Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.394.2023.1.RM

Uznanie transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozliczaną z zastosowaniem procedury uproszczonej oraz jej dokumentowanie w ewidencji, deklaracji oraz w informacji podsumowującej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w zakresie uznania Spółki za podmiot odpowiedzialny za organizację transportu towarów (pytanie nr 1),
  • nieprawidłowe w zakresie uznania Spółki za podmiot pośredniczący, w rozumieniu art. 22 ust. 2d ustawy (pytanie nr 2),
  • prawidłowe w zakresie uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 2, która może być rozliczana z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy (pytanie nr 3 i 5),
  • prawidłowe w zakresie danych zamieszczonych na fakturze wystawionej na rzecz ostatecznego nabywcy (pytanie nr 4) oraz
  • prawidłowe w zakresie dokumentowania opisanej transakcji w ewidencji, deklaracji oraz w informacji podsumowującej (pytanie nr 6).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania i dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy trójstronnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

B. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) jest wpisana do rejestru przedsiębiorców krajowego rejestru sądowego pod nr KRS: (…), posiada numer dla celów statystycznych REGON: (…) oraz numer identyfikacji podatkowej NIP: (…) (dalej: Wnioskodawca).

Jesteście Państwo podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zidentyfikowanym również dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych wyłącznie w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierzają Państwo nabywać oraz odprzedawać na terytorium Unii Europejskiej towary w postaci sadzonek kwiatów, drzew i krzewów.

Wysyłka lub transport towarów będzie rozpoczynać się w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz będzie kończyć się w państwach członkowskich Unii Europejskiej innych niż Rzeczpospolita Polska oraz państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Rzeczpospolita Polska będzie wyłącznie państwem tranzytowym i na jej terytorium nie będzie dochodziło do jakiejkolwiek istotnej przerwy w transporcie towarów. Towary nie będą wysyłane lub transportowane poza terytorium Unii Europejskiej.

Dostawcy Spółki będą posiadać siedzibę oraz będą zidentyfikowani dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwach rozpoczęcia wysyłki lub transportu innych niż Rzeczpospolita Polska.

Ostatecznymi nabywcami towarów mogą być podmioty mające siedzibę oraz zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie zakończenia wysyłki lub transportu, jak również podmioty mające siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, ale zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zamierzają Państwo wobec dostawców, jak również wobec ostatecznych nabywców posługiwać się VAT-UE właściwym dla innego państwa niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, tj. zamierzają Państwo posługiwać się polskim VAT-UE.

Organizatorem wysyłki lub transportu będą Państwo. W ramach tej funkcji, będą Państwo podejmowali w szczególności następujące czynności:

a)wyszukają Państwo przewoźnika/spedytora,

b)pisemnie zlecą Państwo przewóz towarów przewoźnikowi/spedytorowi,

c)uzgodnią Państwo z przewoźnikiem/spedytorem termin odbioru, rozmiar oraz wagę towarów,

d)wspólnie z przewoźnikiem/spedytorem określą Państwo rodzaj środka transportu (wielkości itp.),

e)potwierdzą Państwo bezpośrednio z przewoźnikiem/spedytorem numery rejestracyjne samochodu oraz tożsamość kierowcy, który ma odebrać towar,

f)prześlą Państwo przewoźnikowi/spedytorowi numer zamówienia upoważniający do odbioru towaru w wyznaczonym miejscu i terminie,

g)przekażą Państwo przewoźnikowi niezbędne informacje do wystawienia dokumentu przewozowego,

h)będą Państwo informować nabywcę o załadunku towarów,

i)będą Państwo monitorować transport towarów,

j)będą Państwo koordynować przepływ informacji dotyczących statusu transportu towarów.

Zamierzają Państwo wystawiać na ostatecznych nabywców faktury obejmujące dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 u.p.t.u., jak również dane szczególne, o których mowa w art. 136 ust. 1 u.p.t.u., tj. obejmujące w szczególności:

1) datę wystawienia,

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

5) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego,

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

12) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

13) kwotę należności ogółem,

14) wyrazy „odwrotne obciążenie”,

15) adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”,

16) stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej,

17) numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej,

18) numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Pytania

1)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, będą Państwopodmiotem odpowiedzialnym za organizację wysyłki lub transportu towarów?

2)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, będą Państwo stanowić podmiot pośredniczący, w rozumieniu art. 22 ust. 2d u.p.t.u.?

3)Czy transakcje opisane w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, będą stanowić wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.?

4)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, elementy faktury, które zamierzają Państwo uwzględniać na fakturach wystawianych na ostatecznych nabywców towarów będą spełniać wymagania wynikające z art. 136 ust. 1 u.p.t.u.?

5)Czy transakcje opisane w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, będą stanowić wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozliczaną w ramach procedury uproszczonej, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u.?

6)W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytania nr 1-5: Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, będą Państwo zobowiązani do wykazania w ewidencji, deklaracji oraz w informacji podsumowującej transakcji trójstronnej uproszczonej w sposób szczegółowo opisany w treści wniosku?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Biorąc pod uwagę zakres czynności związanych z wysyłką lub transportem towarów będą Państwo podmiotem odpowiedzialnym za organizację wysyłki lub transportu towarów.

Ad 2

Będą Państwo podmiotem pośredniczącym, w rozumieniu art. 22 ust. 2d u.p.t.u.

Ad 3

Transakcje opisane w zdarzeniu przyszłym będą stanowić wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.

Ad 4

Elementy faktury, które zamierzają Państwo uwzględniać na fakturach wystawianych na ostatecznych nabywców towarów będą spełniać wymagania wynikające z art. 136 ust. 1 u.p.t.u.

Ad 5

Transakcje opisane w zdarzeniu przyszłym będą stanowić wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozliczaną w ramach procedury uproszczonej, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u.

Ad 6

Powinni Państwo, jako podmiot pośredniczący odpowiedzialny za transport - w JPK_V7M/ JPK_V7K w części deklaracyjnej w pozycji P 66 podać cyfrę „1” oznaczającą, że dokonywali Państwo transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej. W części ewidencyjnej JPK_V7M/JPK_V7K winni Państwo wykazać TT_WNT w pozycji K_23 oraz wykazać TT_D w pozycji K_11. Jednocześnie, w części deklaracyjnej winni Państwo wykazać obie transakcje TT_ WNT oraz TT_D według wartości z części ewidencyjnej. Natomiast, w pozycji P_11 wykazać transakcję TT_WNT, a w pozycji P_23 transakcję TT_D.

