Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.492.2023.1.JŚ

Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży pojazdu pożarniczego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży pojazdu pożarniczego, niewykorzystywanego do działalności gospodarczej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 18 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej również: VAT), jako podatnik VAT czynny.

Gmina, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 przywołanej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca wykonuje zadania własne, do których stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym, należą zadania w zakresie m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej.

Zadania własne z zakresu ochrony przeciwpożarowej, Gmina realizuje m.in. poprzez jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: OSP), w tym OSP w (…). Gmina finansuje działalność jednostek OSP, zasadniczo w formie przekazywanych im dotacji celowych oraz poprzez przekazanie niezbędnego sprzętu, przede wszystkim wozów strażackich.

Gmina w maju bieżącego roku przeprowadziła postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na podstawie ustawy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 ze zm.) na zakup używanego średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego z przeznaczeniem dla jednostki OSP w (…).

Gmina (…) otrzymała jedną ofertę od Gminy (…) na wóz o n/w parametrach techniczno -użytkowych:

a)rodzaj pojazdu – samochód specjalny,

b)nazwa i typ zabudowy – nadwozie pożarnicze GBA (...),

c)nazwa i typ podwozia – (...),

d)nr podwozia (VIN) – (…),

e)rok budowy nadwozia – 2014 r.,

f)rok produkcji 1991 r.,

g)data pierwszej rejestracji – (...)1991 r.,

h)nr rejestracyjny – (…).

W lipcu 2014 r. na ramie samochodu (...) zostało zabudowane nadwozie pożarnicze typu GBA do przewozu strażaków z wyposażeniem pożarniczym. Zabudowa ta została wykonana przez wyspecjalizowany (…). Na potwierdzenie tego wymieniony zakład wystawił n/w dokumenty:

a)oświadczenie z 4 lipca 2014 r.

b)świadectwo wytwórcy nr (…) z 4 lipca 2014 r.

Pojazd na podstawie ww. dokumentów włączony został do podziału bojowego przez KM PSP w (…) oraz użytkowany przez OSP (…), w którym wykonywał wszelkie zadania do jakich został zaangażowany. Przedmiotowy wóz bojowy pomimo swoich lat jest w bardzo dobrym stanie technicznym oraz bardzo małym przebiegiem na poziomie 6775 km – sprawdzony został przez strażaków z OSP w Gminie (…) w miejscowości (…). Po analizie pisma Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej nr (…) z 7 lutego 2023 r. kierowanego do KW PSP w całym kraju, Gmina (…) była w przekonaniu, że nie ma przeciwskazań do zakupu wozu oraz jego włączenia do podziału bojowego, co posłuży realizacji zadań pożarniczych na terenie Gminy (…).

W piśmie KG PSP została zawarta między innymi informacja: „...Pomimo zmieniającego się na przestrzeni lat otoczenia formalnego, zmianie nie uległa natomiast zasada, zgodnie z którą wyrób raz wprowadzony do użytkowania, może być użytkowany do czasu technicznego wyeksploatowania. W związku z powyższym, sprawne technicznie pojazdy pożarnicze, wprowadzone do użytkowania (poddziału bojowego) zgodnie z jedną z omówionych wcześniej procedur, obowiązującą na dzień wspomnianego wprowadzenia, mogą być eksploatowane niezależnie od osiągniętego przez dany pojazd wieku, pod warunkiem zachowania ciągłości jego użytkowania w jednostce/jednostkach ochrony przeciwpożarowej oraz nie dokonywania w nim w tym czasie istotnych zmian. Należy przy tym przyjmować, że sam fakt przekazania lub sprzedaży pojazdu pomiędzy jednostkami ochrony przeciwpożarowej, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych powyżej, nie narusza warunku zachowania ciągłości użytkowania...”

