Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.622.2023.2.AKU

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 31 października 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność polega na świadczeniu usług programistycznych, w tym w szczególności na:

·wytwarzaniu oprogramowania;

·utrzymaniu oprogramowania;

·rozwoju cudzego oprogramowania;

·rozwoju własnego oprogramowania;

·ulepszeniu cudzego oprogramowania;

·ulepszeniu własnego oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 4 kwietnia 2022 r. oraz opodatkowuje dochody na zasadach ogólnych (skala podatkowa) i rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Również w latach kolejnych Wnioskodawca zakłada na ten moment, że będzie opodatkowywał dochody na zasadach ogólnych i rozliczał się na podstawie księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca w ramach działalności świadczy usługi programistyczne i wytwarza programy komputerowe na zlecenie swoich kontrahentów – kontrahentami Wnioskodawcy (czyli podmiotami na rzecz których są sprzedawane autorskie prawa do programów komputerowych) mogą być zarówno podmioty krajowe (będące polskimi rezydentami podatkowymi) jak i zagraniczne. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług programistycznych na rzecz podmiotów zagranicznych nie powinno wpływać na klasyfikację podatkową tych dochodów, gdyż w dalszym ciągu podlegają one opodatkowaniu na obszarze Polski (czynności w ramach zawartych umów są przez Wnioskodawcę świadczone na terenie Polski).

W 2023 r. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz dwóch kontrahentów (dalej zwani jako: „Kontrahent 1” oraz „Kontrahent 2”).

Zakres usług świadczonych na rzecz Kontrahenta 1 został w umowie określony w następujący sposób:

·projektowanie i wdrażanie nowych narzędzi i podejść do zautomatyzowanej platformy badawczej,

·rozszerzanie i utrzymywanie istniejących testów,

·wykonywanie manualnych testów systemu,

·identyfikowanie wąskich gardeł w procesie zapewniania jakości i proponowanie działań usprawniających,

·projektowanie dokumentacji testowej: scenariuszy testowych, test case, raportów,

·ścisła współpraca z innymi zespołami,

·pomaganie i kierowanie innych testerów manualnych.

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca, jako ..... (.....), tworzy na zlecenie swoich kontrahentów programy komputerowe służące m.in. do testów, które automatycznie sprawdzają poprawność i funkcjonalność oprogramowania. Ten proces obejmuje pisanie skryptów i kodu, które symulują różne scenariusze, interakcje użytkownika i warunki testowe. W trakcie tego procesu Wnioskodawca tworzy nowe i unikalne elementy, które kwalifikują się jako odrębne utwory, objęte prawem autorskim. Podczas tworzenia testów automatycznych Wnioskodawca wykorzystuje swoje umiejętności, wiedzę i doświadczenie, aby zaprojektować testy w sposób innowacyjny i skuteczny. Wnioskodawca ma kreatywne podejście do opracowywania unikalnych scenariuszy testowych i algorytmów.

Zakres usług świadczonych na rzecz Kontrahenta 2 został w umowie określony w następujący sposób:

·usługi programowania komputerowego;

·konsultacje techniczne w sprawach związanych z rozwojem oprogramowania;

·testowanie oprogramowania, testowanie kodu programu w celu ustalenia czy spełnione zostały wymogi dla każdego elementu oprogramowania;

·tworzenie specyfikacji na podstawie funkcjonalnych i technicznych wymogów biznesowych;

·inne usługi z obszaru technologii informacyjnej i systemów komputerowych, koniecznych dla Kontrahenta.

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca pracuje nad napisaniem testów end to end, performance i rozwojem systemu: System zarządzania jakością (....). System to oprogramowanie, które umożliwia zarządzanie dokumentacją, zatwierdzaniem zmian, szkoleniami pracowników, zarządzaniem ryzykiem i audytami zgodności. System wspiera przechowywanie i zarządzanie dokumentami w sposób zautomatyzowany, upraszczając ich wersjonowanie, archiwizację i przypisywanie odpowiednich uprawnień.

Wnioskodawca – w ramach umów – podejmuje prace, których efektem jest wytworzenie programów komputerowych oraz ich dalsze utrzymanie. Według wiedzy Wnioskodawcy wytworzone przez Niego programy komputerowe różnią się od innych programów funkcjonujących na rynku.

Wnioskodawca świadczy usługi Kontrahentowi 1 oraz Kontrahentowi 2 w miejscu i czasie przez siebie wybranym, a Jego kontrahenci nie sprawują kierownictwa nad Wnioskodawcą, a wskazują jedynie cele i zadania do wykonania. Wnioskodawca w przypadku, kiedy jest to wymagane ze względów praktycznych (np. w sytuacjach gdy wskazane jest przedyskutowanie pewnych rozwiązań), może świadczyć usługi w miejscu wskazanym przez Kontrahenta – jednak jedynie jeśli zajdzie taka potrzeba. Wnioskodawca zawsze ponosi odpowiedzialność za rezultat i wykonanie czynności w ramach zawartych umów. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach podejmowanych prac tworzy program komputerowy:

·albo od początku do końca samodzielnie,

·albo program komputerowy, który po przeniesieniu praw autorskich majątkowych do niego na kontrahenta, jest łączony z innymi programami komputerowymi, przez co powstaje kolejny program komputerowy (nazywane roboczo oprogramowaniem końcowym).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w drugiej sytuacji od strony konstrukcyjnej oprogramowanie końcowe składa się z kilku warstw – warstwy programistycznej, tj. kodu źródłowego (składającego się z licznych programów, w tym także programów tworzonych przez Wnioskodawcę) oraz warstwy graficznej. Wnioskodawca jest wprawdzie w takim przypadku twórcą jedynie poszczególnego programu lub poszczególnych programów, które dopiero wraz z innymi tworzą oprogramowanie końcowe, z udostępnienia którego kontrahenci Wnioskodawcy mogą osiągać przychody. Wnioskodawca wyraźnie chce zaznaczyć, że tworzone przez Niego programy są kluczowe z punktu widzenia funkcjonalności oprogramowania końcowego, tzn. program końcowy nie posiadałby wszystkich funkcjonalności bez programu komputerowego przygotowanego przez Wnioskodawcę.

