Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 10 marca 2022 r. C i CD przeciwko Syyttäjä., sygn. C-804/21 PPU

1.

Artykuł 23 decyzji ramowej 2002/584 (2) reguluje przekazanie osób, których dotyczy europejski nakaz aresztowania, po podjęciu przez właściwe organy wykonującego nakaz państwa członkowskiego prawomocnej decyzji o ekstradycji tych osób. Jeżeli osoba, której dotyczy wniosek, nie zostanie przekazana w bardzo krótkim terminie, należy ją zwolnić zgodnie z art. 23 ust. 5. Jeżeli siła wyższa uniemożliwia przekazanie, termin ten może zostać przedłużony na podstawie art. 23 ust. 3. Przepis ten nie rozróżnia przy tym, czy nakaz aresztowania ma na celu przeprowadzenie postępowania karnego, czy też wykonanie kary pozbawienia wolności.

2.

Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym daje Trybunałowi sposobność sprecyzowania wykładni art. 23 ust. 3 decyzji ramowej 2002/584 w odniesieniu do tego, czy organy policji wykonującego nakaz państwa członkowskiego mogą stwierdzić, że występuje siła wyższa. Ponadto należy wyjaśnić, jakie znaczenie w odniesieniu do terminów przekazania i zwolnienia ma wniosek osoby, której dotyczy nakaz, o udzielenie azylu. Poza tym powstaje pytanie, pod jakimi warunkami art. 23 w ogóle znajduje zastosowanie.