Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego J. Richarda de la Toura przedstawiona w dniu 12 maja 2021 r. LW przeciwko Bundesrepublik Deutschland., sygn. C-91/20
JEANA RICHARDA DE LA TOURA
przedstawiona w dniu 12 maja 2021 r. (1)
Sprawa C‑91/20
LW
przeciwko
Bundesrepublik Deutschland
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (federalny sąd administracyjny, Niemcy)]
Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Dyrektywa 2011/95/UE – Normy dotyczące udzielania ochrony międzynarodowej i zakresu takiej ochrony – Artykuł 23 ust. 2 – Utrzymanie jedności rodziny beneficjenta ochrony międzynarodowej – Świadczenia przyznane członkom rodziny niekwalifikującym się do otrzymania ochrony międzynarodowej – Artykuł 3 – Korzystniejsze normy – Przepis krajowy rozszerzający ochronę międzynarodową na małoletnie dziecko beneficjenta ochrony międzynarodowej – Dziecko mające obywatelstwo innego państwa, w którym może wystąpić o ochronę – Zasada pomocniczości ochrony międzynarodowej
I. Wprowadzenie
1. | W ostatnich latach kwestia uchodźców i ich przyjmowania była źródłem niekiedy poważnych napięć między państwami członkowskimi. Masowy i nagły napływ uchodźców, którzy stanęli u bram Unii Europejskiej, w znacznym stopniu podważył niektóre wartości, na których się ona opiera, i spowodował, że państwa członkowskie zamknęły się w sobie. |
2. | Jednakże od posiedzenia Rady Europejskiej w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. postanowiły one podjąć wysiłki na rzecz utworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego, opartego na pełnym i integralnym stosowaniu konwencji dotyczącej statusu uchodźców, podpisanej w Genewie w dniu 28 lipca 1951 r. (). Wśród instrumentów niezbędnych do realizacji tego programu Parlament Europejski i Rada przyjęły dyrektywę 2011/95/UE (), której jednym z głównych celów jest „to, by państwa członkowskie stosowały wspólne kryteria identyfikacji osób rzeczywiście potrzebujących ochrony międzynarodowej” (), co w szczególności miałoby „pomóc ograniczyć wtórny przepływ wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową między państwami członkowskimi, spowodowany wyłącznie różnicami w przepisach prawnych” (). |
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right