Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.601.2023.2.MC

Korekta zeznania, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych w związku ze zwrotem części dotacji oświatowej za 2017 r.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe – w zakresie pytania nr 1;

-nieprawidłowe – w zakresie pytania nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 21 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2023 r. (data wpływu października 3 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

W 2017 r. prowadziła Pani trzy placówki oświatowe, tj. niepubliczne przedszkole i dwie niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, na podstawie wpisu do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych prowadzonych przez Prezydenta Miasta (…). Ponadto prowadziła Pani działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości, na podstawie wpisu do CEiDG.

Źródło finansowania placówek oświatowych stanowiły opłaty wnoszone przez rodziców oraz dotacja oświatowa przekazywana na rachunki bankowe placówek przez Gminę (…). Usługi świadczone przez placówki podlegają zwolnieniu ze stawki VAT. Zarówno dotacja oświatowa, jak i wpłaty od rodziców są dokonywane na konta bankowe należące do prowadzonych placówek oświatowych.

Prowadziła Pani w 2017 r. PKPiR celem rozliczenia opłat wnoszonych przez rodziców, a nadto dodatkowe, niepodatkowe ewidencje dot. rozliczenia dotacji oświatowych otrzymywanych przez każdą z prowadzonych przez Panią placówek oświatowych.

Opłaty wnoszone przez rodziców za usługi oświatowe oraz wydatki niepokryte z dotacji oświatowej w ramach prowadzonej działalności oświatowej oraz wszystkie dochody i wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej były wykazywane w PKPiR za 2017 r.

Decyzją z dnia (...)2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (…) uchyliło decyzję Prezydenta (…) z dnia (...)2020 r., w której orzekło, że część wydatków, tj. x zł pokrytych w 2017 r. z dotacji oświatowych powinna być pokryta z innych źródeł, np. z opłat wnoszonych przez rodziców.

W związku z powyższą decyzją SKO część wydatków związanych z prowadzeniem trzech niepublicznych placówek oświatowych w 2017 r. zostały uznane, że nie były pokryte z dotacji oświatowej za 2017 r., a z innych źródeł, np. z opłat wnoszonych przez rodziców.

W związku z powyższym planuje Pani dokonać korekty PKPiR za 2022 r., która będzie polegać na ujęciu dotychczas nieujętych części wydatków bieżących placówek oświatowych wymienionych w w/w decyzji SKO. Po korekcie PKPiR za 2022 r. zwiększeniu ulegną wydatki w związku z uzyskiwanymi przez Panią dochodami o x zł w 2017 r. Po korekcie PKPiR za 2022 r. będzie odzwierciedlała stan faktyczny, który został ustalony dopiero w wyniki decyzji SKO w 2022 r.

Na wydatki placówek oświatowych, które zostaną ujęte w korekcie PKPiR za 2022 r., na łączną kwotę x zł, składają się:

-część wydatków na wyżywienie dzieci w formie cateringu,

-część wydatków na pokrycie wynagrodzeń pracowników placówek oświatowych,

-część wydatków na zajęcia dodatkowe i teatrzyki dla dzieci,

-część składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników placówek oświatowych,

-część kosztów wynajmu pomieszczeń, w których była prowadzona działalność prowadzonych placówek oświatowych.

Część z w/w wydatków (który został wyliczony przez SKO (…) wg stosunku proporcji dzieci niepełnosprawnych i pełnosprawnych, a także absencji wychowanków w poszczególnych dniach roboczych), zgodnie z w/w decyzją SKO (…), została pokryta z dotacji oświatowych otrzymywanych przez placówki oświatowe prowadzone przez Panią. Pozostała część wydatków (nieobjęta treścią decyzji SKO z 2022 r.), która została prawidłowo pokryta z dotacji, nie została i nie zostanie ujęta w korekcie PKPiR za 2017 r. ani w korekcie PKPiR za 2022 r. Oznacza to, że finalnie nie dojdzie do podwójnego finansowania tych samych wydatków z dwóch różnych źródeł, tzn. wydatek lub jego część są ujęte tylko raz w jednej ewidencji: niepodatkowej dot. rozliczenia dotacji oświatowych lub podatkowej dot. dochodów z działalności oświatowej lub gospodarczej.

