Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.500.2023.1.MPA/LM

Brak opodatkowania podatkiem od towarów nieodpłatnego przekazania na rzecz kontrahentów Materiałów Reklamowych oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu tych materiałów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów nieodpłatnego przekazania na rzecz kontrahentów Materiałów Reklamowych oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu tych materiałów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT]. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...), głównie za pośrednictwem współpracujących z nim firm prowadzących sieć sklepów stacjonarnych.

Spółka wydaje i zamierza wydawać nieodpłatnie swoim kontrahentom biznesowym, podatnikom VAT, którzy nabywają od niej (...), materiały reklamowe do użycia w sklepach stacjonarnych. Są to między innymi: flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki - opatrzone logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę [dalej: Materiały Reklamowe].

Wydania Materiałów Reklamowych następują i będą następowały w celu promowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania na terenie obiektów, w których kontrahenci Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą.

W efekcie, dzięki użyciu Materiałów Reklamowych poprzez odpowiednią ekspozycję, zaprezentowanie towarów Spółki i wyróżnienie ich na tle produktów konkurencyjnych, zachęca się klientów do dokonania zakupu produktów Wnioskodawcy, tworzy się pozytywny wizerunek jego marki, zwiększa się jej rozpoznawalność, co służy zwiększaniu sprzedaży oferowanych przez Wnioskodawcę towarów.

Wydanie Materiałów Reklamowych ma charakter nieodpłatny - Spółka nie otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia.

Celem nieodpłatnego wydania Materiałów Reklamowych kontrahentom jest zatem wyłącznie przekazanie informacji o Spółce i jej produktach, a także ich reklama oraz ich odpowiednie wyeksponowanie w sklepach stacjonarnych kontrahentów.

Jednocześnie, Spółka podkreśla, że przekazywane przez nią materiały reklamowe nie mogą być przez kontrahentów używane w inny niż wskazany przez Spółkę sposób - a zatem z założenia mogą być wykorzystane jedynie do ekspozycji i promocji towarów Wnioskodawcy. W szczególności, materiały reklamowe nie mogą być wykorzystywane do innych celów, w tym do promocji towarów oferowanych przez inne firmy współpracujące z kontrahentami Wnioskodawcy.

W konsekwencji, Materiały Reklamowe przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę kontrahentom nie przedstawiają dla nich jakiejkolwiek wartości handlowej ani użytkowej, czy konsumpcyjnej. Z tytułu ich otrzymania podmioty te nie uzyskują więc żadnego przysporzenia majątkowego. Po zakończeniu akcji promocyjnej Materiały Reklamowe przeznaczane są przeważnie do utylizacji i nie są zwracane Spółce.

W zakresie przekazywanych Materiałów Reklamowych Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Wartość jednostkowa niektórych Materiałów Reklamowych może przekroczyć limit kwotowy przewidziany dla prezentów o małej wartości z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT - czyli jednostkowa cena nabycia towaru, bez podatku VAT, a gdy nie ma ceny nabycia - jednostkowy koszt wytworzenia, określony na moment przekazywania towaru, może przekroczyć kwotę 20 zł. Może zdarzyć się również sytuacja, w której wartość jednostkowa części materiałów reklamowych nie przekroczy tej kwoty.

Materiały Reklamowe nie stanowią próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Wnioskodawcy, co do zasady, przysługiwało i przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup Materiałów Reklamowych, z uwagi na ich związek z opodatkowaną sprzedażą towarów.

Materiały Reklamowe wydawane są na dokumentach „WZ” (tj. wydaniu zewnętrznym), przy czym dokumenty „WZ” nie wskazują wartości Materiałów Reklamowych, tylko ich ilość. Na fakturach wystawianych na rzecz kontrahentów wyszczególniane są wyłącznie sprzedawane im (...).

