Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.447.2023.2.AR
Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług umownej kwoty otrzymanej przez Państwa z tytułu partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (…).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług umownej kwoty otrzymanej przez Państwa z tytułu partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (…). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2023 r. (wpływ 3 listopada 2023 r.) oraz pismem z 9 listopada 2023 r. (wpływ 13 listopada 2023 r.) i pismem z 17 listopada 2023 r. (wpływ 17 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej również: A) jest podmiotem podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca planuje realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie istniejącej drogi 1, w ramach której nastąpią zmiany w połączeniu nieruchomości sąsiadujących z drogą, zmierzające do poprawy bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego i ograniczające relacje skrętne z drogi (...). Dla jednej z działek sąsiadującej z drogą, na której znajduje się stacja (...), zostanie zawarte porozumienie, na mocy którego podmiot prywatny oświadczenie o partycypacji w kosztach inwestycji polegającej na wykonaniu pasa ruchu dla relacji (…) do zjazdu publicznego z drogi (...) nr 1, stanowiącego dojazd między innymi do istniejącej stacji (...).
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy
1.Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
2.Podmiot prywatny i sprzedawca to ten sam podmiot.
3.Stroną porozumienia będzie podmiot prywatny.
4.Na pytanie nr 4:
„Jakie warunki dla Państwa i podmiotu prywatnego (sprzedawcy) zawiera/będzie zawiera ww. porozumienie?
Prosimy o szczegółowe wskazanie:
a)jakie dokładnie postanowienia dotyczące partycypacji podmiotu prywatnego (sprzedawcy) w kosztach budowy drogi wynikają/będą wynikać z zawartego porozumienia?
b)jakie dokładnie prawa i obowiązki wynikające z postanowień porozumienia ciążą/będą ciążyły na Państwu, a jakie na podmiocie prywatnym (sprzedawcy)? Prosimy o szczegółowe opisanie.
c)jakie dokładnie wzajemne świadczenia wynikające z postanowień porozumienia ciążą/będą ciążyły na Państwu, a jakie na podmiocie prywatnym (sprzedawcy)? Prosimy o szczegółowe opisanie”
odpowiedzieli Państwo:
a)Podmiot prywatny zobowiąże się do pokrycia kosztów budowy pasa ruchu dla relacji (...) do zjazdu publicznego z drogi (...) nr 1 w km (...), w m. (...), stanowiącego dojazd między innymi do istniejącej stacji (...), zlokalizowanej na terenie działki nr 2 wraz z przebudową zjazdu.
b)Wnioskodawca zobowiąże się do sfinansowania i zrealizowania inwestycji pn. „(…)” pod warunkiem uzyskania finansowania w ramach programów rządowych i przeprowadzenia procedury przetargowej i wyboru Wykonawcy robót drogowych.
c)Podmiot prywatny zobowiąże się do pokrycia kosztów budowy pasa ruchu dla relacji (...) do zjazdu publicznego z drogi (...) nr 1 w km (...), w m. (...), stanowiącego dojazd między innymi do istniejącej stacji (...), zlokalizowanej na terenie działki nr 2 wraz z przebudową zjazdu.
5.Wnioskodawca będzie brał czynny udział w procederze budowy pasa ruchu, ponieważ będzie inwestorem tego zamierzenia inwestycyjnego.
6.Stroną umów dotyczących robót budowlanych będzie Wnioskodawca i przyszły podmiot, który wygra przetarg na wykonanie zamierzenia inwestycyjnego (Wykonawca).
7.Na pytanie nr 7:
„Kto będzie właścicielem ww. wybudowanego pasa ruchu i na jakiej podstawie?”
wskazali Państwo:
„Właścicielem – trwałym zarządcą będzie Wnioskodawca”.
8.Droga (...) będzie własnością Wnioskodawcy.
9.Kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem partycypacji stanowić będzie wyłącznie częściowy zwrot poniesionych kosztów Wnioskodawcy.
10.Partycypacja w kosztach inwestycji drogowej nie będzie miała wypływu na sprzedaż przez podmiot prywatny na rzecz Wnioskodawcy.
Pytanie
Czy przyszła umowna kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (...) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Państwa, przyszła umowna kwota otrzymana przez Wnioskodawcę tytułem partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem.
Aby ustalić, czy partycypacja w kosztach budowy (...) drogi stanowi świadczenie usług konieczne jest ustalenie, czy stanowi ona odpłatność za świadczenie usługi.
Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u., rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. „Nie oznacza to jednak, że każdy przepływ środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, którego nie da się ściśle przyporządkować do konkretnej transakcji, powinien być potraktowany jako wynagrodzenie za świadczenie usług. Wyklucza to samo rozumienie pojęcia świadczenia. Przepływ Środków pieniężnych winien być uznany za wynagrodzenie za Świadczenie usług tylko i wyłącznie wówczas, gdy stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi (lub powstrzymanie się od świadczenia)”.
