Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.104.2023.2.AZE

Wydanie interpretacji w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wydatków ekspolatacyjnych dla samochodów osobowych w cit estońskim

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem pojazdów przez wspólników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę wydatków eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT oraz czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez pracowników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę Wydatków Eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbierania odpadów innych niż niebezpieczne (PKD 38.11.Z). Udziały w Spółce posiada 2 wspólników, będących osobami fizycznymi. Wspólnicy Spółki posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT. Udziałowcy nie posiadają praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.

Spółka nie jest małym podatnikiem w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”). Wnioskodawca nie jest podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Spółka, począwszy od 2022 r. dokonała wyboru rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych wedle zasad określonych w Rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ryczałt od dochodów spółek” lub „Ryczałt”). W związku z powyższym Spółka złożyła zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym rozpoczęła opodatkowanie ryczałtem.

Mniej niż 50% przychodów Spółki z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a)z wierzytelności,

b)z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c)z części odsetkowej raty leasingowej,

d)z poręczeń i gwarancji,

e)z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f)ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g)z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

W okresie, którego dotyczy wniosek Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym.

Jednocześnie należy wskazać, że Spółka nie jest:

a)przedsiębiorstwem finansowym, o którym mowa w art. 15c ust. 16 ustawy o CIT;

b)instytucją pożyczkową w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim,

c)podatnikiem osiągającym dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT,

d)podatnikiem postawionych w stan upadłości lub likwidacji,

e)podatnikiem, który został utworzony:

-w wyniku połączenia lub podziału albo

-przez osoby fizyczne wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

-przez osoby fizyczne, jeżeli w roku podatkowym, w którym ten podatnik został utworzony, lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do tego podatnika wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku,

f)podatnikiem, który:

-został podzielony przez wydzielenie, albo

-wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

- uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartości w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

- składniki majątku uzyskane przez nas w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu.

Ponadto Spółka nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Spółka nie będzie w latach opodatkowania Ryczałtem od dochodów spółek sporządzała sprawozdania finansowego zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości.

Spółka w swoim majątku posiada samochody osobowe (dalej: „Pojazdy”), które udostępnia wspólnikom Spółki oraz jej pracownikom. Spośród Pojazdów kilka z nich jest przeznaczonych do wyłącznej dyspozycji Wspólników. Używanie Pojazdów pozostawionych do wyłącznej dyspozycji Wspólników („Pojazdy Wspólników”) nie jest ewidencjonowane przez Spółkę, zaś liczba Pojazdów nie zawsze odpowiada liczbie członków zarządu Spółki. Korzystanie z Pojazdów pozostawionych do dyspozycji Pracowników również nie podlega ewidencjonowaniu.

Wnioskodawca nie jest w stanie wykluczyć prywatnego wykorzystywania Pojazdów tj. że zarówno Pojazdy są i będą wykorzystywane przez wspólników i pracowników Spółki do celów mieszanych, tj. do celów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych. Od wydatków eksploatacyjnych Wnioskodawca odlicza więc wyłącznie 50% naliczonego podatku od towarów i usług, zaś druga połowa nie podlega odliczeniu zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o VAT”)

Pytania

1.Czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez wspólników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę wydatków eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT?

2.Czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez pracowników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę Wydatków Eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez wspólników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę wydatków eksploatacyjnych, z wyłączeniem równowartości zapłaconego odliczonego VAT.

Jak stanowi art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający (...) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Zgodnie natomiast z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem (...).

Z kolei zgodnie z treścią art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, ukrytymi zyskami nie są (...) wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, związane z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

a.w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

b.w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Jak wynika z tego przepisu, 50% poniesionych przez podatników wydatków, odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości związanych z użytkowaniem przez udziałowca lub akcjonariusza (lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem lub akcjonariuszem) samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku, wykorzystywanych na tzw. cele mieszane, stanowi dochody z ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy CIT.

Jednocześnie, należy zauważyć, że przepisy ustawy o CIT nie precyzują w jaki sposób podatnik powinien ustalać wartość wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Konieczne jest zatem sięgnięcie do zasad wykładni prawa podatkowego.