Pytania

1. Czy wydanie przez Spółkę kontrahentom Materiałów Reklamowych nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT?

2. Czy Spółce przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie Materiałów Reklamowych mimo braku opodatkowania VAT ich nieodpłatnego wydania kontrahentom?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.Przedstawione w stanie faktycznym oraz w zdarzeniu przyszłym, wydanie kontrahentom Spółki Materiałów Reklamowych, takich jak między innymi: flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki opatrzone logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Materiały Reklamowe nie mają dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, gdyż na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb kontrahentów. Niezależnie więc od ich wartości, ani też okoliczności czy przy ich nabyciu (wytworzeniu) przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

2. Wnioskodawcy przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie Materiałów Reklamowych mimo braku obowiązku opodatkowania VAT ich nieodpłatnego wydania kontrahentom.

Uzasadnienie w zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają - między innymi - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, za dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, za towary, na gruncie ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (vide art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Wnioskodawca nie pobiera za wydanie Materiałów Reklamowych wynagrodzenia od kontrahentów, przez co ich wydanie nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

 a) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

b) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednakże przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalności gospodarczą podatnika (vide art. 7 ust. 3 ustawy o VAT). Przez prezenty o małej wartości (vide art. 7 ust. 4 ustawy o VAT) rozumieć należy przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

• łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
• których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa wyżej, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.

Stosownie zaś do uregulowania z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, za próbkę, o której mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, rozumieć należy identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie przez podatnika:

a) ma na celu promocję tego towaru oraz

b) nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Biorąc pod rozwagę powyższe regulacje, wyprowadzić można wniosek, z którego wynika, iż opodatkowaniu VAT podlega - co do zasady - każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątkiem jest sytuacja, w której podatnik przekazuje towary stanowiące prezenty o małej wartości (vide art. 7 ust. 4 ustawy o VAT) lub próbki (vide art. 7 ust. 7 ustawy o VAT) - wówczas takie przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

W odniesieniu do wspomnianych wyjątków Spółka mogłaby zastosować regulacje o prezentach o małej wartości w stosunku do Materiałów Reklamowych tylko w tych sytuacjach, gdy ich jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia), określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł (bez VAT).

Ze względu natomiast na to, że Materiały Reklamowe to między innymi flagi, banery, plakaty, ulotki, kasetony czy stojaki opatrzone logo Spółki, a nie identyfikowalne jako próbka egzemplarze towaru lub niewielka ilość towaru produkowanego i sprzedawanego przez Wnioskodawcę (nimi mogłyby być np. ...), to Materiały Reklamowe nie stanowią próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Jednakże niezależnie od tego, czy jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) Materiałów Reklamowych przekracza wartość 20 zł (bez VAT), ani też okoliczności czy przy ich nabyciu (wytworzeniu) przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca uważa, że skoro Materiały Reklamowe nie mają dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, gdyż na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb kontrahentów, to ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Należy jeszcze raz podkreślić, że Materiały Reklamowe są przekazywane kontrahentom w celu promocji i reklamowania produktów Spółki. Mają one postać np. flag, banerów, „standów”, stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek opatrzonych logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Materiały te mają na celu zareklamowanie produktów Wnioskodawcy w miejscach prowadzenia działalności kontrahentów Spółki, zwrócenie uwagi na aktualną ofertę produktową Spółki, zwiększenie rozpoznawalności i promocję jej produktów, poprzez ich odpowiednie wyeksponowanie w sklepach stacjonarnych kontrahentów, a przez to - zwiększenie sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Materiały Reklamowe nie mogą być przez kontrahentów używane w inny niż wskazany przez Spółkę sposób - a zatem z założenia mogą być wykorzystane jedynie do ekspozycji i promocji towarów Wnioskodawcy. W szczególności, materiały reklamowe nie mogą być wykorzystywane do innych celów, w tym do promocji towarów oferowanych przez inne firmy współpracujące z kontrahentami Wnioskodawcy.

W konsekwencji, materiały reklamowe przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę kontrahentom nie przedstawiają dla nich jakiejkolwiek wartości handlowej ani użytkowej, czy konsumpcyjnej. Z tytułu ich otrzymania podmioty te nie uzyskują więc żadnego przysporzenia majątkowego. Po zakończeniu akcji promocyjnej Materiały Reklamowe przeznaczane są przeważnie do utylizacji i nie są zwracane Spółce.