Na podstawie takiej ówczesnej wiedzy, Gmina (…) zakupiła od Gminy (…) na podstawie noty obciążeniowej wóz pożarniczy marki Star 266 i przerejestrowała go. Transakcja sprzedaży nie była opodatkowana VAT. Obecnie pojazd posiada nr rej. (…). Został również objęty obowiązkowym ubezpieczeniem. Zakupiony pojazd został przekazany jednostce OSP (…) nieodpłatnie do użytkowania. Po zaopatrzeniu pojazdu w niezbędne wyposażenie 19 czerwca 2023 r. OSP w (…) złożyła w KM PSP w (…) wniosek (z wszelkimi posiadanymi dokumentami pojazdu) dotyczący wprowadzenia nowo zakupionego samochodu do podziału bojowego. Na złożony wniosek Komendant Miejski PSP w (…) udzielił odpowiedzi, w której jednoznacznie nie wyraził zgody na wprowadzenie wymienionego pojazdu do podziału bojowego z uwagi na brak wymaganego dokumentu dopuszczeniowego do użytkowania tego pojazdu w ochronie przeciwpożarowej. Pomimo wielu starań ze strony Gminy i jednostki OSP oraz pism kierowanych do Komendy Głównej PSP, do Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej (CNBOP) w (…) i wielu innych instytucji, pojazd nie został włączony do podziału bojowego Komendy Miejskiej PSP W (…).

Gmina nabywając przedmiotowy pojazd posiadała informacje uzyskane od organów kompetentnych w zakresie warunków i możliwości użytkowania zakupionego wozu świadczące o braku jakichkolwiek przesłanek uniemożliwiających należyte, a przede wszystkim zgodne z prawem użytkowanie pojazdu dla celów, do jakich został zakupiony. Gmina stała się więc właścicielem przedmiotowego pojazdu w dobrej wierze zapewnionym i przeświadczonym o braku jakichkolwiek wad prawnych pojazdu uniemożliwiających jego dalsze funkcjonowanie. Miał służyć mieszkańcom Gminy. Niestety na chwilę obecną stoi sprawny w 100% wóz bojowy, gotowy do akcji z pełnym wyposażeniem, bez możliwości udziału w akcjach ratowniczo-gaśniczych.

Pojazd ten, Gmina nabyła z zamiarem jego nieodpłatnego udostępnienia na potrzeby OSP w (…), tj. na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy, które zdaniem Wnioskodawcy, nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przy nabyciu nie wystąpił podatek VAT. Jednakże z uwagi na brak zamiaru wykorzystania zakupionego przez Gminę pojazdu do czynności opodatkowanych VAT, w ocenie Gminy nie miała ona prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego, gdyby takowy wystąpił.

Samochód pożarniczy wykorzystywany był wyłącznie przez jednostkę OSP w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy we wskazanym powyżej zakresie, w szczególności dla celów ochrony przeciwpożarowej, tj. czynności, które w ocenie Gminy nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W szczególności, pojazd ten nie był wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności, które w Jej ocenie, podlegałyby opodatkowaniu VAT. Gmina, nie udostępniała samochodu pożarniczego odpłatnie, na podstawie umów cywilnoprawnych, na rzecz innych podmiotów. Pojazd ten nie został również zakupiony celem zbycia/odsprzedaży. Jak wskazano powyżej, zamiarem Gminy przy jego nabyciu było nieodpłatne udostępnienie go w ramach wyposażenia jednostki OSP w sprzęt niezbędny do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Obecnie, w związku z zaistniałą sytuacją opisaną powyżej samochód pożarniczy został przeznaczony do sprzedaży.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Gminę (…) pojazdu pożarniczego, zakupionego na cele ochrony przeciwpożarowej, niewykorzystywanego do działalności gospodarczej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniuVAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosowniedo art. 2 pkt 6 ustawy o VAT,przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosowniedo art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wskazuje art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myślart. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Gmina (…) zakupując od Gminy (…) używany pojazd pożarniczy udostępniła go nieodpłatnie do użytkowania przez jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej w (…). Gmina działała tutaj jako podmiot władzy publicznej, wypełniając obowiązki z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023, poz. 40 ze zm.), tj. „Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy... 14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego”. W związku z powyższym w transakcji nie działała jako podatnik, lecz korzystała z wyłączenia na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2023, poz. 1570).

