Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.492.2023.7.EW

Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opłat kapitałowych związanych z nabyciem samochodu ciężarowego na podstawie umowy leasingu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek – brak daty sporządzenia – o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opłat kapitałowych związanych z nabyciem samochodu ciężarowego na podstawie umowy leasingu.

Uzupełnili go Państwo pismem z 25 sierpnia 2023 r. (data wpływu 25 sierpnia 2023 r.) – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2023 r. (data wpływu 27 października 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie II – pismem z 23 listopada 2023 r. (data wpływu 29 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 23 listopada 2023 r.)

Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 1 listopada 2016 r. (działalność zawieszona na okres 31 sierpnia 2017 r. 1 lutego 2019 r.). Obecnie aktywną działalność gospodarczą prowadzi Pan w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych i teletechnicznych (główne PKD 43.21.Z). Umowa leasingu operacyjnego została zawarta 12 stycznia 2023 r. Do firmy został zakupiony samochód ciężarowy ((…), według dowodu rejestracyjnego jest to samochód ciężarowy, liczba miejsc siedzących 7), o maksymalnej wadze całkowitej 3500 kg, za kwotę netto (…) zł (wycena salonu). W tą cenę została wliczona zabudowa, całkowita kwota brutto (…) zł. Ponieważ samochód był przerabiany została odprowadzona akcyza w wysokości 18,6%. Zapłata akcyzy zwiększyła wartość umowy leasingowej do kwoty (…) zł netto, (…) zł brutto. Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w celach firmowych. Został złożony VAT-26 do urzędu skarbowego. Rozlicza Pan 100% VAT. W leasingu operacyjnym umowa wiąże Pana na 36 miesięcy (3 lata). Spełniony warunek normatywnego okresu amortyzacji.

Samochód spełnia definicję samochodu osobowego w myśl art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samochód nie jest pojazdem elektronicznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych.

Samochód nie jest udostępniany przez Pana na podstawie umowy leasingu i umowy najmu. Opłata końcowa związana jest z wykupem przedmiotu umowy leasingu na własność.

Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykup samochodu wynosi 1% umowy (uzupełnienie: wykup będzie wynosił (…) zł netto).

Samochód nie jest i nie będzie użytkowany w celach prywatnych. Samochód jest przystosowany do jeżdżenia na budowy, posiada dużą przestrzeń załadunkową, może się nim poruszać do 7 pracowników, ze względu na swoje gabaryty jest niepraktyczny do poruszania się w mieście, uciążliwe byłoby parkowanie samochodu w centrum miasta (długość samochodu ok. 6,5 m, wiadomo taki samochód zwrotny nie jest). Samochód nie ma bogatego wyposażenia, przez co nie byłby wygodny do użytkowania prywatnego. Posiada Pan inny samochód na użytek mieszany. W firmie jest wprowadzony regulamin, który zabrania używania samochodów firmowych do celów prywatnych. Jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów. Posiada Pan regulamin użytkowania samochodu. Umowa leasingu została podpisana tylko i wyłącznie z myślą o działalności gospodarczej. Wiedział Pan, że będzie podpisywał nowe umowy na roboty, które są realizowane w całej Polsce, dlatego musiał Pan zainwestować w kolejny samochód tak, aby pracownicy mieli czym dojechać na budowę. Od momentu zakupu samochodu zwiększył Pan zatrudnienie. W samochodzie prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Pracownicy po pracy/delegacji odprowadzają samochód na bazę. Samochód ma prowadzoną ewidencję przebiegu pojazdu, tzw. kilometrówkę. Samochód posiada nawigację (na zagranicznej platformie), z buforem danych do 3 miesięcy. Samochód nie jest samochodem specjalnym, tym samym, nie spełnia § 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. poz. 407. Pojazd nie jest pojazdem specjalnym, określonym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 maja 2014 r. poz. 709.