Analizując kwestię opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów reklamowych, warto odwołać się do założeń konstrukcyjnych i podstawowych zasad podatku VAT. Naczelną zasadą podatku VAT jest jego neutralność dla podmiotów prowadzących działalność, czyli dla podatników VAT. Co więcej, u podstaw VAT leży obciążenie tym podatkiem ostatecznej konsumpcji, co realizowane jest między innymi poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów towarów. Podatek VAT obciąża więc konsumpcję konkretnego towaru lub konkretnej usługi, przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru lub usługi do zaspokojenia określonych potrzeb konsumenta.

Stąd też, wszelkie przekazania towarów, niemające charakteru konsumpcyjnego , niezaspakajające jakichkolwiek potrzeb nabywców, nie powinny być opodatkowane VAT.

W tym też kontekście należy odczytywać przepisy o nieodpłatnych przekazaniach towarów. W konsekwencji, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należy odczytywać w ten sposób, że jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu (wytworzeniu) towarów, to przy ich przekazaniu na cele prywatne podatnika lub jako darowizna powinno wystąpić opodatkowanie w związku z ich konsumpcją na skutek nieodpłatnego przekazania. Jeśli natomiast przekazane towary nie nadają się do konsumpcji, ponieważ nie mają wartości konsumpcyjnej i użytkowej, przez co nie „wzbogacą” otrzymującego, to ich wydanie nie powinno być opodatkowane VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej okoliczności sprawy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieodpłatne wydanie kontrahentom Materiałów Reklamowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a to z tej przyczyny, iż wydaniom tym nie można przypisać charakteru konsumpcyjnego. Materiały Reklamowe mają na celu zwrócenie uwagi przez klientów na aktualną ofertę produktową Spółki oraz na promocję produktów. Ponadto, materiały te są i będą opatrzone logo Spółki. W związku z powyższym, nie można uznać, iż odbiorca wydawanych Materiałów Reklamowych (kontrahent) je konsumuje. Co więcej, w wyniku dokonanej dostawy Materiałów Reklamowych nie zostaje zaspokojona jakakolwiek potrzeba, a po stronie kontrahenta nie pojawia się jakiekolwiek przysporzenie majątkowe. Ich przekazanie jest dokonywane wyłącznie w interesie Wnioskodawcy, dla którego jest to jeden ze stosowanych sposobów na promocję własnych produktów.

Materiały Reklamowe nie przejawiają więc żadnej wartości konsumpcyjnej, ani użytkowej. Przeciwnie - pełnią jedynie rolę informacyjną i reklamową w odniesieniu do dystrybuowanych produktów Wnioskodawcy, co prowadzić ma do zwiększenia ich sprzedaży. Ich przekazanie wykazuje więc związek z działalnością opodatkowaną Spółki.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że wydanie kontrahentom Spółki Materiałów Reklamowych nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Materiały Reklamowe nie mają dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, gdyż na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb kontrahentów. Niezależnie więc od ich wartości, ani też okoliczności czy przy ich nabyciu (wytworzeniu) przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Wyżej prezentowane stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej jako: DKIS]:

1)z 19 lipca 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.229.2022.1.AKS, w której DKIS stwierdził, iż „ W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie kontrahentom materiałów reklamowych wskazanych w treści wniosku nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru.

Z wniosku wynika, że wydawanie przez Wnioskodawcę materiałów reklamowych, takich jak standy i stojaki, następuje i będzie następowało w celu ekspozycji towarów marki na terenie obiektów, w których kontrahenci prowadzą działalność. Mają one na celu zareklamowanie i odpowiednie wyeksponowanie artykułów Spółki, a tym samym także ich promocję w sklepach stacjonarnych. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje/nie będzie konsumował ich, nie jest/nie będzie też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia/nie pojawi się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku materiały reklamowe nie posiadają/nie będą posiadały więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te służą/będą służyły zaprezentowaniu towarów klientom, wyróżnieniu ich na tle produktów firm konkurencyjnych, stworzeniu pozytywnego wizerunku marek Spółki, zwiększeniu ich rozpoznawalności, co ma prowadzić do zwiększenia sprzedaży.

