendarzowy . Na koniec miesiąca X. przedkłada Wnioskodawcy protokół odbioru robót na wykonanie usług zrealizowanych w danym miesiącu na rzecz (...) w ramach zawartej „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej”.
Rozliczane w ten sposób są zabiegi wykonywane w danym miesiącu kalendarzowym w ramach gospodarki łowieckiej, jak i w ramach gospodarki łąkowo - rolnej na podstawie „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej”. Jeżeli zatem dochodzi do wykonania przez Wnioskodawcę usługi polowania na rzecz krajowych lub zagranicznych myśliwych, to (...) kieruje do X. zamówienie na wykonanie prac dotyczących przygotowania terenu łowiska pod konkretne polowanie.
Z ostatnim dniem miesiąca X. przedkłada do (...) protokół odbioru robót, w którym wskazuje, jakie prace wykonał na rzecz (...) w danym okresie realizacji usługi - przykładowo w protokole rozliczającym miesięczne prace specyfikowano:
1)likwidacja pastucha elektrycznego,
2)konserwacja pastucha elektrycznego,
3)prace godzinowe ręczne w gospodarce łowieckiej,
4)przygotowanie polowania zbiorowego do 10 osób,
5)transport ludzi na polowaniu zbiorowym,
6)transport zwierzyny na polowaniu zbiorowym,
7)patroszenie ubitej zwierzyny,
8)preparacja jelenia,
9)rozładunek i umieszczenie tusz w chłodni,
10)wykładanie soli w lizawkach,
11)wykładanie kukurydzy paszowej (utrzymanie nęcisk).
Po zatwierdzeniu protokołu odbioru robót przez (...), X. wystawia fakturę wskazując jako przedmiot wykonanych usług „gospodarka łowiecka S.271.7.2022” z określeniem wartości łącznej wykonanych w danym miesiącu usług leśnych.
Wykonywane przez X. czynności dotyczące organizowania polowania nie stanowią przedmiotu odrębnej umowy na poszczególne, zindywidualizowane polowanie zbiorowe czy indywidualne.
Czynności związane z organizacją polowania są wykonywane w ramach zawartej „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej" na dany rok niemniej jednak, wyspecyfikowane w protokole czynności są podstawą do rozliczenia kosztów organizacji wykonanego polowania indywidualnego lub zbiorowego.
Dla realizacji polowań indywidualnych jaki i zbiorowych, oprócz czynności wykonywanych przez X., (...) może zamawiać również inne usługi i towary od innych podatników dla realizacji konkretnego polowania zbiorowego lub indywidualnego, takie jak m.in.:
a)usługi wyżywienia,
b)usługi poszukiwanie postrzałków,
c)zakup medali,
które są wydawane w ramach świadczonej usługi polowania, w przypadku ustrzelenia zwierzyny medalowej i przy organizacji polowań zbiorowych.
Pytanie
Czy usługi z zakresu łowiectwa zakupione od X. w ramach „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej” należy uznać za zakup usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i w konsekwencji uznać usługę organizacji polowania za usługę turystyczną, do której zastosowanie mają szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki określone art. 119 ust. 1 - 9 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z brzmieniem art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Wobec tego za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).
Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności" oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składniki usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.
Jak stanowi art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
1.(uchylony);
2.działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3.przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4.(uchylony).
Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.
Zgodnie z art. 119 ust. 3a ustawy o VAT , podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Z powyższych uregulowań wynika, że przepis art. 119 ww. ustawy o VAT nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej pojęcia „usługi turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych.
Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 z późn. zm.) -poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy. Stosownie do powołanego art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty. Należałoby więc przyjąć, że przez usługę turystyki rozumie się usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).
Również definicja językowa pojęcia „turystyka” wskazuje w „Słowniku Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052): „zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych”.
Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (WTO) zaleca dla celów statystycznych następującą definicję turystyki: „Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa”.
W związku z tym należy stwierdzić, że usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT, to świadczenie złożone, na które składa się szereg czynności mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką. Wobec tego, aby daną usługę uznać za usługę turystyki, powinna ona być usługą składającą się z więcej niż jednego świadczenia, świadczący usługę musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, oraz przy świadczeniu usługi musi nabywać towary i usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty.
Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Wnioskodawca nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej Wnioskodawcy, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca na podstawie zawartych umów prowadzi sprzedaż usług organizacji polowań indywidualnych i zbiorowych.
