Interpretacja indywidualna z dnia 23 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.639.2023.2.AKU

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 5 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 13 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od  2 marca 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą ….

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Jedną z głównych działalności Wnioskodawcy jest (i będzie) działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o współpracę ze spółką mającą siedzibę w Polsce (dalej: Spółka) świadczy usługi programistyczne polegające na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności. Działalność Wnioskodawcy charakteryzuje indywidualność i samodzielność.

Wnioskodawca jest co do zasady członkiem działających w ramach Spółki zespołów skupiających programistów oraz specjalistów innych dziedzin, koniecznych do stworzenia programu komputerowego. W ramach udziału w zespole Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego programów komputerowych. W zależności od przyjętego przez dany zespół w pracach nad danym programem podziału ról i obowiązków, Wnioskodawca odpowiada za tworzenie kodu źródłowego, odpowiedzialnego za różne obszary lub funkcjonalności programu. Kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez Niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na Spółkę na platformie, z której korzysta. Wskutek łączenia na poszczególnych etapach, efektów pracy członków zespołu, w tym innych programistów, powstaje program komputerowy w kształcie ustalonym ze Spółką/klientem Spółki.

Powyższe czynności Wnioskodawca wykonuje w ramach realizacji projektów (dalej: Projekty).

Efektem pracy Wnioskodawcy jest (i będzie w przyszłości) wytworzenie (ewentualnie rozwinięcie, ulepszenie lub zmodyfikowanie) programu komputerowego, który jako utwór, podlega ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.; dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych stworzonych, rozwiniętych, ulepszonych lub zmodyfikowanych w wykonaniu przez Niego usług programistycznych opisanych powyżej. Prawa te przysługują Wnioskodawcy jako twórcy lub współtwórcy programów (aplikacji) komputerowych. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę za wynagrodzeniem określonym w umowie całość służących Mu autorskich praw majątkowych do wspomnianych programów (aplikacji) komputerowych, co do zasady z chwilą ich wytworzenia. Wyjątkowo, jeżeli z jakichś względów przeniesienie okaże się niemożliwe lub nieskuteczne (np. w przypadku korzystania z narzędzi lub źródeł, do których Wnioskodawca nie ma pełnych autorskich praw majątkowych, lecz tylko prawo do korzystania z nich – licencje) – Wnioskodawca udziela Spółce za wynagrodzeniem licencji do korzystania ze wspomnianych programów be(aplikacji) komputerowych. Umowa o przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych zawierana jest w formie pisemnej z zachowaniem wymogów, o których mowa w art. 41 i 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Realizacja Projektów nie stanowi (i nie będzie stanowić) rutynowych i okresowych zmian – są to (i będą w przyszłości) czynności związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności (w zakresie narzędzi informatycznych/oprogramowania) do tworzenia zupełnie nowych lub ulepszonych programów komputerowych.

Programy komputerowe jako efekt realizacji Projektów stanowią (i będą stanowić) przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca realizuje Projekty w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca nieprzerwanie realizuje od marca 2023 r.

Działalność Wnioskodawcy w ramach realizacji Projektów ma następujące cechy:

-tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma (i będzie miało) charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

-tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest (i będzie) nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

-prace nad danym oprogramowaniem są (i będą) odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, programu komputerowego;

-proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga (i będzie wymagał) określonych działań kreatywnych i nie stanowi (nie będzie stanowił) mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

-Wnioskodawca wykorzystuje (i będzie wykorzystywał) do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych swoją wiedzę oraz doświadczenie, umiejętności i kompetencje;

-działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Umowa ze Spółką przewiduje podział wynagrodzenia:

1.z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (wyjątkowo także z tytułu udzielenia licencji do programów komputerowych);

2.z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów innych niż programy komputerowe oraz z tytułu świadczenia pozostałych usług.

Wnioskodawca realizuje Projekty poprzez:

-tworzenie od podstaw programu komputerowego lub

-ulepszanie/modyfikację programu komputerowego należącego do Spółki lub jej klienta (udostępnienie programu Wnioskodawcy następuje na podstawie zlecenia bez udzielenia licencji) w celu przygotowania nowej funkcjonalności.

W obu ww. przypadkach Wnioskodawca tworzy nową funkcjonującą całość, która stanowi w istocie program komputerowy podlegający ochronie prawnoautorskiej w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Wnioskodawca w ramach umowy łączącej Go ze Spółką ponosi odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i ich rezultaty wobec Spółki, jako partnera biznesowego Spółki.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, w sposób realizujący standardy wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Ewidencja jest (i będzie) prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zapewniający:

1)ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie;

2)wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy program komputerowy, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe).

