Wyrok Sądu (dziesiąta izba w składzie powiększonym) z dnia 10 marca 2021 r.& xd; &, sygn. T-245/17

 WYROK SĄDU (dziesiąta izba w składzie powiększonym)

z dnia 10 marca 2021 r. (*1)

Skarga na bezczynność i o stwierdzenie nieważności – Sieci i usługi łączności elektronicznej – Zharmonizowane wykorzystanie widma częstotliwości 2 GHz – Ogólnoeuropejskie systemy dostarczające satelitarne usługi komunikacji ruchomej (MSS) – Decyzja 2007/98/WE – Zharmonizowana procedura selekcji operatorów – Zezwolenia dla wybranych operatorów – Decyzja 626/2008/WE – Wezwanie do działania – Brak wezwania do usunięcia uchybienia – Zajęcie stanowiska przez Komisję – Niedopuszczalność – Odmowa działania – Akt niepodlegający zaskarżeniu – Niedopuszczalność – Kompetencje Komisji

W sprawie T‑245/17

ViaSat, Inc., z siedzibą w Carlsbad, Kalifornia (Stany Zjednoczone), którą reprezentowali adwokaci E. Righini, J. Ruiz Calzado, P. de Bandt, M. Gherghinaru i L. Panepinto,

strona skarżąca,

popierana przez

Królestwo Niderlandów, które reprezentowała M. Bulterman, w charakterze pełnomocnika,

oraz przez

Eutelsat SA, z siedzibą w Paryżu (Francja), którą reprezentowali adwokaci L. de la Brosse i C. Barraco-David,

interwenienci,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowali G. Braun, L. Nicolae i V. Di Bucci, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez

EchoStar Mobile Ltd, z siedzibą w Dublinie (Irlandia), którą reprezentował A. Robertson, QC,

oraz przez

Inmarsat Ventures Ltd, z siedzibą w Londynie (Zjednoczone Królestwo), którą reprezentowali adwokaci C. Spontoni, B. Amory i É. Barbier de La Serre oraz A. Howard, barrister,

interwenienci,

mającej za przedmiot, tytułem żądania głównego, oparte na art. 265 TFUE żądanie stwierdzenia, że Komisja niezgodnie z prawem zaniechała podjęcia pewnych działań w ramach zharmonizowanego stosowania przepisów dotyczących świadczenia satelitarnych usług łączności ruchomej (MSS) w paśmie częstotliwości 2 GHz oraz, tytułem ewentualnym, żądanie oparte na art. 263 TFUE, zmierzające do stwierdzenia nieważności pism Komisji z dnia 14 i 21 lutego 2017 r., w których odpowiedziała ona na wezwanie skarżącej do działania,