Niniejsza interpretacja dotyczy dwóch zagadnień, tj. czy możliwe jest:

-złożenie korekty deklaracji PIT-36 za 2022 r w 2023 r. w związku z korektą PKPiR za 2022 r. w zakresie wydatków bieżących z 2017 r w prowadzonych placówkach oświatowych, które w całości zostały opłacone w 2017 r., a które, jak się okazało, dopiero w 2022 r. (na skutek decyzji SKO) nie powinny być pokryte z dotacji, a opłat wnoszonych przez rodziców,

-zaliczenie do kosztów podatkowych Podatnika w 2022 r odsetek naliczonych w związku z wydaniem przez SKO decyzji o zwrocie części dotacji oświatowej za 2017 r. i naliczeniem odsetek za okres od 2017 r. do dnia wydania decyzji przez SKO.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytanie:

Jakie odsetki zostały naliczone w związku z wydaniem przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzji o zwrocie części dotacji oświatowej za 2017 r., na jakiej podstawie prawnej i za jaki okres?

W treści decyzji SKO (...) zostały ujęte następujące zapisy odnośnie odsetek cyt. „Zgodnie z art. 252 ust. 1 i 6 u.f.p. dotacje udzielone z budżetu jednostki samorządu terytorialnego wykorzystane niezgodne z przeznaczeniem podlegają zwrotowi do budżetu wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. Odsetki te nalicza się począwszy od dnia przekazania z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacji wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem”.

Powyższy opis sprawy uwzględnia również wyjaśnione przez Panią w uzupełnieniu sprzeczności wynikające z Pani wniosku.

Pytania

1.Czy możliwe jest złożenie korekty deklaracji PIT-36 za 2022 r. w 2023 r. z powodu korekty PKPiR za 2022 r. o dotychczas nieujęte w niej wydatki z 2017 r. związane z uzyskiwaniem dochodów z prowadzonego niepublicznego przedszkola oraz dwóch niepublicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, które to wydatki w wyniku decyzji SKO (...) nie zostały uznane za możliwe do sfinansowania w całości (a jedynie w części) z dotacji otrzymywanych przez placówki oświatowe podatnika, a winny być sfinansowane w pozostałej części z opłat wnoszonych przez rodziców?

2.Czy możliwe jest zaliczenie do kosztów podatkowych Podatnika w 2022 r. odsetek naliczonych w związku z wydaniem przez SKO (…) decyzji o zwrocie części dotacji oświatowej za 2017 r. i naliczeniem odsetek za okres od 2017 r. do dnia wydania decyzji przez SKO (…)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie – w zakresie pytania nr 1 – tak, możliwe jest złożenie korekty deklaracji PIT-36 za 2022 r. w 2023 r. z powodu korekty PKPiR za 2022 r. o dotychczas nieujęte w niej wydatki z 2017 r. związane z uzyskiwaniem dochodów z prowadzonego niepublicznego przedszkola oraz dwóch niepublicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, które to wydatki w wyniku decyzji SKO (…) nie zostały uznane za możliwe do sfinansowania w całości (a jedynie w części) z dotacji otrzymywanych przez placówki oświatowe podatnika, a winny być sfinansowane w pozostałej części z opłat wnoszonych przez rodziców.

W Pani ocenie – w zakresie pytania nr 2 – tak, możliwe jest zaliczenie do kosztów podatkowych Podatnika w 2022 r. odsetek naliczonych w związku z wydaniem przez SKO (…) decyzji o zwrocie części dotacji oświatowej za 2017 r. i naliczeniem odsetek za okres od 2017 r. do dnia wydania decyzji przez SKO (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest:

-prawidłowe – w zakresie pytania nr 1;

-nieprawidłowe – w zakresie pytania nr 2.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że nie zostały one wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodów (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten wskazuje, że między kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Ten przepis wprost wskazuje na brak możliwości ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych m.in. ze środków finansowanych z otrzymanego dofinansowania.

Stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W myśl art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W myśl art. 22 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7c, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Podatnicy dokonują korekty kosztów uzyskania przychodów „na bieżąco”, tj. w miesiącu, w którym otrzymają fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta kosztów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym miesiącu.

Ponadto stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Uregulowania dotyczące korekty deklaracji zostały zawarte w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji (w tym zeznania) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji (w tym zeznania) polega więc na ponownym, poprawnym już wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji (w tym zeznania). Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach, tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

Powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie również do ewentualnych korekt zeznania o wysokości osiągniętych dochodów (poniesionej straty) PIT-36.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani trzy placówki oświatowe, tj. niepubliczne przedszkole i dwie niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne (dalej: Placówki oświatowe). Źródło finansowania Placówek oświatowych stanowiły opłaty wnoszone przez rodziców oraz dotacja oświatowa przekazana przez Gminę. Opłaty wnoszone przez rodziców oraz wydatki niepokryte z dotacji były wykazywane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Decyzją z 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: Decyzja SKO) uchyliło decyzję Prezydenta z 2020 r., w której orzekło, że część wydatków pokrytych w 2017 r. z dotacji oświatowych powinna być pokryta z innych źródeł, np. z opłat wnoszonych przez rodziców. Dlatego też część wydatków związanych z prowadzeniem Placówek oświatowych w 2017 r. została uznana, że nie była pokryta z dotacji oświatowej za 2017 r., a z innych źródeł, czyli z opłat wnoszonych przez rodziców.

Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzam, że skoro część wydatków pokrytych w 2017 r. z dotacji, w związku z Decyzją SKO, została uznana za wydatki pokryte z innych źródeł, czyli fakt ten nie był możliwy do przewidzenia na etapie zawierania umowy o dofinansowanie (nie było to spowodowane błędem rachunkowym lub inną oczywistą pomyłką), to powinna Pani dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów na bieżąco, tj. w dacie, w której otrzymała Pani Decyzję SKO, czyli w 2022 r. W konsekwencji może Pani skorygować zeznanie roczne PIT-36 za 2022 r.

Reasumując – możliwe jest złożenie przez Panią korekty deklaracji PIT-36 za 2022 r. w 2023 r. z powodu korekty PKPiR za 2022 r. o dotychczas nieujęte w niej wydatki z 2017 r. związane z uzyskiwaniem dochodów z prowadzonych Placówek oświatowych, które to wydatki w wyniku Decyzji SKO nie zostały uznane za możliwe do sfinansowania w całości (a jedynie w części) z dotacji otrzymywanych przez Pani Placówki oświatowe, a winny być sfinansowane w pozostałej części z opłat wnoszonych przez rodziców.

Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnieniu wynika również, że Decyzją SKO została Pani zobowiązana do zwrotu części dotacji oświatowej za 2017 r. wraz z odsetkami z powodu wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem.

Wskazuję – na podstawie cytowanego wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – że nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie – z punktu widzenia podatnika – posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą, podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni jest związane z działaniami firmy, jak również i takich, których cechy – po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji – uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem.

Istotną przesłanką zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między tym wydatkiem a przychodem, w taki sposób, że jego poniesienie przyczyni się do powstania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:

a) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,

b) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stwierdzam, że odsetki od zwróconej części dotacji nie stanowią odsetek, o których mowa w powołanych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc możliwość zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sam fakt niezaliczenia odsetek od zwróconej części dotacji do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie decyduje jeszcze o tym, że wydatek ten jest kosztem uzyskania przychodów.

Wydatek ten musi bowiem spełniać ogólną zasadę zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodów spoczywa na podatniku. Podatnik musi bowiem wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności.

Stwierdzam zatem, że zawierając umowę o pomoc finansową, musiała być Pani świadoma ewentualnych konsekwencji wynikających z niedotrzymania jej warunków. Podkreślam również, że ponosi Pani ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego nietrafnych decyzji lub niezachowania należytej staranności, skutkujących powstaniem kosztów związanych z tą działalnością (tu: Placówek oświatowych), nie może Pani sobie rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez Panią.

Zauważam bowiem, że na gruncie Pani sprawy uznanie za koszty uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od zwróconej części dotacji oświatowej za 2017 r. niezgodne byłoby z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyraźnie sprecyzowanym celem ustawodawcy.

Zapłata tych odsetek nie wiąże się bowiem z jakimś rzeczywistym zdarzeniem gospodarczym, mającym wpływ na wysokość osiągniętych lub potencjalnych przychodów, stanowi natomiast rezultat niedochowania warunków otrzymanego dofinansowania, a więc jest następstwem niewłaściwego działania. Nie można ich także uznać za poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Poniesienie tych wydatków jest następstwem konieczności zwrotu pomocy udzielonej w ramach dotacji, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Stąd stwierdzam, że wskazane we wniosku odsetki od zwróconej części dotacji oświatowej za 2017 r. naliczone za okres od 2017 r. do dnia wydania Decyzji SKO, stanowiące efekt wykorzystania części dotacji niezgodnie z jej przeznaczeniem, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w 2022 r. ani w żadnym innym.

Reasumując – nie jest możliwe zaliczenie do Pani kosztów podatkowych w 2022 r. odsetek naliczonych w związku z wydaniem Decyzji SKO o zwrocie części dotacji oświatowej za 2017 r. – za okres od 2017 r. do dnia wydania Decyzji SKO.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że dokumenty dołączone do uzupełnienia wniosku nie są przedmiotem oceny i nie podlegały analizie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).