Natomiast, w informacji podsumowującej VAT-UE, powinni Państwo wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od podmiotu pierwszego w kolejności (część D informacji podsumowującej VAT-UE) oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu ostatniego w kolejności (ostatecznego nabywcy) (część C informacji podsumowującej VAT-UE), zaznaczając przy obu tych transakcjach pole w kolumnie „d” - transakcje trójstronne.

Uzasadnienie stanowiska

Stanowisko w zakresie pytania nr 1-5

Z transakcjami łańcuchowymi mamy do czynienia wówczas, gdy w wyniku dostaw towarów dokonywanych pomiędzy co najmniej trzema podmiotami towar dostarczany przez pierwszego z podatników jest wysyłany/transportowany bezpośrednio do ostatniego (finalnego) podmiotu.

W praktyce wyróżnić można co do zasady trzy warianty transakcji łańcuchowych, tj.:

a)transakcja łańcuchowa na terytorium kraju - w takim przypadku wysyłka lub transport towaru rozpoczyna się oraz kończy się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,

b)transakcja łańcuchowa w obrocie wewnątrzwspólnotowym - w takim przypadku wysyłka lub transport towaru rozpoczyna się oraz kończy się na terytorium Unii Europejskiej,

c)transakcja łańcuchowa poza terytorium Unii Europejskiej - w takim przypadku wysyłka lub transport towaru rozpoczyna się lub kończy się poza terytorium Unii Europejskiej.

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie (art. 22 ust. 2 u.p.t.u.).

W przypadku towarów, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez: 1) pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie; 2) ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy (art. 22 ust. 2e u.p.t.u.).

W przypadku towarów, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego (art. 22 ust. 2b u.p.t.u.).

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot (art. 22 ust. 2c u.p.t.u.).

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w art. 22 ust. 2b i 2c u.p.t.u., rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz (art. 22 ust. 2d u.p.t.u.).

W przypadku towarów, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie (art. 22 ust. 2a u.p.t.u.).

W przypadkach, o których mowa powyżej, dostawę towarów, która: 1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów; 2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów (art. 22 ust. 3 u.p.t.u.).

Na gruncie ww. przepisów występuje rozróżnienie na tzw. dostawę ruchomą (dostawa, do której przypisany jest transport towarów) oraz tzw. dostawę nieruchomą. Z tego punktu widzenia mając na uwadze, że niniejszy wniosek dotyczy transakcji, które będą dokonywane na terytorium Unii Europejskiej należy stwierdzić, że jeżeli podmiotem odpowiedzialnym za wysyłkę lub transport jest podmiot pierwszy w kolejności (dostawa tego podmiotu jest dostawą ruchomą) to winien wykazać on w państwie rozpoczęcia wysyłki lub transportu wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT), natomiast podmiot pośredniczący (jego dostawa będzie w tym przypadku dostawą nieruchomą) winien wykazać co do zasady wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oraz dostawę krajową w państwie zakończenia wysyłki lub transportu. Natomiast, jeśli podmiotem odpowiedzialnym za wysyłkę lub transport będzie podmiot ostatni w kolejności to dostawa dokonana przez podmiot pierwszy w kolejności (dostawa tego podmiotu będzie dostawą nieruchomą) winien wykazać w państwie rozpoczęcia wysyłki lub transportu dostawę krajową, natomiast podmiot pośredniczący (dostawa tego podmiotu będzie w tym przypadku dostawą ruchomą) jako następny w kolejności winien wykazać w państwie rozpoczęcia wysyłki lub transportu nabycie krajowe oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT). W tym przypadku, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) w państwie zakończenia wysyłki lub transportu rozpozna podmiot ostatni w kolejności.

Dodatkowo, w przypadku jeżeli podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu będzie podmiot pośredniczący istotne znaczenie będzie miał fakt, jak dla potrzeb transakcji zidentyfikował się wobec podmiotu pierwszego w kolejności, tj. czy dla potrzeb transakcji trójstronnej/łańcuchowej posłużył się numerem identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) (numer poprzedzony prefiksem) nadanym przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, czy numerem identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) nadanym przez jakiekolwiek inne państwo, w szczególności państwo zakończenia wysyłki lub transportu.

W tym pierwszym przypadku, dostawa dokonana przez podmiot pierwszy w kolejności będzie dostawą nieruchomą oraz dostawa dokonana przez podmiot drugi w kolejności będzie dostawą ruchomą. A zatem, w państwie rozpoczęcia wysyłki lub transportu podmiot pierwszy w kolejności winien rozpoznać dostawę krajową a podmiot drugi w kolejności winien rozpoznać nabycie krajowe oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT). Konsekwencją powyższego będzie rozpoznanie przez podmiot ostatni w kolejności w państwie zakończenia wysyłki lub transportu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Natomiast, w drugim przypadku dostawa dokonana przez podmiot pierwszy w kolejności będzie dostawą ruchomą oraz dostawa dokonana przez podmiot drugi w kolejności będzie dostawą nieruchomą. A zatem, w państwie rozpoczęcia wysyłki lub transportu podmiot pierwszy w kolejności winien rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) a w państwie zakończenia transportu/wysyłki podmiot pośredniczący co do zasady winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oraz dostawę krajową.

Należy jednak wskazać, że zgodnie z art. 25 ust. 2 u.p.t.u., w przypadku gdy nabywca przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

W związku z powyższym, tytułem przykładu, jeżeli podmiot pośredniczący odpowiedzialny za transport, posłużył się wobec podmiotu pierwszego w kolejności VAT-UE Państwa B (państwo właściwe według siedziby podmiotu pośredniczącego, w którym ani nie rozpoczyna się ani nie kończy się wysyłka lub transport) to w takim wypadku, winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oraz dostawę krajową na terytorium Państwa C z uwagi na fakt, że Państwo C jest państwem zakończenia wysyłki lub transportu, a ponadto winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terytorium Państwa B z uwagi na przekazanie podmiotowi pierwszemu w kolejności VAT-UE Państwa B.

Wskazać jednakże należy, że ww. przepis art. 25 ust. 2 u.p.t.u. odwołuje się do procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII „Procedury szczególne” ustawy o podatku od towarów i usług. Opisane w tym dziale transakcje trójstronne stanowią prostszą formę transakcji łańcuchowych, które opisane są w przytoczonym powyżej art. 22 ust. 2 u.p.t.u.