W przypadku, w którym Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować konkretnego kosztu do wytworzenia/ulepszenia/rozwoju danego programu komputerowego:

1)koszt ten zostanie przyporządkowany do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych według proporcji, tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych w danym okresie do wartości przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie;

2)następnie część kosztu przypisaną w wyżej opisany sposób do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych (ogółem) w danym okresie, zostanie przyporządkowana do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do danego programu komputerowego według proporcji, tj. w stosunku łącznej wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do tego programu komputerowego w danym okresie do wartości przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw do programów komputerowych osiągniętych przez Wnioskodawcę łącznie w tymże okresie.

Ewidencja Wnioskodawcy obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił) w szczególności następujące koszty:

1)opłacone przez Wnioskodawcę składki na ubezpieczenia społeczne;

2)wyposażenie biurowe (np. materiały biurowe, komputer, meble biurowe);

3)podróże służbowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;

4)opłaty za księgowość i doradztwo prawne lub podatkowe;

5)koszty szkoleń (podnoszenia kwalifikacji zawodowych);

6)amortyzacja samochodu (do celów firmowych), koszty leasingu, oraz koszty użytkowania samochodu, w tym naprawy, ubezpieczenia, paliwo;

7)za dostęp Internetu.

Wskazane koszty niezbędne są do wykonywania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim do tworzenia programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone na Spółkę.

Ponadto Wnioskodawca nie ponosi wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych lub na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dochody z Jego działalności gospodarczej opodatkowane są tzw. podatkiem liniowym.

Przez Oprogramowanie należy rozumieć wytworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy podlegający ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast Projekt jest to konkretne zlecenie, w ramach którego powstaje Oprogramowanie.

Wnioskodawca obecnie wytwarza następujące Oprogramowanie – Aplikacja A. Jest to aplikacja mobilna stanowiąca platformę społecznościową, która zrzesza użytkowników chcących dyskutować o polityce. Aplikacja ma wiele możliwości komunikacji, jak i pozwala na tworzenie grup zainteresowań, debat, petycji, wydarzeń politycznych, artykułów, transmisji na żywo; pozwala na dyskusję w czasie rzeczywistym, a także posiada czat i wiele innych funkcjonalności.

Każdy tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy – Oprogramowanie cechuje się oryginalnym, unikatowym kodem źródłowym, który umożliwia ich funkcjonowanie.

Ponadto, Wnioskodawca w przyszłości będzie tworzyć, ulepszać, modyfikować, rozwijać, zmieniać inne programy komputerowe, które również będą miały nowe funkcjonalności oraz będą cechowały się innowacyjnością.

Aktualnie Wnioskodawca wytwarza Oprogramowanie, o którym mowa powyżej, od początku. Na ten moment nie rozwija/ulepsza Oprogramowania już istniejącego, jednakże w przyszłości będzie również rozwijać i ulepszać inne Oprogramowanie, cechujące się nowoczesnością i innowacyjnością. Oprogramowanie wytwarza od marca 2023 r.

Na moment złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca nie podejmuje działań zmierzających do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej Oprogramowania.

Natomiast w przyszłości, w sytuacji kiedy będzie modyfikował/ulepszał/rozwijał Oprogramowanie już istniejące, to zastosuje następujący schemat działania:

1)zebranie informacji, jaki typ i zakres modyfikacji jest najbardziej oczekiwany w danym Oprogramowaniu;

2)zdefiniowanie, jakie należy wykorzystać narzędzia i technologie do wprowadzenia modyfikacji w Oprogramowaniu – jak ulepszyć/rozwinąć/zmienić Oprogramowanie;

3)dokonywanie stopniowego ulepszania Oprogramowania z wykorzystaniem najnowszej wiedzy i technologii, narzędzi, zgodnie z pkt 1 i 2 powyżej.

Do wytworzenia ww. Oprogramowania (Aplikacja A) Wnioskodawca użył/używa następujące technologie, narzędzia: (...).

Wszystkie wskazane powyżej narzędzia, koncepcje i rozwiązania zastosowane do tworzenia Oprogramowania nie występowały u Wnioskodawcy wcześniej – w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Jest to Jego pierwszy Projekt, w ramach którego wytwarza Oprogramowanie.