Stosując wykładnię językową wskazać należy, że zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN przez „wydatek” należy rozumieć sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś (www.sjp.pwn.pl, dostęp: 21/08/2022). Takie rozumienie terminu „wydatek” wskazywałoby, że podstawą opodatkowania ryczałtem CIT w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków (w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do tzw. celów mieszanych) powinna być kwota brutto wydatków (kwota netto wraz z naliczonym podatkiem VAT).

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, wobec braku definicji legalnej ww. pojęcia, przy interpretacji ww. terminu nie można odwoływać się wyłącznie do wykładni językowej. Jak bowiem wskazano w uchwale składu 7 sędziów Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2014 r., sygn. akt II FPS 3/14 „(...) za dostatecznie utrwalony w orzecznictwie sądowym należy uznać pogląd, że w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej”.

W kontekście powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, niezwykle istotnym w okolicznościach przedmiotowych wątpliwości jest fakt, że art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT niejako zrównuje wydatki z odpisami amortyzacyjnymi wprowadzając identyczne zasady dla obu ww. kategorii. Jak bowiem stanowi przywołany powyżej przepis, do ukrytych zysków nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych.

Co za tym idzie, zdaniem Spółki, metoda kalkulacji odpisów amortyzacyjnych stanowić powinna wskazówkę w zakresie metodologii ustalania podstawy opodatkowania ryczałtem CIT w odniesieniu do dochodu z tytułu ukrytych zysków w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do tzw. celów mieszanych.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Natomiast art. 16g ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, (...) pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Co za tym idzie, w ocenie Wnioskodawcy, całkowicie zasadnym jest podejście, zgodnie z którym skoro połowa odpisów amortyzacyjnych stanowić powinna dochód z tytułu ukrytych zysków w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych, a podstawą do naliczenia odpisów amortyzacyjnych jest wartość netto środka trwałego powiększona o nieodliczany podatek VAT, to dokładnie takie same zasady rządzić powinny innymi wydatkami związanymi z samochodami osobowymi. Tylko przy takim podejściu zachowana zostanie zasada równości i sprawiedliwości podatkowej nie faworyzując w żaden sposób podatników w zależności od sposobu nabycia danego środka trwałego.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w przypadku ryczałtu CIT w zakresie ukrytych zysków dotyczących samochodów osobowych stanowić powinno realne uszczuplenie po stronie podatnika - czyli kwota, która finalnie obciąża Spółkę. Ta część wydatku, która zostanie podatnikowi „zwrócona” w jakiejkolwiek formie nie powinna tym samym stanowić przychodu dla celów ryczałtu CIT. W tej części podatnik nie poniesie bowiem wydatku.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia wysokości dochodu z tytułu ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, z uwagi na wykorzystywanie przez udziałowców Spółki samochodów osobowych również w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą Spółki, Wnioskodawca powinien uwzględniać kwoty netto danego wydatku wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią naliczonego podatku VAT.

Zdanie Podatnika nie jest odosobnione - potwierdzone zostało również przez tut. Organ w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.112.2022.1.BS

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez pracowników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę wydatków eksploatacyjnych, z wyłączeniem równowartości zapłaconego odliczonego VAT.

Jak stanowi art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

I tak podobnie jak w przypadku dochodu z tytułu ukrytych zysków, tak samo dla przychodów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, przepisy ustawy o CIT nie precyzują w jaki sposób podatnik powinien ustalać wartość wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Podobnie również jak w przypadku ukrytych zysków, dla wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustawa o CIT, w art. 28 ust. 4a przewiduje zrównanie wydatków z odpisami amortyzacyjnymi wprowadzając identyczne zasady dla obu ww. kategorii:

„Do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

1)w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej;

2)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.”