W konsekwencji, nieodpłatne wydanie kontrahentom przedmiotowych materiałów reklamowych, na których znajdują się: logo danej marki i hasła reklamowe, w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wydanie kontrahentom Wnioskodawcy materiałów reklamowych, takich jak między innymi: standy i stojaki, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT."

2)z 30 grudnia 2021 r., sygn. IPPP3/4512-81/16-10/S/21/PC, w której zaznaczono, iż „(...) skoro przekazywane materiały nie mają konsumpcyjnego (użytkowego) charakteru a jedynie reklamowy czy informacyjny przekazywanie na rzecz Ostatecznych Sprzedawców wskazanych materiałów nie spełnia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy i nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy czym należy nadmienić, że w przypadku gdyby przedmiotowe materiały do wizualizacji obok funkcji reklamowych i informacyjnych, przedstawiały dla Ostatecznych Sprzedawców jakąkolwiek wartość użytkową, o ile nie będą wypełniały definicji prezentów o małej wartości, będą objęte podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie w analizowanym przypadku nie będzie podlegało opodatkowaniu świadczenie usług polegające na przekazaniu materiałów do wizualizacji w nieodpłatne używanie (materiały, które nie są zużywane np. standy reklamowe, pozostają nadal własnością, środkiem trwałym Spółki). Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy w kontekście przedstawionych przepisów prawa, należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż art. 8 ust. 2 ustawy nie znajdzie tutaj zastosowania. Jak wynika bowiem z wniosku, celem działania Spółki jest promocja marki w punktach gastronomicznych i hurtowniach (tj. u Ostatecznych Sprzedawców). Zatem, w tych okolicznościach przedmiotowa czynność przekazania materiałów do wizualizacji w nieodpłatne używanie ma związek z prowadzoną działalnością. Tym samym czynność wydania materiałów do wizualizacji w nieodpłatne używanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, mając na uwadze, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny co do opodatkowania świadczenia polegającego na wydawaniu materiałów służących wizualizacji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (oznaczonego we wniosku nr 2) należało uznać za prawidłowe”

3)z 11 stycznia 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.781.2018.1.AK, gdzie DKIS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w pełnym zakresie i na podstawie art. 14c § 1 in fine ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.) [dalej jako: Ordynacja podatkowa] odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy. Niemniej, wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej we własnej sprawie stanął na stanowisku, iż „W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie kontrahentom standów wskazanych w treści nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Standy mają na celu zwrócenie uwagi na aktualną ofertę Spółki oraz promocję jej produktów. Na standach znajduje się i będzie się znajdowało logo Spółki. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Standy nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te spełniają rolę informacyjną dystrybuowanych produktów Spółki, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży”

4)z 25 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.447.2017.1.AO, w której DKIS stwierdził, iż „W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie Kontrahentom Materiałów reklamowych wskazanych w treści wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że Materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku wynika, że wydawane przez Wnioskodawcę Materiały reklamowe w postaci flag, banerów, "standów", stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek są/będą ustawiane, wystawiane lub uwidoczniane w inny sposób na terenie punktów sprzedaży Kontrahentów. Mają one na celu zwrócenie uwagi na aktualną ofertę Spółki oraz promocję jej produktów w punktach handlowych Kontrahentów. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku Materiały reklamowe nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te spełniają rolę informacyjną dystrybuowanych w Polsce produktów Spółki, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży.

W konsekwencji, nieodpłatne wydanie Kontrahentom przedmiotowych Materiałów reklamowych w postaci flag, banerów, "standów", stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek opatrzonych logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla Kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług",

