Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 17 września 2015 r. C & J Clark International Ltd przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs i Puma SE przeciwko Hauptzollamt Nürnberg., sygn. połączone C-659/13 i C-34/14

1. 

W ramach niniejszych spraw Trybunał jest proszony o orzeczenie, czy należy stwierdzić nieważność rozporządzenia Rady (WE) nr 1472/2006 z dnia 5 października 2006 r. nakładającego ostateczne cła antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu (2) w szczególności z uwagi na fakt, że Komisja Europejska nie zbadała wniosków o traktowanie na zasadach rynkowych (zwane dalej „MET”) złożonych przez producentów eksportujących w Chinach i Wietnamie. Trybunał będzie musiał również orzec o konsekwencjach takiej nieważności.

2.

Porozumienie w sprawie stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (WTO‑GATT 1994) (3) zawarte jest w załączniku 1A do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) (4).

3.

Artykuł 6.10 porozumienia antydumpingowego stanowi, co następuje:

„Władze będą określać z reguły margines dumpingu w sposób indywidualny dla każdego znanego eksportera lub producenta produktu objętego dochodzeniem. W przypadkach gdy liczba eksporterów, producentów, importerów lub kategorii towarów jest na tyle duża, że taki sposób określenia marginesu dumpingu jest praktycznie niemożliwy, władze mogą ograniczyć badanie bądź do odpowiedniej liczby zainteresowanych stron lub produktów przy zastosowaniu normalnych prób statystycznych na podstawie informacji dostępnych władzom w chwili dokonywania selekcji, bądź do maksymalnie dużej wielkości wywozu z danego kraju, która może być praktycznie objęta badaniem”.