W jakich przypadkach miejsce położenia nieruchomości decyduje o miejscu rozliczenia transakcji
O miejscu opodatkowania usług związanych z nieruchomościami decyduje miejsce położenia nieruchomości. Jest to zasada, od której przewidziano pewne wyjątki. Większość z nich wynika z samych przepisów, choć są i takie, które zostały wypracowane przez orzecznictwo czy interpretacje organów podatkowych. Stąd liczne wątpliwości podatników, którzy na co dzień mają problem z właściwym określeniem miejsca świadczenia w celu prawidłowego rozliczenia VAT z tytułu świadczonych czy nabywanych usług związanych z nieruchomościami.
Przepisy VAT przewidują szczególny sposób ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, tj. miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości. Zakres stosowania tego szczególnego sposobu ustalania miejsca świadczenia usług budzi niekiedy wątpliwości.
1. Zasady określania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami
Opodatkowaniu VAT w Polsce podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Oznacza to, że nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług poza terytorium kraju. O tym, czy świadczenie usług ma miejsce na terytorium kraju, decydują przepisy o miejscu świadczenia usług, tj. przede wszystkim art. 28a–28o ustawy o VAT.
Z przepisów tych wynika między innymi szczególny sposób ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Miejscem świadczenia takich usług jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy o VAT).
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości.
Wskazać przy tym należy, że szczególny sposób ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami obowiązuje bezwzględnie. W szczególności z punktu widzenia stosowania art. 28e ustawy o VAT nie ma znaczenia, kto jest nabywcą usług. A zatem miejsce położenia nieruchomości jest miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami zarówno w przypadkach, gdy nabywcą tych usług jest podatnik, jak i w przypadkach, gdy nabywcą usług związanych z nieruchomościami jest podmiot niebędący podatnikiem (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 grudnia 2012 r., sygn. ITPP2/443-1201/12/EK).