Innowacyjność Oprogramowania, przejawia się w tym, że:

-jest to nowoczesny portal społecznościowy i pierwszy lub jeden z pierwszych na rynku portal skierowany dla osób (...);

-bardzo szeroki zakres funkcjonalności aplikacji, dający bardzo dużą możliwość komunikacji, czynności i funkcji użytkownikom;

-szerokie możliwości udostępniania plików między użytkownikami w aplikacji. Szerszy niż oferują aktualnie popularne komunikatory;

-zaawansowany algorytm identyfikacji użytkownika;

-kreator własnego awataru na portalu;

-możliwość personalizacji wyglądu platformy.

Wskazane przez Wnioskodawcę  technologie, rozwiązania i narzędzia, zastosowane przez Niego do stworzenia Oprogramowania, nie były wcześniej wykorzystywane w ogóle do tworzenia Oprogramowania dla danego klienta albo wykorzystywane do tworzenia Oprogramowania w takim zakresie, w jakim On je wykorzystuje.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania Oprogramowania ma charakter twórczy oraz jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Ponadto wykorzystuje On zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania Wnioskodawca dysponował następującymi zasobami wiedzy:

-wiedza na temat tworzenia aplikacji mobilnych;

-dostosowywanie aplikacji dla użytkowników zarówno systemów ..., jak i ...;

-wiedza na temat technologii internetowych;

-wiedza na temat metodologii realizacji Projektów (agile).

Wskazany powyżej zakres wiedzy, przed przystąpieniem do realizacji Projektu, tworzenia Oprogramowania został przez Wnioskodawcę rozszerzony z zakresu:

·najnowszych wytycznych dot. budowania aplikacji mobilnych sugerowanych przez ..., ... i nie tylko;

·zapoznania się z najnowszymi wersjami używanych narzędzi i bibliotek;

·budowania platformy streamingowej, tworzenia oraz oglądania transmisji na żywo;

·rozwiązywania problemów z pokazywaniem użytkownikowi najnowszych danych i ciągłą ich aktualizacją (subskrypcje, strumienie danych);

·zarządzania pamięcią cache w aplikacji i wykorzystywania jej do szybszego prezentowania danych użytkownikowi.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca zdobywa i rozwija wiedzę oraz umiejętności z zakresu wskazanego powyżej, tj.:

-wiedza na temat tworzenia aplikacji mobilnych;

-dostosowywanie aplikacji dla użytkowników zarówno systemów ..., jak i ...;

-wiedza na temat technologii internetowych;

-wiedza na temat metodologii realizacji Projektów (agile).

Każdorazowo przed przystąpieniem do prac nad realizacją Projektu Wnioskodawca dokonuje reasearchu nowych technologii związanych z tworzeniem Oprogramowania, zdobywa wiedzę w tym zakresie poprzez samokształcenie, udział w szkoleniach, warsztatach, webinarach, konferencjach, aby następnie wykorzystać uzyskaną wiedzę do tworzenia nowego i innowacyjnego Oprogramowania.

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zostało oparte o ....

Dzięki temu rozwiązaniu, tworzone/ulepszane/rozwijane przez Niego Oprogramowanie korzysta z nowych, innowacyjnych rozwiązań, które nie są jeszcze tak spopularyzowane, a pozwalają na nowoczesne kreowanie funkcjonalności Oprogramowania, jednocześnie pozwalając na ich lepsze, szybsze i bezpieczniejsze funkcjonowanie.

Mając na względzie wymagania rynkowe, wiedza Wnioskodawcy wykorzystywana jest podczas spotkań z klientem w biurze klienta, w siedzibie Jego działalności gospodarczej oraz podczas rozmów telefonicznych/wideokonferencji. Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą wiedzę oraz dokonuje jej selekcji pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych z uwzględnieniem:

-wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych każdego z innowacyjnych programów komputerowych,

-posiadanej wiedzy technicznej i doświadczenia oraz najnowszych rozwiązań technologicznych,

w celu określenia, jaki zestaw technologii, narzędzi oraz umiejętności będzie przydatny do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych.

W opisany powyżej sposób, została przez Wnioskodawcę wykorzystana wiedza dotycząca:

·tworzenia aplikacji mobilnych;

·dostosowania aplikacji do użytkowników zarówno systemów ... jak i ...;

·budowania platformy streamingowej, tworzenie oraz oglądanie transmisji na żywo;

·rozwiązywania problemów z pokazywaniem użytkownikowi najnowszych danych i ciągłą ich aktualizacją (subskrypcje, strumienie danych);

·zarządzania pamięcią cache w aplikacji i wykorzystywania jej do szybszego prezentowania danych użytkownikowi.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca oferuje usługi programistyczne, czyli tworzenie programów komputerowych.