Poszczególne programy wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w tym w ramach współpracy z kontrahentami, są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Znajduje ona wyraz w szczególności w postaci określonego kodu źródłowego (zestawu instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu). Wytworzone programy komputerowe są produktami cyfrowymi i wszelkie czynności z nimi związane odbywają się w świecie cyfrowym i tą drogą następuje ich przekazanie Kontrahentom zgodnie z dokonanymi ustaleniami.

Wszystkie wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanową utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych przez Niego programów-komputerowych.

W ramach zawartych z jego kontrahentami umów Wnioskodawca przenosi na nich całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie – w przypadku:

·Kontrahenta 1 – w umowie znajdują się zapisy mówiące o tym, iż:

o„z chwilą wgrania kodu źródłowego do repozytorium jak również w każdym innym momencie przekazania przez Zleceniobiorcę na rzecz Zleceniodawcy utworu wykonanego przez Zleceniobiorcę w ramach wykonania niniejszej Umowy (zwanego dalej Utworem), na Zleceniodawcę przechodzą autorskie prawa majątkowe do tego Utworu, w tym do oprogramowania (programu komputerowego). Transfer autorskich praw majątkowych do Utworu jest automatyczny i nie wymaga od Stron dokonywania żadnych innych czynności, czy też oświadczeń”;

owynagrodzenie określone w umowie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

·Kontrahenta 2 – w umowie znajdują się zapisy mówiące o tym, iż:

owszystkie Wyniki Prac i Prawa Własności Intelektualnej do Wyników Prac, włącznie z jakimikolwiek przyszłymi Prawami Własności Intelektualnej do Wyników Prac, będą w całości wyłączną własnością Kontrahenta, bez jakichkolwiek obciążeń i z pełną gwarancją tytułu;

ow zakresie w jakim Prawa Własności Intelektualnej będące w posiadaniu Kontrahenta nie przechodzą na niego automatycznie, Wnioskodawca dokonuje przeniesienia wszystkich praw, tytułu i udziału, z pełną gwarancją, do takich Praw Własności Intelektualnej;

oWnioskodawca potwierdza, że nie będzie Wnioskodawcy przysługiwać jakiekolwiek dodatkowe wynagrodzenie lub rekompensata inna niż ta, która została wskazana w niniejszej Umowie w związku z realizacją zobowiązań dotyczących okoliczności, wskazanych w punktach powyżej (Wnioskodawca oświadcza tym samym, że wynagrodzenie, jakie Mu przysługuje w ramach realizacji umowy z Kontrahentem 2 obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich).

W ocenie Wnioskodawcy, opisane wyżej prace stanowią prace badawczo-rozwojowe i w związku z tym Wnioskodawca chciałby opodatkowywać dochód ze sprzedaży – tak wytworzonego oprogramowania przy zastosowaniu ulgi IP BOX. Wnioskodawca pragnie przy tym zaznaczyć, że nie zamierza dochodów z samego procesu integracji oprogramowania z powstałym wcześniej oprogramowaniem rozliczać przy zastosowaniu ulgi IP BOX.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie – prac rozwojowych. Prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia ich nowych zastosowań.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektuje i tworzy nowy produkt, proces lub usługę w postaci programu komputerowego. Wnioskodawca oferuje te produkty w prowadzonej działalności gospodarczej i są one wynikiem prac rozwojowych.

Efektem działalności Wnioskodawcy są (według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy) rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Należy przy tym zaznaczyć, że prace te nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych zmian, a mają na celu wprowadzenie zupełnie nowych funkcji programów.

W procesie tworzenia oprogramowania (i jego rozwoju) Wnioskodawca podejmuje działania twórcze – Jego praca cechuje się kreatywnością, a jej rezultaty (programy komputerowe) są skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności, a nie jedynie mechanicznym, zautomatyzowanym działaniem. W ocenie Wnioskodawcy działalność taką prowadzi On co najmniej od 2022 r.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem programu komputerowego, tj.: opłaty za księgowość, składka ZUS na ubezpieczenie społeczne opłacone za Wnioskodawcę (ujęta w kosztach podatkowych) oraz koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego – komputer stacjonarny, monitor, laptop, tablet, serwer, smartphone, dyski twarde – potrzebny bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, koszty związane z zakupem oprogramowania narzędziowego potrzebnego Wnioskodawcy do tworzenia kodu źródłowego, testowania prototypów, koszty związane z zakupem fachowej literatury, kursów oraz szkoleń dotyczących programowania.

Wnioskodawca do powyższych kosztów nie zalicza kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Usługi księgowe, jakie ponosi Wnioskodawca pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej. Koszt ten jest nieodzowny, gdyż dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca może więcej czasu poświęcić na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Natomiast składki ZUS są obowiązkowym kosztem działalności gospodarczej i dlatego są również funkcjonalnie związane z tworzeniem programów komputerowych.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawcę w 2023 r. i będą też ponoszone w kolejnych latach.

Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób przychodami IP Box oraz kosztami IP Box stanowić będzie dochód z praw IP Box (dochód IP Box).

Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (skala podatkowa). Poprzez pozostały dochód Wnioskodawca rozumie zarówno dochody jakie osiąga w ramach działań poimplementacyjnych, jak i dochody ze świadczonych usług consultingu.

