Wyrok Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) z dnia 17 maja 2018 r. Bayer CropScience AG i in. przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-429/13 i T-451/13

WYROK SĄDU (pierwsza izba w składzie powiększonym)

z dnia 17 maja 2018 r. (*1)

Środki ochrony roślin – Substancje czynne klotianidyna, tiametoksam i imidachlopryd – Przegląd zatwierdzenia – Artykuł 21 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 – Zakaz stosowania i sprzedaży nasion zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi dane substancje czynne – Artykuł 49 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009 – Zasada ostrożności – Proporcjonalność – Prawo do bycia wysłuchanym – Odpowiedzialność pozaumowna

W sprawach T‑429/13 i T‑451/13

Bayer CropScience AG, z siedzibą w Monheim am Rhein (Niemcy), reprezentowana przez adwokata K. Nordlandera i P. Harrisona, solicitor,

strona skarżąca w sprawie T‑429/13,

Syngenta Crop Protection AG, z siedzibą w Bazylei (Szwajcaria), oraz pozostałe skarżące, których nazwy znajdują się w załączniku (1), reprezentowane początkowo przez adwokatów D. Waelbroka i I. Antypasa oraz D. Slatera, solicitor, a następnie przez D. Waelbroeka i I. Antypasa,

strony skarżące w sprawie T‑451/13,

popierane przez

Association générale des producteurs de maïs et autres céréales cultivées de la sous-famille des panicoïdées (AGPM), z siedzibą w Montardon (Francja), reprezentowane przez adwokatów L. Verdiera i B. Trouvégo,

przez

The National Farmers’ Union (NFU), z siedzibą w Stoneleigh (Zjednoczone Królestwo), reprezentowaną przez H. Mercera, QC, oraz N. Winter, solicitor,

przez

Association européenne pour la protection des cultures (ECPA), z siedzibą w Brukseli (Belgia), reprezentowane przez D. Abrahamsa, barrister, oraz adwokatów I. de Seze i É. Mullier,

przez

Rapool-Ring GmbH Qualitätsraps deutscher Züchter, z siedzibą w Isernhagen (Niemcy), reprezentowaną początkowo przez C. Stallberga i U. Reesego, adwokatów, a następnie przez U. Reesego i J. Szemjonnecka, adwokatów,

przez

, z siedzibą w Brukseli, reprezentowane początkowo przez adwokatów P. de Jonga, P. Vlaemmincka oraz B. Van Voorena, a następnie przez adwokatów P. de Jonga, K. Claeyégo oraz E. Bertolotto,