Jego produkty, usługi, procesy oparte są na najnowszych rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i technologicznych w zakresie tworzenia oprogramowania, tj.:

-wiedza na temat tworzenia aplikacji mobilnych,

-wiedza na temat wymagań w zakresie aplikacji na system operacyjny ... oraz ...,

-wiedza w zakresie zachowań użytkowników aplikacji mobilnych,

ponadto używa technologii, narzędzi takich jak: (...).

Wnioskodawca zaplanował:

·prace nad kolejnym oprogramowaniem na zlecenie klientów, które będzie innowacyjne i realizowane przy zastosowaniu najnowszych dostępnych na rynku technologii i narzędzi;

·poszerzanie zakresu swojej wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w szczególności aplikacji mobilnych, ale również webowych, poprzez samokształcenie, udział w szkoleniach, webinarach, konferencjach i eventach branżowych.

Wnioskodawca postawił sobie następujące cele w ramach prowadzonej działalności:

·tworzenie innowacyjnego oprogramowania w oparciu o najnowsze technologie i narzędzia dostępne na rynku;

·tworzenie oprogramowania potrzebnego na rynku, ułatwiającego życie użytkownikom;

·tworzenie optymalnego kodu źródłowego pod względem funkcjonowania Oprogramowania;

·tworzenie kodu źródłowego dobrze, dokładnie napisanego, który jest łatwiejszy w utrzymaniu, a co za tym idzie bardziej stabilny.

Natomiast, w zakresie tworzonego Oprogramowania (Aplikacji A) Wnioskodawca postawił sobie następujące cele:

·utworzenie stabilnego, nowoczesnego i innowacyjnego Oprogramowania zarówno na systemy ... jak i ... przy użyciu jednego kodu źródłowego;

·utworzenie Oprogramowania przyjaznego i intuicyjnego dla użytkowników, które ma nowoczesne funkcjonalności, jako portalu społecznościowego dedykowanego dla (...);

·dobór nowoczesnych technologii i narzędzi adekwatnych do stworzenia nowoczesnego, innowacyjnego, intuicyjnego i bezpiecznego Oprogramowania;

·sprawdzenie czy ... jest wystarczająco dojrzałym narzędziem do budowania dużych aplikacji z wieloma funkcjonalnościami;

·wysoka dokładność kodu źródłowego;

·tworzenie optymalnego kodu źródłowego, który poradzi sobie z bardzo dużą ilością danych, jakie wykorzystywane są w aplikacjach społecznościowych.

Zaplanowane przedsięwzięcie Wnioskodawca realizował/realizuje/będzie realizował poprzez:

·wykonywanie prac w oparciu o zdobytą wiedzę oraz doświadczenie, a w konsekwencji tworzenie Oprogramowania, które jest innowacyjne, ma unikatowy kod źródłowy, ma funkcjonalności i zastosowanie, których nie ma w innych Oprogramowaniach/Aplikacjach;

·opracowanie optymalnej struktury kodu źródłowego w ramach tworzonego nowego i innowacyjnego Oprogramowania;

·wykorzystywanie nowoczesnych technologii i narzędzi dostępnych na rynku;

·aktywny udział w szkoleniach, webinarach. konferencjach i evenetach branżowych, zapoznawane się z dostępnymi materiałami dotyczącymi nowych narzędzi i rozwiązań technologicznych.

Efekty pracy Wnioskodawcy – Oprogramowania – zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem oraz zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Programy komputerowe – nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty pracy Wnioskodawcy nie są jedynie techniczną, ale twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Efekty Jego pracy będącej Oprogramowaniem, zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi lub fragmentami oprogramowania, które w każdym z tych przypadków podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tego Oprogramowania, które przenosi na Klientów.

Wnioskodawca uczestniczył/uczestniczy/będzie uczestniczyć we własnych pracach podlegających na wytworzeniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu Oprogramowania. Nie uczestniczy w cudzych pracach polegających na wytworzeniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu Oprogramowania.

W wyniku rozwijania/ulepszania Oprogramowania tworzone były/są/będą nowe kody źródłowe/algorytmy w językach oprogramowania i powstało/powstaje/będzie powstawać nowe prawo własności intelektualnej.

