Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 22 września 2021 r. (Fragmenty). Maher Al-Imam przeciwko Radzie Unii Europejskiej., sygn. T-203/20

 WYROK SĄDU (czwarta izba)

z dnia 22 września 2021 r. (*1)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii – Zamrożenie środków finansowych – Prawo do obrony – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Błąd w ocenie – Proporcjonalność – Prawo własności – Naruszenie dobrego imienia

W sprawie T‑203/20

Maher Al-Imam, zamieszkały w Damaszku (Syria), którego reprezentowała adwokat M. Brillat,

strona skarżąca,

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej, którą reprezentowali V. Piessevaux i M.-C. Cadilhac, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot, po pierwsze, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (), rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (), decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2020/212 z dnia 17 lutego 2020 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii ( I, s. 6), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/211 z dnia 17 lutego 2020 r., wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii ( I, s. 1), decyzji Rady (WPZiB) 2020/719 z dnia 28 maja 2020 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/716 z dnia 28 maja 2020 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (), w zakresie, w jakim akty te dotyczą strony skarżącej oraz, po drugie, oparte na art. 268 TFUE żądanie mające na celu uzyskanie naprawienia szkody, jaką skarżący miał ponieść w wyniku tych aktów,