Analiza powołanego przepisu prowadzi do wniosku, iż usługą (świadczeniem) jest każde zachowanie obejmujące zarówno określone działanie, tzn. wykonanie czegoś na rzecz drugiej osoby, jak również powstrzymanie się od działania, tzn. nieczynienie, zaniechanie bądź tolerowanie. Co istotne, przy świadczeniu usług konieczne jest wystąpienie bezpośredniego konsumenta, odbiorcy Świadczenia, który w wyniku tego Świadczenia odnosi korzyść o charakterze majątkowym. Należy również zauważyć, że warunkiem uznania dostawy towarów, jak i świadczenia usług za czynność opodatkowaną podatkiem VAT jest ich odpłatność. Pomimo, że odpłatność nie jest zdefiniowana w ustawie o VAT możliwe jest ustalenie pewnych cech, jakie ją konstytuują. Odpłatnością jest wynagrodzenie, tj. zapłata, należność za wykonaną pracę. Konieczne jest zatem istnienie bezpośredniego związku pomiędzy odpłatnością za otrzymane świadczenie a czynnością, która miałaby zostać opodatkowana podatkiem VAT.
Czynność podlega opodatkowaniu, gdy zostanie wykonana odpłatnie, tzn. gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Aby dane świadczenie uznać za usługę, konieczne jest jeszcze wystąpienie związku prawnego między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne.
Powyższe rozważania znajdują swoje potwierdzenie w licznych orzeczeniach polskich sądów administracyjnych. Można w tym miejscu zacytować powielany przez sądy schemat, zgodnie z którym „za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być sytuacje, w których:
1)istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
2)wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
3)istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
4)odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
5)istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego”.
Organy interpretacyjne również nie pozostawiają istoty świadczenia usług oraz jej opodatkowania bez analizy. W jednej z nich czytamy, że „(...) czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie”.
W tej sprawie podmiot prywatny wraz z Wnioskodawcą wspólnie ustala, czego potwierdzeniem są zapisy przyszłej umowy, że podmiot prywatny obowiąże się do partycypacji w kosztach budowy (...).
Podmiot prywatny nie dokonuje zapłaty za świadczoną usługę, a „zwraca” część wydatków, jakie Wnioskodawca poniósł na budowę drogi (...). Partycypacja w kosztach budowy drogi (...) nie stanowi zatem zapłaty za czynność objętą zakresem przedmiotowym ustawy o VAT wskazanym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem kwota ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zatem, partycypacja w kosztach budowy inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie istniejącej drogi 1, w ramach której nastąpią zmiany w połączeniu nieruchomości sąsiadujących z drogą, zmierzające do poprawy bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego i ograniczające relacje skrętne z drogi (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Podkreślić należy, że z treści powołanego powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując powyższy problem TSUE w wyroku C-102/86 z 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Podobnie w orzeczeniu TSUE z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, TSUE podkreślił, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.
Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem, jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.
W konsekwencji, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE/Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.).
Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
TSUE w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43).
W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47).
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).
W wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(…) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez dokonującego dostawy/świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy odpowiednio za odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług określone w art. 7 i w art. 8 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Wskazać należy również, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy danym świadczeniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przyszła umowna kwota otrzymana przez A tytułem partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (...) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy należy dokonać analizy, czy w analizowanej sprawie wystąpią przesłanki pozwalające na przyjęcie, że umowna kwota (partycypacja w kosztach), którą Państwo otrzymają od podmiotu prywatnego (sprzedającego), będzie wypłacana w zamian za wykonanie czynności, które na gruncie podatku od towarów i usług będą czynnościami (świadczeniem usług/ dostawą towarów) podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem.
Podkreślenia wymaga, iż świadczenie usług zakłada istnienie dwóch podmiotów, a więc tego, który świadczy usługę (usługodawcę) i tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcę), czyli konsumenta usługi. Skoro opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, to znaczy, że istnieje stosunek prawny pomiędzy usługodawcą (dostawcą) i usługobiorcą (odbiorcą), a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów. Działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane przez wykonawcę usługi (dostawcę towaru) następuje w zamian za wykonanie usługi (dostarczenie towaru) na rzecz jej odbiorcy. Pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.
