Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.452.2023.3.AS

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją samochodu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją samochodu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą określoną PKD 43.32.Z – zakładanie stolarki budowlanej. W maju 2019 r. zakupił Pan do firmy samochód (…) określony w dowodzie rejestracyjnym jako ciężarowy o dopuszczalnej ładowności 1386 kg. Samochód posiada jeden rząd siedzeń i kabina kierowcy od części ładunkowej oddzielona jest „ścianą” – przegrodą fabryczną oraz nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu (art. 86a ust. 9 pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT) i jednocześnie nadmienia Pan, że pojazd używany jest tylko i wyłącznie do celów prowadzonej działalności (do przewożenia dużych ładunków).

Pana pytanie dotyczy odliczenia 100% podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją samochodu. Podkreśla Pan, że pojazd przez cały czas jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Fiskus zakwestionował odliczenie 100% VAT od faktur na zakup paliwa, tłumacząc, że jest ono uzależnione od uzyskania zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym. Skoro nie dopełnił Pan tych formalności, to do tego czasu przysługiwało Panu prawo do odliczenia tylko 50% VAT.

Pan jednak nie zgadza się z tak rygorystycznym podejściem. Według Pana, uzyskanie dodatkowych dokumentów wymienionych w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT (spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:1) pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań) ma charakter wtórny dla prawa skorzystania z możliwości odliczenia podatku naliczonego. Warunkiem pełnego odliczenia VAT jest bowiem posiadanie przez pojazd określonych cech konstrukcyjnych. Jest to kryterium obiektywne, a badanie techniczne to jedynie wymóg formalny.

Stanowisko takie potwierdził NSA. Wprawdzie podkreślił, że wprowadzenie dodatkowego obowiązku z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT nie narusza zasady proporcjonalności. A wymóg dodatkowego badania technicznego samochodu oraz uzyskanie wpisu do dowodu rejestracyjnego nie jest nadmiernie uciążliwy.

Niemniej zdaniem NSA wykładnia forsowana przez fiskusa, że prawo do pełnego odliczenia przysługuje dopiero od dnia dopełnienia spornych formalności byłoby naruszeniem zasady proporcjonalności i neutralności. Dlatego uznał, że podatnik ma prawo do 100 proc. odliczenia VAT od wydatków związanych z zakupem pojazdu spełniającego warunki z art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 9 ustawy o VAT (konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz związanych z jego eksploatacją, także za okres od jego nabycia do dokonania odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Oświadcza Pan, że w pojeździe nie dokonał Pan żadnych zmian, które powodowały, że przestałby spełniać wymagania ustawowe i przez cały czas był użytkowany tylko do czynności opodatkowanych.

Nadmienia Pan również, że w miesiącu maju br. dokonał Pan przeglądu ww. pojazdu i otrzymał Pan pieczątkę VAT1.

Dodatkowe wyjaśnienia:

Informuje Pan, że jest prowadzona kontrola podatkowa od lutego 2023 r. Kontrola nie została zakończona, w związku z oczekiwaniem na interpretację indywidualną. Informuje Pan, że nie jest prowadzone postepowanie podatkowe.

Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wydatki objęte zakresem postawionego wniosku to: paliwo, przeglądy techniczne, ubezpieczenie oraz części i naprawy pojazdu.

Wydatki objęte zakresem postawionego wniosku były ponoszone od dnia przyjęcia do użytkowania, czyli od 27 maja 2019 r.

Niektóre pojazdy są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Konstrukcja tych pojazdów wyklucza bowiem ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Do takich pojazdów zalicza się:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu pojazdu.

Zasady użytkowania samochodu określone są w regulaminie, który między innymi mówi, że samochody wykorzystywane są przez Użytkowników uprawnionych do korzystania z aut służbowych (tj. właściciel i pracownik) wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą. Samochód służbowy pozostaje do dyspozycji Użytkowników tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz firmy. Użytkownik nie jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Samochód nie posiada GPS, ilość zużytego paliwa monitoruje Pan poprzez wskazania licznika i ilości zakupionego paliwa z faktur VAT.

Informuje Pan, że nie była złożona deklaracja VAT-26, ponieważ zgłoszenie na druku VAT-26 nie jest konieczne w przypadku gdy w działalności używany jest pojazd, którego konstrukcja wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą bądź powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością jest nieistotne.