W sytuacji, w której program komputerowy jest wytwarzany w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest fragment oprogramowania, który samodzielnie podlega ochronie jako program komputerowy na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim lub prawa pokrewnych.

Nie jest zawierana odrębna umowa wraz z innymi osobami w zespole ze Spółką na przeniesienie praw autorskich na Spółkę. Wnioskodawca przenosi na Spółkę prawa autorskie na podstawie umowy, którą ma zawartą ze Spółkę i na tej podstawie otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich. Świadczone przez Niego usługi nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę. Wykonując usługi ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca nie nabywał/nie nabywa/nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Prawa autorskie do programu komputerowego są przenoszone przez Wnioskodawcę na Spółkę na podstawie umowy, którą zawarł ze Spółką. W umowie są zawarte regulacje wskazujące, w jakim momencie dochodzi do przeniesienia praw autorskich. Umowa wskazuje, iż przeniesienie następuje w momencie stworzenia jakichkolwiek utworów, co obejmuje także programy komputerowe.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego w praktyce następuje w momencie umieszczenia przez Wnioskodawcę danego programu (KPWI) w repozytorium kodów źródłowych Spółki. Umowa nie wymaga wykonania żadnej szczególnej czynności potwierdzającej, że prawo to zostało przeniesione.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytuły przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Jego prac na Spółkę. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymagają wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych na fakturze. Natomiast w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, takie wyodrębnienie wynagrodzenia zostało wyraźnie określone. Umowa ze Spółką przewiduje stałe, miesięczne okresy rozliczeniowe. Okresy rozliczeniowe kończą się z końcem miesiąca kalendarzowego. W tym czasie Wnioskodawca przenosi programy komputerowe lub fragmenty programów komputerowych na Spółkę, które zostały wytworzone w tym okresie.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące kosztów zakupu jakiego konkretnego wyposażenia biurowego dotyczy wniosek Wnioskodawca wyjaśnił, że do wyposażenia biurowego zalicza:

·materiały biurowe: artykuły papiernicze i piśmiennicze, teczki, segregatory;

·komputer/laptop, drukarkę, słuchawki, głośniki, mikrofon, smartwatch. smartfon, klawiaturę, mysz, monitor, kable i peryferia komputerowe;

·meble biurowe: biurko, krzesło biurowe, szafy;

·lampkę biurkową.

Związek funkcjonalny z działalnością rozwojową (w ujęciu ogólnym) wydatków wynika z poniższych faktów. Poniesione koszty umożliwiają powstanie programów poprzez powiązanie:

-prawne – koszty składek ZUS są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać. Analogicznie obowiązki rozliczeniowe związane z podatkami, stąd referencja do kosztów księgowości;

-faktyczne – bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi czy biurka niemożliwe byłoby pisanie kodu, a dostęp do Internetu jest niezbędny, np. do komunikacji, przekazania efektów prac czy przechowywania ich w repozytorium w chmurze;

-jakościowe – uzyskiwanie najnowszej wiedzy na szkoleniu czy wykazanie się egzaminem lub certyfikatem często warunkuje możliwość otrzymania zlecenia na stworzenie konkretnego programu komputerowego;

-organizacyjne – stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem, stąd koszty podróży służbowych, w tym używania i amortyzacji samochodu nie byłyby poniesione, gdyby nie tworzenie konkretnego programu komputerowego:

-formalne – tworzenie programu komputerowego wymaga konsultacji prawnych, w szczególności w zakresie prawa autorskiego, a także w zakresie spełniania wszelkich obowiązków prawnych i podatkowych, związanych w szczególności z powstawaniem i przenoszeniem praw autorskich.

Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki zostały już przez Niego faktycznie poniesione albo zostaną poniesione w przyszłości. Wskazane wydatki są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą i związane z wytwarzaniem i rozwijaniem/ulepszaniem Oprogramowania.

Poszczególne koszty, co do zasady, nie są bezpośrednio (1:1) alokowane na poszczególne projekty, gdyż ich charakterystyka nie pozwala na taką klasyfikację (przykładowo, internet jest wykorzystywany w różnych – wszystkich – projektach). Z tego względu, wskazane we wniosku koszty, są lokowane na poszczególne projekty opisanym we wniosku kluczem alokacji, jakim jest klucz przychodowy. Co więcej, nieprzypisanie ww. kosztów w odpowiedniej proporcji do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, skutkowałoby rozliczeniem ich w całości na zasadach ogólnych, czyli zmniejszałyby bazę podatkową opodatkowaną na zasadach niepreferencyjnych (czyli opodatkowanych wg skali podatkowej).

Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokonując przeniesienia za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz Spółki, uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a co do których będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych?

2.Czy wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru wskaźnika Nexus)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 w zw. z ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

W odniesieniu do niniejszej sprawy w pierwszej kolejności należy określić, czy mamy w niej do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (KPWI) będącym programem komputerowym, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie bowiem z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8) autorskie prawo co programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez mego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1)dane prawo podmiotowe może być uznane za program komputerowy (należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust 2 ustawy o PIT);

2)przedmiot ochrony tego prawa podmiotowego został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

3)dane prawo podmiotowe podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad.1. Prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej

Jedną z kategorii wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT jest prawo do programu komputerowego. Kluczową kwestią w zakresie możliwości skorzystania z opodatkowania na zasadzie tzw. IP Box jest zatem uznanie, iż przedmiotem sprzedaży jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej - prawo autorskie do programu komputerowego.

Polskie regulacje prawne nie zawierają definicji programu komputerowego. W praktyce przyjmuje się, że:

1)program komputerowy to w szczególności:

-zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Taki zestaw instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji;

-ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów;

-kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego;

-algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka programowania;

2)programem komputerowym są np. aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory, firmware;

3)interfejs służący połączeniu różnych funkcjonalności programu komputerowego, różnych oprogramowań, czy sprzętu komputerowego z oprogramowaniem może być uznany za część składową programu komputerowego,

4)program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Pojęcie „program komputerowy” użyte zostało w prawodawstwie Unii Europejskiej – w treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych.

Pkt 7 preambuły wskazanej dyrektywy stanowi, iż:

„(...) do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, ze charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.”

W pkt 10 preambuły wskazano z kolei, że:

„Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i, tam gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”; podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.”

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1)forma programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2)interfejsy – gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

W kontekście opodatkowania IP Box należy zauważyć, iż w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego we wskazanym powyżej rozumieniu. Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na tworzeniu lub współtworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikacji już istniejących programów (aplikacji) komputerowych, w tym poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności.

Dodatkowo, takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego będą one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad.2. Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej

W ramach tego warunku, przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej musi zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać przedmiot kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Działalność badawczo-rozwojowa

W kontekście definicji działalności badawczo-rozwojowej wskazuje się, iż działalność taka musi mieć charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Działalność badawczo-rozwojowa musi być też podejmowana w sposób systematyczny i musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.285.2020.2.MBD).

Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Skoro prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo -rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, to spełniony został warunek, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że tworzy, rozwija lub ulepsza (oraz będzie tworzył, rozwijał, ulepszał) programy komputerowe w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, w jej wyniku, powstają (będą powstawać) autorskie prawa do programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub/i prace rozwojowe, która jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Praca Wnioskodawcy realizowana jest poprzez stosowanie nowatorskich rozwiązań i kreatywne wykorzystywanie posiadanych zasobów oraz zdobytej wiedzy i umiejętności w celu wytworzenia/rozwinięcia /ulepszenia programu komputerowego.

Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Tym samym, dojdzie do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 3. Podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, w niniejszej sprawie, zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności Intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu

Tym samym, podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

-opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez Wnioskodawcę;

-ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych;

-ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W kontekście powyższego Wnioskodawca wskazuje, że przenosi/będzie przenosił (a możliwe, że w niektórych przypadkach udziela/będzie udzielał licencji lub przenosi/będzie przenosił) na Spółkę prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego (udzielenie licencji) jako odrębną pozycję w umowie ze Spółką – w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, gdyż są one dochodami z tytułu sprzedaży KPWI, ewentualnie dochodami z tytułu opłat i należności z umowy licencyjnej, która dotyczy KPWI.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT:

Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3 – ust. 6 ustawy o PIT:

3.Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

4.Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3]/(a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymieniono w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5.Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawom własności intelektualnej, w szczególności odsetek opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6.W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4 jest większa od 1, przyjmuje się. że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będą mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik Nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych (ewentualnie także z tytułu opłat i należności z umowy licencyjnej, która dotyczy programów komputerowych), które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o PIT.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz reguł wynikających z art. 30ca ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki (koszty) Wnioskodawcy wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów z przeniesienia (sprzedaży) autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w sposób opisany we wniosku (czyli według klucza przychodowego), Wnioskodawca będzie mógł uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT:

4.Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru

[(a + b) x 1,3]/(a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymieniono w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5.Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawom własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług programistycznych i tworzenie programów komputerowych, w celu ich dalszej sprzedaży (przenoszenia praw autorskich majątkowych) w ramach wykonania umowy na rzecz Spółki. Wnioskodawca z tego tytułu otrzymuje ustalone wynagrodzenie, którego jeden z wyodrębnionych elementów dotyczy wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Spółkę (niekiedy też za udzielenie licencji).

Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową ponosi szereg wydatków wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wydatki te są także kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. wydatki są również wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, co potwierdza szereg interpretacji indywidualnych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.1073.2020.2.KR wskazano:

„Reasumując – wydatki na sprzęt Komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wydatki ponoszone na sprzęt komputerowy oraz elektroniczny, abonament telefoniczny, delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel), wynajem samochodu, leasing samochodu, materiały biurowe, usługi doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenie społeczne, szkolenia branżowe, obsługę księgową (w przypadku laptopa stanowiącego środek trwały będą to tylko i wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe koszty są wydatkami, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jednakże tylko w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie lub modyfikację danego programu komputerowego. Zatem, prawidłowe ujęcie wysokości kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wymaga zastosowania odpowiedniej metody alokacji.

W kontekście powyższego należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o PIT, ani treść Objaśnień Ministra Finansów w sprawie tzw. IP Box, nie wskazują w żadnym punkcie sposobu alokacji kosztów związanych z IP Box, nie wyłączają jednocześnie możliwości zastosowania dwupoziomowego klucza przychodowego celem dokonania takiej alokacji kosztów przez podatników.

Należy wskazać, iż co do zasady, metoda alokacji kosztów w oparciu o klucz przychodowy jest metodą powszechnie znaną, odzwierciedlającą zdolność generowania przychodów przez podatnika w konkretnych obszarach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest ona również uznawana za właściwą także w kontekście rozliczania tzw. IP Box.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM wskazano:

„Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 cyt. ustawy litera a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

(...) za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W przypadku tzw. IP Box, przychodowy klucz alokacji jest w zasadzie jedynym prawidłowym i logicznym sposobem na ustalenie odpowiedniej części kosztu, jaka powinna być uwzględniona przy rozliczeniu dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy czym dwustopniowy klucz przychodowy, który stosuje/planuje stosować Wnioskodawca pozwala w sposób najpełniejszy i najbardziej precyzyjny, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki rozliczania tzw. IP Box, ustalić, które koszty i w jakiej części powinny być przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa (danego programu komputerowego).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w wartości obliczanej z zastosowaniem klucza przychodowego, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (to jest do litery „a” wzoru na wskaźnik Nexus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej tworzenia i rozwijania oprogramowania, Wnioskodawca wytwarza Oprogramowanie – Aplikację A. Jest to aplikacja mobilna stanowiąca platformę społecznościową, która zrzesza użytkowników (...). Aplikacja ma wiele możliwości komunikacji, jak i pozwala na tworzenie grup zainteresowań, ..., transmisji na żywo; pozwala na dyskusję w czasie rzeczywistym, a także posiada czat i wiele innych funkcjonalności. Oprogramowanie wytwarzane jest od ... 2023 r.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Wnioskodawcę efektów tych prac (programu opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzone przez Niego oprogramowanie ma (i będzie miało) charakter innowacyjny. Ponadto, oprogramowanie jest (i będzie) nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Każdy tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy – Oprogramowanie cechuje się oryginalnym, unikatowym kodem źródłowym, który umożliwia ich funkcjonowanie. Ponadto, Wnioskodawca w przyszłości będzie tworzyć, ulepszać, modyfikować, rozwijać, zmieniać inne programy komputerowe, które również będą miały nowe funkcjonalności oraz będą cechowały się innowacyjnością.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania komputerowego ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca wyjaśnił, że Jego działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania Oprogramowania jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Ponadto wykorzystuje On zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace nad danym oprogramowaniem są (i będą) odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, programu komputerowego. Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą wiedzę oraz dokonuje jej selekcji pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych z uwzględnieniem:

-wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych każdego z innowacyjnych programów komputerowych:

-posiadanej wiedzy technicznej i doświadczenia oraz najnowszych rozwiązań technologicznych,

w celu określenia, jaki zestaw technologii, narzędzi oraz umiejętności będzie przydatny do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych.