W zakres usług organizacji polowań wchodzą następujące czynności:
·prace związane z przygotowaniem terenu łowiska do polowania;
·prace związane z przygotowaniem i obsługą polowania zbiorowego,
·podprowadzenia myśliwych;
·transport myśliwych na polowaniu indywidualnym i na polowaniu zbiorowym
·zapewnienie wyżywienia na polowaniach zbiorowych,
·poszukiwanie postrzałków.
Realizowana przez (...) usługa polowania składa się z :
1. z usług własnych
2. usług i towarów kupowanych od innych podatników.
Usługi własne wykonywane są w ramach obowiązków służbowych przez dwóch pracowników (...) - (...) ds. łowieckich, tj.
·organizowanie i prowadzenie polowań zbiorowych,
·organizowanie polowań indywidualnych, nadzór nad przebiegiem polowań.
Dodatkowo zawierane są umowy zlecenia na podprowadzanie i transport myśliwych z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Jednocześnie (...), aby wykonać usługę polowania składa zamówienie na podstawie „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej” do X.
X. w ramach ww. umowy realizuje zlecone czynności służące przygotowaniu polowania wraz z innymi usługami służącymi gospodarce leśnej w danym okresie rozliczeniowym (okres miesiąca kalendarzowego).
W sporządzanym przez X. protokole odbioru robót na koniec każdego miesiąca wyspecyfikowane są wszystkie usługi leśne (kompleksowe) wykonywane w danym okresie rozliczeniowym ( nie tylko te służące organizacji polowania). Rozliczając wszystkie wykonane usługi X. specyfikuje w przykładowym protokole wykonanie takich prac jak np.:
1)likwidacja pastucha elektrycznego,
2)konserwacja pastucha elektrycznego,
3)prace godzinowe ręczne w gospodarce łowieckiej,
4)przygotowanie polowania zbiorowego do 10 osób,
5)transport ludzi na polowaniu zbiorowym,
6)transport zwierzyny na polowaniu zbiorowym,
7)patroszenie ubitej zwierzyny,
8)preparacja jelenia,
9)rozładunek i umieszczenie tusz w chłodni,
10)wykładanie soli w lizawkach,
11)wykładanie kukurydzy paszowej (utrzymanie nęcisk),
Pozycja 1-2 ww. protokołu odbioru robót nie dotyczy organizacji polowania, są to czynności służące gospodarce leśnej tzn. ochronie pól przed szkodami wyrządzanymi przez zwierzynę.
Pozycja 6-9 ww. opisanego protokołu odbioru robót dotyczy kosztów pozyskania zwierzyny leśnej do dalszej odsprzedaży, co również nie jest związane z organizacją polowania.
Pozycja 10-11 ww. protokołu również nie służy wykonaniu polowania. Są to czynności z zakresu łowieckiego zagospodarowania obwodu, bez przyporządkowania do konkretnego polowania, ogólne comiesięczne prace w zakresie gospodarki łowieckiej.
Zatem w ramach wszystkich usług dokumentowanych przykładowym protokołem tylko poz. 3-5 służy organizacji polowania tj. prace godzinowe ręczne w gospodarce łowieckiej, przygotowanie polowania zbiorowego do 10 osób, transport ludzi na polowaniu zbiorowym.
Wobec powyższego, Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż treść sporządzonych przez X. dokumentów wskazuje, iż konkretnie dla realizacji danego polowania zostały przez (...) nabyte usługi od podmiotów trzecich (X.) dla bezpośredniej korzyści turysty. Protokoły te bowiem rozliczają, oprócz innych usług leśnych wykonywanych na rzecz (...), również te związane z organizacją konkretnego polowania, które (...) może wyraźnie przypisać do indywidualnego zamówienia, realizacji polowania. Pomimo, iż realizacja tych zadań przez X. odbywa się w ramach generalnej „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej”, to Wnioskodawca nie może ich traktować jako usługi własnej. Z usługami własnymi mielibyśmy bowiem do czynienia wówczas, gdyby były one realizowane własnymi siłami Wnioskodawcy - przez pracowników (...), przez inne osoby doraźnie przez (...) zatrudnianie przy realizacji danego polowania (które nie wykonywałyby tych usług w ramach działalności gospodarczej). W opisanym przypadku X. - będący podatnikiem - jednak świadczy usługi przygotowania polowania czy usługi transportu osób na polowanie pod konkretne zamówienie (...), z możliwością przyporządkowania tych usług wg treści protokołów odbioru usług do konkretnego polowania.
Tak jak wskazano powyżej, zgodnie z brzmieniem art. 119 ust. 2 ww. ustawy o VAT przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:
a)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
b)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
Jeżeli podatnik część świadczeń w ramach usług dla bezpośredniej korzyści turysty wykonuje samodzielnie, to w takim przypadku oddzielnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i oddzielnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników. Konieczne jest w takim wypadku prowadzenie dodatkowej ewidencji z dokładną rozpiską.
