Orzeczenie
Postanowienie Sądu (ósma izba) z dnia 20 czerwca 2022 r. Natixis przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-449/21
POSTANOWIENIE SĄDU (ósma izba)
z dnia 20 czerwca 2022 r. (*1)
Skarga o stwierdzenie nieważności – Kwestia incydentalna – Brak reprezentacji przez prawnika uprawnionego do występowania wyłącznie przed sądami Zjednoczonego Królestwa w jednej z sytuacji wyczerpująco określonych w art. 91 ust. 2 umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu – Brak reprezentacji przez adwokata lub radcę prawnego uprawnionego do występowania przed sądem państwa członkowskiego lub innego państwa będącego stroną porozumienia EOG – Artykuł 19 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
W sprawie T‑449/21
Natixis, z siedzibą w Paryżu (Francja), który reprezentowali adwokaci J.‑J. Lemonnier i L. Ghebali, J. Stratford i E. Neil, barristers, oraz M. García, solicitor,
strona skarżąca,
przeciwko
Komisji Europejskiej, którą reprezentowali M. Farley, T. Franchoo i I. Söderlund, w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
SĄD (ósma izba),
w składzie: J. Svenningsen (sprawozdawca), prezes, R. Barents i C. Mac Eochaidh, sędziowie,
sekretarz: E. Coulon,
uwzględniając wniosek skarżącej złożony na podstawie art. 130 § 2 regulaminu postępowania przed Sądem w dniu 14 marca 2022 r. o uznanie przez Sąd R. Howella, barrister, i E. Davisa, solicitor, jako jej przedstawicieli prawnych w niniejszej sprawie, a także uwagi Komisji w przedmiocie tego wniosku,
wydaje następujące
Postanowienie
1 | W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca, spółka Natixis, żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2021) 3489 final z dnia 20 maja 2021 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.40324 – Europejskie obligacje rządowe) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”) w zakresie, w jakim decyzja ta jej dotyczy. |
Ramy prawne
2 | W dniu 1 lutego 2020 r. weszła w życie Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (, zwana dalej „umową o wystąpieniu”), zgodnie z art. 185 tej umowy. W związku z tym od tego dnia Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nie jest już państwem członkowskim Unii Europejskiej. |
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right