Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.698.2023.1.NM

Skutki podatkowe zawarcia umowy powiernictwa oraz opodatkowanie dywidendy ze spółki z siedzibą w Niemczech.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:

·wysokości podatku, jaki podlega odliczeniu od dywidend zapłaconych w państwie źródła, tj. Niemczech – jest nieprawidłowe;

·w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dywidend ze spółki z siedzibą w Niemczech.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”).

Wnioskodawca zawarł umowę powierniczą ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka”) w celu przystąpienia do inwestycji kapitałowej (dalej: „Umowa powiernictwa”).

Inwestycje polegają na przystąpieniu do zagranicznych spółek, w tym spółek posiadających siedzibę na terytorium Niemiec, prowadzących działalność gospodarczą w formie prawnej GmbH – odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółki zagraniczne”) (dalej: „Inwestycje”).

Na podstawie Umowy powiernictwa, Wnioskodawca (Powierzający) zlecił Spółce (Powiernikowi) nabycie w imieniu Spółki, ale na rzecz Wnioskodawcy, udziałów w Spółkach zagranicznych (dalej: „Udziały”) i wykonywanie praw udziałowych. W tym celu, Wnioskodawca przekazał środki pieniężne na rzecz Spółki przelewem bankowym.

Na podstawie Umowy powiernictwa, Spółka zobowiązała się przekazać na rzecz Wnioskodawcy wszystkie pożytki i zyski wynikające z posiadania Udziałów, w szczególności wypłaconą ze Spółek Zagranicznych dywidendę (dalej: „Dywidendy”), a jeżeli doszłoby do sprzedaży Udziałów, to cenę za Udziały. Wysokość Dywidendy netto (po potrąceniu zagranicznego podatku u źródła) wypłacanej ze Spółki zagranicznej w roku składania niniejszego wniosku, z tytułu Udziałów nabytych na rzecz Wnioskodawcy, wg dostępnych szacunków wynosić będzie ok. … zł.

W związku z powyższym, Spółka otrzymane Dywidendy, przekaże Wnioskodawcy (przelewem bankowym). Wnioskodawca zamierza wykazać Dywidendy w zeznaniu rocznym.

Spółka zobowiąże się do przeniesienia na żądanie Wnioskodawcy i na Jego rzecz, wszelkich praw do Udziałów, które uzyska na rachunek Wnioskodawcy, w związku z wykonaniem Umowy powiernictwa.

Z tytułu wykonywania czynności powierniczych, Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie od Wnioskodawcy. Według wiedzy Wnioskodawcy, Spółka wykaże otrzymane wynagrodzenie jako swój przychód.

Pytania

1.Czy w związku z wypłatą przez Spółki zagraniczne Dywidend na rzecz Spółki, przychody z tytułu Dywidend powinny być opodatkowane po stronie Wnioskodawcy, a nie Spółki?

2.W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia od podatku od przychodów, o których mowa w pytaniu nr 1, kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą w związku z tymi wypłatami, na podstawie art. 30a ust. 9 updof?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wypłatą przez Spółki zagraniczne Dywidend na rzecz Spółki, która przekaże je Wnioskodawcy, przychody z tytułu Dywidend powinny być opodatkowane po stronie Wnioskodawcy, a nie Spółki.

Uzasadnienie

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim.

Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353¹ Kodeksu cywilnego zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym artykułem - strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, o ile jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy (powierzającego).

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie działać w charakterze powiernika, który nabędzie we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy (powierzającego) Udziały oraz zobowiązana będzie do wykonywania praw z nimi związanych.

Władztwo nad nabytymi prawami na podstawie Umowy powiernictwa, jakie można przypisać Spółce (Powiernikowi), będzie ograniczone:

i.czasowo - Spółka zobowiązana będzie przekazać Wnioskodawcy Dywidendy, jak i przenieść na Wnioskodawcę nabyte prawa, na żądanie Wnioskodawcy;

ii.umownie - na podstawie Umowy powiernictwa wyłączona będzie możliwość rozporządzania przez Spółkę prawami i korzyściami uzyskanymi na podstawie tej umowy na rzecz kogo innego niż Wnioskodawca lub wskazany przez Wnioskodawcę podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej Spółki o prawa nabyte w wykonaniu Umowy powiernictwa;

iii.poprzez brak możliwości używania we własnym interesie środków pieniężnych uzyskanych przez Spółkę od Wnioskodawcy w celu wykonania czynności powierniczych, z wyłączeniem wynagrodzenia za świadczone usługi powiernicze, określonego w Umowie powiernictwa.

Biorąc pod uwagę powyższe aspekty, w ocenie Wnioskodawcy, skutki podatkowe dotyczące analizowanych wypłat powinny być rozpatrywane na poziomie Wnioskodawcy (a nie Spółki).

Kolejnym argumentem jest fakt, że na gruncie updof opodatkowaniu podlega przychód (dochód) uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których dochodzi do uzyskania przysporzenia majątkowego, które ma konkretny wymiar finansowy. Co do zasady o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby lub zmniejsza jej pasywa.

