Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 24 kwietnia 2017 r. HF przeciwko Parlamentowi Europejskiemu., sygn. T-584/16

WYROK SĄDU (pierwsza izba)

z dnia 24 kwietnia 2017 r. (1)

„Służba publiczna — Personel kontraktowy do zadań pomocniczych — Artykuł 3b WZIP — Kolejne zatrudnienia w charakterze pracownika — Umowy na czas określony — Decyzja o nieprzedłużeniu — Nadużycie władzy — Wniosek o udzielenie wsparcia — Prawo do bycia wysłuchanym — Odpowiedzialność pozaumowna”

W sprawie T‑584/16

HF, zamieszkała w Bousval (Belgia), reprezentowana przez adwokata A. Tymen,

strona skarżąca,

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu, reprezentowanemu przez L. Deneys oraz S. Alves, działające w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot wniosek złożony na podstawie art. 270 TFUE, zmierzający, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu o nieprzedłużaniu ze skarżącą umowy o pracę w charakterze członka personelu kontraktowego do zadań pomocniczych, a po drugie, do naprawienia szkody, jaką skarżąca miała ponieść zasadniczo wskutek tej decyzji,

SĄD (pierwsza izba),

w składzie I. Pelikánová, prezes, P. Nihoul i J. Svenningsen (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: E. Coulon,

wydaje następujący

Wyrok

Okoliczności powstania sporu

1

Skarżąca, HF, była zatrudniana przez organ upoważniony do zawierania umów o pracę Parlamentu Europejskiego (zwany dalej „OUZU”) na podstawie kolejnych umów o pracę: od 6 stycznia do 14 lutego 2003 r., od 15 lutego do 31 marca 2003 r., od 1 kwietnia do 30 czerwca 2003 r. oraz od 1 lipca do 31 lipca 2003 r., w charakterze członka personelu pomocniczego, którą to kategorię przewidywały Warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (zwane dalej „WZIP”), w brzmieniu obowiązującym przed 1 maja 2004 r. Skarżąca była zatrudniona w departamencie ds. audiowizualnych, który następnie został przemianowany na wydział (zwany dalej „wydziałem ds. audiowizualnych”), w dyrekcji ds. środków przekazu (zwanej dalej „dyrekcją ds. środków przekazu”) w ramach Dyrekcji Generalnej (DG) ds. Informacji i Public Relations, przemianowanej następnie na Dyrekcję Generalną (DG) ds. Komunikacji. Wykonywała tam zadania asystenta w kategorii B, grupa V, klasa 3.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00