5)z 16 października 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.705.2017.1.MWJ, w której przesądzono, że „Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania określonych ilości produktów Spółki (armatury, brodzików, wanien, umywalek) w celu ich wykorzystania w ramach tzw. materiałów reklamowych i promocyjnych typu boksy ekspozycyjne z armaturą oraz armatura wykorzystana do autonomicznych ekspozycji, stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. U podstaw podatku od towarów i usług leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W przedmiotowej sprawie, materiały reklamowe i promocyjne, w postaci boksów ekspozycyjnych z armaturą oraz armatury wykorzystanej do autonomicznych ekspozycji nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji. Pełnią one funkcję nośnika informacji handlowej, a ich przekazanie ma na celu dotarcie do klientów lub potencjalnych klientów i przedstawienie im oferty sprzedaży towarów nadających się do konsumpcji w rozumieniu regulacji ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, nie pojawia się również wskutek tego przysporzenie majątkowe. Jak wskazał Wnioskodawca wyłącznym celem działań Spółki jest intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki. (...) W omawianej sytuacji, Spółka wskazuje, że celem nieodpłatnego przekazania armatury jest intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki. Produkty Spółki, przekazywane są wyłącznie w celu ekspozycyjnym, reklamowym i promocyjnym. Tym samym przekazywanie towarów nie ma charakteru handlowego, bowiem ich celem nie jest zaspokojenie lub wyeliminowanie potencjalnych potrzeb zakupowych na dany towar a jedynie promocja i zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu. Jakkolwiek cel promocyjny jaki towarzyszy przekazaniu próbki danego towaru można uznać za zrealizowany w sytuacji, gdy odbiorca, konsument (potencjalny klient) ma okazję zapoznać się z danym produktem, poznając jego właściwości, co w dalszej kolejności ma sprzyjać zachęceniu go do nabycia pełnowartościowego egzemplarza tego towaru. (.) W świetle powołanych przepisów oraz okoliczności sprawy należy uznać, że nieodpłatne przekazanie Dystrybutorom określonej ilości produktów Wnioskodawcy (boksów ekspozycyjnych z armaturą oraz armaturę wykorzystaną do autonomicznych ekspozycji) wykorzystanych docelowo w ramach tworzenia boksów ekspozycyjnych oraz do autonomicznych ekspozycji (boks odtwarzający np. łazienkę, w której zamontowana jest armatura oferowana przez Spółkę) w celu realizacji działań marketingowych i promocyjnych dla potencjalnych klientów nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku od towarów i usług tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych próbek towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. oraz w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca nie miał/nie ma obowiązku opodatkowania przekazanej nieodpłatnie (w celach reklamowych i promocyjnych) armatury, w stosunku do których przysługiwało Wnioskodawcy w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu. Nieodpłatne wydania (przekazania) materiałów reklamowych objętych zakresem pytania, z uwagi na fakt, że nie mają dla nabywcy wartości użytkowej i waloru konsumpcyjnego, nie stanowiły/nie stanowią dostawy towarów i nie podlegały/nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy”

6)z 27 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPP2.4512.993.2016.1.JO.

Podobne stanowiska zostały zaprezentowane przez organy podatkowe również w interpretacji indywidualnej:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 grudnia 2016 r., sygn. 3063-ILPP1- 1.4512.110.2016.2.SJ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 lipca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-347/16-4/JŻ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 kwietnia 2016 r., sygn.. ILPP1/4512-1-57/16-2/AP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 stycznia 2014 r., sygn. IPPP2/443-1151/13- 2/AO.

Reasumując, biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione wyżej okoliczności sprawy oraz stanowiska organów podatkowych dotyczące analogicznych sytuacji, Wnioskodawca uważa, iż nieodpłatne wydanie Materiałów Reklamowych kontrahentom w postaci między innymi flag, banerów, „standów”, stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek opatrzonych logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę, nieprzejawiających charakteru użytkowego ani konsumpcyjnego, zarówno w zaistniałym stanie faktycznym, jak i w przyszłości, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania 2

Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby po stronie Wnioskodawcy powstało prawo do odliczenia VAT musi zaistnieć pomiędzy dokonanymi zakupami a powstaniem obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT. Co istotne, związek ten nie musi mieć charakteru bezpośredniego, albowiem wystarczającym do zachowania prawa do odliczenia VAT jest to, aby zakupione towary bądź usługi były związane z całokształtem działalności gospodarczej podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT (związek pośredni).