Pojazd ten nie został przez Gminę zakupiony na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Od momentu jego nabycia był przekazany do jednostki OSP w (…) w celu użytkowania wyłącznie na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej, niezwiązanej z wykonywaniem przez Gminę jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT.

Pojazd ten nie był wykorzystywany do jakichkolwiek czynności, które w ocenie Gminy stanowiłyby działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Gmina nie udostępniała tego pojazdu odpłatnie na podstawie umów o charakterze cywilnoprawnym. Ponadto, przy nabyciu samochodu pożarniczego, w związku z zamiarem jego wykorzystywania wyłącznie dla celów ochrony przeciwpożarowej, w ocenie Gminy nie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT, a nadto takowy podatek nie wystąpił przy transakcji zakupu pojazdu.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż w przypadku sprzedaży przez nią pojazdu pożarniczego Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, tym samym sprzedaż tego majątku przez Gminę nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 5 grudnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.725.2018.AJB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „skoro wóz strażacki nie został nabyty na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, lecz jako służący do wykonywania działalności publicznoprawnej, to Wnioskodawca sprzedając ww. wóz nie będzie działał dla tej czynności w charakterze podatnika. Sprzedaży przedmiotowego wozu strażackiego, wykorzystywanego w ramach władztwa publicznego Gminy nie sposób traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. wozu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Podobne stanowisko Dyrektor KIS zajął również w interpretacji indywidualnej z 20 grudnia 2018 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4012.559.2018.1.LS, w której wskazał: „skoro samochody specjalne o przeznaczeniu pożarniczym są/były wykorzystywane przez Ochotniczą Straż Pożarną w ramach realizacji zadań własnych Gminy, nie zostały zakupione na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, są/były użytkowane dla realizacji celów, które stanowią działalność niepodlegającą opodatkowaniu (realizacja celów zadań własnych Gminy) i Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowych samochodów nie przysługiwało/nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe samochody nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem powyższa czynność nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

‒podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

‒podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo -przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Według art. 7 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, orzekł, że „(…) dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez Gminę Wrocław, o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy”.

Mając zatem na względzie powyższe, należy każdorazowo analizować, czy sprzedaż majątku jednostki samorządu terytorialnego podlega wyłączeniu z VAT. Należy pamiętać, że w każdym przypadku konieczna jest ocena spełniania przesłanek art. 9 i 13 Dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio art. 15 ustawy o VAT) w konkretnych okolicznościach faktycznych sprawy.

Z opisu sprawy wynika, Gmina (…) (Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Wnioskodawca wykonuje zadania własne, do których stosownie do art.7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym, należą zadania w zakresie m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej. Zadania własne z zakresu ochrony przeciwpożarowej, Gmina realizuje m.in. poprzez jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: OSP), w tym OSP w (…). Gmina finansuje działalność jednostek OSP, zasadniczo w formie przekazywanych im dotacji celowych oraz poprzez przekazanie niezbędnego sprzętu, przede wszystkim wozów strażackich. Gmina (…) w maju bieżącego roku przeprowadziła postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych na zakup używanego średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego z przeznaczeniem dla jednostki OSP w (…). Gmina otrzymała jedną ofertę od Gminy (…) na wóz o n/w parametrach techniczno -użytkowych:

a)rodzaj pojazdu – samochód specjalny,

b)nazwa i typ zabudowy – nadwozie pożarnicze GBA (...),

c)nazwa i typ podwozia – (...),

d)nr podwozia (VIN) – (…),

e)rok budowy nadwozia – 2014 r.,

f)rok produkcji 1991 r.,

g)data pierwszej rejestracji – (...) 1991 r.,

h)nr rejestracyjny – (…).