W ocenie Wnioskodawcy dokumentacja gromadzona do zawartych przez Wnioskodawcę umów na organizację polowania indywidualnego lub zbiorowego z kontrahentami (taka jak: zamówienia Wnioskodawcy skierowane do X., protokoły odbioru robót X. za okresy miesięczne w gospodarce łowieckiej) potwierdza, iż realizacja usług w gospodarce łowieckiej przez X. takich jak np., prace godzinowe ręczne w gospodarce łowieckiej, przygotowanie polowania zbiorowego do 10 osób, transport ludzi na polowaniu zbiorowym stanowią zakup usług od podmiotu trzeciego dla bezpośredniej korzyści tych myśliwych (turystów). Usług X. nie należy traktować jako usług własnych (...), ponieważ pomimo iż wynikają z treści „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej” to jednak są kupowane od innego podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.
W konsekwencji, Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż usługi z zakresu łowiectwa zakupione od X. w ramach „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej” należy uznać za zakup usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.
Jak stanowi art. 119 ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
1.(uchylony);
2.działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3.przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4.(uchylony).
Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.
W konsekwencji, oznacza to konieczność rozliczania usług organizacji polowania przez Wnioskodawcę na zasadach VAT marża wskazanych w przepisie art. 119 ust. 1 ustawy o VAT z obowiązkiem wyodrębniania podstawy opodatkowania dla usług własnych (zastosowanie zasad ogólnych) i wyodrębniania podstawy opodatkowania w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (vat marża).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwa we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje stosowanie szczególnej procedury m.in. dla określenia podstawy opodatkowania usług turystyki.
I tak, stosownie do art. 119 ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy:
Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Wobec tego za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).
Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składniki usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.
Jak stanowi art. 119 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
1) (uchylony)
2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
4) (uchylony)
Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.
Zgodnie z art. 119 ust. 3a ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.
Podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych według szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.
Z powyższych uregulowań wynika, że przepis art. 119 ustawy nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej pojęcia „usługi turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych.
Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006 r., Nr 347, str. 1 z poźn. zm.) – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy. Stosownie do powołanego art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.
Należałoby więc przyjąć, że przez usługę turystyki rozumie się usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez). Zgodne jest to także z potocznym rozumieniem słowa turystyka – w słowniku języka polskiego „turystyka” to dłuższe lub krótsze wyjazdy wypoczynkowe, połączone zwykle ze zwiedzaniem, uprawianiem sportu, wycieczkami itp. (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej).
Z kolei „Słownik Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052), pojęcie to definiuje jako: „zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych”. Natomiast Światowa Organizacja Turystyki (WTO) zaleca dla celów statystycznych następującą definicję turystyki: „Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których głównym celem jest działalność zarobkowa”.
Definicje usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak, „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).
Inną definicję proponuje S. Wołejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wołejko, „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).
W związku z tym należy stwierdzić, że usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych) takich jak np. hotel, wyżywienie, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką. Wobec tego aby daną usługę uznać za usługę turystyki, powinna ona być usługą składającą się z więcej niż jednego świadczenia, świadczący usługę musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, oraz przy świadczeniu usługi musi nabywać towary i usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty. A contrario, w sytuacji gdy świadczący usługę nie działa we własnym imieniu i na własny rachunek, nie nabywa usług dla bezpośredniej korzyści turysty od innych podmiotów, a także usługa ta jest usługą pojedynczą (nie jest złożona z co najmniej dwóch świadczeń), usługa taka nie może być uznana za usługę turystyki, o której mowa w cytowanym wcześniej art. 119 ust. 1 ustawy.
Zatem, usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).
W myśl art. 119 ust. 5 ustawy:
W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.
Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.
Do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.
Zatem dla świadczonych w ramach usługi turystyki usług własnych, podatnik powinien odrębnie ustalić podstawę opodatkowania i ustalić właściwą dla nich stawkę podatku VAT.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzą Państwo działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wskazali Państwo, że w ramach działalności gospodarczej świadczą Państwo usługi turystyki obejmujące organizację polowań wykonywanych na terenie (...) przez myśliwych krajowych, z ograniczonym lub pełnym zakresem świadczeń oraz przez lub za pośrednictwem biur polowań (własnego lub obcych).
Realizowana przez Państwo usługa polowania składa się z:
1)z usług własnych (organizowanie i prowadzenie polowań zbiorowych, organizowanie polowań indywidualnych, nadzór nad przebiegiem polowań);
2)usług i towarów kupowanych od innych podatników.