Biorąc powyższe pod rozwagę, Spółka uważa, iż czynności nieodpłatnego przekazywania przez nią Materiałów Reklamowych na rzecz kontrahentów, są ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Przekazania te niewątpliwie wiążą się bowiem ze sprzedażą towarów dokonywaną przez Spółkę. Umieszczenie informacji o produktach Spółki na Materiałach Reklamowych, które to następnie umieszczane są przez kontrahentów Spółki w miejscu prowadzenia przez nich działalności (najczęściej są to więc sklepy stacjonarne kontrahentów Spółki) czy też umieszczenie Materiałów Reklamowych promujących i reklamujących towary Wnioskodawcy w miejscach prowadzenia działalności kontrahentów Wnioskodawcy, ułatwia sprzedaż i pozwala bliżej zapoznać się konsumentowi z ofertą produktową Spółki. Poprzez takie czynności, zwiększa się atrakcyjność prezentowanych wyrobów, co w efekcie wpływa na osiągane przez Spółkę obroty (a tym samym bezpośrednio przekłada się na rozmiar sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT realizowanej przez Spółkę).

W konsekwencji, uznać należy, iż istnieje związek pomiędzy zakupem Materiałów Reklamowych a osiąganym przez Wnioskodawcę obrotem podlegającym opodatkowaniu VAT.

Co warto podkreślić, tego rodzaju wydatki, tj. wydatki poniesione przez Spółkę na zakup Materiałów Reklamowych, nie zostały wyłączone z prawa do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten nie wskazuje w żadnym miejscu, że nie przysługuje prawo do odliczenia VAT w przypadku nieodpłatnych przekazań towarów, ani też nie wyłącza prawa do odliczenia w stosunku do nieodpłatnych przekazań towarów nie objętych opodatkowaniem na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Stanowisko, zgodnie z którym wydatki na nabycie towarów nieodpłatnie przekazanych kontrahentom w sytuacji gdy to przekazanie ze względu na brak ich wartości konsumpcyjnej nie jest opodatkowane VAT zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 listopada 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.643.2018.1.OA oraz z 9 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.58.2018.2.ISK. Ponadto, poglądy zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy zostały przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 maja 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-115/15-5/NS oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 maja 2013 r., sygn. IPPP3/443-142/13-4/JK.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem/wytworzeniem Materiałów Reklamowych, mimo braku VAT ich nieodpłatnego wydania kontrahentom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 7 ustawy:

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy.

Z wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji i sprzedaży (...), głównie za pośrednictwem współpracujących z nim firm prowadzących sieć sklepów stacjonarnych. Spółka wydaje i zamierza wydawać nieodpłatnie swoim kontrahentom biznesowym, podatnikom VAT, którzy nabywają od niej (...), Materiały Reklamowe do użycia w sklepach stacjonarnych. Są to między innymi: flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki - opatrzone logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę. Wydania Materiałów Reklamowych następują i będą następowały w celu promowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania na terenie obiektów, w których kontrahenci prowadzą działalność gospodarczą. Użycie Materiałów Reklamowych poprzez odpowiednią ekspozycję, zaprezentowanie towarów Spółki i wyróżnienie ich na tle produktów konkurencyjnych, zachęca klientów do dokonania zakupu produktów Spółki, tworzy pozytywny wizerunek jej marki, zwiększa jej rozpoznawalność, co służy zwiększaniu sprzedaży oferowanych przez Spółkę towarów.

Jednocześnie, Spółka wskazała, że przekazywane przez nią Materiały Reklamowe nie mogą być przez kontrahentów używane w inny niż wskazany przez Spółkę sposób - a zatem z założenia mogą być wykorzystane jedynie do ekspozycji i promocji towarów Spółki. W szczególności, Materiały Reklamowe nie mogą być wykorzystywane do innych celów, w tym do promocji towarów oferowanych przez inne firmy współpracujące z kontrahentami Spółki. Nie przedstawiają dla kontrahentów jakiejkolwiek wartości handlowej ani użytkowej, czy konsumpcyjnej.