Należy wskazać, że w analizowanej sprawie nie zostaną wypełnione wszystkie przesłanki pozwalające na uznanie, iż będziemy mieli do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług lub odpłatną dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Jak wynika z opisu sprawy, A – czynny podatnik VAT – planuje realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie istniejącej drogi nr 1, w ramach której nastąpią zmiany w połączeniu nieruchomości sąsiadujących z drogą, zmierzające do poprawy bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego i ograniczające relacje skrętne z drogi (...). Dla jednej z działek sąsiadującej z drogą, na której znajduje się stacja (...), zostanie zawarte porozumienie, na mocy którego podmiot prywatny (sprzedawca) złoży oświadczenie o partycypacji w kosztach inwestycji polegającej na wykonaniu pasa ruchu dla relacji (...) do zjazdu publicznego z drogi (...) nr 1, stanowiącego dojazd między innymi do istniejącej stacji (...). W ramach ww. porozumienia, podmiot prywatny zobowiąże się do pokrycia kosztów budowy pasa ruchu dla relacji (...) do zjazdu publicznego z drogi (...) nr 1 w km (...), w m. (...), stanowiącego dojazd między innymi do istniejącej stacji (...), zlokalizowanej na terenie działki nr 2 wraz z przebudową zjazdu. Natomiast A zobowiąże się w ramach ww. porozumienia do sfinansowania i zrealizowania inwestycji pn. „(…)” (pod warunkiem uzyskania finansowania w ramach programów rządowych i przeprowadzenia procedury przetargowej i wyboru Wykonawcy robót drogowych). Będziecie Państwo brali czynny udział w procederze budowy pasa ruchu, ponieważ będą Państwo inwestorem ww. inwestycji. Stroną umów dotyczących robót budowlanych będzie Wnioskodawca i przyszły podmiot, który wygra przetarg na wykonanie zamierzenia inwestycyjnego (Wykonawca). Właścicielem (trwałym zarządcą) ww. wybudowanego pasa ruchu będzie A. Droga (...) będzie własnością Państwa. Kwota otrzymania przez A tytułem partycypacji w ww. inwestycji stanowić będzie wyłącznie częściowy zwrot poniesionych przez Państwa kosztów. Partycypacja w kosztach inwestycji drogowej nie będzie miała wypływu na sprzedaż przez sprzedawcę (podmiot prywatny) na rzecz A.
Mając na uwadze okoliczności analizowanej sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że partycypacja sprzedawcy w kosztach budowy drogi (...) nie będzie stanowić zapłaty za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.
W analizowanej sprawie kosztów ponoszonych przez sprzedającego (podmiot prywatny) na rzecz A nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, bowiem z tytułu umownej kwoty przekazywanej przez sprzedawcę (podmiot prywatny) celem partycypacji w kosztach realizacji przedmiotowej inwestycji drogowej, sprzedawca (podmiot prywatny) nie uzyska jakiegokolwiek tytułu prawnego do powstałej wskutek przedmiotowej inwestycji infrastruktury. Jak bowiem Państwo wskazali, właścicielem (trwałym zarządcą) wybudowanego pasa ruchu będzie A (przedmiotowa droga (...) będzie Państwa własnością). Nie jest to również zapłata za świadczenie usług, ponieważ nie dochodzi do żadnego działania zwrotnego (świadczenia wzajemnego) ze strony A na rzecz sprzedawcy (podmiotu prywatnego).
Zatem, brak jest bezpośredniego związku pomiędzy jakimkolwiek świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (kwotą umowną). Partycypacja w kosztach realizacji przedmiotowej inwestycji drogowej nie będzie powodowała wystąpienia obustronnych, wzajemnych świadczeń, które mogłyby stanowić świadczenie usług.
Tym samym, umowna kwota wynikająca z porozumienia pomiędzy A a sprzedawcą (podmiotem prywatnym), otrzymana przez Państwa tytułem partycypacji sprzedawcy (podmiotu prywatnego) w kosztach budowy przedmiotowej drogi (...) nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczoną usługę, które to wynagrodzenie można określić jako ekwiwalentne wobec skonkretyzowanego świadczenia – z uwagi na to, że w zamian za wniesienie na Państwa rzecz umownej kwoty przez sprzedawcę (podmiot prywatny) nie wystąpi świadczenie jakiejkolwiek usługi przez A na rzecz sprzedawcy (podmiotu prywatnego).
Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności wskazane w opisie sprawy należy przyjąć, że kwota umowna przekazywana przez sprzedawcę (podmiot prywatny) na Państwa rzecz tytułem partycypacji w kosztach realizacji przedmiotowej inwestycji drogowej, na podstawie zawartego porozumienia, nie będzie stanowić wynagrodzenia za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, ani za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, kwota umowna nie będzie stanowiła wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu VAT w myśl art. 5 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, przyszła umowna kwota otrzymana przez Państwa tytułem partycypacji sprzedawcy w kosztach budowy drogi (...) nie będzie stanowić wynagrodzenia za jakąkolwiek czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.
Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 231). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 231).