Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.312.2023.3.MD

Zawarcie umowy przechowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie mieści się ono w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m. in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy przechowania pieniędzy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 3 listopada 2023 r. (wpływ 3 listopada 2023 r). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan – właściciel jednoosobowej działalności gospodarczej, podpisał (…) 2023 r. umowę przechowania (STORAGE AGREEMENT) z firmą ze Stanów Zjednoczonych, na podstawie której zobowiązał się do przyjęcia i zachowania w niezmienionym stanie powierzonych mu przez składającego środków pieniężnych.

Środki te oznaczone w przelewie jako „Storage Agreement” przyjmuje Pan w ramach prowadzonej działalności na subkonto utworzone do tego celu. Przechowawca powierzone mu środki przekazuje zgodnie z otrzymaną wiadomością mailową do osoby reprezentującej składającego, za pisemnym pokwitowaniem wypłaty wystawionym przez osobę wskazaną do odbioru środków w imieniu amerykańskiej firmy (składającego).

W czasie od otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy do przekazania ich osobie wskazanej przez składającego do odbioru w ramach prowadzonych przez niego działań, nie ma Pan możliwości wykorzystania otrzymanych środków na cele prywatne bądź w ramach prowadzonej przez siebie działalności.

Zobowiązuje się Pan jednakże, zgodnie z zawartą umową przechowania, ubezpieczyć przedmiot umowy (środki pieniężne) na czas trwania umowy, na własny koszt.

Przedmiot umowy zostaje przekazany osobie reprezentującej składającego w nienaruszonym stanie, w formie wypłaconych mu środków za pokwitowaniem. Pieniądze te zostają następnie rozdysponowane przez ich odbiorcę jako diety dla uczestników szkoleń w związku z działalnością prowadzoną przez deponenta.

Jednocześnie, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na podstawie podpisanej z tą samą firmą ze Stanów Zjednoczonych umowy, wykonuje Pan na rzecz podmiotu usługi wsparcia i pomocy w wydarzeniach sponsorowanych przez (…) w Polsce, w zakresie:

- współpracy z wnioskodawcami w celi zdefiniowania i opracowania wymagań dotyczących wsparcia,

- doraźnych zakupów artykułów,

- dostarczenia rekomendacji, które doprowadzą do wyboru najwyższej jakości usług i/lub oszczędności,

- utrzymania aktualnych i dokładnych danych w Elektronicznym Systemie Zarządzania,

- przygotowania „szacunków” wsparcia dla kierownictwa i przeglądu klientów,

- koordynowania szczegółów zadań z dostawcami usług,

- utrzymania ścisłej komunikacji z kierownikami zadań podczas wykonywania zadań,

- weryfikacji danych o kosztach rzeczywistych w porównaniu z wydatkami szacunkowymi,

- terminowego przesyłania szczegółowych raportów z wydatków,

- pomocy w zwolnieniu z podatku VAT i śledzenie zapłaconego podatku VAT,

- nadzoru nad realizacją prac przez podwykonawców i/lub dostawców w Polsce.

Za wykonane powyżej usługi otrzymuje Pan, zgodnie z umową, na podstawie wystawionej faktury, wynagrodzenie określone stawką godzinową. Usługodawca dokonując płatności za wyżej wymienione usługi wskazuje w tytule przelewu numer faktury, za którą zgodnie z umową dokonuje terminowej płatności na rachunek bankowy Pana firmy.

Obie powyższe umowy wykonuje Pan na rzecz tego samego podmiotu, jednakże w przypadku umowy przechowania środków jest ona realizowana bezpłatnie, bez otrzymania żadnej prowizji lub innego wynagrodzenia z tego tytułu.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan m.in., że umowa Storage Agreement odpowiada umowie przechowania określonej w dziale XXVIII Kodeksu cywilnego, art. 835.

Pozostała część uzupełnienia opisu stanu faktycznego, jako że nie dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych, a podatku dochodowego od osób fizycznych, nie została przywołana w tej interpretacji.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy w związku z powyższym zaistniałe zdarzenie – wpływ środków w ramach umowy przechowania, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego od czynności cywilnoprawnych? (pytanie zadane we wniosku jako pierwsze).