Wynagrodzenie za świadczenie usług, otrzymywane przez Wnioskodawcę, stanowi łączną zapłatę za wyświadczone usługi. Ponieważ Wnioskodawca przenosi na kontrahentów w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do stworzonych programów, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usług świadczonych na rzecz Kontrahentów. Chociaż Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania, to jest w stanie je wyodrębnić w oparciu o prowadzone ewidencje. Na podstawie umowy z Kontrahentem 1 Wnioskodawca został zobowiązany do stałego i bieżącego rejestrowania czasu poświęconego na wykonywanie powierzonych zadań. W przypadku Kontrahenta 2 stałe miesięczne wynagrodzenie, wynikające z umowy, jest uzupełniane o prowadzoną dla potrzeb korzystania z ulgi IP BOX specjalną ewidencję, z której wynika, ile czasu Wnioskodawca poświęca na realizację umowy w danym miesiącu oraz jaki czas należy powiązać z czynnościami programistycznymi.

Płatność wynagrodzenia, jakie otrzymuje Wnioskodawca co miesiąc, nie jest bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. Wnioskodawca podejmując określone zadania jest pewien, że dany program powstanie, a kwestią otwartą jest natomiast to, ile potrzeba czasu do stworzenia zamówionego oprogramowania. Należy zauważyć, że tego rodzaju sposób wynagradzania w miesięcznych okresach jest standardem w branży tworzenia nowych programów komputerowych.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza – przy założeniu prowadzenia ewidencji, zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o PIT – w zeznaniach rocznych rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze swoimi kontrahentami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca, na chwilę obecną zamierza skorzystać ze stawki preferencyjnej w rozliczeniu za 2023 r. i w latach następnych (zakres niniejszego wniosku).

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującej wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Z tego względu na moment zastosowania ulgi IP BOX Wnioskodawca będzie posiadał dokumentację pozwalającą wyodrębnić poszczególne autorskie prawa do programów komputerowych oraz ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę) dla każdego z takich praw.

Ewidencja, o której mowa powyżej jest prowadzona na bieżąco za 2023 r. i jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca zaznacza, że nie poniósł wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z obecnie tworzonymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej od podmiotu powiązanego, a także nie nabył żadnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynikające z uzupełnienia wniosku

Wnioskodawca tworzy następujące programy komputerowe w oparciu o zlecone przez Zleceniodawcę prace programistyczne – szczegółowy opis, konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje. Wskazane zostało również, na czym polega ich innowacyjność.

Wnioskodawca dla „Kontrahenta 1” pisze programy komputerowe do testowania/rozwoju systemu „…”, który służy do (...).

Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe pełnią następujące funkcje, mające znaczenie dla całego systemu „…”:

1)zmniejszenie opłat transakcyjnych nawet o 50%,

2)możliwość dostosowania algorytmów do konkretnego stylu handlu,

3)odpowiednia lokalizacja serwerów w pobliżu giełd, zapewniająca działanie systemu bez opóźnień,

4)możliwość wykorzystania strategii sztucznej inteligencji …, aby zwiększyć zyski,

5)profesjonalna wydajność systemu …, niezależnie od sprzętu lub połączenia internetowego, co umożliwia użytkownikom nieprzerwany handel, gdy użytkownik traci połączenie internetowe lub wyłącza laptopa,

6)dostępność aplikacji dla ...,

7)dostępność aplikacji dla ....

System „…” jest pierwszym systemem na rynku (...), który pozwala (...). Napisanie testów do takiego systemu wymaga dużo umiejętności oraz specjalistycznej wiedzy, zarówno z obszaru testowania oprogramowania, jak i z dziedziny (...). Wnioskodawca uzyskał odpowiednią wiedzę, potrzebną do tworzenia odpowiedniego oprogramowania i nadal zdobywa wiedzę dotyczącą różnych typów giełd, protokołów komunikacji, bezpieczeństwa i skalowalności w kontekście aktywów cyfrowych. Ponadto, testowanie tego typu systemu wymaga zdolności do analizy i weryfikacji skomplikowanych transakcji oraz reakcji systemu na zmienne warunki rynkowe, co sprawia, że jest to zadanie wysoce zaawansowane i wymagające zaawansowanych narzędzi testowych. Poza wymienionymi wyzwaniami, napisanie testów do takiego zaawansowanego systemu wymaga ciągłego doskonalenia i podnoszenia kwalifikacji. Dynamiczny charakter rynku ... wymaga śledzenia najnowszych trendów, narzędzi i praktyk z dziedziny testowania oprogramowania. Jako tester automatyczny Wnioskodawca musi być gotów na ciągłe doskonalenie swoich umiejętności, uczestnictwo w szkoleniach ..., a także na zdobywanie doświadczenia w praktyce, aby efektywnie testować ten nowatorski system i utrzymywać go na najwyższym poziomie.

Wnioskodawca dla „Kontrahenta 2” pisze programy komputerowe do testowania/rozwoju systemu …. Ten system służy do zarządzania jakością i zgodnością regulacyjną w różnych branżach, takich jak przemysł farmaceutyczny, biotechnologiczny, medyczny, spożywczy, chemiczny i inne. Oprogramowanie … jest stosowane w celu ułatwienia procesów związanych z zarządzaniem jakością, dokumentacją oraz przestrzeganiem przepisów regulacyjnych.