Skorzystanie z ww. procedury uproszczonej umożliwia nierozpoznawanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT), w opisanym powyżej przykładzie, na terytorium Państwa B. Innymi słowy, w przypadku gdy za organizację transportu odpowiada podmiot pośredniczący, który podał podmiotowi pierwszemu w kolejności VAT-UE właściwy dla państwa innego niż państwo zakończenia wysyłki lub transportu może on upoważnić podmiot ostatni w kolejności do rozpoznania niejako za niego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) poprzez wystawienie faktury o treści szczegółowo opisanej w tej procedurze.

Definicja transakcji trójstronnej zawarta została w art. 135 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.

Zgodnie z tym przepisem, wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna oznacza transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

a)trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b)przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Stosownie natomiast do art. 135 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u., przez procedurę uproszczoną rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

a)dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,

b)drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

c)drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,

d)ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

e)ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Procedura uproszczona ma zastosowanie również wtedy, gdy ostatni w kolejności podmiot jest osobą prawną, która nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej lub podatnikiem, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., a która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim, w którym znajduje się towar w momencie zakończenia transportu lub wysyłki; w przypadku procedury uproszczonej uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane u drugiego w kolejności podatnika VAT (art. 135 ust. 2 u.p.t.u.).

Z perspektywy procedury uproszczonej transakcji trójstronnej podkreślenia wymaga, że ostatecznym nabywcą może być podmiot z siedzibą poza Unią Europejską zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim, w którym znajduje się towar w momencie zakończenia transportu lub wysyłki.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 u.p.t.u., w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b) i c) u.p.t.u., jest podatnik wymieniony w art. 15 u.p.t.u. , uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106e, następujące informacje:

1)adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”;

2)stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

3)numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

4)numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Natomiast, elementy, o których mowa w art. 106e u.p.t.u. obejmują w szczególności:

1) datę wystawienia,

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

5) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego,

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

12) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

13) kwotę należności ogółem,

14) wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Przepis art. 136 ust. 1 u.p.t.u. stosuje się odpowiednio, gdy ostatnim w kolejności podmiotem jest osoba prawna, która nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, a która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim, w którym znajduje się towar w momencie zakończenia wysyłki lub transportu (art. 136 ust. 2 u.p.t.u.).

Na zakończenie należy także wskazać, że biorąc pod uwagę aktualne podejście prezentowane przez organy podatkowe w ramach wydawanych interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż o tym, do której z dostaw dokonywanych w ramach realizowanej transakcji trójstronnej/łańcuchowej należy przypisać wysyłkę lub transport decyduje to, który z uczestniczących w niej podmiotów jest odpowiedzialny za techniczną organizację transportu. Zgodnie z prezentowanym przez organy podatkowe podejściem, bez znaczenia pozostaje w omawianym przypadku fakt ponoszenia kosztów transportu towarów czy też fakt zawarcia umowy z konkretnym przewoźnikiem.

Przykładowo, wspomniane wytyczne dotyczące zasad ustalania podmiotu będącego organizatorem wysyłki lub transportu w ramach łańcucha dostaw wskazane zostały w następujących interpretacjach indywidualnych:

„(...) Pojęcie organizacji transportu - przyjęte w praktyce stosowania ww. przepisów przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne - nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy. Zgodnie z potocznym rozumieniem, przez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Zatem przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów. Istotne jest więc, na którym z podmiotów spoczywają obowiązki związane z wywozem towarów poza terytorium kraju i który faktycznie je realizuje (...)” [interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS) z dnia 5 stycznia 2022 r., 0111-KDIB3-3.4012.595.2021.1.JS].

„(...) Niewątpliwe ustalenie z przewoźnikiem terminu i miejsca odbioru towarów i ich dostawy, rozmiary i ilość dostarczanych towarów, potwierdzenie dostępności towarów i ich gotowości do odbioru, uzgodnienie sposobu załadunku towarów i wymogów, jakie muszą spełniać środki transportu oraz odpowiedzialność za przygotowanie i załadunek towarów stanowią zasadnicze elementy procesu przygotowania i organizacji transportu towarów, wypełniające przywołaną powyżej definicję „przyporządkowania” (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 6 listopada 2019 r., 0113-KDIPT1-2.4012.533.2019.1.PRP].

„(...) Przez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Dlatego też przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów. Bez znaczenia dla organizacji/przyporządkowania transportu pozostaje natomiast kwestia wyboru przewoźnika czy ponoszenia kosztów transportu. Kryterium przy ocenie tego, do której dostawy powinien zostać przyporządkowany transport jest to kto organizuje/zleca przedmiotowy transport, nie zaś kto wskazuje przewoźnika i jest obciążany kosztami transportu (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 sierpnia 2019 r. 0112-KD1L1-3.4012.357.2019.2.PR].

„(...) W celu ustalenia dostawy, której przyporządkowany jest transport towarów należy poddać analizie okoliczności związane z organizacją transportu, tzn. jakie czynności faktyczne związane z transportem podjął każdy z uczestników transakcji łańcuchowej. Przy czym, dla ustalenia, który z podmiotów jest odpowiedzialny za wysyłkę lub transport towarów kluczową okolicznością jest to, który podmiot rzeczywiście jest odpowiedzialny za techniczne i organizacyjne aspekty związane z organizacją oraz wysyłką towarów. Bez wpływu na powyższe pozostaje fakt kto jest obciążony kosztami transportu (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 kwietnia 2019 r., 0114-KDIP1-2.4012.129.2019.2.RM].

„(...) Jednocześnie przez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Dlatego też przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów. W kwestii przyporządkowania transportu do danej dostawy trzeba wskazać na element decydujący, jakim jest to, kto wykonuje, organizuje transport towarów, natomiast bez wpływu na powyższe pozostaje to, kto jest ostatecznie obciążony kosztami tego transportu. Zakres czynności, które wykonuje Wnioskodawca w związku z organizowaniem transportu, tj. kontaktuje się z przewoźnikiem odpowiedzialnym za realizację dostawy i jest podmiotem zaangażowanym w przygotowanie technicznych aspektów transportu (przygotowuje towar do transportu, zajmuje się jego załadunkiem i zabezpieczeniem, uzgadnia z przewoźnikiem termin odbioru towaru oraz środek transportu, przekazuje dokumenty transportowe) - przesądza o tym, że to on jest organizatorem transportu (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 8 stycznia 2019 r. 0112-KDIL1-3.4012.684.2018.2.KB].