W opisany powyżej sposób, została przez Wnioskodawcę wykorzystana wiedza dotycząca:

-tworzenia aplikacji mobilnych;

-dostosowania aplikacji do użytkowników zarówno systemów ... jak i ...;

-budowania platformy streamingowej, tworzenie oraz oglądanie transmisji na żywo;

-rozwiązywania problemów z pokazywaniem użytkownikowi najnowszych danych i ciągłą ich aktualizacją (subskrypcje, strumienie danych);

-zarządzania pamięcią cache w aplikacji i wykorzystywania jej do szybszego prezentowania danych użytkownikowi.

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zostało oparte o takie narzędzia jak (...). Dzięki temu rozwiązaniu, tworzone/ulepszane/rozwijane przez Niego Oprogramowanie korzysta z nowych, innowacyjnych rozwiązań, które nie są jeszcze tak spopularyzowane, a pozwalają na nowoczesne kreowanie funkcjonalności Oprogramowania, jednocześnie pozwalając na ich lepsze, szybsze i bezpieczniejsze funkcjonowanie.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Wnioskodawca wskazuje we wniosku, prowadzona przez Niego działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania Oprogramowania ma charakter twórczy oraz jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Ponadto wykorzystuje On zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma (i będzie miało) charakter innowacyjny. Ponadto, oprogramowanie jest (i będzie) nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga (i będzie wymagał) określonych działań kreatywnych i nie stanowi (nie będzie stanowił) mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy. Do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych Wnioskodawca wykorzystuje (i będzie wykorzystywał) swoją wiedzę oraz doświadczenie, umiejętności i kompetencje. Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę. Do wytworzenia ww. Oprogramowania (Aplikacja A) Wnioskodawca użył/używa następujące technologie, narzędzia: (...). Wszystkie wskazane powyżej narzędzia, koncepcje i rozwiązania zastosowane do tworzenia Oprogramowania nie występowały u Wnioskodawcy wcześniej – w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w swojej działalności w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania Oprogramowania wykorzystuje zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania komputerowego spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z powyższym, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzone oraz rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać  z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

• Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej ze spółką tworzy, rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• Tworzony, rozwijany, ulepszany i modyfikowany przez Wnioskodawcę program komputerowy stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
• Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do wytwarzanych programów komputerowych;
• Wnioskodawca przenosi na spółkę za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do wytworzonego programu komputerowego;
• Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja Wnioskodawcy obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Podsumowując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę (spółkę) praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego i modyfikowanego programu komputerowego lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ww. ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganego w 2023 r., od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawcy przysługiwać będzie także prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania kosztów:

1)składek na ubezpieczenia społeczne;

2)wyposażenia biurowego, do którego zalicza: materiały biurowe: artykuły papiernicze i piśmiennicze, teczki, segregatory, komputer/laptop, drukarkę, słuchawki, głośniki, mikrofon, smartwatch, smartfon, klawiaturę, mysz, monitor, kable i peryferia komputerowe, meble biurowe: biurko, krzesło biurowe, szafy oraz lampkę biurkową;

3)podróży służbowych;

4)opłat za księgowość i doradztwo prawne lub podatkowe;

5)szkoleń (podnoszenia kwalifikacji zawodowych);

6)amortyzacji samochodu (do celów firmowych), kosztów leasingu i użytkowania samochodu, w tym napraw, ubezpieczenia, paliwa;

7)dostępu do Internetu.

za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

W celu rozstrzygnięcia, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na:

1)składki na ubezpieczenia społeczne;

2)wyposażenie biurowe, do którego zalicza: materiały biurowe: artykuły papiernicze i piśmiennicze, teczki, segregatory, komputer/laptop, drukarkę, słuchawki, głośniki, mikrofon, smartwatch, smartfon, klawiaturę, mysz, monitor, kable i peryferia komputerowe, meble biurowe: biurko, krzesło biurowe, szafy oraz lampkę biurkową;

3)podróże służbowe;

4)opłaty za księgowość i doradztwo prawne lub podatkowe;

5)szkolenia (podnoszenie kwalifikacji zawodowych);

6)amortyzację samochodu (do celów firmowych), koszty leasingu i użytkowania samochodu, w tym napraw, ubezpieczenia, paliwa;

7)dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi/będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo organ wskazuje, że zapłacona na konto Krajowej Informacji Skarbowej, opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w części, która stanowi nadpłatę w myśl art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, zostanie zwrócona w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).