Oto kilka głównych funkcji i cech programu …:

1)zarządzanie dokumentacją: oprogramowanie umożliwia tworzenie, przeglądanie, udostępnianie, weryfikację i zatwierdzanie dokumentów jakościowych, takich jak procedury, specyfikacje, instrukcje i raporty;

2)zarządzanie zmianami: umożliwia kontrolowanie i śledzenie zmian w dokumentach oraz procesach, zapewniając przestrzeganie procedur i regulacji dotyczących zmian w firmie;

3)zarządzanie procesami: pomaga w definiowaniu, monitorowaniu i optymalizacji procesów biznesowych zgodnie z wymaganiami jakościowymi i regulacyjnymi;

4)zgłaszanie incydentów i niezgodności: umożliwia rejestrację, śledzenie i analizowanie incydentów, awarii, niezgodności oraz działań naprawczych i prewencyjnych (CAPA);

5)zarządzanie szkoleniami: umożliwia planowanie, śledzenie i zarządzanie szkoleniami pracowników w zakresie przestrzegania standardów jakościowych i regulacyjnych;

6)elektroniczny podpis i autoryzacja: zapewnia narzędzia do autoryzacji dokumentów i działań za pomocą elektronicznych podpisów, zgodnych z regulacjami;

7)kontrola dostępu i bezpieczeństwo: zapewnia kontrolę dostępu do dokumentów oraz zabezpieczenia, aby zachować poufność i integralność danych;

8)śledzenie i raportowanie: oferuje funkcje monitorowania i raportowania, które umożliwiają analizę danych dotyczących jakości i zgodności;

9)zintegrowane rozwiązania: może być zintegrowany z innymi systemami firmy, takimi jak systemy zarządzania relacjami z klientami (CRM), systemy planowania zasobów przedsiębiorstwa (ERP) itp.;

10)zgodność regulacyjna: pomaga firmom w spełnianiu wymagań regulacyjnych, takich jak ..... i inne, poprzez ułatwienie zarządzania dokumentacją i procesami związanymi z jakością.

Rozwijany system w tym momencie dostarcza produkt klientom w sposób, który jest innowacyjny dla danej branży. Użycie Continuous Delivery („Ciągła Dostawa”) dla branży, która podlega rygorystycznemu nadzorowi regulatorów, takich jak ..... oraz innych instytucji regulacyjnych, jest szczególnym wyzwaniem.

Jako tester automatyczny Wnioskodawca jest odpowiedzialny za kluczową część procesu Ciągłej Dostawy, która jest niezbędna do zapewnienia jakości i niezawodności dostarczanego oprogramowania. Jego rola obejmuje tworzenie i utrzymanie testów automatycznych, które są uruchamiane podczas każdego wdrażania systemu na środowisko produkcyjne oraz inne środowiska testowe. Oryginalność dla tego kontekstu polega na wprowadzeniu innowacyjnych i zaawansowanych praktyk z zakresu testowania automatycznego w ramach procesu Ciągłej Dostawy. To oznacza, że dostarczane oprogramowanie jest testowane w sposób, który jest nowatorski i skuteczny, co umożliwia przyspieszenie wdrażania zmian, zwiększenie jakości i elastyczności oraz minimalizację ryzyka błędów.

Konkretne działania podejmowane przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia i rozwinięcia programów komputerowych.

Wnioskodawca wykonuje opisaną we wniosku działalność w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny.

Konkretne działania podejmowane dla „Kontrahenta 1” oraz „Kontrahenta 2”:

1.Analiza wymagań: Wnioskodawca rozpoczyna od dokładnej analizy wymagań dotyczących oprogramowania, które ma być testowane. To krytyczny krok, który pomaga zrozumieć, co dokładnie ma być przetestowane i jakie scenariusze testowe są wymagane.

2.Planowanie testów: Na podstawie analizy wymagań opracowany zostaje plan testów, który obejmuje wybór narzędzi testowych, określenie zakresu testów, harmonogram testów oraz priorytetyzowanie zadań.

3.Tworzenie skryptów testowych: W oparciu o plan testów i analizę wymagań tworzone są skrypty testowe, które automatyzują proces testowania. Wnioskodawca stara się w pełni wykorzystać potencjał narzędzi automatyzacji testów do przyspieszenia procesu testowania i zwiększenia jego dokładności.

4.Wykonywanie testów: Systematycznie i metodycznie wykonywane są testy, korzystając z przygotowanych skryptów testowych. Monitorowane są wyniki testów i rejestrowane są wszelkie błędy i niezgodności.

5.Analiza i raportowanie wyników: Po zakończeniu testów Wnioskodawca analizuje wyniki, sporządza raporty z testów oraz identyfikuje wszelkie niezgodności. Działania te pomagają w doskonaleniu jakości oprogramowania.

6.Ciągłe doskonalenie: Jako starszy tester automatyczny, Wnioskodawca stale dąży do doskonalenia procesów testowych. Wprowadza nowe techniki, narzędzia i najlepsze praktyki, aby zwiększyć efektywność testów i dostarczać lepszej jakości oprogramowanie.

7.Planowanie sprintów: Na początku każdego sprintu (raz na dwa tygodnie) Wnioskodawca uczestniczy w spotkaniach ....., podczas których omawiane są cele i cele sprintu. Wspólnie zespołowo analizowane są elementy backlogu i wybierane te, które zostaną wprowadzone w trakcie sprintu.

8.Określenie zadań testowych: W trakcie spotkań ..... identyfikowane są zadania związane z testowaniem, które muszą być wykonane podczas sprintu. Określane są priorytety i zasoby potrzebne do przeprowadzenia testów.

9.Śledzenie postępu w ...: Praca Wnioskodawcy jest ściśle zintegrowana z narzędziem ..., co pozwala na zarządzanie backlogiem, przypisywanie zadań i monitorowanie postępu pracy nad nimi. To pozwala na bieżąco śledzić, jakie zadania są planowane, w trakcie realizacji, a także te, które zostały już zakończone.

10.Praca Wnioskodawcy jest oparta na zasadach ciągłego doskonalenia. Po każdym sprincie przeglądane są w zespole procesy i poszukiwane są sposoby na ich ulepszenie.