W analizowanym przypadku ostateczne powiększenie aktywów nastąpi u Wnioskodawcy występującego w roli powierzającego, z uwagi na obowiązek przekazania środków uzyskanych w związku z wykonaniem Umowy powiernictwa, w tym Dywidend, na rzecz Wnioskodawcy. Spółka będzie tylko i wyłącznie wykonawcą świadczeń wynikających z Umowy powiernictwa.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w:

·wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2017 r. (sygn. akt II FSK 1370/15) w którym Sąd stwierdził, że:

oraz

·interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 kwietnia 2021 r. (znak 0111-KDIB2-1.4010.82.2021.1.BJ), zgodnie z którą:

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania Jego stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia od podatku od przychodów, o których mowa w pytaniu nr 1, kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą w związku z tymi wypłatami, na podstawie art. 30a ust. 9 updof.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 i 4 updof, od przychodów z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

W myśl art. 30a ust. 9 updof, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Ponadto, zgodnie z art. 30a ust. 5 updof, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Dywidendy wypłacane będą przez Spółki zagraniczne, tj. podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi. Zatem będą mogły być opodatkowane podatkiem u źródła również w państwie siedziby Spółki, np. w Niemczech.

Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą między Polską a Niemcami, podatek u źródła w Niemczech nie może przekroczyć 5% lub 15% w zależności od spełnionych warunków (art. 10 ust. 2).

Biorąc pod uwagę, że Dywidendy stanowią przychody określone w art. 30a ust. 1 pkt 1 i 4 updof oraz są uzyskiwane przez Wnioskodawcę (tj. Wnioskodawca powinien być traktowany jako podatnik na gruncie analizowanej sytuacji - zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w ramach pytania nr 1), zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opodatkowania u źródła Dywidend, będzie On uprawniony do stosowania wskazanej w art. 30a ust. 9 updof zasady unikania podwójnego opodatkowania, tj. do odliczenia zagranicznego podatku u źródła (z zachowaniem zasad odliczenia wskazanych w tym przepisie).

W konsekwencji, do wypłaty Dywidend powinny mieć zastosowanie postanowienia odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - w podanym przykładzie zawartej pomiędzy Polską (jako państwem siedziby Wnioskodawcy) a państwem, w którym wypłacająca Dywidendy Spółka zagraniczna posiada siedzibę - Niemcy (dalej: „UPO”).

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z przyjmowaną w orzecznictwie i doktrynie koncepcją rzeczywistego beneficjenta - czyli ustalenia podatnika, u którego następuje finalne przysporzenie.

Ponadto, na możliwość stosowania wskazanej powyżej zasady powołują się również organy podatkowe i sądy administracyjne. Przykładowo, teza ta została zawarta w (poniższe rozstrzygnięcia nie dotyczą umowy powierniczej, jednak potwierdzają istnienie i stosowanie ww. zasady w praktyce):

·interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2022 r., nr 0111- KDIB2-1.4010.15.2022.2.BJ:

oraz

·wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 18 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 551/15:

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że Spółka będzie wyłącznie powiernikiem Dywidend, zobowiązanym do ich przekazania w całości Wnioskodawcy, status rzeczywistego beneficjenta przysługuje Wnioskodawcy.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania Jego stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, od ww. przychodów o których mowa w pytaniu nr 1, Wnioskodawca będzie uprawniony odliczyć podatek zapłacony za granicą z tytułu ww. wypłat (w podanym przykładzie w Niemczech), na podstawie art. 30a ust. 9 updof, przy zastosowaniu zasad odliczenia przewidzianych w tym przepisie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak wynika z cytowanego przepisu, źródłem nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Treść tego obowiązku odnosi się natomiast do całości dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez tego podatnika, tj. zarówno dochodów (przychodów) uzyskiwanych w Polsce, jak i zagranicznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

Zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają pierwszeństwo przed polskim wewnętrznym prawem podatkowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy:

Przepis ten wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania w ramach obowiązku podatkowego. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega.

Na mocy art. 9 ust. 1a ustawy:

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawa przewiduje:

·tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a - 2 ustawy oraz stawki podatku określone w skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy);

·szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia, w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel).

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wśród nich w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy ustawodawca wymienił:

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.

W obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie muszą działać osobiście. Jednym ze sposobów działania poprzez inny podmiot jest umowa powiernictwa. Powiernik na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z powierzającym, działa na jego rzecz, a nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo nie jest uregulowane w prawie polskim jako odrębna instytucja prawna. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w przepisie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z ww. przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z treści art. 734 i art. 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie drugie Kodeksu cywilnego).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone. Są to następujące ograniczenia:

–ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniobiorcy,

–ustawowo wyłączona możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz innej osoby niż zleceniodawca lub wskazany przez niego podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,

–nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego; dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym,

–w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią, cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),

–przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie; od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia, powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego).