Analogicznie, opierając się na argumentacji przedstawionej dla wydatków stanowiących tzw. ukryty zysk, w ocenie Wnioskodawcy, całkowicie zasadnym jest podejście, zgodnie z którym skoro połowa odpisów amortyzacyjnych stanowić powinna dochód z tytułu ukrytych zysków w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych, a podstawą do naliczenia odpisów amortyzacyjnych jest wartość netto środka trwałego powiększona o nieodliczany podatek VAT to dokładnie takie same zasady rządzić powinny innymi wydatkami związanymi z samochodami osobowymi. Tylko przy takim podejściu zachowana zostanie zasada równości i sprawiedliwości podatkowej nie faworyzując w żaden sposób podatników w zależności od sposobu nabycia danego środka trwałego.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia wysokości dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 4 w zw. z ust. 4a pkt 2 ustawy o CIT, z uwagi na wykorzystywanie przez pracowników Spółki samochodów osobowych również w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą Spółki, Wnioskodawca powinien uwzględniać kwoty netto danego wydatku wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią naliczonego podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Od 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek. Ten sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT:

Stosownie do zdania wstępnego art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

W myśl art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28m ust. 4a ustawy o CIT:

Z kolei art. 28m ust. 5 ustawy o CIT, stanowi, że:

W myśl art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Stosownie do postanowień art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z treścią powołanego wyżej art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

-wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 11a ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 11c ust. 1 ustawy o CIT:

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca jedynie w art. 28m ust. 4a ustawy o CIT doprecyzował, że wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą są wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości m.in. od samochodów osobowych, które są wykorzystywane w celach mieszanych.

Zatem, wykorzystywanie przez Wspólników samochodów osobowych Spółki zarówno do celów służbowych jak i osobistych będzie ukrytym zyskiem i będzie podlegało opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o CIT w wysokości 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem tych samochodów osobowych.

Natomiast definicji zawartej w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT nie spełnialiby pracownicy (nie będący wspólnikami/udziałowcami/osobami powiązanymi z udziałowcami), którzy wykorzystują samochody osobowe Spółki do celów mieszanych (zarówno służbowych jak i prywatnych). Wydatki poniesione przez podmioty niepowiązane z podatnikiem nie spełniają definicji ukrytych zysków, która znajduje się w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Stosownie do art. 28m ust. 4a ustawy o CIT wydatki związane z używaniem przez pracowników samochodów osobowych dla celów mieszanych stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Podsumowując, jeżeli ze składnika majątku podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek, zarówno dla celów działalności gospodarczej jak i dla innych celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, korzysta wspólnik, podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem, wtedy 50% wydatków, odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości tego składnika majątku stanowi ukryte zyski, zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy CIT.

Z kolei w przypadku, kiedy składniki majątku podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek wykorzystywane są zarówno dla celów działalności gospodarczej jak i dla innych celów przez podmiot niebędący wspólnikiem, podmiotem powiązanym bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem, wtedy wydatki, odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości tych składników majątku związane z ich używaniem stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 28m ust. 4a pkt 2 ustawy o CIT.

Wobec powyższego w przypadku wykorzystywania samochodu lub innego składnika majątku również do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą (np. do celów prywatnych):

a)przez wspólnika, podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem ­- to w takim przypadki powstaje ukryty zysk,

b)przez podmiot niebędący wspólnikiem, podmiotem powiązanym bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem – to w takim przypadku powstaje wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest kwestia ustalenia, czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez wspólników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę wydatków eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT oraz czy podstawę opodatkowania w ryczałcie od dochodów spółek w danym okresie rozliczeniowym, w związku z używaniem Pojazdów przez pracowników, stanowi 50% poniesionych przez Spółkę Wydatków Eksploatacyjnych, z wyłączeniem wartości zapłaconego odliczonego VAT.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że kwalifikacji pod kątem ukrytych zysków czy wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlega każdy wydatek/koszt, który obciąża (wpływa na) wynik finansowy netto ustalony zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości w trakcie stosowania przepisów dotyczących ryczałtu od dochodów spółek.

Zgodnie z art. 28d ust. 1 updop:

Z kolei art. 28h ust. 1 updop, stanowi że:

Przepis ten wskazuje, że dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT.

Ryczałt od dochodów spółek wiąże podstawę opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego. Po wyborze tej formy opodatkowania, ustalane przez podatnika przychody i koszty dla celów rachunkowych stają się również kategoriami podatkowymi.