Wspólna odpowiedź dla „Kontrahenta 1” oraz „Kontrahenta 2”.

Do tworzenia programów Wnioskodawca wykorzystuje następujące technologie:

·... (język programowania),

·... – platforma, która służy bazą do projektów piszących w ...,

·... jako platforma chmurowa do obliczenia, przechowywania danych, umożliwiająca elastyczne skalowanie serwisów,

·... – narzędzie do wykonywania testów wydajnościowych i obciążeniowych oprogramowania, które umożliwia symulację wielu użytkowników jednocześnie w celu oceny wydajności aplikacji,

·... – platforma automatyzacji dostępna na platformie ..., która umożliwia tworzenie, konfigurowanie i uruchamianie automatycznych procesów i skryptów, w odpowiedzi na różne zdarzenia i akcje w repozytoriach ..., takie jak wprowadzanie zmian kodu, zgłaszanie problemów i wiele innych.

Wnioskodawca tworzy oryginalne programy komputerowe poprzez innowacyjne podejście do testów, zastosowanie różnorodnych technik i narzędzi oraz poprzez staranne przemyślenie, jak sprawdzić oprogramowanie w najbardziej wymagających warunkach. Jako tester automatyczny, tworzenie oprogramowania do testowania wiąże się z gruntownym badaniem narzędzi i dostępnych rozwiązań na rynku. Podejście Wnioskodawcy opiera się na analizie i selekcji najbardziej odpowiednich narzędzi oraz technologii, które pozwalają na skuteczne i efektywne napisanie testów. Badane są dostępne narzędzia testowe, Wnioskodawca śledzi trendy w dziedzinie testowania oprogramowania i starannie ocenia, które z nich są najlepiej dostosowane do konkretnego projektu. Ponadto, w trakcie procesu tworzenia oprogramowania do testów wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności w zakresie testowania, oprogramowania oraz zrozumienia specyfikacji aplikacji. Ta wiedza pomaga zidentyfikować kluczowe aspekty, które wymagają testowania, a także dostosować strategię testową do unikalnych potrzeb projektu.

Tworzenie „proof of concept” (dowodu koncepcji) jest kolejnym kluczowym krokiem w podejściu Wnioskodawcy do realizowanych zadań. To pozwala na eksperymentalne przetestowanie wybranych narzędzi, technik i rozwiązań w praktyce, co pomaga ocenić ich skuteczność i dostosowanie do konkretnej sytuacji. Proof of concept umożliwia również wczesne wykrycie ewentualnych problemów i dostosowanie podejścia przed pełną implementacją.

Wszystkie te elementy – badanie narzędzi, wykorzystanie wiedzy i umiejętności oraz tworzenie proof of concept – wspólnie przyczyniają się do oryginalności oprogramowania do testów. Pozwala to na stworzenie spersonalizowanego rozwiązania, które najlepiej odpowiada potrzebom projektu i zapewnia wysoką jakość testów, jednocześnie efektywnie wykorzystując dostępne zasoby.

Co więcej – działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania. Ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, iż w wyniku podjętych czynności powstaje pewien stan rzeczy, który nie istniał przed podjęciem tych czynności. Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru – szczegóły tych rozwiązań opisane zostały w treści wniosku oraz w treści niniejszego pisma.

W przypadku zarówno tworzenia jak i rozwijania programów komputerowych (lub ich części) efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

b)nie były/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

c)nie były/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Systematyczność w tworzeniu testów automatycznych to skoordynowane i uporządkowane podejście do planowania, tworzenia oraz monitorowania tych testów. Podczas spotkań sprint planning, które korzystają z narzędzi takich jak ..., określa się, które testy zostaną zaimplementowane w danym sprincie, jakie będą miały priorytety i jakie będą miały określone terminy wykonania. To właśnie w ramach tych spotkań systematycznie decyduje się, które testy automatyczne są najważniejsze w danym okresie, co pozwala na efektywne zarządzanie zadaniami związanymi z testowaniem. Regularne monitorowanie postępu prac nad testami oraz dostosowywanie planów w trakcie kolejnych spotkań sprint planning pomaga utrzymać spójność i efektywność procesu. Systematyczność jest kluczowa, ponieważ pozwala na osiąganie celów testowych zgodnie z planem, co przekłada się na wyższą jakość i niezawodność dostarczanego oprogramowania. Jednocześnie pozwala to na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki i potrzeby projektu.

Informacja na temat celów, jakie na wstępie stawia sobie Wnioskodawca w zakresie „programów komputerowych” oraz jakie posiada źródła finansowania.

W odpowiedzi na pytanie o konkretne cele, jakie zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego, problemu lub innowacyjnego rozwiązania Wnioskodawca wyjaśnił, że wykonuje czynności dla wskazanych kontrahentów samodzielnie, wykorzystując powierzony odpowiedni sprzęt firmowy osobno od Kontrahenta 1 i osobno od Kontrahenta 2.

Oto opis osiągniętych celów i ich pozytywnych efektów w formie punktów:

Wdrożenie testów za pomocą ... do ...

Cel: Automatyzacja procesu wdrażania i testowania zmian w oprogramowaniu.

Efekty:

-skrócenie cyklu dostarczania poprzez eliminację ręcznego wdrażania,

-możliwość częstszych i bardziej niezawodnych wdrożeń,

-poprawa efektywności procesu ....

Testowanie performance wykrywające wąskie gardła

Cel: Identyfikacja i eliminacja problemów z wydajnością oprogramowania.

Efekty:

-wykrycie wąskich gardeł i problemów z wydajnością,

-poprawa wydajności systemu, co przekłada się na lepsze doświadczenie użytkownika.