„(...) Pojęcie organizacji transportu - przyjęte w praktyce stosowania ww. przepisów przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne - nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy. W potocznym znaczeniu „organizacja” oznacza „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Zatem przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 2 listopada 2018 r. 0114-KDIP1-2.4012.574.2018.1.KT].

„(...) Niewątpliwe ustalenie z przewoźnikiem terminu i miejsca odbioru towarów i ich dostawy, rozmiary i ilość dostarczanych towarów, potwierdzenie dostępności towarów i ich gotowości do odbioru, uzgodnienie sposobu załadunku towarów i wymogów, jakie muszą spełniać środki transportu oraz odpowiedzialność za przygotowanie i załadunek towarów stanowią zasadnicze elementy procesu przygotowania i organizacji transportu towarów, wypełniające przywołaną powyżej definicję „przyporządkowania”. Jednocześnie przez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Dlatego też przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów. Bez znaczenia dla organizacji/przyporządkowania transportu pozostaje natomiast kwestia ponoszenia jego kosztów. Dla oceny podatkowej dokonywanej dostawy nie jest istotne, który z podmiotów ostatecznie ponosi koszty transportu. Kryterium przy ocenie tego, do której dostawy powinien zostać przyporządkowany transport jest to kto organizuje/zleca przedmiotowy transport, nie zaś kto ostatecznie i w jaki sposób jest obciążany jego kosztami (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 23 kwietnia 2018 r. 0112-KDIL1-3.4012.97.2018.2.JN].

„(...) W celu ustalenia dostawy, której przyporządkowany jest transport towarów należy poddać analizie okoliczności związane z organizacją transportu, tzn. jakie czynności faktyczne związane z transportem podjął każdy z uczestników transakcji łańcuchowej. Przy czym, dla ustalenia, który z podmiotów jest odpowiedzialny za wysyłkę lub transport towarów kluczową okolicznością jest to, który podmiot rzeczywiście jest odpowiedzialny za techniczne i organizacyjne aspekty związane z organizacją oraz wysyłką towarów. Bez wpływu na powyższe pozostaje fakt kto jest obciążony kosztami transportu (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 14 lipca 2017 r., 0114-KDIP1-2.4012.134.2017.2.RM].

„(...) Przy tym, dla ustalenia, który z podmiotów jest odpowiedzialny za wysyłkę lub transport kluczową okolicznością jest to, który podmiot rzeczywiście jest odpowiedzialny za techniczne i organizacyjne aspekty związane z organizacją oraz wysyłką towarów. Bez wpływu na powyższe pozostaje fakt kto jest obciążony kosztami transportu (...).” [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 października 2016 r., IPPP3.4512.659.2016 1.RM].

„(...) Dla ustalenia, który z podmiotów jest odpowiedzialny za wysyłkę lub transport kluczową okolicznością nie jest to, kto formalnie płaci za transport, i na rzecz którego podmiotu wystawiana jest faktura dokumentująca transport, lecz to, który podmiot rzeczywiście jest odpowiedzialny za techniczne i organizacyjne aspekty związane z organizacją oraz wysyłką towarów. W tym zakresie istotnym jest, który z podmiotów w szczególności: (i) kontaktuje się z przedsiębiorstwem transportowym w celu potwierdzenia dostępności towaru do odbioru; (ii) uzgadnia z przedsiębiorstwem transportowym termin odbioru, rozmiary oraz wagę towarów; (iii) uzgadnia sposób załadunku towarów i wymogi jakie muszą spełniać środki transportu; (iv) generuje numer zamówienia oraz przesyła przedsiębiorstwu transportowemu numer zamówienia upoważniający do odbioru towaru w wyznaczonym miejscu i o wyznaczonym terminie; (v) kontaktuje się z pierwszym w łańcuchu dostaw sprzedawcą w celu potwierdzenia daty oraz innych szczegółów wysyłki; (vi) udziela przedsiębiorcy transportowemu wskazówek dotyczących bezpiecznego załadunku, transportu oraz rozładunku towarów (...)” [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 października 2016 r., ITPP3/4512-455/16/MD].

„(...) Spółka zajmuje się operacyjną organizacją transportu, tzn. podejmuje następujące czynności:

i.podejmuje (inicjuje) kontakt z przewoźnikiem/spedytorem odpowiedzialnym za transport towarów;

ii.uzgadnia z tym podmiotem termin odbioru, rozmiary oraz wagę dostarczanych towarów;

iii.generuje awizo transportowe lub inny podobny dokument (Informację) oraz przesyła przedsiębiorstwu transportowemu numer zamówienia upoważniający do odbioru towaru w wyznaczonym miejscu i o wyznaczonym terminie;

iv.wspólnie z przewoźnikiem ustala ilość i rozmiar opakowań (np. kontenerów) transportowych oraz sporządza potwierdzający to dokument („Load Order”);

v.uzgadnia z przewoźnikiem sposób załadunku towarów i wymogi, jakie muszą spełniać środki transportu (w tym celu Spółka przesyła przewoźnikowi instrukcję dotyczącą załadunków i rozładunków obowiązującą na terenie zakładów Spółki, przedstawia inne wymogi dotyczące m.in. wielkości podstawianego środka transportu, sposobu umieszczenia przewożonego towaru, itd.).

Przenosząc powyższe na grunt przytoczonych przepisów należy stwierdzić, że zakres czynności, które wykonuje Spółka w związku z organizowaniem transportu - nawet jeżeli to nie ona wskazuje firmę transportową - przesądza o tym, że to Spółka jest organizatorem transportu (...).” [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 marca 2016 r., IBPP4/4512-15/16/PK].

„Podmiotem, który organizował wysyłkę lub transport w rozumieniu art. 22 ust. 2 Ustawy o VAT w ramach opisanych w stanie faktycznym transakcji (...) był Polski Dostawca, jako podmiot, który: (i) Po uzgodnieniu zakresu dostawy ze Spółką, kontaktował się z przewoźnikiem w celu potwierdzenia dostępności oraz gotowości Produktów do odebrania; (ii) Uzgadniał z przewoźnikiem datę odbioru Produktów oraz ich dostawy; (iii) informował przewoźnika o szczegółach transportu - takich jak waga i rozmiar Produktów; (iv) Dokładne miejsce odbioru towarów oraz datę ich załadunku - nie zaś Spółka, jako podmiot, która zawarła urnowe z przewoźnikiem oraz była przez przewoźnika obciążana kosztami transportu (...).” [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 listopada 2015 r., IPPP3/4512-710/15-2/JF].