Wartość jednostkowa niektórych Materiałów Reklamowych może przekroczyć limit kwotowy przewidziany dla prezentów o małej wartości z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Może zdarzyć się również sytuacja, w której wartość jednostkowa części Materiałów Reklamowych nie przekroczy tej kwoty. Materiały Reklamowe nie stanowią próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Wątpliwości Spółki dotyczą w pierwszej kolejności wskazania, czy wydanie kontrahentom Materiałów Reklamowych, takich jak między innymi: flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki - opatrzone logo Spółki, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy rozstrzygnięciu kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom Materiałów Reklamowych stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Zatem podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) w celu zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie kontrahentom Materiałów Reklamowych wskazanych w treści wniosku (bez względu na cenę nabycia/wytworzenia) nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku wynika, że wydawanie przez Spółkę Materiałów Reklamowych, takich jak flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki - opatrzone logo Spółki, następuje i będzie następowało w celu ekspozycji i reklamy towarów Spółki na terenie obiektów, w których kontrahenci prowadzą działalność. Mają one na celu zareklamowanie i odpowiednie wyeksponowanie artykułów Spółki, a tym samym także ich promocję w sklepach stacjonarnych. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje/nie będzie konsumował ich, nie jest/nie będzie też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia/nie pojawi się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku Materiały Reklamowe nie posiadają/nie będą posiadały więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te służą/będą służyły zaprezentowaniu towarów klientom, wyróżnieniu ich na tle produktów firm konkurencyjnych, zwiększeniu ich rozpoznawalności, co ma prowadzić do zwiększenia sprzedaży towarów Spółki

W konsekwencji, nieodpłatne wydanie kontrahentom przedmiotowych Materiałów Reklamowych, na których znajdują się: m.in. logo Spółki, w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wydanie kontrahentom Spółki Materiałów Reklamowych, takich jak między innymi: flagi, banery, „standy”, stojaki, kasetony, plakaty, ulotki, naklejki, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Spółki dotyczą również  prawa do odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy zakupie Materiałów Reklamowych, pomimo braku opodatkowani VAT ich nieodpłatnego przekazania.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

W kwestii prawa do odliczenia wielokrotnie w swych orzeczeniach wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wskazywał on, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego i określić zakres takiego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (por. wyroki TSUE w sprawach C-29/08 SKF, C-435/05 Investrand). Uzupełnienie tej reguły stanowi przyznanie podatnikowi prawa do odliczenia, gdy taki bezpośredni i ścisły związek nie występuje, lecz poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów i usług. Takie wydatki mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie C-126/14 Sveda UAB). Z orzecznictwa TSUE wynika ponadto, że krajowe organy podatkowe i sądy, stosując owe kryteria bezpośredniego związku, powinny brać pod uwagę wszelkie okoliczności, w jakich przebiegały rozpatrywane transakcje i uwzględnić tylko te z pośród nich, które były w sposób obiektywny związane z opodatkowaną działalnością podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie C-104/12 Becker).

Innymi słowy, prawo do odliczenia powstaje zarówno wtedy, gdy dany wydatek pozostaje w ścisłym związku z konkretną czynnością opodatkowaną, jak również, gdy jest związany z większą liczbą takich czynności, a także, gdy zostaje poniesiony w związku z ogółem czynności, kształtujących zakres działalności gospodarczej podatnika. W każdym bowiem z tych przypadków podatek naliczony zapłacony w cenie nabytych towarów lub usług stanowi, w sposób pośredni lub bezpośredni, element cenotwórczy czynności opodatkowanych, pozostając z nimi w ten sposób ścisłym związku, wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że w opisanych okolicznościach sprawy nieodpłatne przekazanie Materiałów Reklamowych ma na celu zachęcenie obecnych lub potencjalnych klientów do kupna towarów  Spółki. Zatem należy uznać, iż czynności te będą pośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki, która jest działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. W konsekwencji, nieodpłatne przekazywanie wymienionych we wniosku Materiałów Reklamowych, które ma na celu wpływ na pozytywny wizerunek firmy Spółki oraz jej reklamę pośrednio przyczynia się do zwiększenia sprzedaży Spółki - opodatkowanej podatkiem VAT.

Tym samym, skoro nabywane przez Spółkę Materiały Reklamowe w celu ich nieodpłatnego przekazania mają związek z prowadzoną przez Spółkę opodatkowaną podatkiem VAT działalnością gospodarczą, to zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych/nabywanych w przyszłości Materiałów Reklamowych, pomimo braku obowiązku opodatkowania ich nieodpłatnego wydania kontrahentom.

Tym samym w zakresie pytania nr 2 uznaję stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).