Jak wskazano na wstępie, przychodem jest każde przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Tak więc, aby określić, czy otrzymana albo należna do otrzymania kwota jest przychodem podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw otrzymania albo prawa do otrzymania tej kwoty. W niektórych przypadkach kwoty otrzymane przez podatnika mogą nie być kwotami jemu należnymi. Dotyczyć to może w szczególności tych czynności prawnych, w których podatnik występuje jako szeroko rozumiany pośrednik (przedstawiciel, pełnomocnik, zastępca pośredni itp.). W przypadkach, gdy podatnik działa na rzecz kogoś innego, kwotami jemu należnymi nie są kwoty otrzymywane od osoby, która jest drugą stroną umowy zawieranej i wykonywanej przez pośrednika, lecz wynagrodzenie wypłacane mu przez osobę, na rzecz której działa.

W rozpatrywanej sprawie, w związku z zawartą umową powiernictwa będzie dochodzić do sytuacji, w których:

• Spółka jako powiernik otrzyma wypłatę dywidendy ze spółki zagranicznej (niemieckiej), której udziały posiada we własnym imieniu, na rzecz Pana (powierzającego) – przy czym, jak wynika z opisu zdarzenia, Spółka będzie zobowiązana do przekazania tych dywidend na Pana rzecz;
• Spółka jako powiernik przekaże dywidendę związaną z udziałami posiadanymi przez Pana bezpośrednio na Pana rachunek bankowy.

Należy zatem zgodzić się z Pana stanowiskiem, że – w trakcie obowiązywania umowy powierniczej, z uwagi na charakter tego stosunku prawnego – wypłata dywidendy w każdej z ww. sytuacji będzie generować po Pana stronie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dywidenda będzie bowiem należnością, która faktycznie Panu przysługuje (jest Pana przysporzeniem majątkowym).

Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 30a ust. 7 ustawy:

I tak, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy:

Na mocy art. 30a ust. 2 ww. ustawy:

Należy przy tym wskazać, że co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest pobierany przez płatnika co wynika z treści art. 41 ust. 1 i 4 ustawy.

Jeżeli jednak podatek ten nie został pobrany przez płatnika, to – zgodnie z regulacją art. 45 ust. 3b ustawy – podatnik wykazuje należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.

Jednocześnie, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, którzy uzyskują poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody m.in. z dywidend ze spółek z siedzibą w państwie innym niż Polska, od zryczałtowanego podatku obliczonego wg art. 30a ust. 1 od tych dywidend, odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

W myśl art. 30a ust. 11 ustawy:

Zgodnie z omawianą ustawą – Pana przychody z dywidend będą podlegały opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy.

W przypadku dywidend z zagranicznych spółek ocena skutków podatkowych powinna uwzględniać odpowiednią umowę o uniknięciu podwójnego opodatkowania podpisaną między Polską a krajem, w którym ma siedzibę spółka wypłacająca dywidendę.

W opisanej przez Pana sytuacji – dywidendy ze spółki niemieckiej – będzie to Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90; dalej: „Umowa”).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. Umowy:

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. Umowy:

Natomiast w myśl art. 10 ust. 4 ww. Umowy:

Dywidenda uzyskana przez polskiego rezydenta podatkowego z Niemiec – zgodnie z przepisami Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami, które są nadrzędne w stosunku do wewnętrznych przepisów podatkowych danego państwa – podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Niemczech jednakże kwota podatku w Niemczech nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.

W przypadku dywidend z Niemiec Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje, że dywidendy te uzyskiwane przez Pana z Niemiec będą mogły być opodatkowane w Polsce i będą mogły być opodatkowane w Niemczech, przy czym podatek ustalony w Niemczech nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.

Rozwijając kwestie wysokości odliczenia, o którym mowa w zacytowanym wcześniej art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy podkreślić, że w tym przepisie ustawodawca wskazał, iż odliczeniu podlega kwota równa podatkowi zapłaconemu za granicą.

Przepisy prawa podatkowego, w tym te dotyczące odliczeń zakładają, że podatnicy prawidłowo realizują swoje zobowiązania podatkowe. Zatem w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (która ma pierwszeństwo przed wewnętrznym prawem podatkowym danego państwa) wskazuje jako stawkę opodatkowania 15% kwoty dywidendy brutto uznaje się, że taka kwota powinna zostać uiszczona.

W sytuacji, gdy rezydent polski zapłaci za granicą więcej podatku niż wynika z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (np. 30% zamiast 15%) to odliczyć może tylko taką wysokość podatku, jaka wynika z umowy i jest prawidłowa, czyli 15%.

W przypadku, gdy polski rezydent podatkowy zapłaci za granicą podatek w wyższej wysokości niż przewidują to przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to o ewentualny zwrot nadpłaty należy ubiegać się za granicą i zgodnie z tamtejszymi przepisami.

Przychody z tytułu dywidend podlegają w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem. Od zryczałtowanego podatku obliczonego w Polsce, odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli w odniesieniu do Niemiec 15% kwoty dywidendy brutto.

Zatem, od uzyskanych przez Pana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend z tytułu posiadania określonych udziałów w spółkach zagranicznych, dokonując rozliczenia dochodów może Pan odliczyć kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z powyższych względów Pana stanowisko w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto odnośnie powołanych przez Pana interpretacji organów podatkowych - należy wskazać, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Z kolei, podane przez Pana wyroki dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. Niemniej jednak w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia Pana wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).