W związku z powyższym należy stwierdzić, że o tym, który podmiot odpowiada za transport lub wysyłkę decydować będzie nie okoliczność, który podmiot finansuje transport lub wysyłkę czy zawiera umowę, której przedmiotem jest transport lub wysyłka, ale okoliczność, kto technicznie i organizacyjnie planuje i koordynuje transport lub wysyłkę towarów.

Jednocześnie, w celu uznania transakcji za transakcję łańcuchową istotny jest nieprzerwany charakter transportu.

Na przedmiotowy aspekt organy podatkowe wskazywały w następujących interpretacjach indywidualnych:

„Należy podkreślić, że niezbędnym jest aby dostarczane towary były przedmiotem transportu zasadniczo o nieprzerwanym charakterze, pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu, a krajem docelowym. Przy czym, nie chodzi tutaj o aspekt logistyczny /techniczny tego transportu (czyli o to, aby transportu dokonywał tylko jeden podmiot, czy też aby towar nie mógł być w trakcie transportu przeładowany bądź chwilowo składowany w związku np. z procedurą celną), lecz o aspekt organizacyjny, czyli czy w trakcie tego transportu mają miejsce zdarzenia, które wskazują, że podjęty został nowy transport, jest on dokonywany na rzecz innego podmiotu itp.” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 maja 2020 r., 0112-KDIL1-3.4012.99.2020.1.JK].

„W kwestii organizacji/przyporządkowania transportu istotne jest również, aby towary będące przedmiotem dostawy były dostarczone pomiędzy krajem wysyłki (rozpoczęcia transportu) a krajem docelowym w ramach transportu zasadniczo o nieprzerwanym charakterze. Za taki transport towarów uznaje się sytuację, w której transport towaru nie zostanie przerwany na terytorium innego kraju i ponownie podjęty przez kolejny podmiot w okolicznościach wskazujących, że miejscem jego rozpoczęcia, w celu wywozu towarów do miejsca docelowego, jest terytorium tego innego państwa.” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 31 grudnia 2018 r., 0114-KDIP1-2.40I2.734.2018.2.KT].

„Konieczne jest, aby dostarczane towary były przedmiotem transportu - zasadniczo o nieprzerwanym charakterze - pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu a krajem docelowym. Przy czym, nie chodzi tutaj o aspekt logistyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał tylko jeden podmiot (np. spedytor), czy też towar nie mógł być przeładowany czy chwilowo składowany, ale o aspekt organizacyjny.” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 21 kwietnia 2017 r., 3063-ILPP1-3.4512.67.2017.1 PR].

„Konieczne jest, aby dostarczane towary były przedmiotem jednego transportu - zasadniczo o nieprzerwanym charakterze - pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu a krajem docelowym. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt logistyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał tylko jeden podmiot (np. spedytor), czy też towar nie mógł być przeładowany czy chwilowo składowany, ale o aspekt organizacyjny. Mianowicie chodzi o to, aby tylko jeden z podmiotów biorących udział w transakcji odpowiadał za jego organizację, a przeznaczeniem nadanego towaru było tylko jego wywiezienie z terytorium UE.” [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lipca 2015 r. ILPP4/4512-1-161/15-2/EWW].

Podsumowując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego w transakcjach będą uczestniczyły trzy podmioty posiadające siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, ewentualnie jedynie w przypadku ostatecznych nabywców będą mogły to być podmioty mające siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, aczkolwiek zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Wysyłka lub transport towarów będzie odbywała się z innych niż Rzeczpospolita Polska państw członkowskich Unii Europejskiej oraz będzie kończyć się w państwach członkowskich Unii Europejskiej innych niż Rzeczpospolita Polska oraz państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Transport towarów będzie przy tym nieprzerwany w sensie organizacyjnym. Natomiast, Państwo występując jako podmiot znajdujący się w środku łańcucha dostaw (podmiot pośredniczący) będzie pełnił funkcje charakterystyczne dla podmiotu odpowiedzialnego za techniczną organizację transportu. Jednocześnie, będą Państwo na ostatecznych nabywców wystawiali faktury zawierające elementy, o których mowa w art. 136 ust. 1 u.p.t.u.

W związku z powyższym, w Państwa ocenie, biorąc pod uwagę powyższe okoliczności będą Państwo stanowić podmiot pośredniczący, który będzie odpowiedzialny za wysyłkę lub transport towarów, natomiast realizowane przez Państwa transakcje będą stanowiły wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, która będzie mogła być rozliczana w ramach procedury uproszczonej, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u.

Stanowisko w zakresie pytania nr 6

W pierwszej kolejności należy wskazać, że rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988 z późn. zm.), dalej: rozporządzenie określa:

1)szczegółowy zakres danych zawartych w:

a)deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 u.p.t.u.,

b)ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 u.p.t.u. (§ 1 ust. 1 rozporządzenia).

Innymi słowy ww. rozporządzenie określa m.in. zakres elementów dokumentów elektronicznych JPK_V7M/JPK_V7K, które składają się z dwóch części obejmujących zarówno ewidencję VAT (zestaw informacji o zakupach i sprzedaży, który wynika z ewidencji VAT przedsiębiorcy za dany okres), jak i deklarację VAT (deklarację VAT-7 i VAT-7K). Przedsiębiorca przygotowuje i wysyła tylko jeden plik, który zawiera część ewidencyjną oraz deklaracyjną (pozycje z deklaracji VAT-7/VAT-7K).

Ustawodawca przewidział dla podatników stosujących procedurę uproszczoną w transakcji trójstronnej dodatkowe elementy ewidencji sprzedaży.

Stosownie do art. 138 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., podatnik wymieniony w art. 15 u.p.t.u., do którego ma zastosowanie procedura uproszczona, jest obowiązany, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3 u.p.t.u., podać w prowadzonej ewidencji następujące informacje:

1) w przypadku gdy jest drugim w kolejności podatnikiem - ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji);

2) w przypadku gdy jest ostatnim w kolejności podatnikiem:

a)obrót (bez kwoty podatku) z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. a oraz kwotę podatku przypadającą na tę dostawę, która stanowi u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

b)nazwę i adres drugiego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej.

W przypadku gdy drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej jest podatnik, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących (art. 138 ust. 3 u.p.t.u.).

Część deklaracyjna JPK_V7M/JPK_V7K zawiera także dodatkowe dane dotyczące rozliczenia, obejmujące m.in. oznaczenie, że podatnik wykonywał w okresie rozliczeniowym czynności, o których mowa w art. 136 u.p.t.u. (§ 2 pkt 11 w zw. z § 7 pkt 5 rozporządzenia).