Stworzenie komunikatów przez ... szybko informujących zespoły o błędach w testach po wdrożeniu serwisu

Cel: Szybkie powiadamianie zespołów o błędach w testach po wdrożeniu.

Efekty:

-skrócenie czasu reakcji na błędy, umożliwiając szybkie ich rozwiązywanie,

-poprawa jakości oprogramowania poprzez szybką reakcję na błędy,

-zwiększenie kontroli nad procesem wdrożenia zmian.

Efekty osiągniętych celów to zazwyczaj zwiększona jakość oprogramowania, skrócony czas dostarczania produktów, wydajniejszy proces wytwarzania oprogramowania oraz zmniejszone ryzyko błędów.

Wnioskodawca wykorzystuje własne zasoby finansowe.

Odpowiadając na pytanie, jakimi zasobami wiedzy dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego” Wnioskodawca wyjaśnił, że:

-ukończone kursy testerów (3 miesiące szkoleń),

-kursy ..., książki, spotkania meet-up, konferencje,

-doświadczenie zdobyte z czasów pracy na umowie o pracę.

Rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywany i rozwijany przez Wnioskodawcę w ramach działalności. Użyte technologie, dzięki którym powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, nowe zastosowania i usprawnienia odróżniające tworzone i rozwijane programy komputerowe od już istniejących.

Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, gdyż:

-posiada On profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym;

-łączy wiedzę teoretyczną z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów w językach programowania;

-wykorzystał wiedzę będącą technologiami programistycznymi i językami programowania.

Nowe zastosowania i usprawnienia, które wyróżniają tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy do testowania od istniejących, obejmują:

1.Wszechstronność narzędzi i technologii:

Podejście Wnioskodawcy do tworzenia programów do testowania jest elastyczne i dostosowuje się do różnych środowisk i technologii. Dzięki temu mogą być testowane zarówno aplikacje webowe (UI), backend, bazy danych.

2.Integracja z narzędziami …:

Programy Wnioskodawcy są projektowane z myślą o integracji z narzędziami i procesami …, co pozwala na pełną automatyzację procesu dostarczania oprogramowania. Jest to innowacja w kontekście przyspieszania cyklu dostarczania i zwiększania efektywności wdrażania zmian.

3.Skomplikowane scenariusze testowe:

Programy, które tworzy Wnioskodawca, pozwalają na testowanie bardziej skomplikowanych scenariuszy, które mogą obejmować interakcje między wieloma komponentami i usługami. To stanowi usprawnienie w kontekście testowania aplikacji o bardziej zaawansowanej architekturze.

W rezultacie, programy do testowania, które są tworzone, wyróżniają się wszechstronnością, elastycznością, integracją z procesami … oraz wykorzystaniem nowoczesnych technologii, co pozwala na bardziej skuteczne testowanie i dostarczanie wartości dla projektów.

Efektem tej działalności jest tworzenie innowacyjnych rozwiązań informatycznych, które mogą mieć różne zastosowania, w zależności od projektu. Przykładowo, w jednym projekcie mogą to być rozbudowane systemy zarządzania systemu jakości, a w innym zaawansowane aplikacje do handlu .... Ostateczne produkty lub usługi mogą mieć różne zastosowania, ale zawsze oparte są na solidnej wiedzy technicznej i umiejętnościach programistycznych, co pozwala na dostarczenie innowacyjnych rozwiązań dostosowanych do potrzeb klienta.

Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca).

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W odniesieniu do wskazanych we wniosku kosztów, koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego, gdy koszt związany z zakupem, przekroczy 10 000 zł, będzie stanowił środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przez pojęcie kosztu w ramach w przypadku środków trwałych Wnioskodawca rozumie kwoty z tytułu odpisów amortyzacyjnych dokonanych w roku podatkowym.

Podsumowując:

·prace Wnioskodawcy polegają na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, mają przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter;

·do każdego projektu Wnioskodawca podchodzi indywidualnie;

·każdy program jest tworzony przez Wnioskodawcę na konkretne zlecenie Zleceniodawcy, nie są to rozwiązania, które Zleceniodawca może zakupić na wolnym rynku;

·efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; są twórczą, a nie jedynie techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego wytwarzanego samodzielnie przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na składki ZUS, a także koszty usług księgowych można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

4.Czy, mając na uwadze opisany stan faktyczny, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego na rzecz Kontrahenta 1 oraz Kontrahenta 2 jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, w związku z czym Wnioskodawca może zastosować stawkę opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w 2023 r. i w latach kolejnych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony, i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo -rozwojowej.

Ad 2

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo -rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

-mają twórczy charakter,

-są prowadzone w systematyczny sposób,

-zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

-obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Twórczy charakter

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo -rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które nie ma generalnie swoich odpowiedników na rynku, jest opracowywane na potrzeby specyficznego projektu informatycznego, w związku z powyższym spełnia kryterium twórczości.

Systematyczność

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Wnioskodawca prowadzi prace zgodnie z harmonogramem, a dodatkowo, prace są regularnie dokumentowane. Taką działalność należy uznać za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Kolejne kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Wnioskodawca wskazuje, że podejmowane przez niego działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych produktów, procesów lub usług w postaci programu komputerowego. W związku z powyższym również kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań należy uznać za spełnione.

Prace rozwojowe

W definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej jako: „Ustawa o szkolnictwie”).

Stosownie do art. 4 ust. 3 Ustawy o szkolnictwie prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (w postaci programu komputerowego) z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W związku z powyższym Wnioskodawca, w okresie którego dotyczy wniosek, samodzielnie prowadził lub prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o PIT.

Ad 3

Zgodne z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według określonego wzoru.