Z samochodu, oprócz Pana, będą korzystać pracownicy w celu realizacji zleconych Pana firmie robót. Wyklucza Pan użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Regulamin kategorycznie zabrania użytku samochodu do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ma Pan dostęp przez portal GPS do sprawdzenia, gdzie znajduje się samochód. Po wykupie samochodu zamierza Pan używać go tylko w działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Samochód jest w działalności wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie prowadzi Pan działalności zwolnionej od podatku VAT. Jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu. Samochód w dowodzie rejestracyjnym jest samochodem ciężarowym (masa 3500 kg), nie jest małym samochodem, jego używanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie byłoby istotne.

Samochód konstrukcyjnie nie może przewozić więcej niż 7 osób, wraz z kierowcą (7 osób wskazane jest w dowodzie rejestracyjnym).

Samochód nie jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy. Samochód posiada za drugim rzędem siedzeń ścianę/trwałą przegrodę oddzielającą od części przeznaczonej do przewozu ładunków. Deklarację VAT 26 złożono w dniu 8 lutego 2023 r. Samochód odebrał Pan w dniu 3 lutego 2023 r. Pierwsza rejestracja samochodu 31 stycznia 2023 r.

Zaliczkę zwrotną na ten samochód zapłacił Pan w dniu 24 lutego 2022 r. Pierwsza faktura zapłacona firmie leasingowej (czyli pierwszy koszt niezwrotny na samochód) była wystawiona w dniu 26 stycznia 2023 r. Informację VAT-26 złożył Pan przed upływem terminu rozliczenia VAT za okres styczeń 2023 r. Nie planuje Pan zmieniać przeznaczenia samochodu po wykupie z leasingu, tym samym nie planuje Pan składać aktualizacji VAT-26.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 23 listopada 2023 r.)

Czy prawidłowo odlicza Pan 100% podatku VAT wynikającego z faktur od opłat kapitałowych, a kwotę netto rozlicza Pan w proporcji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 23 listopada 2023 r.)

Od opłat kapitałowych odlicza Pan 100% VAT wynikającego z faktur.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 2 pkt 34 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2) należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1) przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.).

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego mogą być przykładowo:

·obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa,

·nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS,

·w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest odsprzedaż tych pojazdów – brak rejestracji tych pojazdów, uniemożliwiający ich poruszanie się po drogach, a w przypadku ich rejestracji – brak możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne; nie mogą to być zatem np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy,

·w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów – określenie reguł wykluczających użytek prywatny,

·używanie (w przypadku pojazdów tzw. lotniskowych) przez służby lotniska pojazdów do przemieszczania się po płycie lotniska, bez możliwości opuszczania przez te pojazdy terenu lotniska.

Ponadto, jak stanowi art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Na mocy art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1) numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2) dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W myśl art. 86a ust. 8 ustawy:

W przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

1) jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;

2) obejmuje:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel udostępnienia pojazdu,

c) stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

f) imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1) pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2) pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3) pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a) agregat elektryczny/spawalniczy,

b) do prac wiertniczych,

c) koparka, koparko-spycharka,

d) ładowarka,

e) podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f) żuraw samochodowy

jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Zgodnie z art. 86 ust. 14 ustawy:

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej do końca miesiąca, w którym dokonał tej zmiany.

Stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Regulacje zawarte w art. 86a ust. 12 ustawy, określają jeden z podstawowych warunków dla możliwości odliczenia 100% podatku VAT od faktur dokumentujących użytkowanie (leasing) pojazdu. Za pierwszy wydatek związany z pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy należy uznać czynność, która będzie podlegać ustawie. Z kolei złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy (VAT-26) jest jednym z warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatników. Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

W analizowanym przypadku Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Panu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opłat kapitałowych związanych z nabyciem samochodu ciężarowego na podstawie umowy leasingu.

W odniesieniu do Pana wątpliwości wskazać należy, że z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym, użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Nie można uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej, gdy np. zostaną ustalone zasady używania pojazdów, jednakże nie istnieją żadne zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzeganie; przykładowo istnieje zakaz używania przez pracowników pojazdów do celów prywatnych, jednakże nikt nie weryfikuje czy zakaz ten jest respektowany.