Z punktu widzenia ujęcia transakcji trójstronnej procedury uproszczonej w JPK_V7M/JPK _V7K należy wskazać, że zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 4 i 5 rozporządzenia, ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:

1)(...) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy - oznaczenie "TT_WNT" (...)”,

2)(...) dostawy towarów poza terytorium kraju dokonanej przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy - oznaczenie "TT_D" (...).

Podsumowując, z perspektywy struktury:

1)ewidencji w zakresie podatku należnego JPK_V7M/JPK V7K należy stwierdzić, że w pozycji:

a) K_11 - należy wskazać wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju,

b) K_23 - należy podać wartość netto wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

c) K_24 - należy podać „0.00” z uwagi na fakt, iż VAT z tytułu tej transakcji rozlicza ostatni w kolejności podmiot,

2)pozycji szczegółowych deklaracji JPK_V7M/JPK_V7K należy stwierdzić, że w pozycji:

a)P_11 - należy wskazać zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju - wykazaną w K_11,

b)P_23 - należy wskazać zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - wykazaną w K_23,

c)P_66 - należy podać „1” w przypadku gdy podatnik, będąc drugim w kolejności podatnikiem VAT, dokonał transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej.

Powyższe stanowisko wynika z interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe.

„...Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że będzie Pani uczestniczyć w transakcji łańcuchowej, w ramach której kupi Pani towar od czeskiego producenta, a następnie sprzeda Pani ten sam towar kontrahentowi niemieckiemu. Wskazała Pani, że niemiecki podatnik zastosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport (szwedzki numer VAT) w związku z czym faktura dokumentująca transakcję zostanie wystawiona z podaniem szwedzkiego numeru identyfikacji podatkowej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z kolei kontrahent niemiecki sprzeda ten towar nabywcy ze Szwecji. Towary będą transportowane bezpośrednio z magazynu zlokalizowanego na terytorium Czech do Szwecji. Towar w wyniku tej dostawy będzie wywieziony z Czech na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Szwecja). (...).

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy powzięła Pani wątpliwość, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do dostawy stanowiącej transakcję trójstronną, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, którą będzie Pani mogła rozliczyć wg procedury uproszczonej przewidzianej w art. 135 ust. 1 pkt 4 tej ustawy i wykazać w pliku JPK wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w ramach transakcji trójstronnej uproszczonej (kod TT WNT) i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w ramach transakcji trójstronnej uproszczonej (kod TT_D). (...)

Ponieważ w rozpatrywanej sprawie będzie Pani drugim w kolejności podatnikiem VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej rozliczanej w procedurze uproszczonej, w deklaracji podatkowej powinna Pani wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od czeskiego producenta (bez podatku VAT) oraz dostawę dokonaną na rzecz niemieckiego kontrahenta - jako dostawę towarów poza terytorium kraju. Jednocześnie powinna Pani zaznaczyć, że dokonała Pani w danym okresie rozliczeniowym czynności, o której mowa w art. 136 ustawy. Natomiast w części ewidencyjnej pliku JPK powinna Pani wskazać, oprócz danych wskazanych w art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i oznaczyć te transakcje odpowiednio jako "TT WNT" i "TT D".

Jednocześnie w informacji podsumowującej powinna Pani wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od czeskiego producenta oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów dokonaną na rzecz kontrahenta niemieckiego. Również w tym przypadku, dodatkowo należy zaznaczyć, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych” [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 18 lipca 2022 r. 0114-KDIP1-2.4012.230.2022.2 RM].

W związku z powyższym, stoją Państwo na stanowisku, że powinni Państwo jako podmiot pośredniczący odpowiedzialny za transport w JPK_V7M/JPK_V7K w części deklaracyjnej w pozycji P_66 podać cyfrę „1” oznaczającą, że dokonywali Państwo transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej.

W części ewidencyjnej JPK_V7M/JPK_V7K powinni Państwo wykazać TT_WNT w pozycji K_23 oraz wykazać TT_D w pozycji K_11. Jednocześnie, w części deklaracyjnej powinni Państwo wykazać obie transakcje TT_WNT oraz TT_D według wartości z części ewidencyjnej. Natomiast, w pozycji P_11 wykazać transakcję TT_WNT, a w pozycji P_23 transakcję TT_D.

Natomiast, w informacji podsumowującej VAT UE, powinni Państwo wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od podmiotu pierwszego w kolejności (część 1 informacji podsumowującej VAT-UE) oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu ostatniego w kolejności (ostatecznego nabywcy) (część C informacji podsumowującej VAT-UE), zaznaczając przy obu tych transakcjach pole w kolumnie „d” - transakcje trójstronne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (pkt 1);

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (pkt 4).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Natomiast art. 22 ust. 2c ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Stosownie do art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

Powołany art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wówczas transakcją „ruchomą” jest dostawa dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Natomiast w sytuacji, gdy towar transportowany jest przez pierwszego dostawcę lub ostatecznego nabywcę, transport należy przyporządkować odpowiednio pierwszej lub ostatniej dostawie. Jeśli więc za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Z kolei gdy za transport odpowiedzialny jest ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej dla tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).

Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Ponadto, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jednocześnie art. 25 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1)zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2)zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku gdy nabywcą w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest podatnik - przepis art. 25 ust. 2 pkt 2 stosuje się pod warunkiem wykazania przez tego podatnika w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, czynności w ramach transakcji trójstronnej dokonywanych przez niego w zakresie wewnątrzwspólnotowych nabyć oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ad 1-5

Wątpliwości sformułowane we wniosku dotyczą m.in. ustalenia czy transakcje opisane w zdarzeniu przyszłym będą stanowić dostawę trójstronną, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, którą mogą Państwo rozliczyć wg procedury uproszczonej przewidzianej w art. 135 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w celu uproszczenia rozliczeń z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabycia towarów, w art. 135-138 ustawy ustawodawca wprowadził specjalne zasady dotyczące tzw. wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej - rozumie się przez to transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

a)trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b)przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - rozumie się przez to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Przez procedurę uproszczoną - rozumie się przez to procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

a)dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,

b)drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

c)drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,

d)ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

e)ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Należy dodać, że stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na potrzeby ww. przepisów art. 135-136 ustawy, przez „VAT” rozumie się podatek i podatek od wartości dodanej.

W świetle powołanych regulacji, procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej pozwala na:

  • objęcie obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcę towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu;
  • uznanie, że doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu, jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.