Do kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone na rzecz kontrahentów. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, poniósł On wydatki na: składki ZUS, a także koszty usług księgowych.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki w zakresie, w jakim są przeznaczane na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo -rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przy założeniu, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT (ulgi IP Box).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W dniu 15 lipca 2019 r. Ministerstwo Finansów opublikowało Objaśnienia podatkowe dotyczące stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W wydanych Objaśnieniach wskazano, że dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego mogą być objęte preferencyjnym opodatkowaniem nie mniej jednak, ze względu na dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika. Z tego względu, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania i jego ulepszeniu przez stworzenie nowego oprogramowania mają bowiem twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Jego praca cechuje się kreatywnością, a jej rezultaty (oprogramowanie) są skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności, a nie jedynie mechanicznym, zautomatyzowanym działaniem.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalne dzieło oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, tj. stanowi całkowicie nową funkcjonalność oprogramowań końcowych.

Zatem, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do powstania oprogramowania lub jego rozwoju, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy Wnioskodawcy.

Prace nad oprogramowaniem mają charakter systemowy (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na swoich kontrahentów całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymywał, otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiągał, osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, albo w przypadku wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienie praw do oprogramowania, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2.

Ponadto, Wnioskodawca posiada i będzie prowadził odpowiednią ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

Mając na uwadze powyższe, w opisanym wyżej stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł, przy prowadzeniu ewidencji, zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, rozliczać dochód uzyskany z wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, ze zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy i rozwija programy komputerowe pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy.

W ramach prowadzonych prac twórczych dla „Kontrahenta 1” Wnioskodawca pisze programy komputerowe do testowania/rozwoju systemu „…”, który służy do (...).

Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe wyróżniają się następującymi funkcjonalnościami:

1)zmniejszenie opłat transakcyjnych nawet o 50%,

2)możliwość dostosowania algorytmów do konkretnego stylu handlu,

3)odpowiednia lokalizacja serwerów w pobliżu giełd, zapewniająca działanie systemu bez opóźnień,

4)możliwość wykorzystania strategii sztucznej inteligencji …, aby zwiększyć zyski,

5)profesjonalna wydajność systemu …, niezależnie od sprzętu lub połączenia internetowego, co umożliwia użytkownikom nieprzerwany handel, gdy użytkownik traci połączenie internetowe lub wyłącza laptopa,

6)dostępność aplikacji dla ...,

7)dostępność aplikacji dla ....

Natomiast, dla „Kontrahenta 2” Wnioskodawca pisze programy komputerowe do testowania/rozwoju systemu …..

Główne funkcje i cechy programu …. to:

1)zarządzanie dokumentacją: oprogramowanie umożliwia tworzenie, przeglądanie, udostępnianie, weryfikację i zatwierdzanie dokumentów jakościowych, takich jak procedury, specyfikacje, instrukcje i raporty;

2)zarządzanie zmianami: umożliwia kontrolowanie i śledzenie zmian w dokumentach oraz procesach, zapewniając przestrzeganie procedur i regulacji dotyczących zmian w firmie;

3)zarządzanie procesami: pomaga w definiowaniu, monitorowaniu i optymalizacji procesów biznesowych zgodnie z wymaganiami jakościowymi i regulacyjnymi;

4)zgłaszanie incydentów i niezgodności: umożliwia rejestrację, śledzenie i analizowanie incydentów, awarii, niezgodności oraz działań naprawczych i prewencyjnych (CAPA);

5)zarządzanie szkoleniami: umożliwia planowanie, śledzenie i zarządzanie szkoleniami pracowników w zakresie przestrzegania standardów jakościowych i regulacyjnych;

6)elektroniczny podpis i autoryzacja: zapewnia narzędzia do autoryzacji dokumentów i działań za pomocą elektronicznych podpisów, zgodnych z regulacjami;

7)kontrola dostępu i bezpieczeństwo: zapewnia kontrolę dostępu do dokumentów oraz zabezpieczenia, aby zachować poufność i integralność danych;

8)śledzenie i raportowanie: oferuje funkcje monitorowania i raportowania, które umożliwiają analizę danych dotyczących jakości i zgodności;

9)zintegrowane rozwiązania: może być zintegrowany z innymi systemami firmy, takimi jak systemy zarządzania relacjami z klientami (CRM), systemy planowania zasobów przedsiębiorstwa (ERP) itp.;

10)zgodność regulacyjna: pomaga firmom w spełnianiu wymagań regulacyjnych, takich jak .... i inne, poprzez ułatwienie zarządzania dokumentacją i procesami związanymi z jakością.

Wnioskodawca tworzy oryginalne programy komputerowe poprzez innowacyjne podejście do testów, zastosowanie różnorodnych technik i narzędzi oraz poprzez staranne przemyślenie, jak sprawdzić oprogramowanie w najbardziej wymagających warunkach. Podejście Wnioskodawcy opiera się na analizie i selekcji najbardziej odpowiednich narzędzi oraz technologii, które pozwalają na skuteczne i efektywne napisanie testów. Wnioskodawca śledzi trendy w dziedzinie testowania oprogramowania i starannie ocenia, które z nich są najlepiej dostosowane do konkretnego projektu. Ponadto, w trakcie procesu tworzenia oprogramowania do testów wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności w zakresie testowania, oprogramowania oraz zrozumienia specyfikacji aplikacji. Ta wiedza pomaga zidentyfikować kluczowe aspekty, które wymagają testowania, a także dostosować strategię testową do unikalnych potrzeb projektu. Ponadto, dostarczane oprogramowanie jest testowane w sposób, który jest nowatorski i skuteczny, co umożliwia przyspieszenie wdrażania zmian, zwiększenie jakości i elastyczności oraz minimalizację ryzyka błędów. Wnioskodawca wykonuje opisaną we wniosku działalność w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny. W przypadku zarówno tworzenia jak i rozwijania programów komputerowych (lub ich części) efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efektem działalności Wnioskodawcy są rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Prace te nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych zmian, a mają na celu wprowadzenie zupełnie nowych funkcji programów.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze odznaczają się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie były/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo–rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje aktywność, która  obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia ich nowych zastosowań. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które nie ma generalnie swoich odpowiedników na rynku, jest opracowywane na potrzeby specyficznego projektu informatycznego, w związku z powyższym spełnia kryterium twórczości.

Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W treści wniosku wskazano, że systematyczność w tworzeniu testów automatycznych to skoordynowane i uporządkowane podejście do planowania, tworzenia oraz monitorowania tych testów. Podczas spotkań sprint planning, które korzystają z narzędzi takich jak Jira, określa się, które testy zostaną zaimplementowane w danym sprincie, jakie będą miały priorytety i jakie będą miały określone terminy wykonania. To właśnie w ramach tych spotkań systematycznie decyduje się, które testy automatyczne są najważniejsze w danym okresie, co pozwala na efektywne zarządzanie zadaniami związanymi z testowaniem. Regularne monitorowanie postępu prac nad testami oraz dostosowywanie planów w trakcie kolejnych spotkań sprint planning pomaga utrzymać spójność i efektywność procesu. Systematyczność jest kluczowa, ponieważ pozwala na osiąganie celów testowych zgodnie z planem, co przekłada się na wyższą jakość i niezawodność dostarczanego oprogramowania. Jednocześnie pozwala to na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki i potrzeby projektu.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, gdyż:

-posiada On profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym;

-łączy wiedzę teoretyczną z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów w językach programowania;

-wykorzystał wiedzę będącą technologiami programistycznymi i językami programowania.

Nowe zastosowania i usprawnienia tworzone przez Wnioskodawcę, różnią się od istniejących: wszechstronnością narzędzi i technologii, integracją z narzędziami …, skomplikowanymi scenariuszami testowymi. Programy, które tworzy Wnioskodawca, pozwalają na testowanie bardziej skomplikowanych scenariuszy, które mogą obejmować interakcje między wieloma komponentami i usługami. To stanowi usprawnienie w kontekście testowania aplikacji o bardziej zaawansowanej architekturze. W rezultacie, programy do testowania, które są tworzone, wyróżniają się wszechstronnością, elastycznością, integracją z procesami … oraz wykorzystaniem nowoczesnych technologii, co pozwala na bardziej skuteczne testowanie i dostarczanie wartości dla projektów. Efektem tej działalności jest tworzenie innowacyjnych rozwiązań informatycznych, które mogą mieć różne zastosowania, w zależności od projektu. Przykładowo, w jednym projekcie mogą to być rozbudowane systemy zarządzania systemu jakości, a w innym zaawansowane aplikacje do handlu .... Ostateczne produkty lub usługi mogą mieć różne zastosowania, ale zawsze oparte są na solidnej wiedzy technicznej i umiejętnościach programistycznych, co pozwala na dostarczenie innowacyjnych rozwiązań dostosowanych do potrzeb klienta.

Powyższe stwierdzenia pozwalają uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazano we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Każdorazowo programy komputerowe tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę mają innowacyjny, unikalny charakter, ponieważ posiadają nowe funkcjonalności, które mogą mieć różne zastosowania, w zależności od projektu. Użyte technologie, dzięki którym powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, nowe zastosowania i usprawnienia odróżniające tworzone i rozwijane programy komputerowe od już istniejących.

Wnioskodawca tworzy nowe i unikalne elementy, które kwalifikują się jako odrębne utwory, objęte prawem autorskim. Podczas tworzenia testów automatycznych Wnioskodawca wykorzystuje swoje umiejętności, wiedzę i doświadczenie, aby zaprojektować testy w sposób innowacyjny i skuteczny. Wnioskodawca ma kreatywne podejście do opracowywania unikalnych scenariuszy testowych i algorytmów.

Do tworzenia programów Wnioskodawca wykorzystuje następujące technologie:

·... (język programowania),

·... – platforma, która służy bazą do projektów piszących w ...,

·... jako platforma chmurowa do obliczenia, przechowywania danych, umożliwiająca elastyczne skalowanie serwisów,

·... – narzędzie do wykonywania testów wydajnościowych i obciążeniowych oprogramowania, które umożliwia symulację wielu użytkowników jednocześnie w celu oceny wydajności aplikacji,

·... – platforma automatyzacji dostępna na platformie ..., która umożliwia tworzenie, konfigurowanie i uruchamianie automatycznych procesów i skryptów, w odpowiedzi na różne zdarzenia i akcje w repozytoriach ..., takie jak wprowadzanie zmian kodu, zgłaszanie problemów i wiele innych.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania. Ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, iż w wyniku podjętych czynności powstaje pewien stan rzeczy, który nie istniał przed podjęciem tych czynności. Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288; Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwanych „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) × 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a -prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d -nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ww. ustawy:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Natomiast, jak wynika z art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

·Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „oprogramowaniem”/„programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

·Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe w ramach wykonywania umowy w zamian za umówione wynagrodzenie;

·Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującej wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja, o której mowa powyżej jest prowadzona na bieżąco za 2023 r. i jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo -rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, że przenosi na kontrahentów w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do stworzonych programów i w związku z tym osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usług świadczonych na rzecz Kontrahentów.

Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej, nie dokonując jego zbycia. Natomiast Wnioskodawca – jak wynika z wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych IP zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganego w 2023 r., od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie w celu kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Zatem wydatki, które Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił na składki na ubezpieczenie społeczne ZUS, a także koszty usług księgowych, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00