Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.228.2023.2.DR

W zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 22 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych  w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

(…);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

(…);

Opis stanu faktycznego

Spółka akcyjna (dalej „Spółka 2”, „Pożyczkobiorca” oraz „Zainteresowany będący stroną postępowania”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży mebli oraz akcesoriów do kompleksowej aranżacji przestrzeni biurowych. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka 1”, „Pożyczkodawca” oraz „Zainteresowany niebędący stroną postępowania”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży mebli oraz akcesoriów do kompleksowej aranżacji przestrzeni biurowych. Spółka 1 i Spółka 2 (dalej zwani łącznie „Zainteresowanymi”), są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ale żadna ze spółek nie jest wspólnikiem drugiej spółki. W związku z prowadzoną działalnością Spółka 1 uzyskuje nadwyżki finansowe, które są także przeznaczane na udzielanie odpłatnych pożyczek. W dniu 20 lipca 2023 r. Zainteresowani zawarli umowę pożyczki (dalej „Umowa”), na podstawie której Spółka 1 zobowiązała się udzielić pożyczki na rzecz Spółki 2. Zarówno Spółka 1, jak i Spółka 2, w ramach przedmiotów swoich działalności nie mają ujętej pozycji „pozostałe formy udzielania kredytów” (64.92.Z). W ramach Umowy w zamian za udzielenie Spółce 2 pożyczki na kwotę 1.500.000 zł, Spółka 1 otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek. Spółka 2 ma obowiązek zapłaty na rzecz Spółki 1 odsetek wraz ze zwrotem kwoty nominalnej Pożyczki. Pożyczka ma charakter krótkoterminowy tj. została udzielona na okres nie przekraczający miesiąca. Spółka 1 udzielała już pożyczek innym podmiotom, głównie powiązanym ze Spółką 1. Pożyczkodawca nie wyklucza, iż w przyszłości zawierać będzie kolejne umowy pożyczek z Pożyczkobiorcą bądź z innymi podmiotami. Wszystkie pożyczki udzielane przez Spółkę 1 finansowane są z jej środków własnych. W każdym przypadku udzielana przez Spółkę 1 pożyczka stanowiła pożyczkę oprocentowaną, tj. z tytułu udzielenia pożyczki Spółka 1 otrzymywała wynagrodzenie w postaci odsetek. Wynagrodzenie z tytułu udzielanych pożyczek stanowi dla Spółki 1 przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, choć mający charakter uboczny w stosunku do podstawowej działalności tj. sprzedaży mebli. Celem udzielanych przez Spółkę 1 pożyczek jest osiągnięcie zysku z prowadzonej działalności gospodarczej. Zainteresowani składają wspólny wniosek o interpretację indywidualną, gdyż są podmiotami uczestniczącymi wspólnie w tym samym zaistniałym stanie faktycznym. Spółka 1 zainteresowana jest ustaleniem, czy świadczona przez nią usługa udzielenia pożyczki podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Natomiast Spółka 2 zainteresowana jest ustaleniem, czy w sytuacji, gdy usługa udzielenia pożyczki podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na Spółce 2 jako Pożyczkobiorcy spoczywa obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu otrzymanej pożyczki.

Pytanie

Czy na Spółce 2 jako Pożyczkobiorcy ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką 1? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, na Spółce 2 jako Pożyczkobiorcy nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką 1, bowiem czynność ta stanowi usługę zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej „ustawa o PCC”), podatkowi podlegają m.in. następujące czynności cywilnoprawne: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o PCC, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych,

c)niepodlegające podatkowi od towarów i usług na podstawie art. 8c ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w powołanym wyżej artykule nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Zdaniem Zainteresowanych, skoro usługa świadczona przez Spółkę 1 na rzecz Spółki 2 jako Pożyczkobiorcy, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC tj. na Pożyczkobiorcy z tytułu zawarcia umowy pożyczki ze Spółką 1 nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 17 listopada 2023 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.700.2023.2.MSO.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona  z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania (Pożyczkobiorca) i Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Pożyczkodawca) 20 lipca 2023 r. zawarli umowę pożyczki (Umowa), na podstawie której Zainteresowany niebędący stroną postępowania zobowiązał się udzielić pożyczki na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania. W ramach Umowy w zamian za udzielenie pożyczki na kwotę 1.500.000 zł, Pożyczkodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek. Pożyczkobiorca ma obowiązek zapłaty na rzecz Pożyczkodawcy odsetek wraz ze zwrotem kwoty nominalnej Pożyczki. Pożyczka ma charakter krótkoterminowy.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania zawartej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 listopada 2023 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.700.2023.2.MSO, wydanej dla Państwa w zakresie podatku od towarów i usług Organ wskazał, że: „(…) czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie – usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”

A zatem, skoro udzielona Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania pożyczka jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Zainteresowanym będącym stroną postępowania, z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43–300 Bielsko–Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).