Pomimo więc, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT, jest ostateczny nabywca towaru (trzeci w kolejności podatnik), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Z uwagi na zastosowanie dla wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej rozliczania podatku VAT, obowiązki rejestracyjne dla celów VAT w stosunku do drugiego podatnika w łańcuchu są ograniczone, a podatek jest rozliczany przez ostatniego podatnika. Natomiast pierwszy uczestnik transakcji rozlicza wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz drugiego podmiotu w łańcuchu na zasadach ogólnych, w kraju rozpoczęcia transportu towarów.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że transakcja, w której na nabywcę przenoszone jest prawo do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 9 ust. 1 oraz art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy). Natomiast aby uznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej -uczestnikami transakcji muszą być trzej podatnicy z różnych państw członkowskich UE, z których każdy jest zarejestrowany w swoim państwie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, dostawa towaru musi odbywać się między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności podmiotem, natomiast towar powinien być fizycznie wydany przez pierwszego bezpośrednio ostatniemu w kolejności podatnikowi i być przetransportowany - przez pierwszego lub drugiego uczestnika transakcji lub na ich rzecz - z terytorium jednego państwa członkowskiego na obszar drugiego państwa UE.

Przy czym, wskazać należy, że w przypadku transakcji trójstronnych nie przyporządkowuje się transportu lub wysyłki do konkretnej dostawy, w związku z czym nie ustala się podmiotu pośredniczącego, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy. Niemniej jednak, przesłanką uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną jest warunek, aby transport został dokonany przez pierwszego lub drugiego uczestnika obrotu lub na ich rzecz.

Łączne zrealizowanie powyższych warunków wynikających z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy umożliwia zakwalifikowanie transakcji jako wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Jeżeli chociaż jeden z ww. warunków nie jest spełniony, dostawa nie może być uznana za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną dokonywaną w procedurze uproszczonej, a co za tym idzie musi być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że transakcja trójstronna traci swój charakter w przypadku gdy transportu dokonuje ostatni (trzeci) w kolejności uczestnik transakcji lub transport dokonywany jest na rzecz tego ostatniego podatnika. Zatem, istotnym jest aby z warunków umowy zawartej przez strony transakcji wyraźnie wynikało, kto dokonuje transportu (kto będzie za ten transport odpowiedzialny) lub na czyją rzecz transport jest dokonywany. Przy czym, może zdarzyć się, że jeden z uczestników transakcji może poprosić innego uczestnika aby ten dokonał transportu na jego rzecz.

W analizowanej transakcji będą uczestniczyć trzy podmioty, tj. dostawca, Państwo (drugi podmiot w łańcuchu dostaw) oraz ostateczny nabywca. Dostawca, Państwo i ostateczny nabywca jesteście podatnikami VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Dostawa towaru będzie dokonywana pomiędzy pierwszym i drugim podatnikiem (dostawcą i Państwa Spółką) oraz między drugim i ostatnim podatnikiem (Państwem i ostatecznym nabywcą). Towar będzie wysyłany/transportowany z terytorium państwa członkowskiego UE bezpośrednio do ostatniego podmiotu w łańcuchu dostaw na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (innego niż Polska i innego niż kraj rozpoczęcia transportu), w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze.

Jak wynika z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednym z warunków uznania transakcji za transakcję trójstronną jest dokonanie transportu przez pierwszego lub drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz. Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają przyjąć, że transport towarów będzie wykonywany przez Spółkę (drugiego uczestnika transakcji). Jak Państwo wskazują, to Państwo będą wyszukiwać przewoźnika/spedytora i pisemnie zlecać mu przewóz towarów. Państwo uzgodnią z przewoźnikiem/spedytorem termin odbioru, rozmiar oraz wagę towarów, rodzaj środka transportu (wielkości itp.), potwierdzą Państwo z przewoźnikiem/spedytorem numery rejestracyjne samochodu oraz tożsamość kierowcy, który ma odebrać towar, przekażą Państwo przewoźnikowi /spedytorowi numer zamówienia upoważniający do odbioru towaru w wyznaczonym miejscu i terminie i informacje niezbędne do wystawienia dokumentu przewozowego a także będą Państwo informować nabywcę o załadunku towarów, monitorować transport towarów oraz koordynować przepływ informacji dotyczących statusu transportu towarów.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy zgodzić się z Państwem, że transakcja dokonywana pomiędzy dostawcą, Spółką i ostatecznym nabywcą będzie stanowić wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, w której Państwa Spółka będzie pełniła rolę drugiego z trzech podmiotów uczestniczących w ww. transakcji trójstronnej.

Jednocześnie, transakcja będąca przedmiotem zapytania może być opodatkowana z zastosowaniem procedury uproszczonej.

Państwa Spółka posiada siedzibę w Polsce, a więc w innym państwie członkowskim niż to w którym zaczyna się i kończy transport towarów. Wobec dostawcy oraz wobec nabywcy zastosują Państwo polski numer identyfikacyjny nadany na potrzeby VAT, tj. numer przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka (wskazali Państwo, że wysyłka/transport towarów będzie rozpoczynać się w państwach członkowskich UE innych niż Polska oraz będzie się kończyć w innych państwach członkowskich UE niż Polska i państwo rozpoczęcia wysyłki/transportu). Przy tym, nabywca towarów zostanie wskazany przez Państwa jako podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej. Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, faktura dokumentująca dostawę dokonaną przez Państwa na rzecz nabywcy będzie zawierała adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE” oraz stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej. Ponadto, nabywca towarów będzie zidentyfikowany w państwie członkowskim zakończenia transportu. Wystawiona przez Państwa faktura będzie zawierała numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że Państwa stanowisko, z którego wynika, że transakcja objęta zapytaniem spełnia warunki określone w art. 135 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 136 ust. 1 ustawy i może być rozliczana z zastosowaniem procedury uproszczonej jest prawidłowe. Natomiast stanowisko dotyczące uznania Państwa za podmiot pośredniczący w rozumieniu art. 22 ust. 2d ustawy, w opisanym we wniosku zdarzeniu w związku z zastosowaniem procedury uproszczonej, jest nieprawidłowe. Podmiot pośredniczący występuje w transakcjach łańcuchowych rozliczanych na podstawie zasadach ogólnych a nie w procedurze uproszczonej.

Odnośnie danych jakie powinna zawierać faktura wystawiona przez Państwa na rzecz nabywcy towarów należy wskazać, że:

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy jakie powinna zawierać wskazuje art. 106e ustawy, przy czym jak wskazuje art. 106e ust. 1 pkt 23 ustawy:

Faktura powinna zawierać - w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136.

