Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 8 czerwca 2017 r. Republika Słowacka przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. połączone C-593/15 P i C-594/15 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 8 czerwca 2017 r. (1)

Sprawy połączone C‑593/15 P i C‑594/15 P

Republika Słowacka

przeciwko

Komisji Europejskiej

Sprawa C‑599/15 P

Rumunia

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Zasoby własne Unii Europejskiej – Odpowiedzialność finansowa państw członkowskich – Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny – Straty w cłach przywozowych jednego państwa członkowskiego w wyniku błędów innego państwa członkowskiego – Wezwanie Komisji skierowane do drugiego państwa członkowskiego o zrekompensowanie straty – Pismo Komisji – Możliwość zaskarżenia

I. Wprowadzenie

1.

W jaki sposób państwa członkowskie mogą wyjaśnić zagadnienie istnienia obowiązku zapłaty wobec Unii Europejskiej, gdy Komisja Europejska nie jest uprawniona do przyjęcia decyzji w sprawie dochodzenia tej wierzytelności i dopóki nie wszczyna ona postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego?

2.

Jest to zasadnicze zagadnienie, jakie pojawia się w związku z niniejszym odwołaniem – w kontekście, który poza tym ma dość techniczny charakter.

3.

W pierwszej kolejności chodzi o cła, tj. tradycyjne zasoby własne Unii, które nie mogły zostać pobrane przez Republikę Federalną Niemiec z uwagi na problemy, które wystąpiły u organów słowackich względnie rumuńskich. Komisja była zdania, że Republika Słowacka tudzież Rumunia są w tych okolicznościach zobowiązane do pokrycia powstałych strat i wezwała te państwa członkowskie do zapłaty odpowiednich kwot. Komisja zamierzała widocznie – tak jak potwierdziła to też na rozprawie – wysłać pierwsze pisma z myślą o możliwym późniejszym postępowaniu w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jednakże nie sformułowała tych pism tak jak zwykłe pierwsze nawiązanie kontaktu, lecz jako prawnie wiążące decyzje, w których w szczególności ustaliła odrębny termin do zapłaty owych kwot.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00