Dodatkowe badanie techniczne dla przedmiotowego samochodu zostało przeprowadzone w miesiącu maju 2023 r.

Jak wcześniej określono, pojazd ma jeden rząd siedzeń oddzielonych od części ładunkowej przeznaczonej do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu.

Pytanie

Czy prawidłowo postępował Pan odliczając pełną kwotę podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją ww. samochodu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana stanowisko przyporządkowane do pytania jest takie, że mógł Pan odliczać cały VAT z faktury zakupowej oraz wydatków eksploatacyjnych, pomimo że nie przeprowadził Pan wcześniej dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem i nie mając odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W świetle tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy:

W ust. 2 powołanego ww. artykułu postanowiono, że:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

W świetle ust. 9 powołanego ww. artykułu:

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu:

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu:

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 1 wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z kolei, z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Jak wynika z opisu sprawy, w maju 2019 r. zakupił Pan do firmy samochód (…) określony w dowodzie rejestracyjnym jako ciężarowy, o dopuszczalnej ładowności 1386 kg. Samochód posiada jeden rząd siedzeń i kabina kierowcy od części ładunkowej oddzielona jest „ścianą” – przegrodą fabryczną oraz nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu. Pojazd używany jest tylko i wyłącznie do celów prowadzonej działalności – wykorzystywany jest wyłącznie do czynności opodatkowanych. W pojeździe nie dokonał Pan żadnych zmian, które powodowały, że przestałby spełniać wymagania ustawowe. W maju br. dokonał Pan przeglądu ww. pojazdu i otrzymał Pan pieczątkę VAT1. Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu pojazdu. Zasady użytkowania samochodu określone są w regulaminie, który m.in. mówi, że samochody wykorzystywane są przez Użytkowników uprawnionych do korzystania z aut służbowych wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą. Samochód służbowy pozostaje do dyspozycji Użytkowników tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz firmy. Użytkownik nie jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Samochód nie posiada GPS, ilość zużytego paliwa monitoruje Pan poprzez wskazania licznika i ilości zakupionego paliwa z faktur VAT. Nie złożył Pan deklaracji VAT-26. Dodatkowe badanie techniczne dla przedmiotowego samochodu zostało przeprowadzone w maju 2023 r. Pojazd ma jeden rząd siedzeń oddzielonych od części ładunkowej przeznaczonej do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją samochodu.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii należy w pierwszej kolejności przeanalizować, czy pojazd będący przedmiotem wniosku może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu pojazdu oraz nie złożył Pan deklaracji VAT-26.

Biorąc pod uwagę, że niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej – określony w art. 86a ust. 12 ustawy – jest wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, należy stwierdzić, że przedmiotowy samochód nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, na podstawie ww. przepisu, nie ma Pan prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z eksploatacją samochodu.

W dalszej kolejności należy zatem przeanalizować kwestię możliwości dokonania odliczenia pełnej kwoty podatku w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może lecz nie musi skorzystać. Zatem jeżeli podatnik chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Należy podkreślić, że w art. 86a ust. 10 ustawy wyraźnie uregulowano, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań, co stanowi dowód potwierdzający prawidłowość dokonywanych przez podatnika odliczeń podatku od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją samochodu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew Pana stanowisku – do momentu, kiedy uzyskał Pan odpowiednią adnotację w dowodzie rejestracyjnym, potwierdzającą wykonanie dodatkowego badania technicznego, stwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy, nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia 100%, ale jedynie 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją i używaniem pojazdu.

Prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje dopiero od dnia, w którym uzyskał Pan ww. zaświadczenie i adnotację o spełnieniu tych wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, postępował Pan nieprawidłowo, odliczając pełną kwotę podatku VAT od faktur związanych z eksploatacją opisanego samochodu.

Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienia się, że w związku ze wspomnianą przez Pana we wniosku kontrolą, wystosowano pisma z prośbą o informację o prowadzeniu postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub wydaniu decyzji/postanowienia do Urzędu Skarbowego i Urzędu Celno-Skarbowego. W odpowiedzi ww. urzędy wskazały, że nie prowadzono wobec Pana postępowania podatkowego, kontroli podatkowej ani kontroli celno-skarbowej.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W odniesieniu do przywołanych orzeczeń na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii nie może wpłynąć powołane orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy.

W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Pana wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).