Wskazali Państwo, że będą Państwo dokumentować dostawę towarów dokonaną na rzecz ostatecznych nabywców fakturą, która będzie zawierała:

1)datę wystawienia,

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

5)numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego,

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

12)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

13)kwotę należności ogółem,

14)wyrazy „odwrotne obciążenie”,

15)adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”,

16)stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej,

17)numer, o który m mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej,

18)numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają uznać, że zaproponowany przez Państwa zakres danych zamieszczonych na fakturze wystawionej na rzecz ostatecznego nabywcy spełnia warunki określone w art. 106e w zw. z art. 136 ust. 1 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ad 6

Państwa wątpliwości dotyczą również dokumentowania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej opodatkowanej z zastosowaniem procedury uproszczonej w ewidencji, deklaracji oraz w informacji podsumowującej.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 57, 1123 i 1234), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Jednocześnie, w myśl art. 100 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,

5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4;

2)dokonano przemieszczenia towarów lub zmiany w zakresie procedury, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

Stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy:

Informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1)nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji i przemieszczeń, o których mowa w ust. 1;

2)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

3)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

4)łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów;

5)właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnika podatku od wartości dodanej nadany mu przez państwo członkowskie, na terytorium którego towary zostały przemieszczone w procedurze magazynu typu call-off stock - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5.

Na podstawie art. 100 ust. 9 ustawy:

W przypadku transakcji, o której mowa w art. 136, informacja podsumowująca powinna dodatkowo zawierać adnotację, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.

Przy tym, stosownie do art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik wymieniony w art. 15, do którego ma zastosowanie procedura uproszczona, jest obowiązany, oprócz danych określonych w art. 109 ust. 3, podać w prowadzonej ewidencji następujące informacje:

 w przypadku gdy jest drugim w kolejności podatnikiem - ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji).

Jednocześnie, w myśl art. 138 ust. 5 ustawy:

W przypadku gdy drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej jest podatnik, o którym mowa w art. 15, jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących.

Zgodnie zaś z art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.; dalej: „rozporządzenie”) określające:

1)szczegółowy zakres danych zawartych w:

a)deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

b)ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;

2)objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia:

Deklaracje zawierają dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 7 pkt 5 rozporządzenia:

Dodatkowe dane dotyczące rozliczenia, o których mowa w § 2 pkt 11, obejmują oznaczenie, że podatnik wykonywał w okresie rozliczeniowym czynności, o których mowa w art. 136 ustawy.

Zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 4 i 5 rozporządzenia:

Ewidencja zawiera dodatkowo oznaczenia dotyczące:

  • wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokonanego przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy - oznaczenie „TT_WNT” (pkt 4)
  • dostawy towarów poza terytorium kraju dokonanej przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy - oznaczenie „TT D” (pkt 5).

Zatem oznaczenie w pliku JPK_V7 za pomocą symbolu „TT_WNT” dotyczy nabycia towarów dokonanego przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy. Natomiast oznaczenie w pliku JPK_V7 symbolem TT_D dotyczy dostawy towarów poza terytorium kraju dokonanej przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 ustawy.

Przy tym, w polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju.

W polu K_23 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania, która wynika z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W polu tym podaje się wartość netto wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W pozycji tej należy wykazać również wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 136 ustawy (dane dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które zostało uznane za opodatkowane na terytorium kraju na podstawie zastosowania w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej, podaje drugi w kolejności podatnik rozliczający się w tej transakcji według procedury uproszczonej). Przy czym, w przypadku wystąpienia transakcji w pozycji K_23, w których podatek należny nie występuje, w polu należy wykazać „0.00”.

Natomiast w polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju wykazaną w polu K_11.

Z kolei w polu P_23 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazaną w polu K_23.

Pole P_66 dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykonywał w okresie rozliczeniowym czynności, o których mowa w art. 136 ustawy. Przy czym, w przypadku gdy podatnik, jako drugi w kolejności podatnik VAT, dokonał transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w polu P_66 podaje się „1”.

Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że transakcja będąca przedmiotem zapytania stanowi wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozliczaną w procedurze uproszczonej. Państwa Spółka występuje w tej transakcji jako drugi w kolejności podatnik VAT.

W związku z tym, powinni Państwo w części ewidencyjnej pliku JPK wskazać, oprócz danych wskazanych w art. 138 ust. 1 pkt 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oznaczone symbolem TT_WNT w polu K_23 oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oznaczoną symbolem TT_D (pole K_11).

Natomiast w deklaracji podatkowej powinni Państwo wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od dostawcy (bez podatku VAT) w polu P_23 oraz dostawę dokonaną na rzecz ostatecznego nabywcy - jako dostawę towarów poza terytorium kraju - w polu P_11 według wartości z części ewidencyjnej bez stosowania oznaczeń TT_WNT i TT_D. Powinni Państwo również zaznaczyć, że dokonali Państwo w danym okresie rozliczeniowym czynności, o której mowa w art. 136 ustawy i podać w polu P_66 „1”.

Z kolei w informacji podsumowującej powinni Państwo wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od dostawcy z UE oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów dokonaną na rzecz ostatecznego nabywcy z UE. Dodatkowo należy zaznaczyć, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych w kolumnie „d” pn. „Transakcje trójstronne”.

Tym samym, oceniając przedstawiony przez Państwa sposób dokumentowania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej opodatkowanej z zastosowaniem procedury uproszczonej w ewidencji, deklaracji oraz w informacji podsumowującej jest prawidłowy.

Przy czym, podkreślić należy, że wydając niniejsze rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 6 Organ przyjął, że stanowisko, w którym wskazali Państwo, że w części deklaracyjnej należy wykazać obie transakcje TT_WNT oraz TT_D według wartości z części ewidencyjnej natomiast, w pozycji P_11 wykazać transakcję TT WNT, a w pozycji P_23 transakcję TT_D - odnosi się wyłącznie do wykazania przez Państwa wartości transakcji w polach P_11 i P_23, natomiast nie odnosi się do stosowania oznaczeń TT_WNT i TT_D. Wskazać bowiem należy, że oznaczenia TT_WNT i TT_D nie występują w części deklaracyjnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy wskazać, iż interpretacja indywidualna wydana na wniosek Wnioskodawcy nie ma mocy wiążącej dla pozostałych uczestników transakcji. Stosownie do art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k-14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00