Dla pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kluczowe jest stwierdzenie, że określone zasady używania pojazdu obiektywnie potwierdzają, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku.

Zauważyć należy, że w rozpatrywanej sprawie jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Do firmy został zakupiony samochód ciężarowy ((…), według dowodu rejestracyjnego jest to samochód ciężarowy, liczba miejsc siedzących 7), o maksymalnej wadze całkowitej 3500 kg. Samochód jest w Pana działalności wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie prowadzi Pan działalności zwolnionej od podatku VAT. Samochód nie jest samochodem specjalnym. Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w celach firmowych, został złożony VAT-26 do urzędu skarbowego. Samochód nie jest i nie będzie użytkowany w celach prywatnych.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że samochód jest przystosowany do jeżdżenia na budowy, Samochód posiada dużą przestrzeń załadunkową, może się nim poruszać do 7 pracowników. Ze względu na swoje gabaryty jest niepraktyczny do poruszania się w mieście, uciążliwe byłoby parkowanie samochodu w centrum miasta (długość samochodu ok. 6,5 m). Samochód nie ma bogatego wyposażenia, przez co nie byłby wygodny do użytkowania prywatnego. Posiada Pan inny samochód na użytek mieszany. Co istotne, w firmie jest wprowadzony regulamin, który zabrania używania samochodów firmowych do celów prywatnych. Posiada Pan regulamin użytkowania samochodu. Umowa leasingu została podpisana tylko i wyłącznie z myślą o działalności gospodarczej. Pracownicy po pracy/delegacji odprowadzają samochód na bazę. Samochód ma prowadzoną ewidencję przebiegu pojazdu, tzw. kilometrówkę. Samochód posiada nawigację (na zagranicznej platformie), z buforem danych do 3 miesięcy. Z samochodu, oprócz Pana, będą korzystać pracownicy w celu realizacji zleconych Pana firmie robót. Wyklucza Pan użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Regulamin kategorycznie zabrania użytku samochodu do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ma Pan dostęp przez portal GPS do sprawdzenia, gdzie znajduje się samochód. Po wykupie samochodu zamierza Pan używać go tylko w działalności gospodarczej. Samochód nie jest samochodem specjalnym. Deklarację VAT-26 złożono w dniu 8 lutego 2023 r. Samochód odebrał Pan w dniu 3 lutego 2023 r. Pierwsza rejestracja samochodu 31 stycznia 2023 r.

Zaliczkę zwrotną na ten samochód zapłacił Pan w dniu 24 lutego 2022 r. Pierwsza faktura zapłacona firmie leasingowej (czyli pierwszy koszt niezwrotny na samochód) była wystawiona w dniu 26 stycznia 2023 r. Informację VAT-26 złożył Pan przed upływem terminu rozliczenia VAT za okres styczeń 2023 r.

Zatem, mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanego we wniosku samochodu ciężarowego są spełnione przesłanki do uznania, że jest on wykorzystywany wyłącznie do Pana działalności gospodarczej i w związku z tym ma Pan prawo do odliczenia całości podatku naliczonego od opłat kapitałowych związanych z samochodem ciężarowym użytkowanym na podstawie umowy leasingu.

W konsekwencji, w analizowanym przypadku, z opisanych powyżej względów jest możliwe przyjęcie, że samochód ciężarowy użytkowany przez Pana na podstawie umowy leasingu jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Podsumowując, należy uznać, że jest Pan uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opłat kapitałowych, w związku z użytkowaniem samochodu na podstawie umowy leasingu, zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do drugiej części Pana pytania, należy wyjaśnić, że w podatku od towarów i usług, kwotę netto z faktury, z której rozlicza Pan 100% podatku VAT ujmuje Pan w JPK-VAT, w całości.

Mimo powyższego, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powyższą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opłat kapitałowych związanych z nabyciem samochodu ciężarowego, na podstawie umowy leasingu. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, w szczególności sposobu wykorzystywania samochodu ciężarowego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00