Ministerstwo Finansów w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. wskazało, że przy ocenie prawidłowości kwalifikacji przychodów, kosztów, zysków, strat i innych kategorii rachunkowych uwzględnianych w wyniku finansowym netto, znaczenie mają przyjęte w spółce zasady (polityka) rachunkowości, treść ekonomiczna zdarzeń oraz nadrzędne zasady rachunkowości (m.in. wiarygodności, przewagi treści nad formą, memoriału, współmierności przychodów i kosztów, ostrożności, istotności, ciągłości, kontynuacji działalności oraz indywidualnej wyceny). Podatnik obowiązany jest rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki, stosując przyjęte zasady (politykę) rachunkowości zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości.

Ustalając wartość ukrytych zysków w rozumieniu wyżej powołanego art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT oraz wartość wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu wyżej powołanego art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych na cele mieszane, należy brać pod uwagę wartość wydatków w kwocie brutto (tj. wraz naliczonym podatkiem VAT).

Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 pkt 31 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości:

Natomiast wydatek stanowi wypływ środków pieniężnych z jednostki.

W związku z powyższym w świetle ustawy o rachunkowości pojęcie kosztu czy ceny nabycia nie jest tożsame z pojęciem wydatku. Dla przykładu:

-odpisy amortyzacyjne są kosztem jednostki ale nie wydatkiem,

-nabycie paliwa do samochodu jest kosztem zużycia materiałów (co do zasady cena nabycia jest w kwocie netto, tj. bez podatku VAT jeżeli podatek ten podlega odliczeniu na podstawie odrębnych przepisów). Jednocześnie uregulowanie płatności z tytułu jego zakupu jest wydatkiem jednostki - rozchód środków pieniężnych następuje np. z rachunku bankowego w kwocie brutto tj. łącznie z VAT.

A zatem ustawa o rachunkowości wskazuje, że cena nabycia czy też koszt są pomniejszane o VAT w przypadku gdy podlega on odliczeniu na podstawie odrębnych przepisów. Natomiast wydatek jest ujmowany w księgach rachunkowych w kwocie brutto.

Cytowany wcześniej art. 28m ust. 4 pkt 2 czy też art. 28m ust. 4a ustawy o CIT mówią o wydatkach i odpisach amortyzacyjnych oraz odpisach z tytułu trwałej utraty wartości, które związane są z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku. Skoro podstawą opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w zakresie dochodu z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą będą wydatki w wartości brutto, to zarówno odliczony, jak i nieodliczony podatek VAT od wydatków eksploatacyjnych będzie opodatkowany ryczałtem od odchodów spółek, oczywiście w odpowiedniej proporcji (tj. 50% tego wydatku brutto).

W świetle powyższego ustalając wartość ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych przez wspólników/pracowników również do celów prywatnych, należy brać pod uwagę wartość tych wydatków w kwocie brutto. W konsekwencji podstawa opodatkowania z tytułu ukrytych zysków/wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą obejmuje także 50% podatku podlegającego odliczeniu na gruncie VAT.

Powyższe oznacza, że na ukryty zysk/wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą będzie się składać 50% danego wydatku eksploatacyjnego (kwota netto wraz z niepodlegającą odliczeniu częścią podatku VAT) i dodatkowo 50% pozostałej części podatku VAT, który został odliczony na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji należy wyjaśnić, że fakt, iż organ upoważniony wydał odmienną interpretację na podstawie podobnych czy analogicznie sformułowanych wniosków jest niewątpliwie niepożądany z punktu widzenia zasady zaufania do organów, o której mowa w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Niemniej jednak, trudno wymagać, aby organ, stosując przepisy Ordynacji podatkowej, powielał błędne stanowisko, tym bardziej, gdy uznał okoliczność istnienia przeszkód dla wydania tożsamej interpretacji na podstawie złożonego wniosku. Odmienne zatem rozstrzygnięcia, dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach, nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej przysługuje prawo zmiany z urzędu wydanej interpretacji, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2383).