Dodatkowo zawierają Państwo umowy zlecenia na podprowadzanie i transport myśliwych z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej.
W ramach zakupu usług od innych podatników dokonują Państwo zakupów od:
1)X. (dalej: X.)
2)innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w ramach doraźnej realizacji zamówionego polowania.
X. wykonuje usługi w ramach całokształtu funkcjonowania (...) (nie tylko dla potrzeb realizacji konkretnej, zindywidualizowanej usługi polowania). (...) dla wykonania zadań, zarówno tych z zakresu gospodarki leśnej nie podlegającej VAT (realizacja celów określonych w UL), jak i dla realizacji działalności opodatkowanej VAT np. w zakresie łowiectwa, przeprowadza, co do zasady raz w roku - ogólne postępowanie przetargowe na wykonywanie usług leśnych. Przetarg wygrywa jeden podmiot - X. realizujący w danym roku usługi leśne na Państwa rzecz. Jeżeli dochodzi do wykonania przez Państwa usługi polowania na rzecz krajowych lub zagranicznych myśliwych, to kierują Państwo do X. zamówienie na wykonanie prac dotyczących przygotowania terenu łowiska pod konkretne polowanie. X. wystawia Państwu fakturę wskazując jako przedmiot wykonanych usług „gospodarka łowiecka S.271.7.2022” z określeniem wartości łącznej wykonanych w danym miesiącu usług leśnych. Czynności związane z organizacją polowania są wykonywane w ramach zawartej „umowy o wykonanie usług z zakresu gospodarki leśnej" na dany rok niemniej jednak, wyspecyfikowane w protokole czynności są podstawą do rozliczenia kosztów organizacji wykonanego polowania indywidualnego lub zbiorowego.
Dla realizacji polowań indywidualnych jaki i zbiorowych, oprócz czynności wykonywanych przez X., możecie Państwo zamawiać również inne usługi i towary od innych podatników dla realizacji konkretnego polowania zbiorowego lub indywidualnego, takie jak usługi wyżywienia, usługi poszukiwanie postrzałków, zakup medali, które są wydawane w ramach świadczonej usługi polowania, w przypadku ustrzelenia zwierzyny medalowej i przy organizacji polowań zbiorowych.
Mają Państwo wątpliwości, czy usługi organizacji polowań, podczas których nabywają / będą nabywać Państwo również usługi od X., można potraktować jako usługi turystyczne i opodatkować na zasadzie VAT-marża.
Z treści wniosku wynika, że świadczą Państwo usługi turystyki obejmujące organizację polowań. Organizacja polowań składa się z powiązanych ze sobą usług, tworzących całość. Działają Państwo na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz przy świadczeniu usługi nabywają świadczenia od X. i innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (myśliwego). Wskazali Państwo, że od X. w ramach usług organizacji polowań nabywają Państwo np.: prace godzinowe ręczne w gospodarce łowieckiej, przygotowanie polowania zbiorowego, transport ludzi na polowaniu zbiorowym.
Analizując kwestię, czy będzie miała zastosowanie szczególna procedura VAT-marża do świadczenia przedmiotowych usług, należy mieć na uwadze warunki wymienione w art. 119 ust. 3 ustawy.
Z art. 119 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku bez względu kto nabywa usługę turystyki w przypadku gdy podatnik działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek oraz przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.
Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Państwo nabywają/będą nabywać od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia Pani własnej usługi, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.
Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez Państwa dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.
W przedstawionej sytuacji tylko do tej części usług, które kupują/będą kupować Państwo od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (myśliwego), w tym od X. mogą/będą mogli Państwo, zastosować procedurę VAT marża.
Jesteście/będziecie Państwo zobowiązani, zgodnie z treścią art. 119 ust. 5 ustawy, do ustalenia podstawy opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych zobowiązani są/będą Państwo stosować odpowiednio przepisy art. 29a ustawy.
Zatem świadczone przez Państwa usługi organizacji polowań stanowią usługi turystki, o których mowa w art. 119 ustawy. Procedura VAT-marża będzie miała zastosowanie, jednak tylko do tej części usług, które kupują/będą kupować Państwo od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (myśliwego), w tym od X. na podstawie art. 119 ust. 3 oraz art. 119 ust. 5 ustawy. Natomiast dla pozostałej części usług w zakresie organizacji polowań – usług własnych – należy zastosować zasady ogólne, tj. opodatkowanie według stawek podatku VAT właściwych dla poszczególnych usług własnych.
Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona tylko i wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).