Opinia rzecznika generalnego N. Emiliou przedstawiona w dniu 24 lutego 2022 r. Universität Bremen przeciwko Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych (REA)., sygn. C-110/21 P

1.

Universität Bremen (zwany dalej „uniwersytetem w Bremie”, Niemcy) wniósł do Sądu skargę o stwierdzenie nieważności decyzji, na mocy której Europejska Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (zwana dalej „REA”) oddaliła jego wniosek o finansowanie pewnego projektu. Sąd oddalił jego skargę jako niedopuszczalną, ponieważ stwierdził, że przedstawiciel prawny owej uczelni, którym był zatrudniony przez uniwersytet w Bremie profesor pełniący określone obowiązki w zakresie realizacji rzeczonego projektu, nie czynił zadość obowiązkowi zachowania niezależności spoczywającemu na przedstawicielach prawnych skarżących nieuprzywilejowanych (2).

2.

W postępowaniu odwoławczym uniwersytet w Bremie wnosi o uchylenie postanowienia Sądu i twierdzi, że Sąd naruszył prawo, uznając, iż na jego przedstawicielu prawnym spoczywa obowiązek zachowania niezależności, a w każdym razie nie umożliwiając wnoszącemu odwołanie ustanowienia innego przedstawiciela.

3.

Kwestia niezależności przedstawicieli prawnych w postępowaniach przed Trybunałem bądź Sądem nie jest zagadnieniem nowym. Wypracowany w orzecznictwie sądów Unii Europejskiej obowiązek zachowania niezależności spoczywa na występujących przed nimi . W tym kontekście Trybunał wyjaśnił niedawno w istocie, że spoczywający na adwokacie lub radcy prawnym obowiązek zachowania niezależności wymaga, aby między nim a reprezentowaną stroną nie istniały powiązania, które   zdolność takiego prawnika do wypełniania zadań w najlepszym interesie skarżącego ().