Pana stanowisko w sprawie (zajęte w uzupełnieniu wniosku)

Pana zdaniem, opisana przez Pana sytuacja nie mieści się w definicji umowy pożyczki zawartej w art. 720 Kodeksu cywilnego. Umowa przechowania zawarta z amerykańska firmą dotyczy tylko i wyłącznie przechowania środków otrzymanych od składającego. Nie ma możliwości rozporządzania nimi w dowolny sposób w myśl art. 839 Kodeksu cywilnego.

Powyższe zdarzenie nie spełnia również definicji depozytu nieprawidłowego uregulowanego w art. 845 Kodeksu cywilnego z uwagi na fakt, że przechowawca nie może rozporządzać powierzonymi mu środkami; nie może swobodnie dysponować.

W Pana ocenie sam fakt przelania środków na konto bankowe przechowawcy przez składającego i wskazania osoby, której przechowawca ma wypłacić powyższe środki nie stanowi przesłanki, że doszło do powstania i wykonania czynności cywilnoprawnej depozytu nieprawidłowego lub umowy pożyczki.

W Pana ocenie, zawarta z amerykańską firmą storage agreement nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170, ze zm.):

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona)

d) umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

 f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona)

h) ustanowienie hipoteki,

 i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

 j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają:

2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają więc wyłącznie czynności, które zostały wymienione w ustawie.

Stosownie do powołanego już powyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy oraz depozytu nieprawidłowego, do których to czynności odnosi się Pan we wniosku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 835 cyt. Kodeksu:

Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

W myśl art. 837 ww. Kodeksu:

Przechowawca powinien przechowywać rzecz w taki sposób, do jakiego się zobowiązał, a w braku umowy w tym względzie, w taki sposób, jaki wynika z właściwości przechowywanej rzeczy i z okoliczności.

Stosownie do art. 839 cyt. Kodeksu:

Przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne do jej zachowania w stanie niepogorszonym.

Zgodnie z art. 845 ww. Kodeksu:

Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Przepisy o przechowaniu zawarte są w art. 835-844 Kodeksu cywilnego.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Z treści wniosku wynika, że podpisał Pan (…) 2023 r. umowę przechowania (STORAGE AGREEMENT) z firmą ze Stanów Zjednoczonych, na podstawie której zobowiązał się do przyjęcia i zachowania w niezmienionym stanie powierzonych mu przez składającego środków pieniężnych. Środki te oznaczone w przelewie jako „Storage Agreement” przyjmuje Pan w ramach prowadzonej działalności na subkonto utworzone do tego celu. Przechowawca powierzone mu środki przekazuje zgodnie z otrzymaną wiadomością mailową do osoby reprezentującej składającego, za pisemnym pokwitowaniem wypłaty wystawionym przez osobę wskazaną do odbioru środków w imieniu amerykańskiej firmy (składającego). W czasie od otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy do przekazania ich osobie wskazanej przez składającego do odbioru w ramach prowadzonych przez niego działań, nie ma Pan możliwości wykorzystania otrzymanych środków na cele prywatne bądź w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Zobowiązuje się Pan jednakże, zgodnie z zawartą umową przechowania, ubezpieczyć przedmiot umowy (środki pieniężne) na czas trwania umowy, na własny koszt. Przedmiot umowy zostaje przekazany osobie reprezentującej składającego w nienaruszonym stanie, w formie wypłaconych mu środków za pokwitowaniem. Pieniądze te zostają następnie rozdysponowane przez ich odbiorcę jako diety dla uczestników szkoleń w związku z działalnością prowadzoną przez deponenta. Wskazał Pan także, że umowa Storage Agreement odpowiada umowie przechowania określonej w art. 835 Kodeksu cywilnego.

Zatem, jeżeli istotnie – jak Pan wskazał – między Panem i amerykańską spółką doszło do zawarcia umowy przechowania pieniędzy, a więc nie zawarł Pan umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego (nie jest Pan uprawniony do rozporządzania środkami i faktycznie nimi nie rozporządza bez polecenia kontrahenta), to należy stwierdzić, że zawarcie umowy przechowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie mieści się ono w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, nie ciąży na Panu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od czynności cywilnoprawnych w ramach pytania zadanego przez Pana we wniosku jako pierwsze. W zakresie pytań zadanych jako drugie i trzecie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Odrębne rozstrzygnięcie zostanie wydane także w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.