Pojazd włączony został do podziału bojowego przez KM PSP w (…) oraz użytkowany przez OSP (…), w którym wykonywał wszelkie zadania do jakich został zaangażowany. Przedmiotowy wóz bojowy pomimo swoich lat jest w bardzo dobrym stanie technicznym oraz bardzo małym przebiegiem na poziomie 6775 km – sprawdzony został przez strażaków z OSP w Gminie (…) w miejscowości (…). Zakupiony pojazd został przekazany jednostce OSP (…) nieodpłatnie do użytkowania. Po zaopatrzeniu pojazdu w niezbędne wyposażenie 19 czerwca 2023 r. OSP w (…) złożyła w KM PSP w (…) wniosek (z wszelkimi posiadanymi dokumentami pojazdu) dotyczący wprowadzenia nowo zakupionego samochodu do podziału bojowego. Na złożony wniosek Komendant Miejski PSP w (…) udzielił odpowiedzi, w której jednoznacznie nie wyraził zgody na wprowadzenie wymienionego pojazdu do podziału bojowego z uwagi na brak wymaganego dokumentu dopuszczeniowego do użytkowania tego pojazdu w ochronie przeciwpożarowej. Pomimo wielu starań ze strony Gminy i jednostki OSP oraz pism kierowanych do Komendy Głównej PSP, do Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej (CNBOP) w (...) i wielu innych instytucji, pojazd nie został włączony do podziału bojowego Komendy Miejskiej PSP W (…). Gmina nabywając przedmiotowy pojazd posiadała informacje uzyskane od organów kompetentnych w zakresie warunków i możliwości użytkowania zakupionego wozu świadczące o braku jakichkolwiek przesłanek uniemożliwiających należyte, a przede wszystkim zgodne z prawem użytkowanie pojazdu dla celów, do jakich został zakupiony. Gmina stała się więc właścicielem przedmiotowego pojazdu w dobrej wierze zapewnionym i przeświadczonym o braku jakichkolwiek wad prawnych pojazdu uniemożliwiających jego dalsze funkcjonowanie. Miał służyć mieszkańcom Gminy. Niestety na chwilę obecną stoi sprawny w 100% wóz bojowy, gotowy do akcji z pełnym wyposażeniem, bez możliwości udziału w akcjach ratowniczo-gaśniczych. Pojazd ten, Gmina nabyła z zamiarem jego nieodpłatnego udostępnienia na potrzeby OSP w (...), tj. na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy. Przy nabyciu nie wystąpił podatek VAT. Samochód pożarniczy wykorzystywany był wyłącznie przez jednostkę OSP w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy we wskazanym powyżej zakresie, w szczególności dla celów ochrony przeciwpożarowej, tj. czynności, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. W szczególności, pojazd ten nie był wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. Gmina, nie udostępniała samochodu pożarniczego odpłatnie, na podstawie umów cywilnoprawnych, na rzecz innych podmiotów. Pojazd ten nie został również zakupiony celem zbycia/odsprzedaży. Jak wskazano powyżej, zamiarem Gminy przy jego nabyciu było nieodpłatne udostępnienie go w ramach wyposażenia jednostki OSP w sprzęt niezbędny do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

Obecnie, w związku z zaistniałą sytuacją opisaną powyżej samochód pożarniczy został przeznaczony do sprzedaży.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania czy sprzedaż pojazdu pożarniczego, zakupionego na cele ochrony przeciwpożarowej, niewykorzystywanego do działalności gospodarczej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów pozwalają stwierdzić, że skoro będący przedmiotem sprzedaży samochód, wykorzystywany był wyłącznie do zadań własnych Gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym, to sprzedając ww. samochód pożarniczy nie będą Państwo działali dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT.

Transakcja sprzedaży samochodu pożarniczego wykorzystywanego do działalności wynikającej z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowanych w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Taka czynność zrealizowana będzie przez Państwo poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że sprzedaż ww. samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, sprzedaż przez Gminę (…) pojazdu pożarniczego, zakupionego na cele ochrony przeciwpożarowej, niewykorzystywanego do działalności gospodarczej, realizowana będzie przez Państwa poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).